en el diccionario PONS


I. zer·bre·chen* irreg. V. trans. +haben
1. zerbrechen (in Stücke zerbrechen):
II. zer·bre·chen* irreg. V. intr. +sein
Kopf <-[e]s, Köpfe> [kɔpf, pl. ˈkœpfə] SUST. m
1. Kopf ANAT. (Haupt):
2. Kopf:
4. Kopf kein pl.:
5. Kopf kein pl. (Verstand, Intellekt):
6. Kopf kein pl. (Wille):
7. Kopf kein pl. (Person):
8. Kopf:
locuciones, giros idiomáticos:


Glosario especializado de geografía Klett
ich | zerbreche |
---|---|
du | zerbrichst |
er/sie/es | zerbricht |
wir | zerbrechen |
ihr | zerbrecht |
sie | zerbrechen |
ich | zerbrach |
---|---|
du | zerbrachst |
er/sie/es | zerbrach |
wir | zerbrachen |
ihr | zerbracht |
sie | zerbrachen |
ich | habe | zerbrochen |
---|---|---|
du | hast | zerbrochen |
er/sie/es | hat | zerbrochen |
wir | haben | zerbrochen |
ihr | habt | zerbrochen |
sie | haben | zerbrochen |
ich | hatte | zerbrochen |
---|---|---|
du | hattest | zerbrochen |
er/sie/es | hatte | zerbrochen |
wir | hatten | zerbrochen |
ihr | hattet | zerbrochen |
sie | hatten | zerbrochen |
PONS OpenDict
¿Quieres añadir alguna palabra, frase o traducción?
Envíanos una nueva entrada para el PONS OpenDict. La redacción de PONS revisará vuestras sugerencias e incluirá los resultados en el diccionario abierto.