Traducciones de „vognen“ en el diccionario alemán » polaco

re̱gnen [ˈreːgnən] V. impers. (Regen)

regnen

padać

es regnet

pada deszcz m

es regnet durchs Dach

dach m przecieka

es regnet in Strömen

leje jak z cebra fig coloq.

es regnete Protestbriefe bei den Politikern fig

sypnęły [lub posypały] się protestacyjne listy mpl do polityków

e̱i̱gnen [ˈaɪgnən] V. v. refl.

sich für etw [o. zu etw] eignen

nadawać się do czegoś

sich für eine bestimmte Arbeit eignen

nadawać się do jakiejś określonej pracy

er eignet sich nicht zum [o. als] Lehrer

on nie nadaje się na nauczyciela

die CD eignet sich [sehr gut] zum Verschenken

płyta f kompaktowa nadaje się [bardzo dobrze] na prezent

Véase también: geeignet

gee̱i̱gnet [gə​ˈʔaɪgnət] ADJ.

geeignet Bewerber

spełniający kryteria

geeignet Maßnahme, Mittel

właściwy

geeignet Moment

stosowny

geeignet Geschenk, Mann

odpowiedni

jdn für geeignet halten

uważać, że ktoś się nadaje

im geeigneten Augenblick

w odpowiedniej chwili

für eine Arbeit geeignet sein

nadawać się do jakiejś pracy

er ist für diese Arbeit nicht geeignet

on nie nadaje się do tej pracy

se̱gnen [ˈzeːgnən] V. trans.

1. segnen a. REL.:

segnen

błogosławić [form. perf. po‑]

der Pfarer segnet das Brautpaar

ksiądz m błogosławi młodą parę

das Zeitliche segnen elev.

przenieść się do wieczności elev.

2. segnen elev.:

Gott segne dich!

niech Bóg cię błogosławi!

ich segne die Stunde, in der ich dich traf

błogosławiona godzina, w której cię spotkałem

3. segnen elev. (ausstatten, beglücken):

segnen

obdarzać [form. perf. obdarzyć]

mit Glück gesegnet sein

mieć szczęście

die Familie wurde mit fünf Kindern gesegnet

rodzina f ma pięcioro dzieci

einen gesegneten Schlaf haben

mieć zdrowy sen

Ko̱nen SUST.

Konen pl. de Konus

Véase también: Konus

Ko̱nus <‑, ‑se [o. Konen]> [ˈkoːnʊs] SUST. m MATH

Konus

stożek m

Voge̱sen [vo​ˈgeːzən] SUST. pl.

die Vogesen

Wogezy pl.

le̱u̱gnen [ˈlɔɪgnən] V. trans., intr.

etw leugnen

przeczyć [form. perf. za‑] czemuś

es ist nicht zu leugnen, dass ...

nie da się zaprzeczyć, że...

Vo̱gel <‑s, Vögel> [ˈfoːgəl, pl: ˈføːgəl] SUST. m

1. Vogel (Tier):

Vogel

ptak m

flugunfähiger Vogel

nielot m

friss, Vogel, oder stirb coloq.

wóz m albo przewóz m coloq.

der Vogel ist ausgeflogen coloq.

ktoś wymknął [lub ulotnił fig się] się niepostrzeżenie coloq.

[mit etw] den Vogel abschießen coloq.

bić [form. perf. po‑] kogoś [w czymś] na głowę

einen Vogel haben coloq.

mieć bzika [lub fioła] coloq.

jdm den Vogel zeigen coloq.

pukać [form. perf. po‑] się w czoło coloq.

einen toten Vogel Vogel in der Tasche haben coloq.

puszczać bąki coloq.

2. Vogel a. hum. coloq. (Mensch):

ein schräger Vogel [o. linker] [o. komischer]

dziwny typ m fig coloq.

3. Vogel sl (Flugzeug):

Vogel

samolot m

vö̱geln [ˈføːgəln] V. intr. vulg.

mit jdm vögeln

pieprzyć się z kimś vulg.

Vo̱ta [ˈvoːta] SUST., Vo̱ten [ˈvoːtən] SUST.

Vota pl. de → Votum

Véase también: Votum

Vo̱tum <‑s, Voten [o. Vota]> [ˈvoːtʊm] SUST. nt elev.

1. Votum PARLAM. (Stimme):

Votum

głos m

2. Votum:

Votum (Entscheidung)

wynik m głosowania

Votum (für die Regierung)

wotum nt zaufania

Votum (gegen die Regierung)

wotum nt nieufności

einstimmiges Votum

jednomyślne wotum

I . nẹnnen <nennt, nannte, genannt> [ˈnɛnən] V. trans.

1. nennen (benennen, anreden):

nennen

nazywać [form. perf. nazwać]

jdn bei seinem Vornamen nennen

mówić [lub zwracać się] do kogoś po imieniu

wie wollt ihr das Kind nennen?

jak chcecie nazwać dziecko?

Katharina, genannt die Große

Katarzyna II, zwana Wielką

das Kind beim rechten Namen nennen coloq.

nazywać rzeczy po imieniu

2. nennen (bezeichnen):

wie nennt man das?

jak to się nazywa?

das nenne ich Mut

to się nazywa odwaga f

das nennst du schön?

to nazywasz pięknym?

diese Einheiten nennt man Morpheme

te jednostki fpl nazywają się morfemami

sie nannten ihn einen Lügner

nazwali go kłamcą

deine so genannten Freunde

twoi tak zwani przyjaciele mpl

3. nennen (angeben):

nennen

podawać [form. perf. podać]

die genannten Personen ...

wymienione osoby fpl ...

kannst du mir Beispiele dafür nennen?

możesz mi podać na to przykłady?

unten genannt

podane poniżej

4. nennen (empfehlen):

nennen

polecać [form. perf. polecić]

können Sie mir einen guten Arzt nennen?

czy może mi pan/pani polecić jakiegoś dobrego lekarza?

II . nẹnnen <nennt, nannte, genannt> [ˈnɛnən] V. v. refl.

sich Maler/Musiker nennen

uważać się za malarza/muzyka

und so was nennt sich Christ/Freund? coloq.

i to się nazywa [lub ma być] katolik m /przyjaciel m ?

I . de̱nen [deːnən] PRON. dem.,

denen dat. pl von

denen

tym

II . de̱nen [deːnən] PRON. rel,

denen dat. pl von

denen

którym

Véase también: die , die , der , der , das , das

I . di̱e̱² [diː] PRON. dem., f, nom. sing

die

ta

die weiß das doch nicht!

ona tego przecież nie wie!

wer ist die?

kim jest ta?

die dort

ta tam

das war die, deren Mann gestorben ist

to była ta, której mąż m umarł

II . di̱e̱² [diː] PRON. dem., f, acus. sing

die

tę

III . di̱e̱² [diː] PRON. dem.,

die nom. pl von

die

ci

die

te

die wissen das doch nicht!

oni/one przecież o tym nie wiedzą!

wer sind die?

kim są oni/one?

IV . di̱e̱² [diː] PRON. dem.,

die acus. pl von

die

tych

die

te

V . di̱e̱² [diː] PRON. rel, f, nom. sing

die

która

eine Frau, die es eilig hatte

kobieta f , która się spieszyła

warst du diejenige, die ...?

czy to ty byłaś tą, która...?

sie war die Erste, die ...

ona była pierwszą, która...

VI . di̱e̱² [diː] PRON. rel, f, acus. sing

die

którą

eine Frau, die man schätzt

kobieta f , którą się ceni

VII . di̱e̱² [diː] PRON. rel, nom. pl.

die (Dinge, Frauen, Kinder)

które

die (Männer, Frauen und Männer)

którzy

Menschen, die es eilig hatten

ludzie mpl , którzy się spieszyli

sie waren die Ersten, die ...

oni byli pierwszymi, którzy...

VIII . di̱e̱² [diː] PRON. rel, acus. pl.

die (Dinge, Frauen, Kinder)

które

die (Männer, Frauen und Männer)

których

drei Städte, die wir besichtigen werden

trzy miasta ntpl , które będziemy zwiedzać

Leute, die wir kennen

ludzie mpl , których znamy

IX . di̱e̱² [diː] PRON. dem. o rel, f, nom. sing

die

która

die dieses Amt anstrebt, ist jetzt krank

ta, która ubiega się o tę funkcję, jest teraz chora

I . di̱e̱¹ [diː] ART. def, f, nom./acus. sing

die

nie występuje w języku polskim

die Freundin der Mutter

przyjaciółka f matki

II . di̱e̱¹ [diː] ART. def,

die nom./acus. pl von

die

p. tam

die Männer/Frauen/Kinder

mężczyźni mpl /kobiety fpl /dzieci ntpl

die Eltern der Kinder

rodzice pl. dzieci

I . de̱r² [deːɐ̯] PRON. dem., m, nom. sing

der

ten m

der Mann da

ten mężczyzna m tam

beißt der?

[czy ten pies] gryzie?

der Angeber!

ten pyszałek m !

der dort

ten tam

der war es

to był on

der mit dem Koffer

ten z [tą] walizką

der und arbeiten?

on i praca?

das war der, dem man das Auto gestohlen hat

to był ten, któremu skradziono samochód

II . de̱r² [deːɐ̯] PRON. rel, m, nom. sing

der

który

ein Mann, der es eilig hatte

mężczyzna m , który się spieszył

der Mensch, der das getan hat

człowiek m , który to uczynił

III . de̱r² [deːɐ̯] PRON. dem., f,

der gen. sing von die

der

tej

IV . de̱r² [deːɐ̯] PRON. dem., f,

der dat. sing von die

der

tej

mit der Freundin verstehe ich mich gut

z tą przyjaciółką rozumiem się dobrze

glaub der bloß nicht!

tylko jej nie wierz!

zu der und der Zeit

o godzinie takiej a takiej

V . de̱r² [deːɐ̯] PRON. dem.,

der gen. pl von die

der

tych

VI . de̱r² [deːɐ̯] PRON. rel, f,

der dat. sing von

der

której

die Freundin, mit der ich mich gut verstehe

przyjaciółka f , z którą się dobrze rozumiem

die Kälte, unter der sie leiden

zimno nt , z powodu którego oni cierpią

die Unterdrückung, unter der sie leiden

jarzmo nt , pod którym cierpią fig elev.

die Wohnung, über der wir wohnen

mieszkanie nt , nad którym mieszkamy

I . de̱r¹ [deːɐ̯] ART. def, m, nom. sing

der

rodzajnik określony dla rodzaju męskiego

der Mann

mężczyzna m

II . de̱r¹ [deːɐ̯] ART. def, f,

der gen. sing von die

der

p. tam

III . de̱r¹ [deːɐ̯] ART. def, f,

der dat. sing von die

der

p. tam

IV . de̱r¹ [deːɐ̯] ART. def,

der gen. pl von die

der

p. tam

I . dạs² [das] PRON. dem., nt, nom./acus. sing

1. das (in Bezug auf eine Person/Sache):

das Kind da

to dziecko nt tam

das Fahrrad gehört dem Jungen da

ten rower m należy do tamtego chłopca

das hier/da

to tu/tam

2. das (selbständig, unmittelbar hinweisend):

was ist das?

co to jest?

was ist denn das da?

a to, cóż to jest?

das bin ich

to jestem ja

auch das noch

i jeszcze to

weißt du noch das, was du mich fragen wolltest?

czy pamiętasz, o co chciałeś mnie zapytać?

ist das Ihr Auto?

czy to jest pani/pana samochód m ?

II . dạs² [das] PRON. rel, nt, nom./acus. sing

das

które

ein Kind, das alle mögen

dziecko nt , które wszyscy lubią

dạs¹ [das] ART. def, nt, nom./acus. sing

1. das:

das kleine Mädchen

ta mała dziewczynka f

das Gefieder des Vogels

upierzenie nt ptaka

das Haus gehört der Schwester

ten dom m należy do siostry

er gibt dem Hund das Fressen

ona daje psu jedzenie

sie bringt dem Kranken das Essen

ona przynosi choremu jedzenie

2. das mit Substantivierungen:

das Arbeiten

pracowanie

das Schöne

piękno

das Angenehme mit dem Nützlichen verbinden

łączyć [form. perf. po‑] przyjemne z pożytecznym

pẹnnen [ˈpɛnən] V. intr. coloq.

1. pennen (schlafen):

pennen

kimać [form. perf. kimnąć ]coloq.

pennen

spać

2. pennen (nicht aufpassen):

pennen

nie uważać

ich habe gerade ein bisschen gepennt

akurat nie uważałem

3. pennen (Beischlaf haben):

mit jdm pennen

przespać się z kimś coloq.

di̱e̱nen [ˈdiːnən] V. intr.

1. dienen (nützlich sein):

der Verteidigung dat. dienen

służyć obronie

wozu soll das alles dienen?

czemu ma to wszystko służyć?

das dient einem guten Zweck

to służy dobrej sprawie

lass dir das zur Warnung dienen

niech to posłuży ci za ostrzeżenie

etw dient jdm nur als Vorwand

coś jest dla kogoś tylko wymówką

2. dienen (helfen):

mit etw dienen [können]

[móc] czymś służyć

womit kann ich dienen?

czym mogę służyć?

damit ist mir nicht gedient

to mi się nie przyda

mit dieser Auskunft ist mir wenig gedient

ta informacja niewiele mi pomogła

als Ersatz dienen

zastąpić coś

3. dienen (verwendet werden):

[jdm] als Brieföffner dienen

posłużyć [komuś] jako nóż do rozcinania listów

sein Ärmel diente ihm als Serviette

użył swojego rękawa jako serwetki

4. dienen (untergeben sein):

[bei jdm] dienen

służyć [u kogoś]

5. dienen MILIT.:

bei der Marine dienen

służyć w marynarce wojennej

kẹnnen <kennt, kannte, gekannt> [ˈkɛnən] V. trans.

1. kennen (mit jdm/etw bekannt sein):

kennen

znać

kennen Sie Herrn X?

czy zna pan/pani pana X?

kennen Sie ihren Namen?

czy zna pan/pani jej nazwisko?

sie kennt ihn von früher

ona zna go nie od wczoraj

ich kenne sie vom Sehen

znam ją [lub ich] [lub je] z widzenia

sich kennen

znać się

wir kennen uns schon

my już się znamy

kennst du mich noch?

pamiętasz mnie jeszcze?

sie kennt uns nicht mehr

ona już nas nie zna

alle kennen sie als zuverlässige Kollegin

wszyscy znają ją jako niezawodną koleżankę

so kenne ich sie gar nicht

nie znam jej z tej strony

wie ich ihn/sie kenne ...

o ile go/ją znam...

jdn nicht kennen wollen

nie chcieć kogoś znać

er kennt kein Erbarmen

on nie wie co to litość

da kenne ich nichts! coloq.

nic mnie nie powstrzyma!

das kennen wir schon pey. coloq.

to nie jest dla nas nic nowego irón.

sich vor Zorn nicht mehr kennen

nie posiadać się ze złości

2. kennen (mit jdm/etw bekannt werden):

kennen lernen Person, Land, Kultur

poznawać [form. perf. poznać]

ich habe ihn in Berlin kennen gelernt

poznałem go w Berlinie

ich freue mich, Sie kennen zu lernen! [o. es freut mich Sie kennen zu lernen]

miło mi pana/panią poznać!

die Einführung dient dazu die Methoden kennen zu lernen

wprowadzenie nt służy do tego, aby poznać metody

sich kennen lernen

poznawać [form. perf. poznać] się

der wird mich noch kennen lernen! coloq.

ten mnie jeszcze popamięta! coloq.

Ple̱nen SUST.

Plenen pl. de Plenum

Véase también: Plenum

Ple̱num <‑s, Plenen> [ˈpleːnʊm] SUST. nt

Plenum

plenum nt form

I . rẹnnen <rennt, rannte, gerannt> [ˈrɛnən] V. intr. +sein

1. rennen (schnell laufen):

rennen

pędzić [form. perf. po‑]

rennen

gnać [form. perf. po‑]

gerannt kommen

przybiegać [form. perf. przybiec] pędem

um die Wette rennen

ścigać się

2. rennen (stoßen):

gegen etw rennen

wpadać [form. perf. wpaść] na coś

er rannte mit dem Kopf gegen die Tür

uderzył z rozpędu głową w drzwi

3. rennen pey. coloq. (hingehen):

er rennt wegen jeder Kleinigkeit zu seinem Vater

z każdym drobiazgiem leci do ojca coloq.

II . rẹnnen <rennt, rannte, gerannt> [ˈrɛnən] V. trans. +haben o sein

1. rennen DEP.:

hundert Meter rennen

startować [form. perf. wy‑] w biegu na sto metrów

2. rennen (stoßen):

jdn zu Boden rennen

przewrócić kogoś w pędzie

3. rennen coloq. (rammen):

jdm ein Messer in den Bauch rennen

wpakować komuś nóż w brzuch coloq.

Rẹnnen <‑s, ‑> SUST. nt

Rennen (Autorennen)

rajd m [lub wyścig m ] samochodowy

Rennen (Pferderennen)

wyścigi mpl konne

ins Rennen gehen

startować [form. perf. wy‑] w wyścigu [lub wyścigach]

einen Kandidaten ins Rennen schicken fig

wystawiać [form. perf. wystawić] kandydata coloq.

mit etw dat. gut im Rennen liegen fig

mieć dobre widoki na coś coloq.

locuciones, giros idiomáticos:

ein totes Rennen sl

brak m rozstrzygnięcia

das Rennen ist gelaufen coloq.

i po zawodach coloq.

das Rennen machen coloq.

prześcignąć wszystkich

a̱hnen [ˈaːnən] V. trans.

1. ahnen (vermuten, vorausfühlen):

etw ahnen Ereignis

domyślać [form. perf. domyślić] się [czegoś]

etw ahnen Gefahr

przeczuwać [form. perf. przeczuć] coś

nichts ahnend

nic nie podejrzewając

sie lachten nichts ahnend

śmiali się nic nie przeczuwając

das konnte er/sie doch nicht ahnen!

nie mógł/mogła tego przecież przewidzieć!

nichts Böses ahnen

nie przeczuwać nic złego

so etwas habe ich doch geahnt

właśnie czegoś takiego się spodziewałem

du ahnst es nicht! coloq.

nie może być!

2. ahnen (undeutlich wahrnehmen):

ahnen Umrisse

z trudem rozpoznawać [form. perf. rozpoznać]

A̱hnen SUST.

Ahnen pl. de Ahn

Véase también: Ahn

A̱hn <‑[e]s [o. ‑en], ‑en> [aːn] SUST. m meist pl. elev.

Ahn

przodek m

unsere Ahnen

nasi przodkowie

e̱bnen [ˈeːbnən] V. trans.

ebnen

wyrównywać [form. perf. wyrównać]

ebnen

prostować [form. perf. wy‑]

jdm den Weg ebnen

torować [form. perf. u‑] komuś drogę