neerlandés » alemán

troos·ten <troostte, h. getroost> [trostə(n)] V. trans.

trots1 [trɔts] SUST. m geen pl.

1. trots (hoogmoed):

Stolz m
trots pey.
trots pey.

2. trots (fierheid):

Stolz m

3. trots (persoon, zaak waarop men trots is):

Stolz m

troos·tend [trostənt] ADJ.

troos·te·loos <troosteloze, troostelozer, troosteloost> [trostəlos] ADJ.

troost [trost] SUST. m geen pl.

troep <troep|en> [trup] SUST. m

3. troep gesch.:

Truppe f

4. troep (gezelschap toneelspelers):

Truppe f

tro·nen1 <troonde, h. getroond> [tronə(n)] V. trans.

tro·nie <tronie|s> [troni] SUST. f

Visage f pey.
Fratze f pey.

tro·pen [tropə(n)] SUST. pl.

tro·fee <trofee|ën> [trofe] SUST. f

troe·bel <troebele, troebeler, troebelst> [trubəl] ADJ.

troe·ven1 <troefde, h. getroefd> [truvə(n)] V. trans. (met een troefkaart andere kaarten nemen)

trof·fel <troffel|s> [trɔfəl] SUST. m

troffen V.

troffen 3. pers. pl. imperf. van treffen², treffen³

Véase también: treffen , treffen , treffen

tref·fen3 <trof, h. getroffen> [trɛfə(n)] V. trans.

4. treffen (betreffen, aangaan):

5. treffen (met ‘het’; boffen):

6. treffen (iets onaangenaams):

tref·fen2 <trof, h. getroffen> [trɛfə(n)] V. intr. ((goed) uitkomen)

tref·fen1 [trɛfə(n)] SUST. nt geen pl.

1. treffen (gevecht):

Treffen nt

2. treffen (samenkomst):

Treffen nt

3. treffen DEP. (wedstrijd):

Treffen nt

trokken V.

trokken 3. pers. pl. imperf. van trekken¹, trekken²

Véase también: trekken , trekken

trom·mel <trommel|s> [trɔməl] SUST. f

1. trommel (slaginstrument):

trom·pet <trompet|ten> [trɔmpɛt] SUST. f

trou·wen1 <trouwde, h. getrouwd> [trɑuwə(n)] V. trans.

1. trouwen (ten huwelijk nemen):

2. trouwen (in de echt verbinden):

hos·tess [hostəs]


Página en Deutsch | English | Español | Italiano | Polski