Traducciones de „Sünden“ en el diccionario neerlandés » alemán

(Ir a alemán » neerlandés)

ston·den V.

stonden 3. pers. pl. imperf. van staan

Véase también: staan

staan <stond, h. gestaan> [stan] V. intr.

1. staan (personen, dieren):

staan

stehen

achter iets staan fig. (steunen)

hinter einer Sache dat. stehen

achter iets staan (de verantwoording aanvaarden)

zu etw dat. stehen

bij het raam staan

am Fenster stehen

hij kwam bij me staan (kwam op mij af)

er kam zu mir (herüber)

hij kwam bij me staan (kwam naast me staan)

er stellte sich neben mich

bij het raam gaan staan

ans Fenster treten

bij het raam gaan staan

sich ans Fenster stellen

er kwamen steeds meer mensen bij staan

es kamen immer mehr Leute hinzu

blijven staan

stehen bleiben

staande blijven

sich auf den Beinen [o. Füßen] halten

staande blijven fig.

sich behaupten

er hulpeloos bij staan

hilflos dastehen

(al) staande eten

im Stehen essen

ga eens daar staan!

stell dich mal dorthin!

gaan staan

aufstehen

ergens aan gaan staan

an etw acus. herangehen

ergens aan gaan staan (energiek vooral)

sich hinter etw acus. klemmen

ergens onverwacht voor komen te staan

sich unerwartet einer Sache dat. gegenübersehen

op zichzelf staan coloq. (zelfstandig zijn)

auf eigenen Beinen stehen

op zichzelf staan (er alleen voor staan)

auf sich acus. (selbst) gestellt sein

rechtop [o. overeind ] staan

aufrecht stehen

voor iets staan fig. (verdedigen)

zu etw dat. stehen

voor iets staan (verantwoordelijk zijn)

für etw acus. da sein

voor iets staan (geconfronteerd worden)

einer Sache dat. gegenüberstehen

voor iets staan (geconfronteerd worden)

vor etw dat. stehen

voor iem staan fig.

zu jdm stehen

voor iem gaan staan

sich vor jdn hinstellen

ergens alleen voor staan fig.

bei etw ganz allein dastehen

2. staan (op steunpunten rusten):

staan

stehen

waar komt dit boek te staan?

wo kommt dieses Buch hin?

op zichzelf staan fig.

ein Einzelfall sein

3. staan (in een toestand, hoedanigheid zijn):

staan

stehen

aan het hoofd van een bedrijf staan

einem Betrieb vorstehen

hoog aangeschreven staan

gut [o. hoch] angeschrieben sein

buiten iets staan (zich afzijdig houden)

außerhalb einer Sache gen. stehen

buiten iets staan (er niet in verwikkeld zijn)

mit etw dat. nichts zu tun haben

hoe sta jij daar tegenover?

wie stehst du dazu?

als het er zo mee staat …

wenn sich das so verhält …

ik sta er goed/slecht voor

es steht gut/schlecht um mich

ik sta er goed/slecht voor

ich stehe gut/schlecht da

er, het staat geschreven

es steht geschrieben

de kansen staan goed

die Chancen stehen gut

in de schuld staan

Schulden haben

in zijn recht staan

im Recht sein

zij staat derde in het algemeen klassement

sie ist Dritte in der Gesamtwertung

de aandelen staan laag

die Aktien stehen schlecht

machteloos staan

machtlos sein

machteloos tegenover iets staan

einer Sache dat. machtlos gegenüberstehen

hoe staat het met zijn gezondheid?

wie steht es um seine Gesundheit?

iem na staan fig.

jdm nahestehen

onder/boven iem staan

unter/über jdm stehen

onder/boven iem staan ook fig.

jdm unter-/übergeordnet sein

er staat stroom op de leiding

die Leitung steht unter Strom

te koop staan

zu verkaufen sein

7 staat tot 14 als 8 staat tot 16

7 verhält sich zu 14 wie 8 zu 16

voor gek staan

eine lächerliche Figur abgeben

haar gezicht staat vrolijk

ihr Gesicht ist fröhlich

er staat veel water in de rivier

der Fluss führt viel Wasser

er stond een krachtige wind

es wehte ein kräftiger Wind

hoe staan de zaken?

wie gehts(, wie stehts)?

4. staan (passen, kleden):

staan

stehen

de stropdas staat niet bij het kostuum

die Krawatte passt nicht zum Anzug

dat stáát

das macht sich gut

dat kapsel staat u goed

diese Frisur steht Ihnen gut

die jas staat netjes

dieser Mantel sieht gut aus

5. staan (opgetekend, gedrukt zijn):

staan

stehen

geld op de bank hebben staan

Geld auf der Bank (liegen) haben

er goed op staan (op foto)

gut getroffen sein

het geld staat op de bank

das Geld ist auf der Bank

iem zeggen waar het op staat

jdm sagen, was Sache ist

de auto staat op naam van mijn vader

das Auto ist auf den Namen meines Vaters gemeldet

6. staan (weldra zullen):

staan

im Begriff sein

op trouwen staan

kurz vor der Hochzeit stehen

op instorten staan

drohen einzustürzen

7. staan (gericht zijn):

staan

stehen

de zon staat 's middags op deze kamer

dieses Zimmer hat ab Mittag Sonne

8. staan (bij voortduring met iets bezig zijn, werkelijk iets staande doen):

staan

(da)stehen und …

jouw eten staat koud te worden

dein Essen steht da und wird kalt

verlegen staan kijken

verlegen gucken

ergens van staan kijken

über etw acus. staunen

wat sta je daar onnozel te kijken?

was glotzt du herum?

daar stond hij toch (wel even) van te kijken!

da hat er aber gestaunt!

het water staat te koken

das Wasser kocht

wat sta je daar te lachen?

was stehst du da und lachst?

wat sta je daar te lachen?

was lachst du da?

die heeft me daar toch staan liegen!

der hat mir vielleicht gelogen!

hij stond daar maar wat te staan

er stand nur (so) herum

zich staan te vervelen

(herumstehen und) sich langweilen

ze staat al een uur te wachten

sie wartet bereits eine Stunde

9. staan (geëist worden):

staan

stehen

er staat een hoge boete op

darauf +acus. steht eine hohe Geldstrafe

10. staan (stilstaan):

staan

stehen

staan blijven [o. blijven staan]

stehen bleiben

op zijn gewicht blijven staan

sein Gewicht halten

iem staande houden

jdn anhalten

sta of ik schiet!

halt oder ich schieße!

tot staan brengen/komen

zum Stehen bringen/kommen

tot staan brengen/komen (iets ook)

zum Stillstand bringen/kommen

de vijand tot staan brengen

den Feind aufhalten

de paarden tot staan brengen

die Pferde anhalten

11. staan (onaangeroerd zijn):

staan

stehen

laat staan dat …

geschweige denn, dass …

hij had zijn eten laten staan

er hatte sein Essen stehen lassen

er staat nog wat van gisteren

es ist noch etw von gestern da

12. staan:

ervoor staan (niet wijken)

dafür geradestehen [o. aufkommen]

zij staat voor niets (is niet bang)

sie kennt keine Furcht

zij staat voor niets (is van alles te verwachten)

ihr ist alles zuzutrauen

13. staan form. (functie, standplaats hebben):

staan

tätig sein

14. staan:

staan (zwaar gevoel geven)

schwer im Magen liegen

staan (verzadigen)

satt machen

15. staan (betamen):

staan

zu Gesicht stehen +dat.

staan form.

anstehen +dat.

16. staan (eisen):

staan

bestehen auf +dat.

Jan staat erop dat …

Jan besteht darauf, dass …

hij staat op goede manieren (eisen)

er besteht auf guten Manieren

hij staat op goede manieren (waarde hechten)

er legt großen Wert auf gute Manieren

17. staan (streven):

staan

streben

staan

trachten form.

dat staat nog te bewijzen

das müsste erst noch bewiesen werden

er staat heel wat te doen

es gibt eine Menge zu tun

je weet wat je te doen staat!

du weißt, was du zu tun hast!

ik wist niet wat er mij te doen stond

ich wusste nicht, was ich tun sollte

wie weet wat er nog allemaal staat te gebeuren

wer weiß, was da noch alles kommen wird

wie weet wat er nog allemaal staat te gebeuren (voor de deur staat ook)

wer weiß, was da noch alles bevorsteht

dat komt ons duur te staan ook fig.

das kommt uns acus. teuer zu stehen

dat kwam hem op 10 euro te staan

das kostete ihn 10 Euro

wen·den¹ <wendde, h. gewend> [wɛndə(n)] V. trans. (draaien, keren)

wenden

wenden

wenden

umwenden

wenden

(um)drehen

het hoofd wenden

den Kopf drehen [o. wenden]

hoe je het ook wendt of keert fig.

wie man es auch nimmt

hoe men zich ook wendt of keert fig.

(egal,) wie man es auch macht

zijn blik wenden naar

den Blick richten auf +acus.

het roer wenden

das Ruder herumwerfen a. fig.

zijn schreden wenden naar

seine Schritte wenden nach

zen·den¹ <zond, h. gezonden> [zɛndə(n)] V. intr.

zenden RADIO, TV

senden

zenden RADIO, TV

ausstrahlen

bin·den² <bond, h. gebonden> [bɪndə(n)] V. intr.

1. binden (dik worden):

binden

dickflüssig werden

2. binden fig. (een band smeden):

binden

verbinden

Lon·den [lɔndə(n)] SUST. nt geen pl.

Londen

London nt

won·den V.

wonden 3. pers. pl. imperf. van winden

Véase también: winden

win·den <wond, h. gewonden> [wɪndə(n)] V. trans.

1. winden (wikkelen):

winden

wickeln

winden

winden

een doekje om zijn vinger winden

sich dat. einen Lappen um den Finger wickeln

zich uit iets winden fig.

sich aus etw herauswinden

2. winden:

winden (met een lier verplaatsen)

winden

winden (ophijsen ook)

aufwinden

het anker winden

den Anker lichten

bon·den V.

bonden 3. pers. pl. imperf. van binden¹, binden², binden³

Véase también: binden , binden , binden

bin·den³ <bond zich, h. zich gebonden> [bɪndə(n)] V. wk ww

binden zich binden (een verplichting op zich nemen):

binden

sich binden

binden

sich verpflichten

bin·den² <bond, h. gebonden> [bɪndə(n)] V. intr.

1. binden (dik worden):

binden

dickflüssig werden

2. binden fig. (een band smeden):

binden

verbinden

bin·den¹ <bond, h. gebonden> [bɪndə(n)] V. trans.

1. binden (vastmaken):

binden

(fest)binden

ik ben aan huis gebonden fig.

ich bin ans Haus gefesselt

iem iets op het hart binden fig.

jdm etw ans Herz legen

2. binden fig.:

binden

(ver)binden

onze idealen binden ons

unsere Ideale verbinden uns

3. binden (boekwezen):

binden

(ein)binden

4. binden kookk.:

binden

(ab)binden

binden

eindicken

kon·den V.

konden 3. pers. pl. imperf. van kunnen², kunnen³

Véase también: kunnen , kunnen , kunnen

kun·nen³ <kon, h. gekund> [kʏnə(n)] V. mod aux.

1. kunnen (een mogelijkheid):

kunnen

können

kunnen

mögen

waar kan dat boek gebleven zijn?

wo kann [o. mag] das Buch (nur) geblieben sein?

het kan een vergissing zijn

es kann ein Irrtum sein

daar zou u zich weleens (in) kunnen vergissen

da könnten [o. dürften] Sie sich irren

2. kunnen:

kunnen (een geoorloofd zijn)

können

kunnen (mogen)

dürfen

zoiets kun je niet doen

so etw kannst du nicht machen

hoe heb je zoiets kunnen doen?

wie konntest du nur!

je had tenminste kunnen opbellen

du hättest wenigstens anrufen können

ze kán me wat coloq.

sie kann mich mal!

kun·nen² <kon, h. gekund> [kʏnə(n)] V. trans.

1. kunnen (de kracht, macht bezitten iets te doen):

kunnen

können

kunnen

vermögen form.

buiten iets kunnen

ohne etw auskommen

had jij dat gekund?

hättest du das gekonnt [o. geschafft] ?

dat kan er bij mij niet in

das will mir nicht in den Sinn

ergens tegen kunnen

etw vertragen (können)

ik kan er niet meer tegen!

ich vertrage das nicht länger!

hij kan er wat van

er hat eine Menge los

hij kan er wat van ook irón.

er ist nicht ohne

tegen iem op kunnen

es mit jdm aufnehmen können

2. kunnen (in staat, de gelegenheid gesteld worden iets te doen):

kunnen

können

hij kan er niet bij (niet zover reiken)

er kommt nicht hin [o. heran]

hij kan er niet bij (niet begrijpen)

das ist ihm zu hoch

hij kan er niet over uit

er kann über nichts anderes mehr reden

hij heeft [o. is niet] kunnen komen

er hat nicht kommen können

dat kan geen kwaad (schaadt niet)

das schadet nichts

dat kan geen kwaad (ongevaarlijk, onschuldig)

es ist doch nichts dabei

ervan op aan kunnen

sich darauf verlassen können

in de zaal kunnen 500 mensen

in den Saal passen 500 Menschen rein

3. kunnen (mogelijk zijn):

kunnen

können

dat kan (waarschijnlijk)

(das) kann sein

dat kan (waarschijnlijk)

schon möglich

dat kan (uitvoerbaar)

das geht (schon)

het kon (allemaal) erger

es hätte (alles) schlimmer kommen können

zó kan het niet langer

so kann es nicht weitergehen

dat kan moeilijk

das geht schlecht

dat kan niet (niet te doen)

das geht nicht

dat kan niet (niet te geloven)

das gibts nicht

dat kan niet ontkend worden

das lässt sich nicht bestreiten

het kan niet op

da wird aus dem Vollen geschöpft

het zou kunnen (waarschijnlijk)

es könnte sein, es wäre (schon) möglich

het zou kunnen (uitvoerbaar)

es könnte gehen [o. klappen]

het had toch gekund

es hätte ja sein können

kun·nen¹ [kʏnə(n)] SUST. nt geen pl.

kunnen

Können nt

zijn prestaties zijn beneden zijn kunnen

seine Leistungen liegen unter seinen Möglichkeiten [o. unter seinem Können]

lan·den <landde, i. geland> [lɑndə(n)] V. intr.

landen

landen

op de maan landen

auf dem Mond landen

de piloot landde vlot

der Pilot landete seine Maschine glatt

pan·den <pandde, h. gepand> [pɑndə(n)] V. trans.

1. panden (belenen):

panden

verpfänden

2. panden jur.:

panden

pfänden

ron·den¹ <rondde, h. gerond> [rɔndə(n)] V. trans.

1. ronden (omvaren):

ronden

(um)runden

2. ronden (rond maken):

ronden

runden

ronden

rundmachen

3. ronden (afronden):

ronden

runden

ronden

abrunden

ronden

aufrunden

vin·den <vond, h. gevonden> [vɪndə(n)] V. trans.

1. vinden:

vinden (aantreffen, verkrijgen)

finden

vinden (ontdekken, opsporen)

herausfinden

gevonden voorwerpen

Fundsachen pl.

ik zal hem weten te vinden

ich werde ihn schon kriegen

2. vinden (aantreffen, ontwaren):

vinden

finden

iem tot iets bereid vinden

jdn finden, der zu etw dat. ist

ergens voor te vinden zijn fig.

für etw zu haben sein

iem thuis vinden

jdn zu Hause antreffen

er was niemand te vinden, die

es fand sich niemand, der

3. vinden (bedenken, uitdenken):

vinden

finden

heb je er al iets op gevonden?

hast du schon eine Lösung gefunden?

4. vinden:

vinden (achten, oordelen)

finden

vinden (beschouwen als)

halten für

vindt u het goed, dat ik rook?

gestatten Sie, dass ich rauche?

ik vind het jammer, dat …

es tut mir leid, dass …

ik vind haar mooi

ich finde sie schön

vind je (ook) niet?

findest du nicht auch?

ik zou het prettig vinden als …

es wäre mir angenehm, wenn …

iets terecht vinden

etw für richtig halten

ik vind het zonde van het geld

mir ist es leid um das Geld

5. vinden (ondervinden, ten deel krijgen):

vinden

finden

de dood vinden

den Tod finden

doorgang vinden

stattfinden

zijn oorsprong in iets vinden

seinen Ursprung in etw dat. haben

6. vinden (komen tot gelijke gezindheid):

vinden

finden

zij hebben elkaar gevonden (zijn het eens geworden)

sie sind sich einig geworden

zij hebben elkaar gevonden (vormen een paar)

sie haben sich gefunden

het met iem kunnen vinden

gut mit jdm auskommen

zich ergens in kunnen vinden

mit etw dat. einverstanden sein

von·den V.

vonden 3. pers. pl. imperf. van vinden

Véase también: vinden

vin·den <vond, h. gevonden> [vɪndə(n)] V. trans.

1. vinden:

vinden (aantreffen, verkrijgen)

finden

vinden (ontdekken, opsporen)

herausfinden

gevonden voorwerpen

Fundsachen pl.

ik zal hem weten te vinden

ich werde ihn schon kriegen

2. vinden (aantreffen, ontwaren):

vinden

finden

iem tot iets bereid vinden

jdn finden, der zu etw dat. ist

ergens voor te vinden zijn fig.

für etw zu haben sein

iem thuis vinden

jdn zu Hause antreffen

er was niemand te vinden, die

es fand sich niemand, der

3. vinden (bedenken, uitdenken):

vinden

finden

heb je er al iets op gevonden?

hast du schon eine Lösung gefunden?

4. vinden:

vinden (achten, oordelen)

finden

vinden (beschouwen als)

halten für

vindt u het goed, dat ik rook?

gestatten Sie, dass ich rauche?

ik vind het jammer, dat …

es tut mir leid, dass …

ik vind haar mooi

ich finde sie schön

vind je (ook) niet?

findest du nicht auch?

ik zou het prettig vinden als …

es wäre mir angenehm, wenn …

iets terecht vinden

etw für richtig halten

ik vind het zonde van het geld

mir ist es leid um das Geld

5. vinden (ondervinden, ten deel krijgen):

vinden

finden

de dood vinden

den Tod finden

doorgang vinden

stattfinden

zijn oorsprong in iets vinden

seinen Ursprung in etw dat. haben

6. vinden (komen tot gelijke gezindheid):

vinden

finden

zij hebben elkaar gevonden (zijn het eens geworden)

sie sind sich einig geworden

zij hebben elkaar gevonden (vormen een paar)

sie haben sich gefunden

het met iem kunnen vinden

gut mit jdm auskommen

zich ergens in kunnen vinden

mit etw dat. einverstanden sein

win·den <wond, h. gewonden> [wɪndə(n)] V. trans.

1. winden (wikkelen):

winden

wickeln

winden

winden

een doekje om zijn vinger winden

sich dat. einen Lappen um den Finger wickeln

zich uit iets winden fig.

sich aus etw herauswinden

2. winden:

winden (met een lier verplaatsen)

winden

winden (ophijsen ook)

aufwinden

het anker winden

den Anker lichten

zonden V.

zonden 3. pers. pl. imperf. van zenden¹, zenden²

Véase también: zenden , zenden

zen·den² <zond, h. gezonden> [zɛndə(n)] V. trans.

zenden (sturen)

senden

zenden (sturen)

schicken

zenden gesch.

abkommandieren

zenden (doen toekomen)

übersenden

iem naar de andere wereld zenden

jdn ins Jenseits befördern coloq.

iem met verlof zenden

jdn beurlauben

zen·den¹ <zond, h. gezonden> [zɛndə(n)] V. intr.

zenden RADIO, TV

senden

zenden RADIO, TV

ausstrahlen

suf·fen <sufte, h. gesuft> [sʏfə(n)] V. intr.

1. suffen (niet helder van geest zijn):

suffen

dösen

suffen

duseln

suffen

schusseln

2. suffen (gedachteloos zijn):

suffen

dösen

suffen

schlafen

de leerling zat in de les te suffen

der Schüler döste im Unterricht (vor sich acus. hin)

3. suffen (piekeren):

suffen

grübeln

sui·zen <suisde, h. gesuisd> [sœyzə(n)] V. intr.

1. suizen:

suizen (zacht ruisen: wind)

säuseln

suizen (zacht ruisen: ruisen)

sacht rauschen [o. summen]

de bomen suizen

die Bäume rauschen

de bomen suizen

der Wind säuselt in den Bäumen

mijn oren suizen

es saust mir in den Ohren

het water suist

das Wasser singt

2. suizen (zich snel voortbewegen):

suizen

sausen

suizen

rauschen

in suizende vaart

in sausendem [o. rasendem] Tempo

sur·fen <surfte, h. gesurft> [sʏːrfə(n)] V. intr.

surfen

surfen

sus·sen <suste, h. gesust> [sʏsə(n)] V. trans.

sussen

beschwichtigen

sussen

besänftigen

sussen (kalmeren)

begütigen

een kind in slaap sussen

ein Kind zum Schlafen bringen

zijn geweten in slaap sussen

sein Gewissen einschläfern [o. betäuben]

sussend tussenbeide komen

begütigend vermitteln

een twist sussen

einen Streit beschwichtigen

su·è·de¹ [sywɛːdə] SUST. nt of m of f geen pl.

suède

Velours nt

suède

Veloursleder nt

suède

Wildleder nt