Traducciones de „offren“ en el diccionario alemán » polaco

I . ọffen [ˈɔfən] ADJ.

1. offen (nicht zu):

offen Flasche, Fenster, Paket

otwarty

halb offen

na wpół otwarty

offen haben (Geschäft)

być czynnym

die Post hat jetzt offen

poczta f jest teraz czynna

mit offenem Mund dastehen

stać z otwartymi ustami

mit offenen Augen durch die Welt gehen fig

iść przez świat z otwartymi oczami fig

ein offenes Haus haben fig

być gościnnym

offene Türen einrennen coloq.

wyważać otwarte drzwi fig

jdn mit offenen Armen empfangen

przyjmować [form. perf. przyjąć] kogoś z otwartymi ramionami

2. offen (nicht verheilt):

offen Wunde

otwarty

offen Bein

ropiejący

3. offen (nicht zusammengebunden):

offen Haare

rozpuszczony

4. offen (unerledigt):

offen Rechnung

nieuregulowany

offen Rechnung

niezapłacony

offen Entscheidung

niepowzięty

offen Frage

bez odpowiedzi

offen Konflikt

nierozwiązany

5. offen (unentschieden, frei):

offen Rennen

nierozstrzygnięty

offen Stelle

wolny

offen Stelle

nieobsadzony

noch ist alles offen

jeszcze wszystko [jest] możliwe

das ist noch völlig offen

to jeszcze kwestia f otwarta

6. offen (freimütig, aufgeschlossen):

offen Wort, Bekenntnis

szczery

jdm gegenüber offen sein

być z kimś szczerym

offen gegenüber allem Neuen sein

być otwartym na wszelkie nowości

für etw offen sein

być otwartym na coś

7. offen (öffentlich):

auf offener Straße

na oczach przechodniów

auf offener Straße

w biały dzień

ein offenes Geheimnis

tajemnica f publiczna

offene Handelsgesellschaft

spółka f jawna

offene Handelsgesellschaft (frei zugänglich) Hafen, Sitzung

otwarty

offene Handelsgesellschaft Gelände

nieogrodzony

eine offene Gesellschaft fig

społeczeństwo nt otwarte fig

8. offen (deutlich):

offen Protest

widoczny

offen Protest

wyraźny

9. offen LING.:

offen Vokal

otwarty

10. offen REG (nicht abgepackt):

offen Ware

niezapakowany

11. offen (nicht in Flaschen serviert):

offener Wein

wino nt z beczki

II . ọffen [ˈɔfən] ADV.

1. offen (deutlich):

offen zutage treten

wyraźnie

2. offen (lose):

die Haare offen tragen

nosić rozpuszczone włosy

3. offen (freimütig):

offen eingestehen, kritisieren

otwarcie

offen seine Meinung sagen

otwarcie powiedzieć swoje zdanie

etw offen zugeben

przyznać się do czegoś otwarcie

offen mit jdm reden

szczerze z kimś rozmawiać

offen gesagt [o. gestanden] ...

szczerze mówiąc...

I . ọ̈ffnen [ˈœfnən] V. trans., intr. a. INFORM.

öffnen

otwierać [form. perf. otworzyć]

das Museum öffnet um 10 Uhr

muzeum otwierają o godzinie 10

hier öffnen

tu otwierać

II . ọ̈ffnen [ˈœfnən] V. v. refl.

1. öffnen (geöffnet werden):

öffnen

otwierać [form. perf. otworzyć] się

2. öffnen (breiter werden):

sich nach Westen hin öffnen (Tal)

rozszerzać się na zachód

3. öffnen (zugänglich werden für):

sich [jdm/einer Idee] öffnen

otworzyć się [przed kimś/na jakiś pomysł]

im Osten öffnen sich neue Absatzmärkte für unsere Industrie

na wschodzie otwierają się nowe rynki mpl zbytu dla naszego przemysłu

I . họffen [ˈhɔfən] V. intr.

1. hoffen (Hoffnung hegen):

hoffen

mieć nadzieję

es bleibt zu hoffen, dass ...

pozostaje mieć nadzieję, że...

da kann man nur hoffen

można tylko mieć nadzieję

Hoffen und Harren macht manchen zum Narren provb.

nadzieja f matką głupich provb.

2. hoffen (erhoffen):

auf etw acus. hoffen

mieć nadzieję na coś

wir hoffen auf baldige Besserung

mamy nadzieję na rychłą poprawę

hoffen, dass ...

mieć nadzieję, że...

ich hoffe, er kommt

mam nadzieję, że on przyjdzie

ich will nicht hoffen, dass ...

nie chcę nawet myśleć, że...

2. hoffen (bauen auf):

auf jdn hoffen

liczyć na kogoś

auf jdn hoffen

pokładać w kimś nadzieję

II . họffen [ˈhɔfən] V. trans.

hoffen wir das Beste!

bądźmy dobrej myśli!

das will ich hoffen! (leichte Drohung, Anmahnung)

liczę na to!

Ọfferent(in) <‑en, ‑en; ‑, ‑nen> SUST. m(f) COM.

Offerent(in)

oferent(ka) m (f)

I . offenba̱ren* <pp: offenbart [o. geoffenbart]> [ɔfən​ˈbaːrən] V. trans. elev. (enthüllen, mitteilen)

offenbaren

wyjawiać [form. perf. wyjawić]

offenbaren

ujawniać [form. perf. ujawnić]

offenbaren

objawiać [form. perf. objawić]

jdm etw offenbaren

ujawnić komuś coś

jdm offenbaren, dass ...

wyjawić komuś, że...

eine Erfindung offenbaren

ujawnić wynalazek

seine Schuld offenbaren

przyznawać [form. perf. przyznać] się do winy

Zahlen/Konten offenbaren

ujawnić liczby/konta

II . offenba̱ren* <pp: offenbart [o. geoffenbart]> [ɔfən​ˈbaːrən] V. v. refl. elev.

1. offenbaren:

sich jdm offenbaren (sich anvertrauen)

zwierzać [form. perf. zwierzyć] się komuś

sich jdm offenbaren (seine Liebe erklären)

wyznawać [form. perf. wyznać] komuś miłość

2. offenbaren (erweisen):

sich als zuverlässiger Freund offenbaren

okazać się niezawodnym przyjacielem

3. offenbaren:

offenbaren (erkennbar werden) (Gott)

objawiać [form. perf. objawić] się

offeri̱e̱ren* [ɔfe​ˈriːrən] V. trans. a. elev. a. WIRTSCH (anbieten)

jdm etw offerieren Artikel, Ware

oferować [form. perf. za‑] komuś coś

ein Angebot offerieren

składać [form. perf. złożyć] ofertę

offlineGR [ˈɔflaɪn] ADV. INFORM.

offline

w trybie off-line [lub rozłączonym]

Ọ̈ffner <‑s, ‑> SUST. m

1. Öffner (Gerät zum Öffnen):

Öffner

otwieracz m

2. Öffner ELECTR.:

Öffner

zestyk m rozwierny

O̱fen <‑s, Öfen> [ˈoːfən, pl: ˈøːfən] SUST. m

1. Ofen (Heizofen):

Ofen

piec m

der Ofen zieht gut/schlecht

piec dobrze/źle ciągnie

am warmen Ofen sitzen

siedzieć przy ciepłym piecu

damit kannst du keinen Hund hinter dem Ofen hervorlocken coloq.

na to nikt się nie złapie coloq.

2. Ofen (Backofen):

Ofen

piekarnik m

etw acus. in den Ofen schieben

wstawiać [form. perf. wstawić] coś do piekarnika

3. Ofen TÉC.:

Ofen

piec m

Ofen (Verbrennungsofen)

piec do spalania [lub utleniania]

4. Ofen sl (Auto, Motorrad):

Ofen

bryka f coloq.

Ofen

wóz m coloq.

ein heißer Ofen (Personenwagen mit sehr leistungsstarkem Motor)

niezła bryka f sl

ein heißer Ofen (schweres Motorrad)

niezły motor m

ein heißer Ofen (Frau von besonderer Attraktivität)

niezła laska f sl

der Ofen ist aus

już za późno [lub po ptakach]

Ö̱fchen <‑s, ‑> [ˈøːfçən] SUST. nt

Öfchen diminutivo de Ofen

Öfchen

piecyk m

Véase también: Ofen

O̱fen <‑s, Öfen> [ˈoːfən, pl: ˈøːfən] SUST. m

1. Ofen (Heizofen):

Ofen

piec m

der Ofen zieht gut/schlecht

piec dobrze/źle ciągnie

am warmen Ofen sitzen

siedzieć przy ciepłym piecu

damit kannst du keinen Hund hinter dem Ofen hervorlocken coloq.

na to nikt się nie złapie coloq.

2. Ofen (Backofen):

Ofen

piekarnik m

etw acus. in den Ofen schieben

wstawiać [form. perf. wstawić] coś do piekarnika

3. Ofen TÉC.:

Ofen

piec m

Ofen (Verbrennungsofen)

piec do spalania [lub utleniania]

4. Ofen sl (Auto, Motorrad):

Ofen

bryka f coloq.

Ofen

wóz m coloq.

ein heißer Ofen (Personenwagen mit sehr leistungsstarkem Motor)

niezła bryka f sl

ein heißer Ofen (schweres Motorrad)

niezły motor m

ein heißer Ofen (Frau von besonderer Attraktivität)

niezła laska f sl

der Ofen ist aus

już za późno [lub po ptakach]

I . de̱ren [ˈdeːrən] PRON. dem.,

deren gen. sing von die

deren

tej

seine Mutter, seine Schwester und deren Hund

jego matka f , jego siostra f i jej pies m

II . de̱ren [ˈdeːrən] PRON. dem.,

deren gen. pl von die

deren

tych

ein Ehepaar mit seinen Freunden und deren Kindern

małżeństwo nt ze swoimi przyjaciółmi i ich dziećmi

deren Hintermänner arbeiten im Verborgenen

ich poplecznicy mpl pracują potajemnie

III . de̱ren [ˈdeːrən] PRON. rel,

deren gen. sing von

deren

której

die Frau, deren Namen ich vergessen habe

kobieta f , której nazwisko zapomniałem

die Freundin, mit deren Hilfe ich eine Wohnung gefunden habe

przyjaciółka f , z pomocą której znalazłem mieszkanie

die Katze, deren Fell in der Sonne glänzt

kot m , którego sierść f błyszczy w słońcu

IV . de̱ren [ˈdeːrən] PRON. rel,

deren gen. pl von

deren

których

die Schüler, deren Lehrer krank ist

uczniowie mpl , których nauczyciel m jest chory

Véase también: die , die

I . di̱e̱² [diː] PRON. dem., f, nom. sing

die

ta

die weiß das doch nicht!

ona tego przecież nie wie!

wer ist die?

kim jest ta?

die dort

ta tam

das war die, deren Mann gestorben ist

to była ta, której mąż m umarł

II . di̱e̱² [diː] PRON. dem., f, acus. sing

die

tę

III . di̱e̱² [diː] PRON. dem.,

die nom. pl von

die

ci

die

te

die wissen das doch nicht!

oni/one przecież o tym nie wiedzą!

wer sind die?

kim są oni/one?

IV . di̱e̱² [diː] PRON. dem.,

die acus. pl von

die

tych

die

te

V . di̱e̱² [diː] PRON. rel, f, nom. sing

die

która

eine Frau, die es eilig hatte

kobieta f , która się spieszyła

warst du diejenige, die ...?

czy to ty byłaś tą, która...?

sie war die Erste, die ...

ona była pierwszą, która...

VI . di̱e̱² [diː] PRON. rel, f, acus. sing

die

którą

eine Frau, die man schätzt

kobieta f , którą się ceni

VII . di̱e̱² [diː] PRON. rel, nom. pl.

die (Dinge, Frauen, Kinder)

które

die (Männer, Frauen und Männer)

którzy

Menschen, die es eilig hatten

ludzie mpl , którzy się spieszyli

sie waren die Ersten, die ...

oni byli pierwszymi, którzy...

VIII . di̱e̱² [diː] PRON. rel, acus. pl.

die (Dinge, Frauen, Kinder)

które

die (Männer, Frauen und Männer)

których

drei Städte, die wir besichtigen werden

trzy miasta ntpl , które będziemy zwiedzać

Leute, die wir kennen

ludzie mpl , których znamy

IX . di̱e̱² [diː] PRON. dem. o rel, f, nom. sing

die

która

die dieses Amt anstrebt, ist jetzt krank

ta, która ubiega się o tę funkcję, jest teraz chora

I . di̱e̱¹ [diː] ART. def, f, nom./acus. sing

die

nie występuje w języku polskim

die Freundin der Mutter

przyjaciółka f matki

II . di̱e̱¹ [diː] ART. def,

die nom./acus. pl von

die

p. tam

die Männer/Frauen/Kinder

mężczyźni mpl /kobiety fpl /dzieci ntpl

die Eltern der Kinder

rodzice pl. dzieci

e̱hren V. trans.

1. ehren (Hochachtung erweisen):

ehren

czcić [form. perf. u‑]

hoch geehrt

wielce szanowny

sehr geehrte Damen und Herren!

szanowne panie i panowie!

sehr geehrte Damen und Herren!

szanowni państwo!

ich fühle mich sehr geehrt

czuję się bardzo zaszczycony

jdn [durch/mit etw] ehren

uhonorować kogoś [czymś]

2. ehren (eine Ehre sein):

Ihr Vertrauen ehrt mich

pana [lub pańskie] /pani zaufanie nt jest dla mnie zaszczytem

Véase también: geehrt

gee̱hrt [gə​ˈʔeːɐ̯t] ADJ.

geehrt

szanowny

sehr geehrte Damen und Herren

szanowni Państwo

meine sehr geehrten Damen und Herren

moi drodzy Państwo

sehr geehrter Herr X/sehr geehrte Frau Y

szanowny Panie X/szanowna Pani Y

Fo̱ren SUST.

Foren pl. de Forum

Véase también: Forum

Fo̱rum <‑s, Foren [o. Fora]> [ˈfoːrʊm] SUST. nt

1. Forum (Diskussionsforum):

Forum

forum nt dyskusyjne

2. Forum (Personenkreis):

Forum

forum nt

Forum

spotkanie nt

ga̱ren [ˈgaːrən] V. trans. GASTR.

garen Fleisch, Gemüse

dogotowywać [form. perf. dogotować]

auf kleiner Flamme garen

gotować na małym ogniu

I . gä̱ren <gärt, gärte [o. gor], gegärt [o. gegoren]> [ˈgɛːrən] V. intr.

1. gären +haben o sein (Wein):

gären

fermentować

2. gären +haben fig:

gären (Unruhe verursachen) (Wut)

burzyć się fig

gären (Unruhe verursachen) (Wut)

wrzeć fig

II . gä̱ren <gärt, gärte [o. gor], gegärt [o. gegoren]> [ˈgɛːrən] V. trans.

gären Bier:

gären

poddawać [form. perf. poddać] fermentacji

I . hö̱ren [ˈhøːrən] V. trans.

1. hören (wahrnehmen, vernehmen):

hören

słyszeć [form. perf. u‑]

jdn singen/lachen/reden hören

słyszeć, jak ktoś śpiewa/śmieje się/mówi

ich hörte ihn kommen

słyszałem, jak nadchodził

2. hören (anhören):

hören Sendung, Vortrag, Konzert

słuchać [form. perf. wy‑]

Radio hören

słuchać radia

hast du diesen Pianisten schon mal gehört?

słyszałeś już kiedyś tego pianistę?

ich kann das nicht mehr hören!

nie mogę już tego słuchać!

vorher muss noch der Sachverständige gehört werden

przedtem trzeba jeszcze wysłuchać opinii biegłego

er hört sich gern reden

[on] lubi słuchać samego siebie

das lässt sich schon hören coloq.

to jest do przyjęcia

3. hören (feststellen):

[am Tonfall/Klang] hören, dass ...

poznawać [form. perf. poznać] [po głosie/brzmieniu], że...

woran hörst du das?

po czym to poznajesz?

4. hören (erfahren):

etw [über jdn/etw] hören

dowiadywać [form. perf. dowiedzieć] się czegoś [o kimś/czymś]

hören, dass ...

usłyszeć, że...

von wem hast du das denn gehört?

od kogo to usłyszałeś?

nichts [davon] hören wollen

nie chcieć nawet [o tym] słyszeć

ich will davon nichts hören!

nie chcę nawet o tym słyszeć!

wie man hört, ...

jak mówią,...

wie ich höre, ...

jak słyszałem,...

wie ich höre, sind Sie auch eingeladen

jak słyszałem, pan/pani również jest zaproszony(-a)

was muss ich da hören? coloq.

co ja słyszę?

etw von sich hören lassen

odzywać [form. perf. odezwać] się coloq.

nichts von sich hören lassen

nie dawać znaku życia

du hast lange nichts mehr von dir hören lassen

dawno się nie odzywałeś coloq.

etw [von jdm] zu hören bekommen [o. kriegen coloq. ] (von jdm ausgescholten werden)

usłyszeć [od kogoś] parę mocnych słów

etw [von jdm] zu hören bekommen [o. kriegen coloq. ] (von jdm ausgescholten werden)

nasłuchać się [wymówek] coloq.

II . hö̱ren [ˈhøːrən] V. intr.

1. hören (zuhören):

hören

słuchać [form. perf. po‑]

hör mal! coloq.

słuchaj [no]! coloq.

hören Sie mal! coloq.

niech pan/pani posłucha!

na hör/hören Sie mal!

wypraszam to sobie sobie!

man höre und staune! (als Einschub)

niesłychane!

2. hören (vernehmen):

gut/schlecht hören

mieć dobry/słaby słuch

du hörst wohl schlecht! coloq.

chyba masz coś ze słuchem! irón. coloq.

ihm/ihr vergeht Hören und Sehen

on/ona nie połapie się z rozumem coloq.

ihm/ihr vergeht Hören und Sehen

oko nt mu/jej zbieleje coloq.

3. hören (erfahren):

ich habe von ihm gehört

słyszałem o nim

ich habe sagen hören, dass ...

przypadkiem usłyszałem, że...

4. hören coloq. (sich richten nach):

auf jdn/etw hören

słuchać [form. perf. po‑] kogoś/czegoś

alles hört auf mein Kommando

wszyscy słuchają moich poleceń

wer nicht hören will, muss fühlen provb.

kto nie chce słuchać, musi poczuć

5. hören (heißen) (Hund):

sie hört auf den Namen Carla (sie heißt Carla)

suka f wabi się Carla

sie hört auf den Namen Carla (sie kommt herbei, wenn man sie so ruft)

suka reaguje na imię Carla

hu̱ren [ˈhuːrən] V. intr. pey.

1. huren (mit häufig wechselnden Partnern Geschlechtsverkehr haben):

huren

puszczać się coloq.

er soff und hurte nächtelang

całymi nocami pił i chodził na dziwki coloq.

2. huren (sich prostituieren):

huren

uprawiać prostytucję

I . ịrren [ˈɪrən] V. intr.

1. irren +sein (ziellos gehen):

über den Rummelplatz/durch die Stadt irren

błąkać się po wesołym miasteczku/mieście

2. irren +haben (sich täuschen):

irren

mylić [form. perf. po‑] się

Irren ist menschlich provb.

błądzić jest rzeczą ludzką provb.

II . ịrren [ˈɪrən] V. v. refl. +haben

irren

mylić [form. perf. po‑] się

Sie irren sich

myli się pan/pani

wenn ich mich nicht irre

jeśli [lub o ile] się nie mylę

in diesem Punkt irrst du dich bestimmt

w tej kwestii mylisz się na pewno

ich habe mich im Tag geirrt

pomyliłem się co do dnia

sie haben sich in ihm geirrt

pomylili się co do niego

ku̱ren [ˈkuːrən] V. intr. coloq.

kuren

kurować [form. perf. wy‑] się

kuren

podawać [form. perf. podać] się kuracji

zoffen V.

Entrada creada por un usuario

sich um etw mit jdm zoffen intr. coloq.

sprzeczać się o coś z kimś

Politiker von SPD und CSU zoffen sich auf Twitter ej.

politycy z SPD i CSU sprzeczają się na twitterze

Fleisch-Fans zoffen sich immer mit Veganern ej.

miłośnicy mięsa zawsze sprzeczają się z weganami