neerlandés » alemán

Traducciones de „Tr“ en el diccionario neerlandés » alemán

(Ir a alemán » neerlandés)

Mostrar un resumen de todos los resultados

ter: preposición
tor: sustantivo
trut: sustantivo
trom: sustantivo
trad: verbo
tram
trap: sustantivo
tred: sustantivo
tref: sustantivo
trek: sustantivo
trip: sustantivo
trof: verbo
trog: sustantivo
trok: verbo
tros: sustantivo
truc: sustantivo
trui: sustantivo
teer: sustantivo
toer: sustantivo
term: sustantivo

Los resultados a continuación se escriben de forma parecida: tor , ter , turf , term , toer , teer , trui , truc , tros , trok , trog , trof , trip , trek , tref , tred , trap , tram , trad , trom y/e trut

ter [tɛr] PREP.

ter

zur

ter

zum

ter (in)

in +dat.

ter (richting)

in +acus.

ter (aan)

an +dat.

zur Beachtung

schlecht zu Fuß

in Höhe von

an Ort und Stelle

ter plaatse (onmiddellijk)

auf der Stelle

ter waarde van

im Wert von

overal ter wereld

überall in der Welt

ter zake

zur Sache

tor <tor|ren> [tɔr] SUST. f

tor

Käfer m

trut <trut|ten> [trʏt] SUST. f

trut

Ziege f pey.

trut

Zicke f pey.

trut

Schnepfe f pey.

stomme trut!

blöde Ziege! pey.

trom <trom|men> [trɔm] SUST. f

trom

Trommel f

de trom slaan [o. roeren ]

die Trommel schlagen

met stille trom vertrekken

sang- und klanglos abgehen

trad V.

trad 3. pers. sing. imperf. van treden¹, treden²

Véase también: treden , treden

tre·den² <trad, h./i. getreden> [tredə(n)] V. intr. (gaan)

treden

treten

de rivier is buiten haar oevers getreden

der Fluss ist über die Ufer getreten

in dienst treden

eine Stelle antreten

in dienst treden

in Dienst treten

in werking treden

in Kraft treten

in het huwelijk treden

in den Ehestand treten form.

in onderhandeling treden

in Verhandlungen eintreten

in contact treden met iem

mit jdm in Verbindung treten

naar voren treden

nach vorne treten

naar voren treden (uit een groep)

vortreten

op de voorgrond treden

in den Vordergrund treten

tegemoet [o. naderbij ] treden

entgegentreten

tegemoet [o. naderbij ] treden

herantreten

uit de regering treden

von der Regierung zurücktreten

tre·den¹ <trad, h. getreden> [tredə(n)] V. trans.

1. treden (overtreden):

treden

treten

iets met voeten treden

etw mit Füßen treten

2. treden (de voet zetten op):

treden

treten

tram [trɛm]

tram [[o. trɑm]] tram|s, tram|men SUST. m:

tram

Straßenbahn f

met de tram gaan

mit der Straßenbahn fahren

trap <trap|pen> [trɑp] SUST. m

1. trap (constructie van treden):

trap

Treppe f

de trap opgaan/afdalen

die Treppe hinaufgehen/herunterkommen

hij is van de trap gevallen

er ist die Treppe heruntergefallen

2. trap (schop):

trap

Tritt m

trap

Fußtritt m

iem een trap nageven fig.

jdm einen Tritt in den Hintern verpassen

vrije trap DEP.

Freistoß m

3. trap (het trappen op de fiets):

trap

Treten nt

4. trap (graad, mate):

trap

Stufe f

trap

Stand m

trap

Niveau nt

een hoge trap van ontwikkeling

ein hoher Entwicklungsstand

een hoge trap van ontwikkeling

eine hohe Entwicklungsstufe

5. trap (stadium):

trap

Stufe f

trap

Niveau nt

de drie trappen van de mystiek

die drei Stufen der Mystik

6. trap (trede):

trap

Stufe f

op de hoogste trap van de maatschappelijke ladder staan fig.

gesellschaftlich ganz weit oben stehen

de trappen van het terras

die Terrassenstufen pl.

7. trap taalk.:

trap

Stufe f

de stellende/vergrotende/overtreffende trap

der Positiv/Komparativ/Superlativ

de trappen van vergelijking

die Steigerungsstufen pl.

8. trap (deel van een raket):

trap

Stufe f

9. trap muz.:

trap (toonsafstand)

Intervall nt

trap (akkoordtrap)

Stufe f

tred <tred|en> [trɛt] SUST. m

tred

Tritt m

tred

Schritt m

gelijke tred houden ook fig.

Schritt halten

met vaste tred

mit festem Tritt

tref [trɛf] SUST. m geen pl. coloq.

tref

Dusel m coloq.

wat een tref!

so ein Dusel! coloq.

trek <trek|ken> [trɛk] SUST. m

1. trek (het trekken):

trek

Ziehen nt

dat is een hele trek voor de paarden

die Pferde müssen sich dabei ganz schön abrackern

2. trek (een keer trekken):

trek

Zug m

3. trek (haal met een pen):

trek

Zug m

iets in grote trekken vertellen fig.

etw in groben Zügen erzählen

iets met een paar vlugge trekken tekenen

etw mit ein paar schnellen Strichen skizzieren

4. trek (gelaatstrek):

trek

Zug m

trek

Gesichtszug m

trek

Linie f

een spottende trek om de mond

ein spöttischer Zug um den Mund

5. trek (kenmerkende eigenschap):

trek

Zug m

trek

Charakterzug m

onsympathieke trekken hebben

unsympathische Züge haben

6. trek (luchtstroom):

trek

Zug m

op de trek zitten

im Zug sitzen

7. trek (één keer zuigen):

trek

Zug m

een trek aan een sigaar doen

einen Zug an der Zigarre tun

8. trek:

trek (eetlust)

Appetit m

trek (begeerte)

Lust f

ergens trek in hebben/krijgen

Appetit [o. Lust] auf etw acus. haben/bekommen

9. trek (verhuizing van trekvogels):

trek

Zug m

de Grote Trek gesch.

der Große Treck

de trek naar de grote stad fig.

die Landflucht

10. trek (het trekken als kracht):

trek

Zug m

11. trek (kaartspel):

trek

Stich m

(niet) aan zijn trekken komen fig.

(nicht) zu seinem Recht kommen

in trek zijn

begehrt [o. gefragt] sein

trip <trip|s> [trɪp] SUST. m

1. trip (uitstapje):

trip

Trip m coloq.

trip

Ausflug m

2. trip (drugs):

trip

Trip m

een trip maken

auf dem Trip sein

trof V.

trof 3. pers. sing. imperf. van treffen², treffen³

Véase también: treffen , treffen , treffen

tref·fen³ <trof, h. getroffen> [trɛfə(n)] V. trans.

tref·fen² <trof, h. getroffen> [trɛfə(n)] V. intr. ((goed) uitkomen)

treffen

treffen

dat treft slecht

das trifft sich schlecht

tref·fen¹ [trɛfə(n)] SUST. nt geen pl.

1. treffen (gevecht):

treffen

Treffen nt

2. treffen (samenkomst):

treffen

Treffen nt

treffen

Zusammenkunft f

3. treffen DEP. (wedstrijd):

treffen

Treffen nt

treffen

Wettkampf m

trog <trog|gen> [trɔx] SUST. m

1. trog (voerbak):

trog

Trog m

trog

Fresstrog m

trog

Futtertrog m

2. trog (kneedbak):

trog

Backtrog m

3. trog geol.:

trog

Trog m

trog (in zee)

Graben m

trok V.

trok 3. pers. sing. imperf. van trekken¹, trekken²

Véase también: trekken , trekken

trek·ken² <trok, h./i. getrokken> [trɛkə(n)] V. intr.

1. trekken (kracht uitoefenen op iets):

trekken

ziehen

aan een sigaar trekken

an einer Zigarre ziehen

er hard aan trekken fig.

tüchtig weiterarbeiten

lering uit iets trekken

aus etw dat. eine Lehre ziehen

2. trekken:

trekken (in een bepaalde richting gaan)

ziehen

trekken (voettocht)

wandern

in een huis trekken

in ein Haus (ein)ziehen

de wijde wereld in trekken

in die weite Welt hinausziehen

ten strijde trekken

in den Kampf ziehen

de zwaluwen trekken al

die Schwalben ziehen schon nach Süden

3. trekken (spierbewegingen maken):

trekken

nachziehen

met zijn been trekken

das Bein nachziehen

4. trekken (luchtstroom doorlaten):

trekken

ziehen

de kachel trekt goed

der Ofen zieht gut

5. trekken (in een richting getrokken worden):

trekken

ziehen

die jas trekt onder de oksel

der Mantel ist unter den Achseln zu eng

de kinderen trekken nogal naar hun vader

die Kinder zieht es sehr zu ihrem Vater

thee laten trekken

Tee ziehen lassen

trek·ken¹ <trok, h. getrokken> [trɛkə(n)] V. trans.

1. trekken (eruit halen):

trekken

ziehen

een kaart trekken

eine Karte ziehen

een kies trekken

einen Backenzahn ziehen

een mes trekken

ein Messer ziehen

iets uit de muur trekken

etw aus einem Automaten ziehen

2. trekken (in genoemde toestand, op genoemde plaats brengen):

trekken

ziehen

iem aan zijn haar trekken

jdn an den Haaren ziehen

iets in het belachelijke trekken

etw ins Lächerliche ziehen

de deur in het slot trekken

die Tür ins Schloss ziehen

één lijn trekken fig.

am gleichen Strang ziehen

iets naar zich toe trekken

etw an sich acus. ziehen

iets omver trekken

etw umreißen

iets stuk trekken

etw zerreißen

3. trekken (slepen):

trekken

ziehen

4. trekken (naar zich toehalen):

trekken ook fig.

ziehen

trekken ook fig.

anziehen

de aandacht trekken

die Aufmerksamkeit auf sich acus. ziehen

publiek trekken

das Publikum anziehen

volle zalen trekken

volle Häuser haben

5. trekken (afleiden):

trekken

ziehen

een conclusie trekken

ein Fazit ziehen

parallellen trekken

Parallelen ziehen

de wortel uit een getal trekken wisk.

die Wurzel aus einer Zahl ziehen

6. trekken (doen ontstaan):

trekken

ziehen

gekke bekken trekken

Grimassen schneiden

bouillon trekken

Bouillon zubereiten

een streep trekken

einen Strich ziehen

7. trekken (als zijn deel ontvangen):

trekken

beziehen

loon trekken

Lohn beziehen

rente trekken

Zinsen bekommen

tros <tros|sen> [trɔs] SUST. m

1. tros (bloeiwijze):

tros

Traube f

2. tros:

tros (vruchten)

Traube f

tros (druiven)

Weintraube f

een tros druiven plukken

Weintrauben pflücken

3. tros scheepv. (touw, kabel):

tros

Trosse f

de trossen losgooien scheepv.

die Trossen loswerfen

truc <truc|s> [tryk] SUST. m

1. truc (handigheid):

truc

Trick m

truc

Kniff m

truc pey.

Winkelzug m

een gemene truc

ein gemeiner Trick

2. truc (kunstgreep):

truc

Trick m

truc

Kniff m

de trucs van een goochelaar

die Tricks eines Zauberkünstlers

dat is de truc coloq.

das ist der ganze Trick

trui <trui|en> [trœy] SUST. f

1. trui (pullover):

trui

Pullover m

trui

Pulli m coloq.

2. trui (wielersport):

trui

Trikot nt

de gele trui

das Gelbe Trikot

teer¹ [ter] SUST. nt of m geen pl.

teer

Teer m

vol teer

teerig

toer <toer|en> [tur] SUST. m

1. toer:

toer (reis)

Tour f

toer (uitstapje)

Ausflug m

2. toer (draai):

toer

Tour f

toer

Umdrehung f

op toeren komen

auf Touren kommen

over zijn toeren zijn fig.

durchgedreht sein

een motor over z'n toeren jagen

einen Motor überdrehen

op volle toeren draaien ook fig.

auf vollen Touren laufen

3. toer (rij steken):

toer

Reihe f

4. toer (daad die behendigheid vereist):

toer

Kunststück nt

5. toer (lastig werk):

toer

lästige Arbeit f

6. toer (winding):

toer

Schlag m

7. toer (in België: kuur):

toer

Laune f

op de jeugdige toer gaan

sich auf jugendlich trimmen coloq.

op de vriendelijke toer

auf die sanfte Tour

term <term|en> [tɛrm] SUST. m

1. term (benaming):

term

Terminus m espec.

term

Ausdruck m

term

Bezeichnung f

in algemene termen spreken

allgemein sprechen

in bedekte termen iets meedelen

etw durch die Blume sagen

de geijkte term

der gängige Ausdruck

2. term wisk.:

term

Term m

3. term (stelling van een syllogisme):

term

Prämisse f form.

Consultar el diccionario

neerlandés

Traducciones de „Tr“ en el diccionario neerlandés » alemán

ter [tɛr] PREP.

tor <tor|ren> [tɔr] SUST. f

trut <trut|ten> [trʏt] SUST. f

trom <trom|men> [trɔm] SUST. f

trad V.

trad 3. pers. sing. imperf. van treden¹, treden²

Véase también: treden , treden

tre·den2 <trad, h./i. getreden> [tredə(n)] V. intr. (gaan)

tre·den1 <trad, h. getreden> [tredə(n)] V. trans.

1. treden (overtreden):

2. treden (de voet zetten op):

tram [trɛm]

tram [[o. trɑm]] tram|s, tram|men SUST. m:

trap <trap|pen> [trɑp] SUST. m

1. trap (constructie van treden):

2. trap (schop):

3. trap (het trappen op de fiets):

4. trap (graad, mate):

5. trap (stadium):

6. trap (trede):

7. trap taalk.:

8. trap (deel van een raket):

9. trap muz.:

tred <tred|en> [trɛt] SUST. m

tref [trɛf] SUST. m geen pl. coloq.

trek <trek|ken> [trɛk] SUST. m

1. trek (het trekken):

2. trek (een keer trekken):

3. trek (haal met een pen):

4. trek (gelaatstrek):

5. trek (kenmerkende eigenschap):

6. trek (luchtstroom):

7. trek (één keer zuigen):

8. trek:

9. trek (verhuizing van trekvogels):

10. trek (het trekken als kracht):

11. trek (kaartspel):

trip <trip|s> [trɪp] SUST. m

1. trip (uitstapje):

2. trip (drugs):

trof V.

trof 3. pers. sing. imperf. van treffen², treffen³

Véase también: treffen , treffen , treffen

tref·fen3 <trof, h. getroffen> [trɛfə(n)] V. trans.

1. treffen (raken):

2. treffen (ontmoeten, aantreffen):

3. treffen (gevoelens):

4. treffen (betreffen, aangaan):

5. treffen (met ‘het’; boffen):

6. treffen (iets onaangenaams):

7. treffen (tot stand brengen):

tref·fen2 <trof, h. getroffen> [trɛfə(n)] V. intr. ((goed) uitkomen)

tref·fen1 [trɛfə(n)] SUST. nt geen pl.

1. treffen (gevecht):

2. treffen (samenkomst):

3. treffen DEP. (wedstrijd):

trog <trog|gen> [trɔx] SUST. m

1. trog (voerbak):

2. trog (kneedbak):

3. trog geol.:

trok V.

trok 3. pers. sing. imperf. van trekken¹, trekken²

Véase también: trekken , trekken

trek·ken2 <trok, h./i. getrokken> [trɛkə(n)] V. intr.

1. trekken (kracht uitoefenen op iets):

2. trekken:

3. trekken (spierbewegingen maken):

4. trekken (luchtstroom doorlaten):

5. trekken (in een richting getrokken worden):

trek·ken1 <trok, h. getrokken> [trɛkə(n)] V. trans.

1. trekken (eruit halen):

2. trekken (in genoemde toestand, op genoemde plaats brengen):

3. trekken (slepen):

4. trekken (naar zich toehalen):

5. trekken (afleiden):

6. trekken (doen ontstaan):

7. trekken (als zijn deel ontvangen):

tros <tros|sen> [trɔs] SUST. m

1. tros (bloeiwijze):

tre·den² <trad, h./i. getreden> [tredə(n)] V. intr. (gaan)

tre·den¹ <trad, h. getreden> [tredə(n)] V. trans.

tref·fen³ <trof, h. getroffen> [trɛfə(n)] V. trans.

tref·fen² <trof, h. getroffen> [trɛfə(n)] V. intr. ((goed) uitkomen)

tref·fen¹ [trɛfə(n)] SUST. nt geen pl.

trek·ken² <trok, h./i. getrokken> [trɛkə(n)] V. intr.

trek·ken¹ <trok, h. getrokken> [trɛkə(n)] V. trans.

teer¹ [ter] SUST. nt of m geen pl.