Traducciones de „Schubladen“ en el diccionario neerlandés » alemán

(Ir a alemán » neerlandés)

schuif·la·de <schuiflade|n, schuiflade|s> [sxœyfladə] SUST. f

schuiflade

Schublade f

schuiflade (klein vooral)

Schubfach nt

schud·den¹ <schudde, h. geschud> [sxʏdə(n)] V. trans.

1. schudden (van, op een plaats brengen):

schudden

(ab)schütteln

sneeuw van zijn kleren schudden

Schnee von den Kleidern (ab)schütteln

2. schudden (op en neer bewegen):

schudden

schütteln

schudden voor gebruik

vor Gebrauch schütteln

elkaar de hand schudden

einander die Hand schütteln

het hoofd schudden

den Kopf schütteln

de kaarten schudden

die Karten mischen

nee schudden (met het hoofd)

(verneinend) den Kopf schütteln

iem wakker schudden

jdn wachrütteln

iem wakker schudden fig.

jdn wachrütteln [o. aufrütteln]

iem door elkaar schudden

jdn durchschütteln

dat kun je wel schudden coloq.

das kannst du dir aus dem Kopf schlagen

schui·len <schuilde/school, h. geschuild/gescholen> [sxœylə(n)] V. intr.

1. schuilen (zich verbergen):

schuilen

sich verbergen

schuilen

sich verstecken

daar schuilt iets achter

es steckt etw dahinter

daarin schuilt een groot gevaar

dahinter verbirgt sich eine große Gefahr

2. schuilen:

schuilen (beschutting zoeken: staan schuilen)

unterstehen

schuilen (beschutting zoeken: gaan schuilen)

sich unterstellen

voor de regen schuilen onder een boom

sich vor dem Regen unter einem Baum (unter)stellen

3. schuilen (te vinden zijn):

schuilen

liegen

schuilen

stecken

de oorzaak daarvan schuilt in …

die Ursache dafür liegt in …

daarin schuilt geen enkele verdienste

darin liegt keinerlei Verdienst

schuil·hou·den <hield zich schuil, h. zich schuilgehouden> [sxœylhɑudə(n)] V. wk ww

schuilhouden zich schuilhouden:

schuilhouden

sich versteckt [o. verborgen] halten

schub·dier <schubdier|en> [sxʏbdir] SUST. nt

schubdier

Schuppentier nt

schui·men¹ <schuimde, h. geschuimd> [sxœymə(n)] V. intr.

1. schuimen:

schuimen (schuim geven)

schäumen

schuimen (van de zee ook)

gischten form.

schuimen (uit een fles)

sprudeln

het bier schuimt sterk

das Bier schäumt heftig

2. schuimen (schuimbekken):

schuimen

schäumen

schuimen van woede

schäumen vor Wut

schui·ven¹ <schoof, h. geschoven> [sxœyvə(n)] V. trans.

1. schuiven:

schuiven (verplaatsen door duwen)

schieben

schuiven (damspel)

ziehen

een stoel bij de tafel schuiven

einen Stuhl an den Tisch rücken

de schuld op iem schuiven fig.

die Schuld auf jdn schieben

de grendel op de deur schuiven

den Riegel vor die Tür schieben

iem/iets terzijde schuiven fig.

jdn/etw zur Seite schieben

2. schuiven (opium, roken):

schuiven

rauchen

schuiven

nehmen

schul·dig <schuldige, schuldiger, schuldigst> [sxʏldəx] ADJ.

1. schuldig (verplicht te voldoen):

schuldig

schuldig

hoeveel ben ik u schuldig?

wie viel [o. was] bin ich Ihnen schuldig?

hij is haar geld schuldig

er ist ihr Geld schuldig

hij is haar geld schuldig

er schuldet ihr Geld

2. schuldig (schuld hebbend):

schuldig

schuldig

aan iets schuldig zijn

an etw dat. schuldig sein

aan iets schuldig zijn

etw acus. verschuldet haben

zich aan iets schuldig maken

sich einer Sache gen. schuldig machen

zich aan iets schuldig maken

sich dat. etw zuschulden kommen lassen

de rechter heeft hem schuldig verklaard

der Richter hat ihn schuldig gesprochen

het schuldig over iem uitspreken

jdn schuldigsprechen

hij is schuldig bevonden aan diefstal

er ist des Diebstahls für schuldig befunden worden

3. schuldig form. (zondig):

schuldig

sündhaft

schuldig

sündig

een schuldig leven

ein sündhaftes Leben

schul·de·naar <schuldenaar|s, schulde|naren> [sxʏldənar] SUST. m

schuldenaar

Schuldner m

schuldenaar econ.

Debitor m

schub·big ADJ.

schubbig → schubachtig

Véase también: schubachtig

schub·ach·tig [sxʏpɑxtəx] ADJ.

schubachtig

schuppenartig

schubachtig

schuppig

ont·la·den¹ <ontlaadde zich, h. zich ontladen> [ɔntladə(n)] V. wk ww

ontladen zich ontladen (zich bevrijden):

ontladen

sich entladen

uit·la·den <laadde uit, h. uitgeladen> [œytladə(n)] V. trans.

uitladen

ausladen

uitladen (voer-, vaartuig)

entladen

uitladen scheepv.

löschen

ver·la·den <verlaadde, h. verladen> [vərladə(n)] V. trans.

verladen (inladen)

verladen

verladen (overladen)

umladen

ˈover·la·den³ <laadde over, h. overgeladen> [ovərladə(n)] V. trans.

overladen

umladen

overladen scheepv.

umschiffen

zwaar·be·la·den [zwarbəladə(n)] ADJ.

zwaarbeladen

schwer beladen

schul·de·na·res SUST. f

schuldenares forma femenina de schuldenaar

Véase también: schuldenaar

schul·de·naar <schuldenaar|s, schulde|naren> [sxʏldənar] SUST. m

schuldenaar

Schuldner m

schuldenaar econ.

Debitor m

schul·den·vrij [sxʏldə(n)vrɛɪ] ADJ.

schuldenvrij

schuldenfrei

schuldenvrij

nicht verschuldet

schuldenvrij

ohne Schulden

schuin·te <schuinte|n> [sxœyntə] SUST. f

1. schuinte (schuine richting):

schuinte

Schräge f

2. schuinte (helling):

schuinte

Neigung f

schuinte

Böschung f

schuit·je <schuitje|s> [sxœycə] SUST. nt

1. schuitje (kleine boot):

schuitje

Kahn m

in hetzelfde schuitje zitten fig.

im gleichen Boot sitzen

2. schuitje (ballon):

schuitje

Gondel f

3. schuitje (weef-, naaimachine):

schuitje

Schiffchen nt

schui·ver <schuiver|s> [sxœyvər] SUST. m

1. schuiver (bal):

schuiver

Roller m

2. schuiver coloq. (val):

schuiver

Rutscher m

een schuiver maken

ausrutschen