neerlandés » alemán

Traducciones de „abgesetzten“ en el diccionario neerlandés » alemán

(Ir a alemán » neerlandés)

Mostrar un resumen de todos los resultados

ge·sto·ten: verbo
af·ge·slo·ten: adjetivo y adverbio
aan·ge·scho·ten: adjetivo y adverbio
al·les·eter: sustantivo
ge·scho·ten: verbo
ge·sle·ten: verbo
ge·slo·ten: adjetivo y adverbio
ge·sme·ten: verbo
ge·smol·ten: verbo
ge·sno·ten: verbo
ge·spe·ten: verbo
ge·sple·ten: adjetivo y adverbio
ge·spo·ten: verbo
ge·spro·ten: verbo
in·ge·slo·ten: adjetivo y adverbio
op·ge·scho·ten: adjetivo y adverbio

Los resultados a continuación se escriben de forma parecida: afgesloten , gestoten , aangeschoten , opgeschoten , ingesloten , gesproten , gespoten , gespleten , gespeten , gesnoten , gesmolten , gesmeten , gesloten , gesleten , geschoten y/e alleseter

ge·sto·ten V.

gestoten volt. deelw. van stoten¹, stoten², stoten³

Véase también: stoten , stoten , stoten

sto·ten³ <stootte/stiet zich, h. zich gestoten> [stotə(n)] V. wk ww zich stoten

1. stoten (botsen):

zich aan de tafel stoten

sich am Tisch stoßen

2. stoten (zich ergeren):

zich aan iems gedrag stoten

sich an jds Benehmen stoßen

sto·ten² <stootte/stiet, h. gestoten> [stotə(n)] V. trans.

1. stoten (duwen):

2. stoten (door botsen bezeren):

iem voor het hoofd stoten fig.

jdn vor den Kopf stoßen

3. stoten (stampen):

sto·ten¹ <stootte/stiet, h./i. gestoten> [stotə(n)] V. intr.

1. stoten (horten: wagens e.d.):

op die weg stoot het erg

auf dieser Straße wird man durchgerüttelt

2. stoten (aanstoot geven):

anstößig sein

die uitdrukkingen stoten

diese Ausdrücke sind anstößig

die uitdrukkingen stoten

diese Ausdrücke erregen Anstoß

3. stoten (botsen):

op de vijand stoten

auf den Feind stoßen

op/tegen iets stoten

an/gegen etw acus. stoßen

af·ge·slo·ten [ɑfxəslotə(n)] ADJ.

1. afgesloten (besloten):

een afgesloten vergadering

eine geschlossene Versammlung

2. afgesloten (stelsel):

een afgesloten geheel

ein geschlossenes Ganzes

3. afgesloten (gesloten):

een afgesloten contract

ein abgeschlossener Vertrag

aan·ge·scho·ten [aŋɣəsxotə(n)] ADJ.

aangeschoten

al·les·eter <alleseter|s> [ɑləsetər] SUST. m

ge·scho·ten V.

geschoten volt. deelw. van schieten¹, schieten²

Véase también: schieten , schieten

schie·ten² <schoot, i. geschoten> [sxitə(n)] V. intr.

1. schieten (een schot lossen):

met scherp schieten

scharf schießen

een humeur om op te schieten fig.

eine unmögliche Laune

2. schieten (plotseling opkomen):

de tranen schoten haar in de ogen

die Tränen schossen ihr in die Augen

er schiet mij iets te binnen

da fällt mir etw ein

3. schieten:

schieten (uitbotten)

schieten (bomen)

de uien schieten

die Zwiebeln schießen

overal schiet het onkruid uit de grond

das Unkraut schießt überall aus dem Boden

4. schieten (zich snel bewegen):

in zijn kleren schieten

schnell in die Kleider fahren

5. schieten (niet langer tegenhouden) + laten:

laat hem schieten fig. (hem laten gaan)

lass ihn laufen

laat hem schieten (zich niet met hem bemoeien)

lass ihn in Ruhe

iets laten schieten fig.

auf etw acus. verzichten

6. schieten (plotseling vallen):

(plötzlich) fallen

het mes schoot hem uit de handen

das Messer flog ihm aus der Hand

schie·ten¹ <schoot, h. geschoten> [sxitə(n)] V. trans. (een projectiel werpen)

iem in de arm schieten

jdn [o. jdm] in den Arm schießen

iem wel kunnen schieten fig.

jdn zum Mond schießen können

de bal over het doel schieten

den Ball über das Tor schießen

iem overhoop schieten

jdn über den Haufen schießen

pijlen schieten

Pfeile schießen

de zon schieten

die Höhe der Sonne peilen

ge·sle·ten V.

gesleten volt. deelw. van slijten

Véase también: slijten , slijten

slij·ten² <sleet, h./i. gesleten> [slɛitə(n)] V. intr.

1. slijten (minder worden in massa, sterkte of bruikbaarheid):

die jas is kaal gesleten

der Mantel ist abgewetzt

2. slijten fig.:

slijten (liefde, haat)

slij·ten¹ <sleet, h. gesleten> [slɛitə(n)] V. trans.

1. slijten:

slijten (doen afnemen in massa, sterkte, bruikbaarheid)

slijten (doen afnemen in massa, sterkte, bruikbaarheid)

slijten (kleding)

zijn schoenen slijten

seine Schuhe verschleißen

2. slijten:

een gat in zijn schoenen slijten (door wrijving, gebruik veroorzaken)

sich dat. die Schuhe durchlaufen

3. slijten (doorbrengen):

fristen pey.

zijn leven in armoede slijten

sein Leben in Armut verbringen

4. slijten:

slijten (verkopen)

slijten (handelen, doen in)

kan ik niets aan je slijten? hum.

kann ich nichts an dich loswerden?

drank slijten

Spirituosen verkaufen

ge·slo·ten¹ <gesloten, geslotener, geslotenst> [ɣəslotə(n)] ADJ.

1. gesloten:

gesloten (niet geopend)

gesloten (op slot)

gesloten (op slot)

zo gesloten als het graf zijn

verschwiegen wie ein Grab sein

een gesloten beroep

ein geschützter Beruf

een gesloten bedrijf

ein Betrieb mit Einstellungsstopp

een gesloten boek

ein Buch mit sieben Siegeln

een gesloten klinker taalk.

ein geschlossener Vokal

2. gesloten (niet openhartig):

zugeknöpft coloq.

dat kind is nogal gesloten

das Kind ist ziemlich verschlossen

3. gesloten (niet expressief):

een gesloten gezicht

ein verschlossenes Gesicht

4. gesloten (zonder tussenruimte):

dicht

springen met gesloten voeten

mit geschlossenen Füßen springen

5. gesloten techn. (ononderbroken):

een gesloten circuit

ein geschlossener Stromkreis

ge·sme·ten V.

gesmeten volt. deelw. van smijten

Véase también: smijten

smij·ten <smeet, h. gesmeten> [smɛitə(n)] V. trans.

schmeißen coloq.

smijten (sterker)

feuern coloq.

smijten (sterker)

pfeffern coloq.

iets door de ruiten smijten

etw durch die Fenster werfen

iets in stukken smijten

etw zerschlagen

iets kapot smijten

met geld smijten fig.

mit Geld um sich werfen [o. schmeißen]

met de deuren smijten

mit den Türen schlagen [o. knallen]

iem iets naar het hoofd smijten fig.

jdm etw an den Kopf werfen

iem op de grond/tegen de muur smijten

jdn zu Boden werfen [o. schmettern] /an die Wand schmettern

ge·smol·ten V.

gesmolten volt. deelw. van smelten¹, smelten²

Véase también: smelten , smelten

smel·ten² <smolt, h. gesmolten> [smɛltə(n)] V. trans.

1. smelten:

smelten (vloeibaar maken)

smelten (boter, vet)

boter smelten in de koekenpan

Butter in der Pfanne zerlassen

ijzer/zilver smelten

Eisen/Silber schmelzen

2. smelten (laten fijnkoken):

zerkochen (lassen)

smel·ten¹ <smolt, i. gesmolten> [smɛltə(n)] V. intr.

1. smelten (vloeibaar worden; slinken):

smelten ook fig.

smelten als sneeuw voor de zon

wie Schnee an der Sonne schmelzen

iems hart doen smelten

jds Herz erweichen

zijn hart smolt

ihm schmolz das Herz

het smelten van de sneeuw

die Schneeschmelze

zijn ogen smolten in tranen

seine Augen ertranken in Tränen

smelten van de hitte fig.

vor Hitze dat. umkommen

2. smelten (oplossen):

suiker smelt in water

Zucker schmilzt in Wasser dat.

die perziken smelten op de tong

diese Pfirsiche zergehen auf der Zunge

smeltende kleuren

ineinanderfließende Farben pl.

ge·sno·ten V.

gesnoten volt. deelw. van snuiten

Véase también: snuiten

snui·ten <snoot, h. gesnoten> [snœytə(n)] V. trans.

1. snuiten (slijm verwijderen):

z'n neus snuiten

(sich dat. ) die Nase schnäuzen [o. putzen]

z'n neus snuiten

sich schnäuzen

2. snuiten (kaars):

ge·spe·ten V.

gespeten volt. deelw. van spijten

Véase también: spijten

spij·ten <speet, h. gespeten> [spɛitə(n)] V. intr.

leidtun +dat.

het speet ons dat …

es tat uns leid, dass …

het speet ons dat …

wir bedauerten es, dass …

ge·sple·ten¹ [ɣəspletə(n)] ADJ.

1. gespleten (een spleet hebbend):

2. gespleten psych.:

3. gespleten (bladeren):

ge·spo·ten V.

gespoten volt. deelw. van spuiten¹, spuiten²

Véase también: spuiten , spuiten

spui·ten² <spoot, i. gespoten> [spœytə(n)] V. intr. (naar buiten geperst worden)

het bloed spuit uit de wond

das Blut spritzt aus der Wunde (heraus)

spui·ten¹ <spoot, h. gespoten> [spœytə(n)] V. trans.

spuiten (gazon, tuin)

spuiten (als spray)

spuiten (als spray)

spuiten (geneesmiddelen, drugs)

een auto spuiten

ein Auto spritzen

morfine spuiten

Morphium spritzen

een slagroomrand spuiten

einen Sahnerand spritzen

ge·spro·ten V.

gesproten volt. deelw. van spruiten

Véase también: spruiten

sprui·ten <sproot, i. gesproten> [sprœytə(n)] V. intr.

1. spruiten (voortkomen):

hieruit spruiten allerlei moeilijkheden

hieraus entstehen allerlei Schwierigkeiten

2. spruiten (afstammen):

hij is gesproten uit een aanzienlijk geslacht

er stammt aus einem angesehenen Geschlecht

3. spruiten:

spruiten (uitlopers krijgen)

Sprosse(n) treiben

spruiten (uitlopers krijgen)

spruiten (uitlopers krijgen)

spruiten (aardappels, bonen)

de planten beginnen te spruiten

die Pflanzen fangen an, Sprosse(n) zu treiben

in·ge·slo·ten [ɪŋɣəslotə(n)] ADJ.

1. ingesloten (bijgaand):

anbei

een fotokopie was bij het schrijven ingesloten

dem Schreiben war eine Fotokopie beigefügt

2. ingesloten (ingebouwd):

op·ge·scho·ten [ɔpxəsxotə(n)] ADJ.

opgeschoten

groß gewachsen

opgeschoten

opgeschoten

een opgeschoten jongen

ein halbwüchsiger Junge

Consultar el diccionario

neerlandés

Página en Deutsch | English | Español | Italiano | Polski