Traducciones de „frem“ en el diccionario alemán » polaco

(Ir a polaco » alemán)

frẹmd [frɛmt] ADJ.

1. fremd (von anderer Herkunft):

fremd

obcy

fremd COM.

zagraniczny

ich bin hier fremd

jestem tutaj obcy

ich bin hier fremd

nie jestem stąd

fremde Sprachen lernen

uczyć [form. perf. na‑] się języków obcych

2. fremd (anderen gehörend):

fremd Eigentum

cudzy

sich in fremde Angelegenheiten einmischen

wtrącać [form. perf. wtrącić] się w cudze [lub nieswoje] sprawy

ohne fremde Hilfe

bez pomocy innych

ein Buch unter fremdem Namen herausgeben

wydać książkę pod cudzym nazwiskiem

etw geht in fremde Hände über

coś przechodzi w obce ręce

in fremdem Namen und für fremde Rechnung COM.

w cudzym imieniu i na cudzy rachunek

sich mit fremden Federn schmücken

stroić się w cudze piórka

3. fremd (unbekannt):

fremd Anblick, Person

nieznany

fremd Anblick, Person

obcy

das ist mir fremd

nic o tym nie wiem [lub słyszałem]

das ist mir fremd

nie mam z tym nic wspólnego

4. fremd → fremdartig

Véase también: fremdartig

I . frẹmdartig [ˈfrɛmtaːɐ̯tɪç] ADJ.

fremdartig

dziwny

fremdartig (exotisch) Aussehen

egzotyczny

II . frẹmdartig [ˈfrɛmtaːɐ̯tɪç] ADV.

fremdartig aussehen, klingen:

fremdartig

dziwnie

fremdartig

egzotycznie

I . fre̱i̱ [fraɪ] ADJ.

1. frei (nicht gebunden, unabhängig):

frei

wolny

frei

swobodny

frei Einstellung

liberalny

frei Mitarbeiter

niezależny

frei Beruf, Stunde

wolny

freie Ansichten

niezależne poglądy mpl

freie Hand haben

mieć wolną rękę

jdm freie Hand lassen

zostawiać [form. perf. zostawić] komuś wolną rękę

sie ist frei von Vorurteilen

[ona] nie ma uprzedzeń

freie und geheime Wahlen

wolne i tajne wybory pl.

zur freien Verfügung stehen

być do swobodnej dyspozycji

sich dat. einen freien Tag nehmen

wziąć [sobie] wolny dzień

Donnerstag ist frei

czwartek m jest wolny

der freie Fall PHYS

spadek m swobodny

freies Elektron PHYS

elektron m swobodny

freies Maklerguthaben WIRTSCH

kapitał m [lub środki pl. ] „do dyspozycji maklera”

jdn auf freien Fuß setzen

uwalniać [form. perf. uwolnić] kogoś

für etw freie Fahrt geben

zapalać [form. perf. zapalić] czemuś [lub dla czegoś] zielone światło fig

2. frei (unbefangen):

frei

swobodny

ich bin so frei!

pozwolę sobie!

ich bin so frei!

ośmielę się!

greifen Sie zu! – danke, ich bin so frei!

proszę się częstować! – dziękuję, chętnie!

3. frei (nicht besetzt):

frei Platz, Wohnung

wolny

frei Stelle

nieobsadzony

ist hier frei?

wolne?

Zimmer frei!

pokój m [lub pokoje] do wynajęcia!

4. frei (kostenlos):

frei

bezpłatny

frei

darmowy

Eintritt frei

wstęp m wolny

5. frei (unverheiratet):

frei

wolny

frei

stanu wolnego

6. frei (leer):

frei Seite

pusty

7. frei (unbedeckt, nicht umschlossen):

frei Gelände

otwarty

unter freiem Himmel

pod gołym niebem

8. frei (offen):

frei Natur

otwarty

frei Raum

swobodny

9. frei (improvisiert):

frei Rede

spontaniczny

frei Übersetzung

wolny

aus freien Stücken

dobrowolnie

10. frei (zugelassen):

frei für Kinder ab 12 Jahren

dozwolony dla dzieci od lat 12

II . fre̱i̱ [fraɪ] ADV.

1. frei (unbeeinträchtigt):

frei laufend (Huhn)

biegający na wolności

der Verbrecher läuft noch frei herum

przestępca m jest wciąż na wolności

frei stehend (Gebäude)

wolno stojący

sich frei fühlen

czuć się swobodnie

frei lebend

żyjący na wolności

sie kann frei wählen

[ona] może swobodnie wybrać

sich von etw frei machen

uwalniać [form. perf. uwolnić] się od czegoś

sich von Vorurteilen frei machen

pozbywać [form. perf. pozbyć] się uprzedzeń

einen Tag frei nehmen

wziąć dzień wolnego

das ist alles frei erfunden

to wszystko jest zmyślone

2. frei (ohne Vorlage):

frei sprechen

przemawiać bez kartki

3. frei (ungezwungen):

frei

niewymuszenie

frei

swobodnie

4. frei (improvisiert):

frei

spontanicznie

frei nach Goethe

swobodna adaptacja [lub trawestacja f ] Goethego

5. frei (nicht besetzt):

einen Platz frei machen

zwalniać [form. perf. zwolnić] miejsce

einen Platz frei machen

ustępować [form. perf. ustąpić] miejsca

einen Stuhl müssen wir frei lassen

jedno krzesło musimy zostawić wolne

6. frei (leer):

eine Seite frei lassen

pozostawiać [form. perf. pozostawić] jedną stronę pustą

7. frei (unbekleidet):

sich frei machen

rozbierać [form. perf. rozebrać] się

den Oberkörper frei machen

rozebrać się do pasa

machen Sie bitte Ihren Arm frei

proszę odsłonić ramię

8. frei COM.:

frei

franco

frei

loco

frei

bez opłaty

wir liefern frei Haus

zapewniamy bezpłatną dostawę

frei an Bord

franco statek m

frei Längsseite Seeschiff

franco wzdłuż burty statku

Rẹm <‑s, ‑s> SUST. nt

Rem Abk. von roentgen equivalent man

Rem

rem m

fro̱r [froːɐ̯] V. intr., impers.

fror imperf. von frieren

Véase también: frieren

I . fri̱e̱ren <friert, fror, gefroren> [ˈfriːrən] V. intr.

1. frieren +haben:

frieren (Mangel an Wärme empfinden) (Mensch, Tier)

marznąć [form. perf. z‑]

ich friere

zimno mi

ich friere an den Zehen

zimno mi w palce u nóg

ich habe an den Füßen/Händen gefroren

zmarzły mi nogi/ręce

wie ein Schneider frieren coloq.

zmarznąć na kość coloq.

2. frieren +sein:

frieren (hart werden) (Wasser, Boden)

zamarzać [form. perf. zamarznąć]

II . fri̱e̱ren <friert, fror, gefroren> [ˈfriːrən] V. impers. +haben

1. frieren (unter den Gefrierpunkt sinken):

es friert

[jest] mroźno

es friert

mróz m bierze coloq.

es hat heute Nacht gefroren

dziś w nocy chwycił mróz

2. frieren (das Gefühl der Kälte haben):

es friert mich, mich friert

zimno mi

es friert mich, mich friert

marznę

fra̱ß [fraːs] V. trans., intr., v. refl.

fraß imperf. von fressen

Véase también: fressen

I . frẹssen <frisst, fraß, gefressen> [ˈfrɛsən] V. trans., intr.

1. fressen (Nahrung zu sich nehmen):

[aus/von etw] fressen (Tier)

żreć [z czegoś]

sie gab dem Hund etw zu fressen

nakarmiła psa

die Kuh hat sich mit Gras voll gefressen

krowa f najadła się trawy

2. fressen coloq. (essen):

fressen

żreć pey. coloq.

auf der Party habe ich mich voll gefressen

nażarłem się na przyjęciu pey. coloq.

er frisst ihr quasi aus der Hand pey.

on je jej niejako z ręki fig

ich fresse einen Besen, wenn ...

niech mnie kule biją, jeśli... coloq.

er wird dich schon nicht fressen

przecież on cię nie zje coloq.

er frisst mir die Haare vom Kopf

[on] żeruje na mnie [lub żyje na mój koszt] [lub wpędzi mnie w biedę]

die hat wohl die Weisheit mit Löffeln gefressen irón.

[ona] chyba pozjadała wszystkie rozumy irón.

einen Narren an jdm gefressen haben

zwariować na czyimś punkcie

jdn zum Fressen gern haben hum.

strasznie kogoś lubić coloq.

jdn gefressen haben

nie trawić kogoś coloq.

den habe ich gefressen

nie cierpię go

3. fressen:

fressen (verbrauchen) (Benzin, Zeit, Geld)

pochłaniać [form. perf. pochłonąć]

II . frẹssen <frisst, fraß, gefressen> [ˈfrɛsən] V. v. refl. (eindringen)

sich in etw acus. fressen (Bohrer)

wnikać [form. perf. wniknąć] w coś

sich in etw acus. fressen (Rost, Säure)

nadgryzać [form. perf. nadgryźć] coś

sich in etw acus. fressen (Kälte) fig

przenikać [form. perf. przeniknąć] coś

fra̱u̱ [fraʊ] PRON. indef coloq.

frau sagt, dass ...

mówi się, że... (żeńska forma zaimka bezosobowego „man”)

das sollte man/frau nicht so ernst nehmen

nie należy tego brać tak poważnie

da braucht frau nichts mehr dazu zu sagen

nie ma już nic więcej do powiedzienia na ten temat

I . fro̱h [froː] ADJ.

1. froh (glücklich):

froh

wesoły

froh

radosny

Frohe Weihnachten!

Wesołych Świąt [Bożego Narodzenia]!

seines Lebens nicht mehr froh werden

już nie potrafić cieszyć się z życia

2. froh coloq. (zufrieden):

über etw acus. froh sein

być zadowolonym [lub cieszyć się] z czegoś

[darüber] froh sein, dass ...

być zadowolonym [z tego], że...

du kannst froh sein, dass ...

ciesz się, że...

3. froh (erfreulich):

froh Botschaft

radosny

froh Nachricht

pomyślny

II . fro̱h [froː] ADV. (fröhlich)

froh gelaunt

w dobrym humorze

froh gestimmt

w radosnym nastroju

das stimmte ihn froh

to go bardzo ucieszyło

I . frü̱h [fryː] ADJ.

1. früh (zeitig):

früh

wczesny

es ist [noch] früh

jest [jeszcze] wcześnie

am frühen Abend/Morgen

wczesnym wieczorem/rankiem

der früheste Zug

najwcześniejszy [lub pierwszy] pociąg m

seine frühe Kindheit

jego wczesne dzieciństwo nt

in frühester Kindheit

we wczesnym dzieciństwie

2. früh (vorzeitig):

früh Abreise

przedwczesny

früh Winter

wczesny

früh Tod

[przed]wczesny

II . frü̱h [fryː] ADV.

1. früh (morgens):

früh

rano

heute früh

dzisiaj rano

Dienstag früh

we wtorek rano

um 6 Uhr früh

o 6.00 rano

früh aufstehen

wstawać [form. perf. wstać] wcześnie rano

von früh bis spät

od rana do wieczora

2. früh (zeitig):

früh

wcześnie

zu früh

zbyt [lub za] wcześnie

früher als sechs Uhr

wcześniej niż o szóstej

früher oder später

wcześniej czy później

früh am Morgen

wczesnym rankiem

früh im Jahr

na początku roku

von früh auf

od małego [lub dzieciństwa]

früher geht’s nicht

wcześniej nie da rady coloq.

das hättest du früher sagen müssen

trzeba było to powiedzieć wcześniej

so früh wie möglich

możliwie jak najwcześniej

er hat schon früh erkannt, dass ...

szybko zauważył, że...

früh übt sich, wer [o. was] ein Meister werden will provb.

kto chce być mistrzem, musi zacząć wcześnie ćwiczyć

frz.

frz. Abk. von französisch

Véase también: französisch

I . franzö̱sisch [fran​ˈtsøːzɪʃ] ADJ.

französisch

francuski

II . franzö̱sisch [fran​ˈtsøːzɪʃ] ADV.

französisch miteinander sprechen

rozmawiać [form. perf. po‑] ze sobą po francusku

fịrm [fɪrm] ADJ. alt

in Physik firm sein

być mocnym w fizyce

I . de̱m¹ [deːm] ART. def, m,

dem dat. sing von der

II . de̱m¹ [deːm] ART. def, nt,

dem dat. sing von das

Véase también: der , der , das , das

I . de̱r² [deːɐ̯] PRON. dem., m, nom. sing

der

ten m

der Mann da

ten mężczyzna m tam

beißt der?

[czy ten pies] gryzie?

der Angeber!

ten pyszałek m !

der dort

ten tam

der war es

to był on

der mit dem Koffer

ten z [tą] walizką

der und arbeiten?

on i praca?

das war der, dem man das Auto gestohlen hat

to był ten, któremu skradziono samochód

II . de̱r² [deːɐ̯] PRON. rel, m, nom. sing

der

który

ein Mann, der es eilig hatte

mężczyzna m , który się spieszył

der Mensch, der das getan hat

człowiek m , który to uczynił

III . de̱r² [deːɐ̯] PRON. dem., f,

der gen. sing von die

der

tej

IV . de̱r² [deːɐ̯] PRON. dem., f,

der dat. sing von die

der

tej

mit der Freundin verstehe ich mich gut

z tą przyjaciółką rozumiem się dobrze

glaub der bloß nicht!

tylko jej nie wierz!

zu der und der Zeit

o godzinie takiej a takiej

V . de̱r² [deːɐ̯] PRON. dem.,

der gen. pl von die

der

tych

VI . de̱r² [deːɐ̯] PRON. rel, f,

der dat. sing von

der

której

die Freundin, mit der ich mich gut verstehe

przyjaciółka f , z którą się dobrze rozumiem

die Kälte, unter der sie leiden

zimno nt , z powodu którego oni cierpią

die Unterdrückung, unter der sie leiden

jarzmo nt , pod którym cierpią fig elev.

die Wohnung, über der wir wohnen

mieszkanie nt , nad którym mieszkamy

I . de̱r¹ [deːɐ̯] ART. def, m, nom. sing

der

rodzajnik określony dla rodzaju męskiego

der Mann

mężczyzna m

II . de̱r¹ [deːɐ̯] ART. def, f,

der gen. sing von die

der

p. tam

III . de̱r¹ [deːɐ̯] ART. def, f,

der dat. sing von die

der

p. tam

IV . de̱r¹ [deːɐ̯] ART. def,

der gen. pl von die

der

p. tam

I . dạs² [das] PRON. dem., nt, nom./acus. sing

1. das (in Bezug auf eine Person/Sache):

das Kind da

to dziecko nt tam

das Fahrrad gehört dem Jungen da

ten rower m należy do tamtego chłopca

das hier/da

to tu/tam

2. das (selbständig, unmittelbar hinweisend):

was ist das?

co to jest?

was ist denn das da?

a to, cóż to jest?

das bin ich

to jestem ja

auch das noch

i jeszcze to

weißt du noch das, was du mich fragen wolltest?

czy pamiętasz, o co chciałeś mnie zapytać?

ist das Ihr Auto?

czy to jest pani/pana samochód m ?

II . dạs² [das] PRON. rel, nt, nom./acus. sing

das

które

ein Kind, das alle mögen

dziecko nt , które wszyscy lubią

dạs¹ [das] ART. def, nt, nom./acus. sing

1. das:

das kleine Mädchen

ta mała dziewczynka f

das Gefieder des Vogels

upierzenie nt ptaka

das Haus gehört der Schwester

ten dom m należy do siostry

er gibt dem Hund das Fressen

ona daje psu jedzenie

sie bringt dem Kranken das Essen

ona przynosi choremu jedzenie

2. das mit Substantivierungen:

das Arbeiten

pracowanie

das Schöne

piękno

das Angenehme mit dem Nützlichen verbinden

łączyć [form. perf. po‑] przyjemne z pożytecznym

I . we̱m [veːm] PRON. interrog.,

wem dat. von wer

wem

komu

wem gehört das?

do kogo to należy?

wem gehört das?

czyje to jest?

mit wem?

z kim?

mit wem fährst du? – mit Pia und Christian

z kim jedziesz? – z Pią i Krystianem

mit wem ich gehe, ist doch meine Sache

z kim pójdę, to przecież moja sprawa

von/bei/zu wem?

od/u/do kogo?

wem gefällt das?

komu się to podoba?

ich zeige dir, wem du helfen solltest

pokażę ci, komu powinieneś pomóc

II . we̱m [veːm] PRON. rel,

wem dat. von wer

wem

któremu

wem

komu

wem der Vorschlag nicht gefällt, der kann ...

ten, komu ta propozycja się nie podoba, może...

wem das zu teuer ist, [der] soll es sagen

komu wydaje się to zbyt drogie, powinien o tym powiedzieć

Véase también: wer

I . we̱r [veːɐ̯] PRON. interrog.

wer

kto

wer ist der Mann?

kim jest jej mąż m ?

wer sind diese Kinder?

kim są te dzieci ntpl ?

wer von euch beiden war das?

który z was dwóch to był?

wer da?

kto tam?

wer war alles da?

kto tam był?

wer kennt das nicht!

kto tego nie zna!

es hat wieder wer weiß wie lange gedauert

Bóg wie, jak długo to trwało

wer auch immer

ktokolwiek

II . we̱r [veːɐ̯] PRON. rel

wer

który

wer

kto

wer keine Lust hat, sollte ...

ten, kto nie ma ochoty, niech...

wer etwas weiß, soll die Hand heben

jeżeli ktoś coś wie, niech podniesie rękę

III . we̱r [veːɐ̯] PRON. indef coloq.

1. wer (irgendjemand):

wenn wer anruft

jeśli ktoś [lub ktokolwiek] zadzwoni

ist da wer?

kto tam?

2. wer (jmd Besonderes):

er/sie ist wer

on/ona jest kimś

unter seinen Kollegen ist er wer

pośród swoich kolegów jest kimś

O̱dem <‑s, sin pl. > [ˈoːdəm] SUST. m elev.

Odem

tchnienie nt elev.

Gott erschuf Adam und hauchte ihm seinen Odem ein

Bóg m stworzył Adama i tchnął w niego swego Ducha

Öde̱m <‑s, ‑e> [ø​ˈdeːm] SUST. nt MED.

Ödem

obrzęk m

A̱tem <‑s, sin pl. > [ˈaːtəm] SUST. m

1. Atem (Atemluft):

Atem

dech m

Atem

oddech m

Atem holen

wziąć oddech

wieder zu Atem kommen

odetchnąć

außer Atem sein

być bez tchu

den Atem anhalten (a. sehr gespannt sein)

wstrzymywać [form. perf. wstrzymać] oddech

das verschlägt mir [glatt] den Atem!

to [po prostu] mi dech zapiera! coloq.

2. Atem (das Atmen):

Atem

oddech m

Atem

oddychanie nt

kurzer Atem

krótki oddech

den längeren Atem haben

przetrzymać kogoś

jdn in Atem halten (jdn auf Trab halten)

dać komuś popalić coloq.

jdn in Atem halten (jdn in Spannung halten)

trzymać kogoś w napięciu

’nem [nəm] ART. indef coloq.

’nem Abk. von einem

’nem

skrót od rodzajnika nieokreślonego einem

Véase también: einem

I . e̱i̱nem [ˈaɪnəm] PRON. indef,

einem dat. von man

solch ein Entschluss fällt einem schwer

podjęcie nt takiej decyzji przychodzi człowiekowi z trudem

wenn einem das nicht gefällt

jeżeli komuś się to nie podoba

II . e̱i̱nem [ˈaɪnəm]

einem dat. sing von ein