neerlandés » alemán

Traducciones de „geschützter“ en el diccionario neerlandés » alemán

(Ir a alemán » neerlandés)

Mostrar un resumen de todos los resultados

ge·schet·ter: sustantivo
ge·schut·vuur: sustantivo
ge·scho·ten: verbo
ge·schuf·feld: adjetivo y adverbio
ge·schikt: adverbio
ge·schept: adjetivo y adverbio
ge·schift: adjetivo y adverbio
ge·scha·pen: verbo
ge·sche·nen: verbo
ge·scho·len: verbo
ge·scho·ren: verbo
ge·scho·ven: verbo
ge·schrift: sustantivo
ge·schar·rel: sustantivo
ge·schei·den: verbo
ge·schie·den: verbo
ge·schol·den: verbo
ge·schon·den: verbo
ge·schon·ken: verbo
ge·schre·den: verbo

Los resultados a continuación se escriben de forma parecida: geschetter , geschutvuur , geschoten , geschreven , geschreden , geschonken , geschonden , gescholden , geschieden , gescheiden , gescharrel , geschrift , geschoven , geschoren , gescholen , geschenen , geschapen , geschift , geschept , geschikt y/e geschuffeld

ge·schet·ter [ɣəsxɛtər] SUST. nt geen pl.

1. geschetter (geluid):

Geschmetter(e) nt

2. geschetter (gesnoef):

ge·schut·vuur [ɣəsxʏtfyr] SUST. nt geen pl.

geschutvuur

Geschützfeuer nt

geschutvuur

Artilleriefeuer nt

ge·scho·ten V.

geschoten volt. deelw. van schieten¹, schieten²

Véase también: schieten , schieten

schie·ten² <schoot, i. geschoten> [sxitə(n)] V. intr.

1. schieten (een schot lossen):

met scherp schieten

scharf schießen

een humeur om op te schieten fig.

eine unmögliche Laune

2. schieten (plotseling opkomen):

de tranen schoten haar in de ogen

die Tränen schossen ihr in die Augen

er schiet mij iets te binnen

da fällt mir etw ein

3. schieten:

schieten (uitbotten)

schieten (bomen)

de uien schieten

die Zwiebeln schießen

overal schiet het onkruid uit de grond

das Unkraut schießt überall aus dem Boden

4. schieten (zich snel bewegen):

in zijn kleren schieten

schnell in die Kleider fahren

5. schieten (niet langer tegenhouden) + laten:

laat hem schieten fig. (hem laten gaan)

lass ihn laufen

laat hem schieten (zich niet met hem bemoeien)

lass ihn in Ruhe

iets laten schieten fig.

auf etw acus. verzichten

6. schieten (plotseling vallen):

(plötzlich) fallen

het mes schoot hem uit de handen

das Messer flog ihm aus der Hand

schie·ten¹ <schoot, h. geschoten> [sxitə(n)] V. trans. (een projectiel werpen)

iem in de arm schieten

jdn [o. jdm] in den Arm schießen

iem wel kunnen schieten fig.

jdn zum Mond schießen können

de bal over het doel schieten

den Ball über das Tor schießen

iem overhoop schieten

jdn über den Haufen schießen

pijlen schieten

Pfeile schießen

de zon schieten

die Höhe der Sonne peilen

ge·schuf·feld ADJ.

geschuffeld → geschift

Véase también: geschift

ge·schift <geschifte, geschifter, geschiftst> [ɣəsxɪft] ADJ.

1. geschift (getikt):

2. geschift (uiteengevallen):

geschifte melk

geronnene Milch f

ge·schikt² <geschikte, geschikter, geschiktst> [ɣəsxɪkt] ADV. (passend)

auf geeignete Weise

ge·schept [ɣəsxɛpt] ADJ.

(hand)geschöpft

het geschept papier

das Bütten(papier)

ge·schift <geschifte, geschifter, geschiftst> [ɣəsxɪft] ADJ.

1. geschift (getikt):

2. geschift (uiteengevallen):

geschifte melk

geronnene Milch f

ge·scha·pen V.

geschapen volt. deelw. van scheppen¹, scheppen²

Véase también: scheppen , scheppen

schep·pen² <schepte, h. geschept> [sxɛpə(n)] V. trans.

1. scheppen:

scheppen (putten, ergens op, in doen: zand, sneeuw, graan, kolen)

scheppen (putten, ergens op, in doen: adem, papier, water, lucht)

groente op een bord scheppen

Gemüse auf einen Teller schöpfen [o. tun]

2. scheppen (tot zich nemen):

3. scheppen (zich verwerven):

genoegen/behagen in iets scheppen

Vergnügen/Gefallen an einer Sache finden

moed scheppen

4. scheppen (opnemen en verplaatsen, opvangen):

een voetganger scheppen coloq.

einen Fußgänger umfahren

5. scheppen (papier):

geschept papier

geschöpfte(s) Papier nt

geschept papier

Büttenpapier nt

schep·pen¹ <schiep, h. geschapen> [sxɛpə(n)] V. trans.

scheppen (creëren, vormen)

scheppen (allgemeen)

scheppen (allgemeen)

erschaffen form.

God schiep de hemel en de aarde

Gott schuf Himmel und Erde

de scheppende macht

die Schöpferkraft

de mogelijkheid tot iets scheppen

die Möglichkeit zu etw schaffen

scheppende verbeeldingskracht

schöpferische Fantasie f

niet voor het geluk geschapen zijn fig.

nicht für das Glück geschaffen sein

werkgelegenheid scheppen

Arbeitsplätze schaffen

ge·sche·nen V.

geschenen volt. deelw. van schijnen

Véase también: schijnen

schij·nen <scheen, h. geschenen> [sxɛinə(n)] V. intr.

1. schijnen:

schijnen (glans, licht geven)

schijnen (met sterk licht)

schijnen (stralen)

de zon schijnt

die Sonne scheint

2. schijnen fig. (stralen):

3. schijnen (lijken, de indruk maken van):

het schijnt mij dat …

mir scheint, dass …

naar het schijnt

naar het schijnt

allem Anschein nach

hij schijnt een goede tandarts te zijn

er scheint ein guter Zahnarzt zu sein

ge·scho·len V.

gescholen volt. deelw. van schuilen

Véase también: schuilen

schui·len <schuilde/school, h. geschuild/gescholen> [sxœylə(n)] V. intr.

1. schuilen (zich verbergen):

sich verstecken

daar schuilt iets achter

es steckt etw dahinter

daarin schuilt een groot gevaar

dahinter verbirgt sich eine große Gefahr

2. schuilen:

schuilen (beschutting zoeken: staan schuilen)

schuilen (beschutting zoeken: gaan schuilen)

sich unterstellen

voor de regen schuilen onder een boom

sich vor dem Regen unter einem Baum (unter)stellen

3. schuilen (te vinden zijn):

de oorzaak daarvan schuilt in …

die Ursache dafür liegt in …

daarin schuilt geen enkele verdienste

darin liegt keinerlei Verdienst

ge·scho·ren V.

geschoren volt. deelw. van scheren¹, scheren²

Véase también: scheren , scheren

sche·ren² <scheerde, h. gescheerd> [sxerə(n)] V. intr. (snel bewegen)

≈ streifen

scheren langs iets

het vliegtuig scheerde over de huizen

das Flugzeug flog dicht über die Häuser

de zwaluwen scheren dicht over het water

die Schwalben streichen dicht über das Wasser hin

sche·ren¹ <schoor, h. geschoren> [sxerə(n)] V. trans.

1. scheren:

scheren (haar)

scheren (iets)

zijn baard scheren

sich dat. den Bart rasieren

een geschoren kin

ein rasiertes Kinn

zich scheren

2. scheren (dieren):

een hond scheren

einen Hund scheren

een hond scheren (in een model)

einen Hund trimmen

3. scheren (gewassen):

4. scheren (afzetten):

hij laat zich geduldig scheren

er lässt sich leicht beschwindeln [o. übervorteilen]

ge·scho·ven V.

geschoven volt. deelw. van schuiven¹, schuiven²

Véase también: schuiven , schuiven

schui·ven² <schoof, i. geschoven> [sxœyvə(n)] V. intr.

1. schuiven:

schuiven (zich langs een vlak voortbewegen)

schuiven (allgemeen)

schuiven (horizontaal of omhoog)

in elkaar schuiven

sich ineinanderschieben

er schoven pannen van het dak

es rutschten Ziegel vom Dach herunter

2. schuiven (zich met een stoel verplaatsen):

schuif wat bij elkaar

rückt mal etw (näher) zusammen

3. schuiven (zich langs een vlak laten bewegen):

sich schieben lassen

dat raam schuift gemakkelijk

das Fenster lässt sich leicht schieben

laat hem maar schuiven

lass ihn nur machen

met data schuiven

Termine verschieben

schui·ven¹ <schoof, h. geschoven> [sxœyvə(n)] V. trans.

1. schuiven:

schuiven (verplaatsen door duwen)

schuiven (damspel)

een stoel bij de tafel schuiven

einen Stuhl an den Tisch rücken

de schuld op iem schuiven fig.

die Schuld auf jdn schieben

de grendel op de deur schuiven

den Riegel vor die Tür schieben

iem/iets terzijde schuiven fig.

jdn/etw zur Seite schieben

2. schuiven (opium, roken):

ge·schrift <geschrift|en> [ɣəsxrɪft] SUST. nt

Schrift f

valsheid in geschrift(e) plegen

Urkundenfälschung begehen

opruiend/polemisch geschrift

Hetz-/Streitschrift f

ge·schar·rel [ɣəsxɑrəl] SUST. nt geen pl.

gescharrel (kippen)

Gescharre nt coloq.

gescharrel (flirt)

ge·schei·den² V.

gescheiden volt. deelw. van scheiden¹, scheiden², scheiden³

Véase también: scheiden , scheiden , scheiden

schei·den³ <scheidde, h. gescheiden> [sxɛidə(n)] V. trans.

1. scheiden:

scheiden (samenzijn, verbinding tegengaan)

scheiden (van elkaar)

een kamer door schotten in tweeën scheiden

ein Zimmer mit Trennwänden teilen

een brede gracht scheidde ons van het kasteel

ein breiter Graben trennte uns von dem Schloss

2. scheiden:

scheiden (samenzijn, eenheid verbreken)

scheiden (van elkaar)

een boedel scheiden

einen Besitz aufteilen

een boedel scheiden jur.

einen Besitz auseinandersetzen espec.

dooier en eiwit scheiden

das Eigelb vom Eiweiß trennen

het haar/de haren scheiden

das Haar/die Haare scheiteln

twee vechtenden scheiden

zwei Kämpfende auseinanderbringen [o. trennen]

3. scheiden (echtscheiding uitspreken):

zich laten scheiden

sich scheiden lassen

hij leeft van zijn vrouw gescheiden

er lebt von seiner Frau getrennt

gescheiden van tafel en bed

von Tisch und Bett getrennt

een gescheiden vrouw

eine geschiedene Frau

4. scheiden (afzonderen):

scheiden scheik.

scheiden foto., nat.

huisvuil scheiden

5. scheiden (onderscheid maken tussen):

die begrippen zijn niet scherp van elkaar te scheiden

die Begriffe lassen sich nicht klar (voneinander) trennen

schei·den² <scheidde, i. gescheiden> [sxɛidə(n)] V. intr.

1. scheiden (niet langer samen gaan):

hier scheiden de geesten fig.

da scheiden sich die Geister

hier scheiden onze wegen

hier trennen sich unsere Wege

2. scheiden (huwelijk):

zij gaan scheiden

sie wollen sich scheiden lassen

3. scheiden (zich losmaken):

schei·den¹ <scheidde zich, h. zich gescheiden> [sxɛidə(n)] V. wk ww zich scheiden

1. scheiden (losgaan):

sich (ab)lösen

de bast scheidde zich van de boom

die Rinde löste sich vom Baum (ab)

2. scheiden (uiteengaan):

hier scheiden zich de lijnen/onze wegen

hier trennen sich die Linien/unsere Wege

ge·schie·den <geschiedde, i. geschied> [ɣəsxidə(n)] V. intr.

1. geschieden coloq. (gebeuren):

het ongeluk is gisteren geschied

der Unfall hat sich gestern ereignet

2. geschieden (overkomen):

3. geschieden (gedaan, verricht worden):

de betaling is geschied

die Zahlung ist erfolgt

Uw wil geschiede

dein Wille geschehe

wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet provb.

was du nicht willst, dass man dir tu, das füg auch keinem andern zu

ge·schol·den V.

gescholden volt. deelw. van schelden¹, schelden²

Véase también: schelden , schelden

schel·den² <schold, h. gescholden> [sxɛldə(n)] V. trans. (uitschelden)

(aus)schelten form.

iem voor dief schelden

jdn einen Dieb schelten

schel·den¹ <schold, h. gescholden> [sxɛldə(n)] V. intr.

1. schelden (tieren):

keifen pey.

zetern pey.

schelden als een viswijf

schimpfen wie ein Rohrspatz

op iem schelden

auf [o. über] jdn schimpfen

schelden doet geen zeer (slaan zoveel te meer)

Schimpfen tut nicht weh

2. schelden (knorren):

keifen pey.

ge·schon·den V.

geschonden volt. deelw. van schenden

Véase también: schenden

schen·den <schond, h. geschonden> [sxɛndə(n)] V. trans.

1. schenden (schade berokkenen):

de geschonden lichamen van de gevangenen

die verletzten Körper der Gefangenen

2. schenden (onteren):

schänden form.

entehren form.

3. schenden (beschadigen):

een geschonden exemplaar

ein beschädigtes [o. schadhaftes] Exemplar

een van de pokken geschonden gezicht

ein blatternarbiges Gesicht

4. schenden (ontwijden):

graven schenden

Gräber schänden

5. schenden:

schenden (verbreken)

schenden (niet nakomen)

zijn eed schenden

seinen Eid verletzen [o. brechen]

de mensenrechten schenden

die Menschenrechte verletzen

ge·schon·ken V.

geschonken volt. deelw. van schenken

Véase también: schenken

schen·ken <schonk, h. geschonken> [sxɛŋkə(n)] V. trans.

1. schenken (uitgieten):

schenken in +acus.

melk in bekers schenken

Milch in Becher schenken [o. gießen]

2. schenken (slijten):

hier wordt geen alcohol geschonken

hier werden keine alkoholischen Getränke ausgeschenkt [o. verkauft]

3. schenken (serveren):

4. schenken:

schenken (cadeau geven)

schenken (cadeau geven)

schenken (bij het kerstfeest)

schenken (bijv. grote bedragen)

geld schenken

iem kinderen schenken

jdm Kinder schenken [o. gebären]

5. schenken (verlenen):

iem geloof schenken

jdm Glauben schenken

6. schenken (van een verplichting ontslaan):

de details schenk ik u

die Einzelheiten schenke ich Ihnen

ge·schre·den V.

geschreden volt. deelw. van schrijden

Véase también: schrijden

schrij·den <schreed, i. geschreden> [sxrɛidə(n)] V. intr.

Consultar el diccionario

neerlandés

Página en Deutsch | English | Español | Italiano | Polski