Traducciones de „Feen“ en el diccionario neerlandés » alemán

(Ir a alemán » neerlandés)

neen [nen] INTERJ.

neen → nee

Véase también: nee

nee [ne] INTERJ.

nee

nein

nee schudden

verneinend den Kopf schütteln

hij zei van nee

er sagte Nein

geen nee kunnen zeggen

nicht Nein sagen können

geen nee zeggen (op [o. tegen] iets)

(zu etw) nicht Nein sagen

nee toch!

ich bitte Sie/dich!

nee en nog eens nee!

nein und nochmals nein!

nee (maar)! dat is prachtig

nein (so was)! das ist wunderschön

nee, nou zal ik het gedaan hebben!

also wirklich, jetzt soll ich noch daran schuld sein!

een² <met klemtoon> [en] NUM.

een

ein

een

eins

geen² [ɣen] NUM.

1. geen (niet één enkele):

geen

kein

geen

keiner m

geen

keine f

geen

kein(e)s nt

hij zwemt als geen ander

er schwimmt wie kein anderer

geen van die jongens/van beiden

keiner der Jungen/keine(r) von beiden

van nul en gener waarde zijn (ongeldig)

null und nichtig sein

van nul en gener waarde zijn (waardeloos)

nichts wert sein

het heeft geen zin

es hat keinen Sinn

2. geen (niet de geringste hoeveelheid):

geen

kein

geen gevaar zien

die Gefahren nicht erkennen

leen <lenen> [len] SUST. nt

1. leen:

iets van iem in leen hebben (wat men voor tijdelijk gebruik ontvangt)

etw von jdm geliehen haben

iem iets te leen geven

jdm etw leihen

iem iets te leen vragen

jdn bitten, (sich dat. ) etw (von ihm) ausleihen zu dürfen

2. leen gesch.:

leen

Leh(e)n nt

leen

Lehnsgut nt

adellijk leen

adlige(s) Lehen nt

been <benen> [ben] SUST. nt

1. been (lichaamsdeel):

been

Bein nt

op zijn achterste benen gaan staan fig.

sich auf die Hinterbeine stellen [o. setzen]

met beide benen op de grond staan fig.

mit beiden Beinen auf der Erde stehen

zijn beste beentje voorzetten fig.

sich von seiner besten Seite zeigen

een been breken

(sich dat. ) ein Bein brechen

op eigen benen staan fig.

auf eigenen Beinen [o. Füßen] stehen

geen been hebben om op te staan fig.

auf nichts mehr fußen können

het been stijf houden fig.

hart bleiben

een houten been

ein Holzbein

de benen nemen fig.

die Beine in die Hand nehmen

vlug ter been zijn

flink auf den Beinen sein

goed ter been zijn

gut zu Fuß sein

met het verkeerde been uit bed gestapt zijn

mit dem linken Bein [o. Fuß] zuerst aufgestanden sein

dat was tegen het zere been fig.

das traf den wunden Punkt

het zijn sterke benen die de weelde kunnen dragen provb.

gute Tage wollen starke Beine haben

2. been (gebeente) mv: beenderen:

been

Knochen m

3. been:

been (kous)

Beinling m

been (van een broek)

Hosenbein nt

been (van een kous)

Strumpfbein nt

4. been wisk.:

been

Schenkel m

de benen van een hoek

die Schenkel eines Winkels

ergens geen been in zien

sich dat. kein Gewissen aus etw machen

de benen van een passer

die Zirkelschenkel

Deen <Denen> [den] SUST. m

Deen

Däne m

heen [hen] ADV.

heen

hin

dwars door alles heen

(quer) durch alles hindurch

ergens heen gaan

irgendwo hingehen

over iets heen praten

über etw acus. hinwegreden

wie rijdt er heen?

wer fährt hin?

ver heen zijn fig.

stockbetrunken sein coloq.

je moet ver heen zijn om zoiets te kunnen doen fig. (bijna gek)

man muss ganz schön verrückt sein

je moet ver heen zijn om zoiets te kunnen doen (maatschappelijk gezonken)

man muss ganz schön tief gesunken sein, um so etw tun zu können fig.

waar wil je heen? fig.

worauf willst du hinaus?

waar moet het heen? fig.

worauf soll das hinauslaufen?

heen en weer lopen

hin und her gehen

heen en weer praten fig.

hin und her reden

peen <penen> [pen] SUST. f

peen

Möhre f

teen¹ <tenen> [ten] SUST. m

1. teen (deel van de voet):

teen

Zeh m

teen

Zehe f

de grote/kleine teen

die große/kleine Zehe

lange tenen hebben fig.

leicht einschnappen coloq.

op zijn tenen lopen

auf Zehenspitzen [o. auf den Zehen] gehen

op zijn tenen lopen fig.

das Letzte aus sich herausholen

op z'n tenen gaan staan

sich auf die Zehenspitzen stellen

iem op de tenen trappen fig.

jdm auf die Hühneraugen [o. Zehen] treten coloq.

gauw op zijn teentjes getrapt zijn fig.

sich gleich auf den Schlips getreten fühlen

2. teen (deel van een sok):

teen

Spitze f

een teentje knoflook

eine Knoblauchzehe

veen <venen> [ven] SUST. nt

veen

Moor nt

veen (turfland)

Torfmoor nt

hoge venen

Hochmoore pl.

lage venen

Tiefmoore pl.

zeen <zenen> [zen] SUST. f

zeen

Sehne f

fees·ten <feestte, h. gefeest> [festə(n)] V. intr.

feesten

ein Fest feiern

fel <felle, feller, felst> [fɛl] ADJ.

1. fel:

fel (de zintuigen sterk treffend)

heftig

fel (licht, kleuren)

grell

fel (kou, vorst)

klirrend

fel (wind)

scharf

een felle pijn

ein heftiger Schmerz

in de felle zon

in der prallen Sonne

de zon schijnt fel

die Sonne knallt

2. fel (hevig, vurig):

fel

heftig

fel

scharf

fel tegen iets afsteken

sich scharf von etw abheben

fel omstreden

heiß umstritten

fel tegen iem tekeergaan

scharfe Attacken gegen jdn reiten

fel verzet

heftiger Widerstand

feil <feil|en> [fɛɪl] SUST. f

1. feil (tekortkoming):

feil

Mangel m

zonder feilen zijn

keine Mängel aufweisen

2. feil (vergissing):

feil

Fehler m

feil

Irrtum m

ferm <ferme, fermer, fermst> [fɛrm] ADJ.

ferm (duchtig)

tüchtig

ferm (duchtig)

ordentlich

ferm (vastberaden)

entschlossen

een ferme kerel

ein tüchtiger Kerl

op ferme toon

in entschlossenem Ton

feit <feit|en> [fɛit] SUST. nt

1. feit:

feit (gebeurtenis, omstandigheid)

Tatsache f

feit (bestaande toestand)

Gegebenheit f

achter de feiten aanlopen fig.

den Realitäten hinterherhinken

door het feit dat

dadurch, dass

een historisch feit

eine historische Tatsache

in feite (in werkelijkheid)

faktisch

in feite (eigenlijk)

eigentlich

het is een feit dat

Tatsache ist, dass

politieke feiten

politische Gegebenheiten

een feit worden

zur Tatsache werden

aangaande de feiten

was den Tatbestand betrifft

2. feit jur.:

feit (daad)

Tat f

feit (bewijsmateriaal)

Fakten pl.

een strafbaar feit

eine Straftat

aangifte doen van een strafbaar feit

Strafanzeige erstatten

fan [fɛn]

fan [[o. fɑn]] fan|s SUST. m:

fan

Fan m

faun <faun|en> [fɑun] SUST. m

faun

Faun m

fijn¹ [fɛin] ADJ.

1. fijn:

fijn (hoedanigheid, kwaliteit)

fein

fijn (lichaamsdelen)

fein

fijn (lichaamsdelen)

zart

een fijn draadje

ein dünner Faden

een fijn gezicht(je)

ein zartes Gesicht

het fijne goud

das Feingold

een fijne kam

ein feiner Kamm

de fijne keuken

die feine Küche

de fijne was

die Feinwäsche

fijne wol

feine Wolle

fijn zand

feiner Sand

2. fijn (beschaafd):

fijn

fein

fijn

vornehm

fijn irón.

sauber

fijne manieren zijn dat irón.

das sind ja feine Manieren

een fijne meid

ein tolles Mädchen

een fijne meneer irón.

ein sauberer Herr

3. fijn (subtiel):

fijn

fein(sinnig)

het fijne van de zaak weten

die Einzelheiten der Sache kennen

een fijn gehoor

ein scharfes Gehör

met een fijn gevoel voor

mit Fingerspitzengefühl für +acus.

een fijne smaak

ein feiner Geschmack

fijne spot

feiner Spott

4. fijn (aangenaam):

fijn

schön

fijn

toll

het er een paar dagen fijn van nemen

sich dat. ein paar schöne Tage machen

een fijne vakantie

ein schöner Urlaub

5. fijn (orthodox):

fijn

fromm

ze is fijn gereformeerd rel.

sie ist streng-reformiert [o. streng-calvinistisch]

zich fijn voordoen

frömmeln

föhn <föhn|en, föhn|s> [føn] SUST. m

1. föhn (valwind):

föhn

Föhn m

föhn

Föhnwind m

2. föhn (haardroger):

föhn

Föhn m