neerlandés » alemán

Traducciones de „genauer“ en el diccionario neerlandés » alemán

(Ir a alemán » neerlandés)

Mostrar un resumen de todos los resultados

ge·na·de: sustantivo
ge·na·zen: verbo
ge·ne·ver: sustantivo
ge·nas: verbo
ge·naamd: adjetivo y adverbio
ge·na·dig: adjetivo y adverbio
ge·ne·ren: verbo
ge·ne·gen: verbo
ge·nie: sustantivo
ge·nus: sustantivo
gen·re: sustantivo
ge·niep: sustantivo
ge·noeg: adverbio
ge·ne·zen: verbo
ge·no·men: verbo
ge·no·ten: verbo
ge·snauw: sustantivo

Los resultados a continuación se escriben de forma parecida: genever , genazen , genade , gesnauw , genoten , genomen , genezen , genoeg , geniep , genre , genus , genie , genegen , generen , genadig , genaamd y/e genas

ge·na·de [ɣənadə] SUST. f geen pl.

1. genade (gratie):

genade

Gnade f

de genade van God

die Gnade Gottes

genade voor recht laten gelden

Gnade vor Recht ergehen lassen

2. genade rel.:

genade

Gnade f

genade

Erbarmen nt

Koning bij [o. door ] Gods genade

König von Gottes Gnaden

3. genade (vergiffenis):

genade

Gnade f

genade

Vergebung f

aan iems genade overgeleverd zijn

jdm auf Gnade und [o. oder] Ungnade ausgeliefert sein

om genade smeken

um Gnade flehen

iem genade schenken/vragen

jdm gnädig sein/jdn um Gnade bitten

4. genade (gunstbewijs):

genade

Gnade f

genade

Gunst m

genade vinden bij iem/in iems ogen

vor jds Augen Gnade finden

goeie [o. grote ] genade!

(ach) du liebe Güte! coloq.

ge·na·zen V.

genazen 3. pers. pl. imperf. van genezen¹, genezen²

Véase también: genezen , genezen , genezen

ge·ne·zen³ V.

genezen volt. deelw. van genezen¹, genezen²

ge·ne·zen² <genas, h. genezen> [ɣənezə(n)] V. trans. (beter doen worden)

genezen

heilen

genezen

kurieren

ge·ne·zen¹ <genas, i. genezen> [ɣənezə(n)] V. intr.

genezen (beter worden)

gesund werden

genezen (beter worden)

genesen form.

genezen (wond, kwaal)

heilen

genezen (wond)

verheilen

een goed genezen snee

ein gut verheilter Schnitt

ge·ne·ver SUST. m

genever → jenever

Véase también: jenever

je·ne·ver <jenever|s> [jənevər] SUST. m

jenever

Genever m

jenever

Wacholderbranntwein m

jenever

Wacholder m

jonge/oude jenever

Jonge/Oude Genever m

ge·nas V.

genas 3. pers. sing. imperf. van genezen¹, genezen²

Véase también: genezen , genezen , genezen

ge·ne·zen³ V.

genezen volt. deelw. van genezen¹, genezen²

ge·ne·zen² <genas, h. genezen> [ɣənezə(n)] V. trans. (beter doen worden)

genezen

heilen

genezen

kurieren

ge·ne·zen¹ <genas, i. genezen> [ɣənezə(n)] V. intr.

genezen (beter worden)

gesund werden

genezen (beter worden)

genesen form.

genezen (wond, kwaal)

heilen

genezen (wond)

verheilen

een goed genezen snee

ein gut verheilter Schnitt

ge·naamd [ɣənamt] ADJ.

1. genaamd (de naam dragend van):

genaamd

genannt

genaamd

namens

een man, genaamd Janssen

ein Mann namens Janssen

2. genaamd (bijgenaamd):

genaamd

genannt

genaamd

mit dem Beinamen

Otto I, genaamd de Grote

Otto I., genannt der Große

ge·na·dig <genadige, genadiger, genadigst> [ɣənadəx] ADJ.

genadig

gnädig

genadige hemel!

(du) lieber Himmel! coloq.

een genadige straf

eine milde Strafe

ge·ne·ren¹ <geneerde zich, h. zich gegeneerd> [ʒənerə(n)] V. wk ww

generen zich generen (schamen):

generen

sich genieren

geneer je niet!

tu dir keinen Zwang an!

ge·ne·gen² V.

genegen volt. deelw. van nijgen

Véase también: nijgen

nij·gen <neeg, h. genegen> [nɛiɣə(n)] V. intr.

1. nijgen (buigen):

nijgen

sich verbeugen

2. nijgen (zaken):

nijgen

sich neigen

ge·nie¹ [ʒəni] SUST. f geen pl. gesch.

genie

Pioniertruppe f

ge·nus <genera> [ɣenʏs] SUST. nt

1. genus (soort):

genus

Gattung f

2. genus taalk.:

genus

Geschlecht nt

genus

Genus nt espec.

gen·re <genre|s> [ʒɑ̃rə] SUST. nt

1. genre (soort):

genre

Genre nt

genre

Gattung f

genre

Art f

2. genre ARTE:

genre

Genre nt

3. genre theat.:

genre

Fach nt

ge·niep [ɣənip] SUST. nt geen pl.

in 't geniep

heimlich

ge·noeg¹ [ɣənux] ADV.

ge·ne·zen² <genas, h. genezen> [ɣənezə(n)] V. trans. (beter doen worden)

genezen

heilen

genezen

kurieren

ge·no·men² V.

genomen volt. deelw. van nemen

Véase también: nemen

ne·men <nam, h. genomen> [nemə(n)] V. trans.

nemen

nehmen

iets bij zich nemen

etw an sich acus. nehmen

dat neem ik niet!

das lasse ich mir nicht gefallen!

dat neem ik niet!

das nehme ich nicht hin!

daar nemen we eentje op!

das müssen wir begießen!

iem ertussen nemen

jdn auf den Arm nehmen

het leven bestaat uit geven en nemen

das Leben besteht aus Geben und Nehmen

het er een dagje van nemen

sich dat. einen schönen Tag machen

een hindernis nemen ook fig.

ein Hindernis überwinden

een hond nemen

sich dat. einen Hund zulegen

zijn intrek nemen in een huurhuis

eine Mietwohnung beziehen

een kijkje nemen in de kamer

einen Blick in das Zimmer werfen

een kop koffie nemen

eine Tasse Kaffee trinken

maatregelen nemen

Maßnahmen ergreifen

de moeite nemen om haar te helpen

sich dat. die Mühe machen, ihr zu helfen

iets op zich nemen

etw übernehmen

iets op zich nemen

etw auf sich nehmen

een sprong nemen

einen Sprung machen

de gelegenheid te baat nemen

die Gelegenheit ergreifen

de tijd nemen voor iets/iem

sich dat. für etw/jdn Zeit nehmen

iem tot man/vrouw nemen

jdn zum Mann/zur Frau nehmen

de trap/de lift nemen

die Treppe/den Aufzug nehmen

een geneesmiddel uit de roulatie nemen

ein Medikament aus dem Verkehr ziehen

neem mijn vader nou fig.

mein Vater zum Beispiel …

vakantie nemen

Ferien machen

een kind van school nemen

ein Kind von der Schule nehmen

zich genomen voelen fig.

sich veräppelt fühlen coloq.

iets/iem voor lief nemen

mit etw/jdm vorliebnehmen

de verkeerde weg nemen

den falschen Weg einschlagen

het woord nemen

das Wort ergreifen

iem/iets nemen zoals hij/het is

jdn/etw nehmen, wie er/es ist

het er (goed) van nemen

es sich dat. gut gehen lassen

een loopje nemen met iem

jdm ein Schnippchen schlagen

ge·no·ten V.

1. genoten 3. pers. pl. imperf. van genieten¹, genieten²

2. genoten volt. deelw. van genieten¹, genieten²

Véase también: genieten , genieten

ge·nie·ten² <genoot, h. genoten> [ɣənitə(n)] V. intr. (plezier beleven)

genieten

genießen

van de natuur genieten form.

sich an der Natur erfreuen

genieten van muziek/van het uitzicht

Musik/die Aussicht genießen

ik heb (ervan) genoten

ich habe es genossen

ge·nie·ten¹ <genoot, h. genoten> [ɣənitə(n)] V. trans.

genieten (tot gebruik, voordeel ontvangen)

genießen

genieten (consumeren)

zu sich nehmen

genieten (financieel, bijv. salaris)

beziehen

iems vertrouwen genieten

jds Vertrauen genießen

hij genoot grote faam als acteur

er hatte sich als Schauspieler einen großen Namen gemacht

een hoog inkomen genieten

ein hohes Einkommen genießen

een maaltijd genieten

eine Mahlzeit zu sich nehmen

een goede opleiding genoten hebben

eine gute Ausbildung genossen haben

een grote populariteit genieten

sich großer Beliebtheit erfreuen

hij is vandaag niet te genieten

er ist heute ungenießbar coloq.

ge·snauw [ɣəsnɑu] SUST. nt geen pl.

1. gesnauw (het telkens snauwen):

gesnauw

Anschnauzen nt

2. gesnauw (bitse, norse bejegening):

gesnauw

Angeschnauze nt

Consultar el diccionario

neerlandés

Traducciones de „genauer“ en el diccionario neerlandés » alemán

ge·na·de [ɣənadə] SUST. f geen pl.

1. genade (gratie):

2. genade rel.:

3. genade (vergiffenis):

4. genade (gunstbewijs):

ge·na·zen V.

genazen 3. pers. pl. imperf. van genezen¹, genezen²

Véase también: genezen , genezen , genezen

ge·ne·zen3 V.

genezen volt. deelw. van genezen¹, genezen²

ge·ne·zen2 <genas, h. genezen> [ɣənezə(n)] V. trans. (beter doen worden)

ge·ne·zen1 <genas, i. genezen> [ɣənezə(n)] V. intr.

ge·ne·ver SUST. m

genever → jenever

Véase también: jenever

je·ne·ver <jenever|s> [jənevər] SUST. m

ge·nas V.

genas 3. pers. sing. imperf. van genezen¹, genezen²

Véase también: genezen , genezen , genezen

ge·ne·zen3 V.

genezen volt. deelw. van genezen¹, genezen²

ge·ne·zen2 <genas, h. genezen> [ɣənezə(n)] V. trans. (beter doen worden)

ge·ne·zen1 <genas, i. genezen> [ɣənezə(n)] V. intr.

ge·naamd [ɣənamt] ADJ.

1. genaamd (de naam dragend van):

2. genaamd (bijgenaamd):

ge·na·dig <genadige, genadiger, genadigst> [ɣənadəx] ADJ.

ge·ne·ren1 <geneerde zich, h. zich gegeneerd> [ʒənerə(n)] V. wk ww

generen zich generen (schamen):

ge·ne·gen2 V.

genegen volt. deelw. van nijgen

Véase también: nijgen

nij·gen <neeg, h. genegen> [nɛiɣə(n)] V. intr.

1. nijgen (buigen):

2. nijgen (zaken):

ge·nie1 [ʒəni] SUST. f geen pl. gesch.

ge·nus <genera> [ɣenʏs] SUST. nt

1. genus (soort):

2. genus taalk.:

gen·re <genre|s> [ʒɑ̃rə] SUST. nt

1. genre (soort):

2. genre ARTE:

3. genre theat.:

ge·niep [ɣənip] SUST. nt geen pl.

ge·noeg1 [ɣənux] ADV.

ge·ne·zen2 <genas, h. genezen> [ɣənezə(n)] V. trans. (beter doen worden)

ge·no·men2 V.

genomen volt. deelw. van nemen

Véase también: nemen

ne·men <nam, h. genomen> [nemə(n)] V. trans.

ge·no·ten V.

1. genoten 3. pers. pl. imperf. van genieten¹, genieten²

2. genoten volt. deelw. van genieten¹, genieten²

Véase también: genieten , genieten

ge·nie·ten2 <genoot, h. genoten> [ɣənitə(n)] V. intr. (plezier beleven)

ge·nie·ten1 <genoot, h. genoten> [ɣənitə(n)] V. trans.

ge·snauw [ɣəsnɑu] SUST. nt geen pl.

1. gesnauw (het telkens snauwen):

2. gesnauw (bitse, norse bejegening):

Consultar el diccionario

Enlaces de acceso para más información

Envíanos tu opinión

Entrenador de vocabulario

Synonyms

Mi historial de búsqueda

ge·ne·zen³ V.

ge·ne·zen² <genas, h. genezen> [ɣənezə(n)] V. trans. (beter doen worden)

ge·ne·zen¹ <genas, i. genezen> [ɣənezə(n)] V. intr.

ge·ne·zen³ V.

ge·ne·zen² <genas, h. genezen> [ɣənezə(n)] V. trans. (beter doen worden)

ge·ne·zen¹ <genas, i. genezen> [ɣənezə(n)] V. intr.

ge·ne·ren¹ <geneerde zich, h. zich gegeneerd> [ʒənerə(n)] V. wk ww

ge·ne·gen² V.

ge·nie¹ [ʒəni] SUST. f geen pl. gesch.

ge·noeg¹ [ɣənux] ADV.

ge·ne·zen² <genas, h. genezen> [ɣənezə(n)] V. trans. (beter doen worden)

ge·no·men² V.

ge·nie·ten² <genoot, h. genoten> [ɣənitə(n)] V. intr. (plezier beleven)

ge·nie·ten¹ <genoot, h. genoten> [ɣənitə(n)] V. trans.