alemán » polaco

Traducciones de „klecken“ en el diccionario alemán » polaco (Ir a polaco » alemán)

Mostrar un resumen de todos los resultados

lẹcken: I. verbo transitivo II. verbo intransitivo III. verbo reflexivo
klịcken: verbo intransitivo
klạcken: verbo intransitivo
blẹcken: verbo transitivo
Flẹcken: sustantivo
kle̱ben: I. verbo intransitivo II. verbo transitivo
klẹmmen: I. verbo transitivo II. verbo intransitivo III. verbo reflexivo
kle̱i̱den: I. verbo transitivo II. verbo reflexivo
Bẹcken: sustantivo
dẹcken: I. verbo transitivo II. verbo reflexivo
rẹcken: I. verbo transitivo II. verbo reflexivo
Wẹcken: sustantivo
nẹcken: I. verbo transitivo II. verbo reflexivo
wẹcken: verbo transitivo
Stẹcken: sustantivo
ạn|ecken: verbo intransitivo
chẹcken: verbo transitivo
stẹcken: verbo transitivo
Klẹcks: sustantivo
kle̱i̱n: I. adjetivo y adverbio II. adverbio

Los resultados a continuación se escriben de forma parecida: Flecken , blecken , klacken , klicken , lecken , stecken , checken , anecken , Stecken , wecken , necken , Wecken , recken , decken , Becken , kleiden , klemmen , kleben , klein y/e Klecks

I . lẹcken [ˈlɛkən] V. trans.

lecken (mit der Zunge hinstreichen) Eis, Lutscher:

an etw dat. lecken

der Hund leckte ihre Hand

pies m lizał [form. perf. po‑] jej dłoń

leck mich [doch] [am Arsch]! vulg.

pocałuj mnie gdzieś! pey. coloq.

du kannst mich mal am Arsch lecken vulg.

możesz mnie w dupę pocałować vulg.

sich dat. die Finger nach etw lecken coloq.

oblizywać [form. perf. oblizać] po czymś palce

II . lẹcken [ˈlɛkən] V. intr.

lecken (undicht sein) (Schiff)

lecken (Behälter, Leitung)

być nieszczelnym

III . lẹcken [ˈlɛkən] V. v. refl. coloq.

lizać się irón. coloq.

klịcken [ˈklɪkən] V. intr.

1. klicken (metallisch klingen):

brzęczeć [form. perf. brzęknąć]

das Klicken

brzęk m

2. klicken INFORM.:

klikać [form. perf. kliknąć]

(„klick“ machen) [mit der Maus] auf etw acus. klicken

kliknąć na coś [myszką]

[auf etw] doppelt klicken

kliknąć [na coś] dwa razy

klạcken [ˈklakən] V. intr. coloq.

klapać [form. perf. klapnąć]

blẹcken [ˈblɛkən] V. trans.

die Zähne blecken

wyszczerzać [form. perf. wyszczerzyć] zęby

Flẹcken <‑s, ‑> [ˈflɛkən] SUST. m

1. Flecken → Fleck

2. Flecken (Marktflecken):

Véase también: Fleck

Flẹck <‑[e]s, ‑e> [flɛk] SUST. m

1. Fleck (Schmutzfleck, Farbfleck):

plama f

blauer Fleck

siniak m

einen Fleck entfernen

usuwać [form. perf. usunąć] plamę

ein weißer Fleck auf der Landkarte fig

biała plama na mapie fig

ein weißer Fleck auf der Landkarte fig

nie mieć [lub nie być człowiekiem] czystych rąk

2. Fleck REG (Flicken):

łata f

3. Fleck coloq.:

Fleck (Stelle)

miejsce nt

Fleck (Stück Land)

sich nicht vom Fleck rühren

nie ruszać [form. perf. ruszyć] się z miejsca

nicht vom Fleck kommen

nie posuwać [form. perf. posunąć] się naprzód

das Herz auf dem rechten Fleck haben

być rozsądnym

das Herz auf dem rechten Fleck haben

być altruistą

4. Fleck fig (Makel):

skaza f

plama f

I . kle̱ben [ˈkleːbən] V. intr.

1. kleben (klebrig sein):

2. kleben (haften):

[an etw dat.] kleben

przyklejać [form. perf. przykleić] się [do czegoś]

dieses Pflaster klebt gut/schlecht

ten plaster m dobrze/źle się trzyma

diese Folie klebt von selbst

ta folia f jest samoprzylepna

das Hemd klebte ihm am Körper

koszula f kleiła mu się do ciała

an seinen Händen klebt Blut

jego ręce fpl są brudne od krwi

3. kleben fig coloq. (festhalten an):

an etw dat. kleben

trzymać się czegoś

an seinem Posten kleben

trwać na posterunku

immer bleibt die ganze Hausarbeit an mir kleben

zawsze wszystkie prace fpl domowe spoczywają na mnie

die Verantwortung bleibt letztlich am Vorgesetzten kleben

ostatecznie [i tak] odpowiedzialność f spoczywa na przełożonych

ich bin in der fünften Klasse kleben geblieben

zimowałem w piątej klasie coloq.

II . kle̱ben [ˈkleːbən] V. trans.

1. kleben (befestigen):

etw an die Wand kleben

przyklejać [form. perf. przykleić] coś na ścianie

jdm eine kleben coloq.

dać komuś w twarz

2. kleben (zusammenkleben, reparieren):

kleben Film, Tonband

kleić [form. perf. s‑]

I . klẹmmen V. trans. (befestigen)

etw in etw acus. klemmen

wciskać [form. perf. wcisnąć] coś w coś

etw unter etw acus. klemmen

przyciskać [form. perf. przycisnąć] coś czymś

sich dat. etw unter den Arm klemmen

wciskać sobie coś pod pachę

II . klẹmmen V. intr.

klemmen (sich kaum bewegen lassen) (Schloss, Tür, Schublade)

zacinać [form. perf. zaciąć] się

III . klẹmmen V. v. refl.

1. klemmen (sich quetschen):

sich dat. den Daumen/den Finger klemmen

przycinać [form. perf. przyciąć] sobie kciuk/palec

2. klemmen coloq. (um Unterstützung bitten):

sich hinter jdn klemmen

szukać czyjegoś wsparcia

3. klemmen coloq. (sich kümmern um):

sich hinter etw acus. klemmen

zabierać [form. perf. zabrać] się energicznie do czegoś

I . kle̱i̱den [ˈklaɪdən] V. trans.

1. kleiden (stehen):

der Anzug/die Farbe kleidet ihn gut

do twarzy mu w tym garniturze/kolorze

die Bluse kleidet dich gut

w tej bluzce jest ci do twarzy

2. kleiden (etw ausdrücken):

etw in [schöne] Worte kleiden

ubierać [form. perf. ubrać] coś w [piękne] słowa

II . kle̱i̱den [ˈklaɪdən] V. v. refl. (sich anziehen)

Bẹcken <‑s, ‑> [ˈbɛkən] SUST. nt

1. Becken:

Becken a. ANAT.

niecka f

2. Becken:

Becken (Spülbecken)

Becken (Waschbecken)

Becken (Schwimmbecken)

basen m

3. Becken meist pl. MUS:

talerze pl.

czynele pl.

I . dẹcken [ˈdɛkən] V. trans.

1. decken (mit etw bedecken):

decken Dach

pokrywać [form. perf. pokryć]

decken Tisch

nakrywać [form. perf. nakryć]

es ist für sechs Personen gedeckt

nakryto dla sześciu osób

sich an den gedeckten Tisch setzen

usiąść [lub zasiąść] do nakrytego stołu

2. decken (auf etw legen):

ein Tuch über etw decken

położyć na coś chustkę

3. decken (aufkommen für etw):

decken Kosten, Bedarf

pokrywać [form. perf. pokryć]

Nachfrage decken

pokryć zapotrzebowanie

der Scheck ist nicht gedeckt FIN.

czek m nie ma pokrycia

4. decken FIN. (ausgleichen):

decken Defizit

wyrównywać [form. perf. wyrównać]

5. decken (verheimlichen):

decken Komplize

kryć

ein Verbrechen decken

tuszować [form. perf. za‑] przestępstwo

6. decken DEP.:

kryć [form. perf. po‑]

7. decken ZOOL. (begatten):

decken Stute

kryć

II . dẹcken [ˈdɛkən] V. v. refl.

1. decken (gleich sein):

ihre Aussagen decken sich nicht mit seinen

jej zeznania ntpl nie pokrywają się z jego zeznaniami

2. decken MATH (Figuren):

przystawać do siebie

I . rẹcken [ˈrɛkən] V. trans.

recken Hals, Faust

wyciągać [form. perf. wyciągnąć]

recken Glieder

rozprostowywać [form. perf. rozprostować]

den Kopf recken

wyciągnąć [lub wysunąć] głowę

II . rẹcken [ˈrɛkən] V. v. refl.

przeciągać [form. perf. przeciągnąć] się

das Kind reckt sich im Bett

dziecko nt przeciąga się w łóżku

Wẹcken <‑s, ‑> SUST. m austr., al. s.

bułka f

I . nẹcken [ˈnɛkən] V. trans.

jdn mit etw necken

drażnić kogoś czymś

II . nẹcken [ˈnɛkən] V. v. refl.

sich mit jdm necken

przekomarzać się z kimś

locuciones, giros idiomáticos:

was sich liebt, das neckt sich provb.

kto się lubi, ten się czubi provb.

wẹcken [ˈvɛkən] V. trans.

1. wecken (aufwecken):

wecken Kinder

budzić [form. perf. o‑]

wann möchten Sie geweckt werden?

o której panią/pana obudzić?

sich von jdm wecken lassen

kazać się komuś obudzić

2. wecken (hervorrufen):

Erinnerungen wecken

budzić [lub wywoływać] wspomnienia

jds Interesse wecken

wzbudzać [form. perf. wzbudzić] czyjeś zainteresowanie

Stẹcken <‑s, ‑> [ˈʃtɛkən] SUST. m

Stecken REG:

kij[ek] m

locuciones, giros idiomáticos:

Dreck am Stecken haben

mieć nieczyste sumienie

ạn|ecken [ˈanʔɛkən] V. intr. +sein

1. anecken (anstoßen):

potrącać [form. perf. potrącić]

uderzać [form. perf. uderzyć] [w coś]

2. anecken coloq.:

podpadać [form. perf. podpaść ]coloq.

mit seinem Verhalten überall anecken

podpadać wszystkim swoim zachowaniem

der Schüler ist bei seinem Lehrer angeeckt

ten uczeń m podpadł swojemu nauczycielowi

chẹcken [ˈtʃɛkən] V. trans.

1. checken (überprüfen):

sprawdzać [form. perf. sprawdzić]

2. checken coloq. (begreifen):

kapować coloq.

kumać coloq.

załapać coloq.

das hat er nicht gecheckt

nie skumał tego coloq.

3. checken (im Eishockey):

potrącać [form. perf. potrącić]

stẹcken¹ <steckt, steckte, gesteckt> [ˈʃtɛkən] V. trans.

1. stecken (einstecken):

wkładać [form. perf. włożyć]

wtykać [form. perf. wetknąć]

wsuwać [form. perf. wsunąć]

etw in eine Schublade stecken

chować [form. perf. s‑] coś do szuflady

sie steckte die Hände in die Tasche

włożyła ręce do kieszeni

sich dat. etw in den Mund stecken

wkładać [lub wsadzać] sobie coś do ust

ich weiß im Moment gar nicht, wohin ich dich stecken soll fig coloq.

w tym momencie zupełnie nie mam pojęcia, co mam z tobą zrobić

2. stecken (aufstecken):

er steckte ihr den Ring an den Finger

włożył jej obrączkę na palec

er steckte ihr den Ring an den Finger (feststecken, anstecken)

przyszpilać [form. perf. przyszpilić ]coloq.

eine Brosche an die Jacke stecken

przypinać [form. perf. przypiąć] broszkę do żakietu

den Saum stecken

robić [form. perf. z‑] obrąbek

das kannst du dir an den Hut stecken coloq.

możesz to sobie wsadzić coloq.

3. stecken fig coloq.:

jdn ins Gefängnis stecken

wsadzić kogoś do więzienia coloq.

4. stecken coloq. (investieren):

viel Geld in etw acus. stecken

władować [lub wsadzić] w coś dużo pieniędzy coloq.

ich habe viel Geld/Arbeit in das Projekt gesteckt

włożyłem dużo pieniędzy/pracy w ten projekt

5. stecken coloq. (verraten, zur Kenntnis bringen):

jdm etw stecken

zdradzać [form. perf. zdradzić] coś komuś

jdm ein paar Informationen stecken

zdradzić komuś pewne informacje

Klẹcks <‑es, ‑e> [klɛks] SUST. m

1. Klecks:

Klecks (Fleck, Farbklecks)

plama f

Klecks (Tintenklecks)

kleks m

2. Klecks coloq. (Portion):

kapka f coloq.

ein Klecks Marmelade

odrobina f marmolady

I . kle̱i̱n [klaɪn] ADJ.

1. klein (von geringer Größe):

mały

eine zu kleine Bluse

za mała bluzka f

die Hose ist ihm zu klein

spodnie pl. są na niego za małe

2. klein (kleinwüchsig):

klein Person

niski

der kleine Mann

niski mężczyzna m

kleiner werden

maleć [form. perf. z‑]

kleiner werden

zmniejszać [form. perf. zmniejszyć] się

3. klein (jung):

klein Hund, Katze

mały

mein kleiner Bruder

mój mały brat m

als ich klein war

gdy byłem mały

von klein auf

4. klein (kleingeschrieben):

klein Buchstabe

pisany małą literą

ein kleines a

małe a

5. klein (gering):

klein Auswahl, Summe

ein klein[es] bisschen [o. ein klein wenig]

ein klein[es] bisschen [o. ein klein wenig]

troszkę coloq.

6. klein (geringfügig):

klein Fehler, Verstoß

die kleinste Bewegung

najmniejszy ruch m

beim kleinsten Geräusch

przy najmniejszym szeleście

das kleinere Übel

mniejsze zło nt

im Kleinen wie im Großen [perfekt sein]

[być perfekcyjnym] pod każdym względem

bis ins Kleinste

aż po najdrobniejsze szczegóły

7. klein (kurz):

einen kleinen Augenblick, bitte!

8. klein (unbedeutend):

mało znaczący

die Kleinen hängt man, die Großen lässt man laufen provb.

małych złodziei wieszają, a większym się kłaniają fig

II . kle̱i̱n [klaɪn] ADV.

sich klein machen

etw kleiner machen lassen

dawać [form. perf. dać] coś do zmniejszenia [lub skrócenia]

klein machen coloq.

robić [form. perf. z‑] siusiu coloq.

locuciones, giros idiomáticos:

Teamwork wird in dieser Branche klein geschrieben coloq.

praca f zespołowa w tej branży się nie liczy

[ganz] klein anfangen coloq. (mit wenig Vermögen)

zaczynać od zera coloq.

klein beigeben

spuszczać [form. perf. spuścić] z tonu

klein beigeben

dawać [form. perf. dać] za wygraną

¿Quieres añadir alguna palabra, frase o traducción?

Proponnos una nueva entrada.

Consultar el diccionario

alemán

Página en Deutsch | Български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski