neerlandés » alemán

Traducciones de „getragene“ en el diccionario neerlandés » alemán

(Ir a alemán » neerlandés)

Mostrar un resumen de todos los resultados

ge·van·ge·ne: sustantivo
ver·tra·gen: verbo
ge·tui·gen: verbo
be·dra·gen: verbo
ge·tui·ge·nis: sustantivo
ge·trou·we: sustantivo
ge·trok·ken: verbo
ge·trof·fen: verbo
ge·trapt: adjetivo y adverbio
tra·ge·die: sustantivo
af·dra·gen: verbo
af·vra·gen: verbo

Los resultados a continuación se escriben de forma parecida: bedragen , getuigen , vertragen , gevangene , getuigenis , afvragen , afdragen , tragedie , getrapt , getroffen , getrokken y/e getrouwe

ge·van·ge·ne <gevangene|n> [ɣəvɑŋənə] SUST. m en f

1. gevangene (gevangen genomen persoon):

gevangene

Gefangene(r) f(m)

2. gevangene (gedetineerde):

gevangene

Häftling m

gevangene

Gefangene(r) f(m)

ver·tra·gen¹ <vertraagde, h. vertraagd> [vərtraɣə(n)] V. trans.

1. vertragen (trager maken):

vertragen

verlangsamen

vertragen

verzögern

2. vertragen (uitstellen):

vertragen

verschleppen

vertragen

aufschieben

het vertrek werd een dag vertraagd

die Abreise verzögerte sich um einen Tag

een proces vertragen

einen Prozess verschleppen

ge·tui·gen¹ <getuigde, h. getuigd> [ɣətœyɣə(n)] V. intr.

be·dra·gen <bedroeg, h. bedragen> [bədraɣə(n)] V. intr.

bedragen

betragen

bedragen

sich belaufen auf +acus.

ge·tui·ge·nis <getuigenis|sen> [ɣətœyɣənɪs] SUST. nt of f

1. getuigenis (kenteken, bewijs):

getuigenis

Zeugnis nt

getuigenis

Beweis m

2. getuigenis:

getuigenis (verklaring)

Zeugnis nt

getuigenis (voor de rechtbank)

Aussage f

getuigenis (belijdenis vooral)

Bekenntnis nt

getuigenis afleggen van iets

etw bezeugen

getuigenis afleggen van iets (belijdenis vooral)

sich zu etw bekennen

getuigenis afleggen van iets (voor de rechtbank)

eine Aussage machen zu etw +dat.

naar [o. volgens ] [o. op ] getuigenis van hem

seiner Aussage nach

ge·trou·we <getrouwe|n> [ɣətrɑuwə] SUST. m en f

getrouwe

Getreue(r) f(m)

ge·trok·ken V.

getrokken volt. deelw. van trekken¹, trekken²

Véase también: trekken , trekken

trek·ken² <trok, h./i. getrokken> [trɛkə(n)] V. intr.

1. trekken (kracht uitoefenen op iets):

trekken

ziehen

aan een sigaar trekken

an einer Zigarre ziehen

er hard aan trekken fig.

tüchtig weiterarbeiten

lering uit iets trekken

aus etw dat. eine Lehre ziehen

2. trekken:

trekken (in een bepaalde richting gaan)

ziehen

trekken (voettocht)

wandern

in een huis trekken

in ein Haus (ein)ziehen

de wijde wereld in trekken

in die weite Welt hinausziehen

ten strijde trekken

in den Kampf ziehen

de zwaluwen trekken al

die Schwalben ziehen schon nach Süden

3. trekken (spierbewegingen maken):

trekken

nachziehen

met zijn been trekken

das Bein nachziehen

4. trekken (luchtstroom doorlaten):

trekken

ziehen

de kachel trekt goed

der Ofen zieht gut

5. trekken (in een richting getrokken worden):

trekken

ziehen

die jas trekt onder de oksel

der Mantel ist unter den Achseln zu eng

de kinderen trekken nogal naar hun vader

die Kinder zieht es sehr zu ihrem Vater

thee laten trekken

Tee ziehen lassen

trek·ken¹ <trok, h. getrokken> [trɛkə(n)] V. trans.

1. trekken (eruit halen):

trekken

ziehen

een kaart trekken

eine Karte ziehen

een kies trekken

einen Backenzahn ziehen

een mes trekken

ein Messer ziehen

iets uit de muur trekken

etw aus einem Automaten ziehen

2. trekken (in genoemde toestand, op genoemde plaats brengen):

trekken

ziehen

iem aan zijn haar trekken

jdn an den Haaren ziehen

iets in het belachelijke trekken

etw ins Lächerliche ziehen

de deur in het slot trekken

die Tür ins Schloss ziehen

één lijn trekken fig.

am gleichen Strang ziehen

iets naar zich toe trekken

etw an sich acus. ziehen

iets omver trekken

etw umreißen

iets stuk trekken

etw zerreißen

3. trekken (slepen):

trekken

ziehen

4. trekken (naar zich toehalen):

trekken ook fig.

ziehen

trekken ook fig.

anziehen

de aandacht trekken

die Aufmerksamkeit auf sich acus. ziehen

publiek trekken

das Publikum anziehen

volle zalen trekken

volle Häuser haben

5. trekken (afleiden):

trekken

ziehen

een conclusie trekken

ein Fazit ziehen

parallellen trekken

Parallelen ziehen

de wortel uit een getal trekken wisk.

die Wurzel aus einer Zahl ziehen

6. trekken (doen ontstaan):

trekken

ziehen

gekke bekken trekken

Grimassen schneiden

bouillon trekken

Bouillon zubereiten

een streep trekken

einen Strich ziehen

7. trekken (als zijn deel ontvangen):

trekken

beziehen

loon trekken

Lohn beziehen

rente trekken

Zinsen bekommen

ge·trof·fen V.

getroffen volt. deelw. van treffen², treffen³

Véase también: treffen , treffen , treffen

tref·fen³ <trof, h. getroffen> [trɛfə(n)] V. trans.

1. treffen (raken):

treffen

treffen

getroffen door de bliksem

vom Blitz getroffen

2. treffen (ontmoeten, aantreffen):

treffen

(an)treffen

treffen

vorfinden

elkaar treffen

sich treffen

niemand thuis treffen

niemanden zu Hause antreffen

3. treffen (gevoelens):

treffen

treffen

de muziek trof me zeer

die Musik hat mich sehr berührt

onaangenaam getroffen

unangenehm berührt

4. treffen (betreffen, aangaan):

treffen

betreffen

hem treft geen blaam

ihn trifft kein Tadel form.

5. treffen (met ‘het’; boffen):

treffen

treffen

jullie hebben het getroffen met het weer

ihr habt es mit dem Wetter gut getroffen

6. treffen (iets onaangenaams):

treffen

treffen

het getroffen gebied

das betroffene Gebiet

7. treffen (tot stand brengen):

treffen

treffen

voorbereidingen treffen

Vorbereitungen treffen

een treffende gelijkenis

eine frappierende Ähnlichkeit

tref·fen² <trof, h. getroffen> [trɛfə(n)] V. intr. ((goed) uitkomen)

treffen

treffen

dat treft slecht

das trifft sich schlecht

tref·fen¹ [trɛfə(n)] SUST. nt geen pl.

1. treffen (gevecht):

treffen

Treffen nt

2. treffen (samenkomst):

treffen

Treffen nt

treffen

Zusammenkunft f

3. treffen DEP. (wedstrijd):

treffen

Treffen nt

treffen

Wettkampf m

ge·trapt [ɣətrɑpt] ADJ.

getrapt

gestuft

getrapt fig.

gestaffelt

een getrapte loonschaal

eine gestufte Lohnskala

een getrapte raket

eine Stufenrakete

getrapte verkiezingen

indirekte Wahlen pl.

tra·ge·die <tragedie|s, trage|diën> [traɣedi] SUST. f

tragedie

Tragödie f

af·dra·gen <droeg af, h. afgedragen> [ɑvdraɣə(n)] V. trans.

1. afdragen (naar beneden brengen):

afdragen

hinabtragen

afdragen

hinuntertragen

2. afdragen (door dragen afslijten):

afdragen

abtragen

3. afdragen (overdragen):

afdragen

abführen

afdragen

abliefern

geld afdragen

Geld abführen

af·vra·gen <vroeg zich af, h. zich afgevraagd> [ɑfraɣə(n)] V. wk ww

afvragen zich afvragen:

afvragen

sich fragen

ik vraag mij af of

ich frage mich, ob

Consultar el diccionario

neerlandés

Traducciones de „getragene“ en el diccionario neerlandés » alemán

ge·van·ge·ne <gevangene|n> [ɣəvɑŋənə] SUST. m en f

1. gevangene (gevangen genomen persoon):

2. gevangene (gedetineerde):

ver·tra·gen1 <vertraagde, h. vertraagd> [vərtraɣə(n)] V. trans.

1. vertragen (trager maken):

2. vertragen (uitstellen):

ge·tui·gen1 <getuigde, h. getuigd> [ɣətœyɣə(n)] V. intr.

1. getuigen:

2. getuigen (spreken in het nadeel, voordeel van):

3. getuigen (tonen, blijk geven):

be·dra·gen <bedroeg, h. bedragen> [bədraɣə(n)] V. intr.

ge·tui·ge·nis <getuigenis|sen> [ɣətœyɣənɪs] SUST. nt of f

1. getuigenis (kenteken, bewijs):

2. getuigenis:

ge·trou·we <getrouwe|n> [ɣətrɑuwə] SUST. m en f

ge·trok·ken V.

getrokken volt. deelw. van trekken¹, trekken²

Véase también: trekken , trekken

trek·ken2 <trok, h./i. getrokken> [trɛkə(n)] V. intr.

1. trekken (kracht uitoefenen op iets):

2. trekken:

3. trekken (spierbewegingen maken):

4. trekken (luchtstroom doorlaten):

5. trekken (in een richting getrokken worden):

trek·ken1 <trok, h. getrokken> [trɛkə(n)] V. trans.

1. trekken (eruit halen):

2. trekken (in genoemde toestand, op genoemde plaats brengen):

3. trekken (slepen):

4. trekken (naar zich toehalen):

5. trekken (afleiden):

6. trekken (doen ontstaan):

7. trekken (als zijn deel ontvangen):

ge·trof·fen V.

getroffen volt. deelw. van treffen², treffen³

Véase también: treffen , treffen , treffen

tref·fen3 <trof, h. getroffen> [trɛfə(n)] V. trans.

1. treffen (raken):

2. treffen (ontmoeten, aantreffen):

3. treffen (gevoelens):

4. treffen (betreffen, aangaan):

5. treffen (met ‘het’; boffen):

6. treffen (iets onaangenaams):

7. treffen (tot stand brengen):

tref·fen2 <trof, h. getroffen> [trɛfə(n)] V. intr. ((goed) uitkomen)

tref·fen1 [trɛfə(n)] SUST. nt geen pl.

1. treffen (gevecht):

2. treffen (samenkomst):

3. treffen DEP. (wedstrijd):

ge·trapt [ɣətrɑpt] ADJ.

tra·ge·die <tragedie|s, trage|diën> [traɣedi] SUST. f

af·dra·gen <droeg af, h. afgedragen> [ɑvdraɣə(n)] V. trans.

1. afdragen (naar beneden brengen):

2. afdragen (door dragen afslijten):

3. afdragen (overdragen):

af·vra·gen <vroeg zich af, h. zich afgevraagd> [ɑfraɣə(n)] V. wk ww

afvragen zich afvragen:

Consultar el diccionario

Enlaces de acceso para más información

Envíanos tu opinión

Entrenador de vocabulario

Synonyms

Mi historial de búsqueda

ver·tra·gen¹ <vertraagde, h. vertraagd> [vərtraɣə(n)] V. trans.

ge·tui·gen¹ <getuigde, h. getuigd> [ɣətœyɣə(n)] V. intr.

trek·ken² <trok, h./i. getrokken> [trɛkə(n)] V. intr.

trek·ken¹ <trok, h. getrokken> [trɛkə(n)] V. trans.

tref·fen³ <trof, h. getroffen> [trɛfə(n)] V. trans.

tref·fen² <trof, h. getroffen> [trɛfə(n)] V. intr. ((goed) uitkomen)

tref·fen¹ [trɛfə(n)] SUST. nt geen pl.