neerlandés » alemán

Traducciones de „ernsten“ en el diccionario neerlandés » alemán

(Ir a alemán » neerlandés)

Mostrar un resumen de todos los resultados

ernst: sustantivo
ern·stig: adjetivo y adverbio
ris·ten: verbo
rus·ten: verbo
res·ten: verbo
er·te·gen: adverbio
tes·ten: verbo
cas·ten: verbo
gis·ten: verbo
kos·ten: verbo
mes·ten: verbo
mis·ten: verbo
oos·ten: sustantivo
pes·ten: verbo
pos·ten: verbo
tas·ten: verbo
vas·ten: sustantivo
was·ten: verbo
wes·ten: sustantivo
wis·ten: verbo

Los resultados a continuación se escriben de forma parecida: resten , rusten , risten , ernstig , ernst , lusten , kisten , wisten , westen , wasten , vasten , tasten , posten , pesten , oosten , misten , mesten , kosten , gisten , casten , testen y/e ertegen

ernst [ɛrnst] SUST. m geen pl.

Ernst m

het is bittere ernst

es ist bitterer Ernst

de ernst van zijn gelaat

der Ernst seines Gesichtes

iets in alle ernst overwegen

etw allen Ernstes erwägen

de ernst van een misdrijf/verdenking

die Schwere eines Verbrechens/eines Verdachts

het leven wordt ernst voor hem

für ihn fängt der Ernst des Lebens an

ern·stig <ernstige, ernstiger, ernstigst> [ɛrnstəx] ADJ.

1. ernstig (van ernst vervuld):

ernst

ernstig blijven

ernstig kijken

ernst (drein)schauen

ernstig kijken

ernst gucken coloq.

iem ernstig toespreken

jdm ins Gewissen reden

een ernstig woord met iem spreken

ein ernstes Wort mit jdm sprechen

2. ernstig (serieus):

ernst

iets/iem ernstig nemen

etw/jdn ernst nehmen

dat is mijn ernstige overtuiging

das ist meine ernste Überzeugung

3. ernstig:

ernstig (ernst opwekkend, niet licht op te vatten)

ernst

ernstig (zwaarwegend)

een ernstige fout

ein schwerer Fehler

een ernstig geval

ein ernster Fall

ernstige muziek

een ernstig verwijt

ein schwerer Vorwurf

4. ernstig:

ernstig (van ingrijpende aard)

ernst

ernstig (van ingrijpende aard)

ernstig (van ingrijpende aard)

ernstig (zwaarwegend)

ernstige verwondingen

schwere Verletzungen pl.

ernstig ziek

ernsthaft krank

een ernstige ziekte

eine ernste [o. ernsthafte] Krankheit

ris·ten <ristte, h. gerist> [rɪstə(n)] V. trans.

von den Rispen streifen

rus·ten¹ <rustte, h. gerust> [rʏstə(n)] V. intr.

1. rusten:

rusten (uitrusten)

ruhen

rusten (uitrusten)

(sich) ausruhen

rusten (pauzeren)

van de arbeid rusten

sich von der Arbeit ausruhen

2. rusten (slapen):

na het eten wat gaan rusten

sich nach dem Essen ein wenig ausruhen

(ik wens je) welterusten

(ich wünsche dir) angenehme Ruhe

3. rusten (begraven liggen):

ruhen

rusten zacht

4. rusten (vrij zijn van werkzaamheden):

in den Ruhestand versetzt sein

een rustend ambtenaar

ein Beamter a. D. (außer Dienst)

een rustend predikant

ein emeritierter Pfarrer

5. rusten (innerlijke rust hebben):

ruhen

niet kunnen rusten voor …

weder ruhen noch rasten, bis …

6. rusten (niet gebruikt worden; stil liggen):

ruhen

het penseel laten rusten

den Pinsel ruhen lassen

ik zal de zaak nu laten rusten

ich werde diese Sache jetzt auf sich beruhen lassen

haar hand rustte op zijn schouder

ihre Hand ruhte auf seiner Schulter

7. rusten (als iets bezwarends drukken):

ruhen

op hem rust een zware verdenking

auf ihm lastet ein schwerer Verdacht

op die onderneming rust geen zegen

dieses Unternehmen steht unter keinem guten Stern

8. rusten (steunen op):

ruhen

de balken rusten op de muur

die Balken ruhen auf der Mauer

9. rusten (gebaseerd zijn op):

ruhen

op hechte grondslagen rusten fig.

auf festem Fundament stehen

10. rusten (m.b.t. de blik):

ruhen

res·ten <restte, h. gerest> [rɛstə(n)] V. intr.

1. resten (te doen, te zeggen blijven):

hem restte niets meer dan ...

ihm blieb nichts anderes übrig, als ...

nu rest mij nog te verklaren dat …

als Letztes muss ich nur noch erklären, …

2. resten (nog beschikbaar zijn):

(übrig) bleiben

ons resten nog twee staanplaatsen

uns bleiben noch zwei Stehplätze

er·te·gen [ɛrteɣə(n)] ADV.

ik ben ertegen

ich bin dagegen

ertegen kunnen (kunnen hebben)

es ertragen können

tes·ten <testte, h. getest> [tɛstə(n)] V. trans.

cas·ten <castte, h. gecast> [kɑːstə(n)] V. trans.

gis·ten <gistte, h. gegist> [ɣɪstə(n)] V. intr. ook fig.

de wijn heeft gegist

der Wein ist vergoren

kos·ten <kostte, h. gekost> [kɔstə(n)] V. intr.

1. kosten (geld):

kosten +acus.

dat zal u geld kosten

das wird Sie eine Menge kosten

vragen kost geen geld

fragen kostet nichts

zijn kinderen kosten hem veel geld

seine Kinder kosten ihn viel Geld

hoeveel kost het? (bij het afrekenen)

wat kost het?

wie viel kostet es?

2. kosten (vereisen):

dat kost mij veel hoofdbrekens

das bereitet mir viel Kopfzerbrechen

dat kost moeite

das verlangt Mühe

dit karwei kost heel wat tijd

diese Arbeit nimmt viel Zeit in Anspruch

koste wat kost

es koste, was es wolle

hij wil koste wat kost mee

er will unbedingt mit

mes·ten² <mestte, h. gemest> [mɛstə(n)] V. trans. ((vee) vet maken)

mis·ten <mistte, h. gemist> [mɪstə(n)] V. v. impers. ww

oos·ten [ostə(n)] SUST. nt geen pl.

1. oosten (kompasstreek):

Osten m

koers zetten naar het oosten

Kurs nehmen auf Osten

een huis dat op het oosten ligt

ein Haus, das nach Osten gelegen ist

ten oosten van

2. oosten (deel van een plaats, land, horizon):

Osten m

het oosten van Amerika

der Osten Amerikas

3. oosten (deel van de wereld):

Osten m

het Nabije Oosten

het Verre Oosten

der Ferne Osten

pes·ten² <pestte, h. gepest> [pɛstə(n)] V. trans. (plagen)

piesacken coloq.

triezen coloq.

een leraar pesten

einen Lehrer triezen

pos·ten¹ <postte, h. gepost> [pɔstə(n)] V. trans.

1. posten:

posten (naar de post brengen)

zur Post bringen

posten (postkantoor; brief, pakje)

posten (brievenbus)

2. posten (bewaken):

Wache stehen bei +dat.

alle zaken werden gepost

alle Geschäfte wurden bewacht

tas·ten¹ <tastte, h. getast> [tɑstə(n)] V. trans.

1. tasten (betasten):

2. tasten (treffen):

iem in zijn kruis tasten coloq.

jdn verletzen [o. kränken]

vas·ten¹ [vɑstə(n)] SUST. m geen pl.

1. vasten (kerkelijk gebod):

Fasten pl. form.

2. vasten (periode):

Fasten pl. form.

was·ten V.

wasten 3. pers. pl. imperf. van wassen², wassen³, wassen⁴

Véase también: wassen , wassen , wassen , wassen

was·sen⁴ <wies, i. gewassen> [wɑsə(n)] V. intr.

1. wassen (groeien):

2. wassen:

wassen (stijgen: water)

wassen (stijgen: water)

wassen (stijgen: maan)

was·sen³ <waste, h. gewast> [wɑsə(n)] V. trans. (met was bestrijken)

was·sen² <waste, h. gewassen> [wɑsə(n)] V. trans.

1. wassen (reinigen):

het vuile goed wassen

die (schmutzige) Wäsche waschen

de vaat wassen

das Geschirr spülen

de vaat wassen

zich wassen

zich schoon wassen fig.

sich reinwaschen

2. wassen ARTE:

3. wassen kaarten:

de gewassen pentekening

die getuschte Zeichnung

was·sen¹ [wɑsə(n)] ADJ.

Wachs-

wachs-

een wassen beeld

ein Wachsbild nt

wes·ten [wɛstə(n)] SUST. nt geen pl.

Westen m

het westen van ons land

der westliche Teil unseres Landes

het westen van Nederland

der Westen der Niederlande

kamers op het westen

Zimmer nach Westen

ten westen van Arnhem

westlich von Arnheim

het wilde Westen

der Wilde Westen

buiten westen zijn [o. raken] (bewusteloos)

bewusstlos sein

buiten westen zijn [o. raken] (bewusteloos)

das Bewusstsein verlieren

wis·ten V.

wisten 3. pers. pl. imperf. van weten², weten³

Véase también: weten , weten

we·ten³ <wist, h. geweten> [wetə(n)] V. trans.

1. weten (kennis hebben van; beseffen):

weet je mijn agenda ook (te liggen)?

weißt du, wo mein Terminkalender ist?

als je dat maar weet!

dass du es nur weißt!

als je maar weet dat …

sei dir darüber im Klaren, dass …

hij weet niet beter of het hoort zo

er weiß es nicht anders, als dass es sich so gehört

je moest beter weten [o. je zou beter moeten weten]

du solltest klüger sein

niet dat ik weet

nicht, dass ich wüsste

hij weet ervan

er weiß Bescheid

met haar weet je het nooit

bei ihr weiß man nie

voor je het weet, ben je er

ehe man sichs versieht, ist man da

weten hoe men zich moet gedragen

sich zu benehmen wissen

ik had het kunnen weten

das hätte ich mir denken können

dat moet hij maar weten

das muss letztendlich er wissen

ik zou het niet weten

ich habe keine Ahnung

ik wist niet waar ik blijven moest

ich wäre am liebsten in den Erdboden versunken

ergens iets op weten

eine Lösung für etw wissen

iets te weten komen

veel van muziek weten

viel von Musik verstehen

ik weet van niks [o. ik weet nergens van ]

ich weiß von nichts

weet je wel [o. je weet wel ]

je weet wie het zegt

du weißt ja, von wem es stammt

iets niet willen weten

etw nicht wahrhaben wollen

zeker weten!

zeker weten!

unter Garantie!

je zou eens moeten weten … [o. als je eens wist …]

wenn du wüsstest …

voor zover ik weet

soviel ich weiß

voor zover ik weet form.

weet ik veel! coloq.

wat niet weet, dat niet deert provb.

was ich nicht weiß, macht mich nicht heiß provb.

2. weten (neiging hebben) + van:

3. weten (erin slagen):

weten form.

4. weten (de gevolgen ondervinden):

ze hebben het geweten

sie haben es zu spüren bekommen

zij weet het altijd beter

sie weiß immer alles besser

je weet ('t) maar nooit

man kann nie wissen

we·ten¹ [wetə(n)] SUST. nt geen pl.

Wissen nt

naar beste weten antwoorden

nach bestem Wissen und Gewissen antworten

iets doen tegen beter weten (in)

etw wider besseres Wissen tun

buiten mijn weten

ohne mein Wissen

naar [o. bij ] mijn weten

Consultar el diccionario

neerlandés

Página en Deutsch | English | Español | Italiano | Polski