neerlandés » alemán

Traducciones de „Juliet“ en el diccionario neerlandés » alemán

(Ir a alemán » neerlandés)

Mostrar un resumen de todos los resultados

jul·lie: pronombre
ju·li: sustantivo
su·biet: adjetivo y adverbio
liet: verbo
ver·liet: verbo
bau·xiet: sustantivo
mus·kiet: sustantivo
li·miet: sustantivo
friet: sustantivo
griet: sustantivo
stiet: verbo
Se·miet: sustantivo
spriet: sustantivo
jun·kie: sustantivo

Los resultados a continuación se escriben de forma parecida: liet , subiet , juli , jullie , muskiet , bauxiet , verliet , junkie , spriet , Semiet , stiet , griet , friet y/e limiet

jul·lie² [jʏli] PRON. pers. pron.

jullie

ihr nom.

jullie

euch dat.

jullie

euch acus.

jullie ellendelingen!

ihr Schurken!

jullie hebben gelijk

ihr habt recht

ik waarschuw jullie

ich warne euch

ju·li [jyli] SUST. m geen pl.

juli

Juli m

Véase también: januari

ja·nu·a·ri [jɑnywari] SUST. m geen pl.

januari

Januar m

(op) de 8e januari [o. (op) 8 januari]

am 8. Januar

begin/einde/half januari

Anfang/Ende/Mitte Januar

in januari

im Januar

per 1 januari

ab 1. Januar

per 1 januari

vom 1. Januar an

sinds januari

seit Januar

acht januari

der achte Januar

Amsterdam, 8 januari 2006

Amsterdam, den 8. Januar 2006

vandaag is het twee januari

heute ist der zweite Januar

su·biet [sybit] ADJ.

liet V.

liet 3. pers. sing. imperf. van laten¹, laten²

Véase también: laten , laten

la·ten² <liet, h. gelaten> [latə(n)] V. mod aux.

1. laten (wenselijkheid, aansporing):

laten

lassen

laat ik beginnen met te zeggen, dat …

ich will [o. möchte] zunächst sagen, dass …

laten wij gaan

lass [o. lasst] [o. lassen Sie] uns gehen

laten wij elkaar helpen

wir wollen uns gegenseitig helfen

laten wij elkaar helpen

helfen wir uns gegenseitig

laat hij maar komen!

er soll nur kommen!

laten we nu maar opschieten

wir müssen uns jetzt aber beeilen

2. laten (mogelijkheid):

laten

mögen

laat ze mooi zijn, erg verstandig is ze niet

sie mag hübsch sein, sehr klug ist sie nicht

locuciones, giros idiomáticos:

laat het nu net beginnen te gieten (in uitroepen)

und gerade jetzt muss es anfangen zu gießen

la·ten¹ <liet, h. gelaten> [latə(n)] V. trans.

1. laten (toestaan, niet verhinderen):

laten

lassen

iets achterwege laten

etw unterlassen

laat de kinderen maar

lass die Kinder nur gewähren

iets laten lopen

etw laufen lassen

een plan laten varen

einen Plan fallen lassen [o. aufgeben]

2. laten (niet veranderen, in een toestand houden):

laten

lassen

laten

belassen

daar zullen we het bij laten

dabei wollen wir es bewenden lassen

het erbij laten (zitten) (ophouden)

es genug sein lassen

het bij dreigementen laten

es mit Drohungen gut sein lassen

iem het leven laten

jdn am Leben lassen

laat maar zitten

(es) ist gut so

laat maar zitten

lass nur

de deur open laten

die Tür offen lassen [o. auflassen]

3. laten (veroorzaken, zorgen dat iets gebeurt):

laten

lassen

zijn gedachten over iets laten gaan

sich dat. etw durch den Kopf gehen lassen

de dokter laten komen

den Arzt kommen lassen

zij liet mij vragen of ik meeging

sie ließ fragen, ob ich mitginge [o. mitkäme]

iem iets laten weten

jdn etw wissen lassen

4. laten (niet doen, nalaten):

laten

lassen

hij kan het roken niet laten

er kann das Rauchen nicht (unter)lassen

wil je dat weleens laten!

lass das (sein)!

5. laten (overlaten, achterlaten):

laten

lassen

6. laten ((op)bergen, wegleggen):

laten

lassen

waar moet ik het boek laten?

wo soll ich das Buch lassen [o. hintun] ?

hij werd in de kamer gelaten

man ließ ihn ins Zimmer

laat me niet lachen!

dass ich nicht lache!

laat staan dat

geschweige (denn), dass

een diepe zucht laten

einen tiefen Seufzer tun [o. ausstoßen]

ver·liet V.

verliet 3. pers. sing. imperf. van verlaten²

Véase también: verlaten , verlaten , verlaten

ver·la·ten³ <verlaatte zich, h. zich verlaat> [vərlatə(n)] V. wk ww

verlaten zich verlaten (te laat komen):

verlaten

sich verspäten

zich verlaten op (rekenen op)

sich verlassen auf +acus.

ver·la·ten² <verliet, h. verlaten> [vərlatə(n)] V. trans.

1. verlaten (uit, van een plaats weggaan):

verlaten

verlassen

verlaten

weggehen

de dienst/firma verlaten

aus dem Dienst/aus der Firma ausscheiden

de partij verlaten

aus der Partei austreten

hij heeft op zeventienjarige leeftijd de school verlaten

er ist mit siebzehn (von der Schule) abgegangen

het toneel verlaten (bij een toneelspel)

abgehen

het toneel verlaten (niet meer toneelspelen)

sich von der Bühne zurückziehen

2. verlaten (in de steek laten):

verlaten

verlassen

ze heeft haar man verlaten

sie hat sich von ihrem Mann getrennt

van God verlaten zijn (verdorven; ook uitgestorven)

gottverlassen sein

een standpunt verlaten

einen Standpunkt aufgeben

ver·la·ten¹ [vərlatə(n)] ADJ.

1. verlaten (waar niemand aanwezig is):

verlaten

verlassen

2. verlaten:

verlaten (eenzaam, afgelegen)

verlassen

verlaten (woest)

öde

3. verlaten:

verlaten (achtergelaten: persoon)

verlassen

verlaten (achtergelaten: zaak)

zurückgelassen

bau·xiet [bɑuksit] SUST. nt geen pl.

bauxiet

Bauxit m

mus·kiet <muskiet|en> [mʏskit] SUST. m

muskiet

Moskito m

li·miet <limiet|en> [limit] SUST. f

1. limiet (uiterste grens):

limiet

Limit nt

een limiet stellen aan een budget

einem Budget ein Limit setzen

2. limiet wisk.:

limiet

Limes m

limiet

Grenzwert m

friet <friet|en> [frit] SUST. f

friet

Pommes frites pl.

friet

Fritten pl. coloq.

friet

Pommes pl. coloq.

griet¹ <griet|en> [ɣrit] SUST. f

griet (meid)

Mädchen nt

griet (vrouw)

Frau f

een rare griet

ein komisches Mädchen

stiet V.

stiet 3. pers. sing. imperf. van stoten¹, stoten²

Véase también: stoten , stoten , stoten

sto·ten³ <stootte/stiet zich, h. zich gestoten> [stotə(n)] V. wk ww zich stoten

1. stoten (botsen):

stoten

sich stoßen

zich aan de tafel stoten

sich am Tisch stoßen

2. stoten (zich ergeren):

stoten

sich stoßen

zich aan iems gedrag stoten

sich an jds Benehmen stoßen

sto·ten² <stootte/stiet, h. gestoten> [stotə(n)] V. trans.

1. stoten (duwen):

stoten

stoßen

2. stoten (door botsen bezeren):

stoten

stoßen

iem voor het hoofd stoten fig.

jdn vor den Kopf stoßen

3. stoten (stampen):

stoten

(zer)stoßen

sto·ten¹ <stootte/stiet, h./i. gestoten> [stotə(n)] V. intr.

1. stoten (horten: wagens e.d.):

stoten

stoßen

stoten

rütteln

stoten

rucken

op die weg stoot het erg

auf dieser Straße wird man durchgerüttelt

2. stoten (aanstoot geven):

stoten

schockieren

stoten

anstößig sein

die uitdrukkingen stoten

diese Ausdrücke sind anstößig

die uitdrukkingen stoten

diese Ausdrücke erregen Anstoß

3. stoten (botsen):

stoten

stoßen

op de vijand stoten

auf den Feind stoßen

op/tegen iets stoten

an/gegen etw acus. stoßen

Se·miet <Semiet|en> [semit] SUST. m

Semiet

Semit m

spriet <spriet|en> [sprit] SUST. m

1. spriet plantk.:

spriet

Halm m

2. spriet (voelhoorn):

spriet

Fühler m

3. spriet (lang meisje):

spriet

Bohnenstange f hum.

jun·kie <junkie|s> [dʒʏŋki] SUST. m

junkie

Junkie m

junkie

Rauschgiftsüchtige(r) m

Consultar el diccionario

neerlandés

Traducciones de „Juliet“ en el diccionario neerlandés » alemán

jul·lie2 [jʏli] PRON. pers. pron.

ju·li [jyli] SUST. m geen pl.

Véase también: januari

ja·nu·a·ri [jɑnywari] SUST. m geen pl.

su·biet [sybit] ADJ.

1. subiet (direct):

2. subiet (beslist):

3. subiet (plotseling):

liet V.

liet 3. pers. sing. imperf. van laten¹, laten²

Véase también: laten , laten

la·ten2 <liet, h. gelaten> [latə(n)] V. mod aux.

1. laten (wenselijkheid, aansporing):

2. laten (mogelijkheid):

locuciones, giros idiomáticos:

la·ten1 <liet, h. gelaten> [latə(n)] V. trans.

1. laten (toestaan, niet verhinderen):

2. laten (niet veranderen, in een toestand houden):

3. laten (veroorzaken, zorgen dat iets gebeurt):

4. laten (niet doen, nalaten):

5. laten (overlaten, achterlaten):

6. laten ((op)bergen, wegleggen):

ver·liet V.

verliet 3. pers. sing. imperf. van verlaten²

Véase también: verlaten , verlaten , verlaten

ver·la·ten3 <verlaatte zich, h. zich verlaat> [vərlatə(n)] V. wk ww

verlaten zich verlaten (te laat komen):

ver·la·ten2 <verliet, h. verlaten> [vərlatə(n)] V. trans.

1. verlaten (uit, van een plaats weggaan):

2. verlaten (in de steek laten):

ver·la·ten1 [vərlatə(n)] ADJ.

1. verlaten (waar niemand aanwezig is):

2. verlaten:

3. verlaten:

bau·xiet [bɑuksit] SUST. nt geen pl.

mus·kiet <muskiet|en> [mʏskit] SUST. m

li·miet <limiet|en> [limit] SUST. f

1. limiet (uiterste grens):

2. limiet wisk.:

friet <friet|en> [frit] SUST. f

griet1 <griet|en> [ɣrit] SUST. f

stiet V.

stiet 3. pers. sing. imperf. van stoten¹, stoten²

Véase también: stoten , stoten , stoten

sto·ten3 <stootte/stiet zich, h. zich gestoten> [stotə(n)] V. wk ww zich stoten

1. stoten (botsen):

2. stoten (zich ergeren):

sto·ten2 <stootte/stiet, h. gestoten> [stotə(n)] V. trans.

1. stoten (duwen):

2. stoten (door botsen bezeren):

3. stoten (stampen):

sto·ten1 <stootte/stiet, h./i. gestoten> [stotə(n)] V. intr.

1. stoten (horten: wagens e.d.):

2. stoten (aanstoot geven):

3. stoten (botsen):

Se·miet <Semiet|en> [semit] SUST. m

spriet <spriet|en> [sprit] SUST. m

1. spriet plantk.:

2. spriet (voelhoorn):

3. spriet (lang meisje):

jun·kie <junkie|s> [dʒʏŋki] SUST. m

Consultar el diccionario

Enlaces de acceso para más información

Envíanos tu opinión

Entrenador de vocabulario

Synonyms

Mi historial de búsqueda

jul·lie² [jʏli] PRON. pers. pron.

la·ten² <liet, h. gelaten> [latə(n)] V. mod aux.

la·ten¹ <liet, h. gelaten> [latə(n)] V. trans.

ver·la·ten³ <verlaatte zich, h. zich verlaat> [vərlatə(n)] V. wk ww

ver·la·ten² <verliet, h. verlaten> [vərlatə(n)] V. trans.

ver·la·ten¹ [vərlatə(n)] ADJ.

griet¹ <griet|en> [ɣrit] SUST. f

sto·ten³ <stootte/stiet zich, h. zich gestoten> [stotə(n)] V. wk ww zich stoten

sto·ten² <stootte/stiet, h. gestoten> [stotə(n)] V. trans.

sto·ten¹ <stootte/stiet, h./i. gestoten> [stotə(n)] V. intr.