neerlandés » alemán

vin·ding <vinding|en> [vɪndɪŋ] SUST. f

2. vinding (het vinden door redenering):

3. vinding (uitdenking, uitvinding):

Fund m

vi·ca·ris <vicaris|sen> [vikarəs] SUST. m

vi·o·list <violist|en> [vijolɪst] SUST. m

vin·den <vond, h. gevonden> [vɪndə(n)] V. trans.

3. vinden (bedenken, uitdenken):

vin·gen V.

vingen 3. pers. pl. imperf. van vangen

Véase también: vangen

van·gen <ving, h. gevangen> [vɑŋə(n)] V. trans.

3. vangen coloq. (beetnemen):

4. vangen coloq. (verdienen):

vin·der <vinder|s> [vɪndər] SUST. m

gla·cis <onv.> [ɡlasi] SUST. nt

1. glacis (doorschijnende laag, kleur):

Lasur f

2. glacis mil. (aardglooiing voor een fort):

Glacis nt

nar·cis <narcis|sen> [nɑrsɪs] SUST. f

vin <vin|nen> [vɪn] SUST. f

1. vin (zwemorgaan):

vin
Flosse f

2. vin med. (puist):

vin
Finne f

ving V.

ving 3. pers. sing. imperf. van vangen

Véase también: vangen

van·gen <ving, h. gevangen> [vɑŋə(n)] V. trans.

3. vangen coloq. (beetnemen):

4. vangen coloq. (verdienen):

vink <vink|en> [vɪŋk] SUST. f


Página en Deutsch | English | Español | Italiano | Polski