neerlandés » alemán

Traducciones de „alten“ en el diccionario neerlandés » alemán

(Ir a alemán » neerlandés)

Mostrar un resumen de todos los resultados

allen: número cardinal
na·la·ten: verbo
al·leen: adjetivo y adverbio
al·pien: adjetivo y adverbio
hal·ter: sustantivo
Al·pen: sustantivo
alt: sustantivo
hal·te: sustantivo
en·ten: verbo
ba·ten: verbo
be·ten: verbo
da·ten: verbo
go·ten: verbo
ha·ten: verbo
he·ten: verbo
al·thans: adverbio
quil·ten: verbo
smol·ten: verbo
smel·ten: verbo
al·tijd: adverbio

Los resultados a continuación se escriben de forma parecida: allen , nalaten , halter , alpien , alleen , heten , haten , goten , daten , beten , baten , enten , halte , alt , Alpen , smelten , smolten , quilten , althans , venten , testen , teuten , altaar y/e altijd

allen NUM. PRON. indet. pron.

allen → al², → al³

Véase también: al , al , al

al³ [ɑl] NUM.

alle

al de mensen

alle Menschen [o. Leute]

al² [ɑl] PRON. indet. pron.

all

met al zijn macht

mit aller Macht

al de moeite

te allen tijde

eens voor al

ein für alle Mal

zij gelooft al wat hij zei

sie glaubt alles, was er gesagt hat

jede, die

met schil en al opeten

mit Schale und allem aufessen

al¹ [ɑl] ADV.

1. al (tijd):

schon

dat is al oud

das ist schon alt

2. al (als modale bepaling):

wohl

je kunt er al of niet gebruik van maken

du kannst [o. man kann] davon Gebrauch machen oder nicht

3. al (versterking):

viel

zij waren al te uitbundig

sie waren allzu ausgelassen

4. al (toegeving):

wenn … auch

al ben ik arm, ik ben gelukkig

wenn ich auch arm bin, ich bin (doch) glücklich

zo hij al rijk wordt, gelukkig wordt hij niet

auch wenn er reich wird, glücklich wird er nicht

5. al (stopwoord):

ja

so

mal

6. al (voortdurendheid):

immer

hij sprak al lachend

er redete und lachte fortwährend

zij kwamen al nader en nader

sie kamen (immer) näher und näher

wie er al niet rookt!

wer (doch) nicht alles raucht!

al naargelang

na·la·ten <liet na, h. nagelaten> [nalatə(n)] V. trans.

1. nalaten (bij overlijden achterlaten):

een fortuin nalaten

ein Vermögen hinterlassen

vier kinderen nalaten

vier Kinder zurücklassen

2. nalaten (werking, invloed achterlaten):

een diepe indruk nalaten

einen tiefen Eindruck hinterlassen

3. nalaten (niet doen; achterwege laten):

slechte gewoonten nalaten

schlechte Gewohnheiten ablegen

het ene doen en het andere niet nalaten

das eine tun und das andere nicht lassen

al·leen¹ [ɑlen] ADJ. pred. (zonder anderen)

die moeder laat dat kleine kind vaak alleen

diese Mutter lässt das Kleinkind oft allein

al·pien [ɑlpin] ADJ.

alpin

hal·ter <halter|s> [hɑltər] SUST. m

Hantel f

Al·pen [ɑlpə(n)] SUST. pl.

Alpen pl.

alt <alt|en> [ɑlt] SUST. f

1. alt (stem):

alt

Alt m

alt

2. alt (altviool):

alt

hal·te <halte|n, halte|s> [hɑltə] SUST. f

1. halte (plaats):

de laatste halte

2. halte (afstand):

Station f

en·ten <entte, h. geënt> [ɛntə(n)] V. trans.

1. enten (een ent op een boom bevestigen):

2. enten (entstof brengen in):

3. enten (bacteriën in een voedingsbodem brengen):

(einen Nährboden) beimpfen

ba·ten <baatte, h. gebaat> [batə(n)] V. intr.

baten (uitwerking hebben)

daarmee is zij niet gebaat

damit ist ihr nicht geholfen

het mocht niet baten

es half [o. nutzte] alles nichts

uw pogingen baten niet

Ihre Versuche nützen [o. fruchten] [o. verfangen] nicht

baat het niet, het schaadt ook niet

nützt es nicht, so schadet es auch nicht

be·ten V.

beten 3. pers. pl. imperf. van bijten¹, bijten²

Véase también: bijten , bijten

bij·ten² <beet, h. gebeten> [bɛitə(n)] V. intr.

1. bijten:

bijten (de tanden in iets zetten)

bijten (vis)

bijten (insecten)

niets te bijten hebben

nichts zu beißen und zu brechen haben

om (rauw) in te bijten fig.

zijn tanden ergens op stuk bijten fig.

auf Granit beißen

van zich af bijten form.

sich seiner Haut wehren

2. bijten (sterk prikkelen):

de kou bijt in het gezicht

die Kälte beißt im Gesicht

peper bijt op de tong

Pfeffer brennt auf der Zunge

de wond bijt geweldig

die Wunde brennt furchtbar

3. bijten scheik.:

het zuur bijt in de plaat

die Säure frisst sich in die Platte

bij·ten¹ <beet, h. gebeten> [bɛitə(n)] V. trans.

1. bijten (door bijten in een toestand brengen):

iets stuk bijten

2. bijten (kortaf zeggen):

da·ten <datete, h. gedatet> [detə(n)] V. trans.

daten

go·ten V.

goten 3. pers. pl. imperf. van gieten¹, gieten²

Véase también: gieten , gieten

gie·ten² <goot, h. gegoten> [ɣitə(n)] V. v. impers. ww (stortregenen)

het regent dat het giet

es gießt in Strömen coloq.

gie·ten¹ <goot, h. gegoten> [ɣitə(n)] V. trans.

1. gieten (vocht laten stromen, schenken):

gießen coloq.

schütten coloq.

iets in zijn kraag gieten

sich dat. einen hinter die Binde gießen coloq.

een emmer leeg gieten

einen Eimer ausschütten

een gietende regen

2. gieten (in een vorm laten stromen):

die kleren zitten als gegoten

die Kleider sitzen wie angegossen

iets in brons gieten

etw in Bronze gießen

ijzer/lood gieten

Eisen/Blei gießen

3. gieten (besproeien):

de planten gieten

die Pflanzen gießen

ha·ten <haatte, h. gehaat> [hatə(n)] V. trans.

iem/iets dodelijk haten

jdn/etw auf den Tod hassen coloq.

he·ten <heette, h. geheten> [hetə(n)] V. trans.

hoe heet dat in het Duits?

wie heißt das auf Deutsch?

ik mag Hans heten als het waar is fig.

wenn das stimmt, will ich Hans heißen

zoals, naar het heet

zoals, naar het heet

es heißt, dass

moet dat een hoed heten?

soll das ein Hut sein?

zo iem heet nu een vakman

so was nennt sich Fachmann

ik heet u welkom

ich heiße Sie willkommen

het mag een wonder heten

es ist ein wahres Wunder(, dass)

zo waar als ik … heet

so wahr ich … heiße

al·thans [ɑltɑns] ADV.

althans (in ieder geval)

althans (op zijn minst)

althans (op zijn minst)

hij doet althans geen kwaad

er tut wenigstens nichts Böses

ik althans denk er zo over

ich jedenfalls denke so darüber

hij is niet gekomen, althans ik heb hem niet gezien

er ist nicht gekommen, jedenfalls habe ich ihn nicht gesehen

quil·ten <quiltte, h. gequilt> [kwɪltə(n)] V. trans.

smol·ten V.

smolten 3. pers. pl. imperf. van smelten¹, smelten²

Véase también: smelten , smelten

smel·ten² <smolt, h. gesmolten> [smɛltə(n)] V. trans.

1. smelten:

smelten (vloeibaar maken)

smelten (boter, vet)

boter smelten in de koekenpan

Butter in der Pfanne zerlassen

ijzer/zilver smelten

Eisen/Silber schmelzen

2. smelten (laten fijnkoken):

zerkochen (lassen)

smel·ten¹ <smolt, i. gesmolten> [smɛltə(n)] V. intr.

1. smelten (vloeibaar worden; slinken):

smelten ook fig.

smelten als sneeuw voor de zon

wie Schnee an der Sonne schmelzen

iems hart doen smelten

jds Herz erweichen

zijn hart smolt

ihm schmolz das Herz

het smelten van de sneeuw

die Schneeschmelze

zijn ogen smolten in tranen

seine Augen ertranken in Tränen

smelten van de hitte fig.

vor Hitze dat. umkommen

2. smelten (oplossen):

suiker smelt in water

Zucker schmilzt in Wasser dat.

die perziken smelten op de tong

diese Pfirsiche zergehen auf der Zunge

smeltende kleuren

ineinanderfließende Farben pl.

smel·ten¹ <smolt, i. gesmolten> [smɛltə(n)] V. intr.

1. smelten (vloeibaar worden; slinken):

smelten ook fig.

smelten als sneeuw voor de zon

wie Schnee an der Sonne schmelzen

iems hart doen smelten

jds Herz erweichen

zijn hart smolt

ihm schmolz das Herz

het smelten van de sneeuw

die Schneeschmelze

zijn ogen smolten in tranen

seine Augen ertranken in Tränen

smelten van de hitte fig.

vor Hitze dat. umkommen

2. smelten (oplossen):

suiker smelt in water

Zucker schmilzt in Wasser dat.

die perziken smelten op de tong

diese Pfirsiche zergehen auf der Zunge

smeltende kleuren

ineinanderfließende Farben pl.

al·tijd [ɑltɛit] ADV.

immer

eens (en) voor altijd

ein für alle Mal

Consultar el diccionario

neerlandés

Página en Deutsch | English | Español | Italiano | Polski