neerlandés » alemán

Traducciones de „Schottenkaro“ en el diccionario neerlandés » alemán

(Ir a alemán » neerlandés)

Mostrar un resumen de todos los resultados

schor·ten: verbo
schoe·ner: sustantivo
schot·vast: adjetivo y adverbio
schot·wond: sustantivo
schok·ken: verbo
schon·den: verbo
schooi·en: verbo
schop·pen: sustantivo
schor·sen: verbo
schou·wen: verbo
schol·den: verbo
scho·lier: sustantivo
schon·ken: verbo
schooi·er: sustantivo
schou·der: sustantivo
scho·lie·re: sustantivo

Los resultados a continuación se escriben de forma parecida: schoener , schorten , scholiere , schouder , schooier , schonken , scholier , scholden , schouwen , schorsen , schoppen , schooien , schonden , schokken , schotwond y/e schotvast

schor·ten² <schortte, h. geschort> [sxɔrtə(n)] V. trans.

1. schorten (korter maken):

schorten

schürzen

kleding schorten

Kleider schürzen

2. schorten (uitstellen):

schorten

verschieben

de uitbetalingen werden geschort

die Auszahlungen wurden verschoben

schoe·ner <schoener|s> [sxunər] SUST. m

schoener

Schoner m

schot·vast [sxɔtfɑst] ADJ.

schotvast

treffsicher

schotvast

zielsicher

schot·wond <schot|wonden> [sxɔtwɔnt] SUST. f

schotwond

Schusswunde f

schok·ken¹ <schokte, h. geschokt> [sxɔkə(n)] V. trans.

1. schokken:

schokken (verbijsteren)

erschüttern

schokken (verbijsteren)

schocken coloq.

schokken (choqueren)

schockieren

zijn dood schokte de wereld

sein Tod erschütterte die Welt

2. schokken (aan schokken blootstellen):

schokken

schütteln

schokken

rütteln

3. schokken:

schokken (nadelig werken op)

erschüttern

schokken (sterker)

zerrütten

iems geloof schokken

jds Glauben erschüttern

schon·den V.

schonden 3. pers. pl. imperf. van schenden

Véase también: schenden

schen·den <schond, h. geschonden> [sxɛndə(n)] V. trans.

1. schenden (schade berokkenen):

schenden

verletzen

de geschonden lichamen van de gevangenen

die verletzten Körper der Gefangenen

2. schenden (onteren):

schenden

schänden form.

schenden

entehren form.

schooi·en <schooide, h. geschooid> [sxojə(n)] V. intr. (bedelen)

schooien

schnorren coloq.

schooien

betteln

schooien langs de huizen

Klinken putzen coloq.

hij schooit om geld

er bettelt um Geld

schop·pen¹ <schoppen|s, schoppen> [sxɔpə(n)] SUST. f

schoppen

Pik nt

schoppen is troef

Pik ist Trumpf

schor·sen <schorste, h. geschorst> [sxɔrsə(n)] V. trans.

1. schorsen (buiten werking stellen):

schorsen

aussetzen

de uitvoering van het vonnis schorsen

die Vollstreckung des Urteils aussetzen

2. schorsen (tijdelijk sluiten):

schorsen

unterbrechen

een vergadering schorsen

eine Sitzung [o. Versammlung] unterbrechen

3. schorsen (verbieden zijn ambt waar te nemen):

schorsen

suspendieren

schorsen DEP.

sperren

de ambtenaar schorsen

den Beamten (vom Dienst) suspendieren

schou·wen <schouwde, h. geschouwd> [sxɑuwə(n)] V. trans.

1. schouwen:

schouwen (in de geest waarnemen)

schauen

schouwen (poëtisch)

erschauen

hij heeft Gods glorie geschouwd

er hat Gottes Herrlichkeit geschaut

het schouwende leven

das kontemplative [o. besinnliche] Leben

2. schouwen (inspecteren):

schouwen

besichtigen

schouwen

inspizieren

eieren schouwen

Eier durchleuchten

een lijk schouwen

eine Leiche öffnen

schol·den V.

scholden 3. pers. pl. imperf. van schelden¹, schelden²

Véase también: schelden , schelden

schel·den² <schold, h. gescholden> [sxɛldə(n)] V. trans. (uitschelden)

schelden

(aus)schimpfen

schelden

(aus)schelten form.

iem voor dief schelden

jdn einen Dieb schelten

schel·den¹ <schold, h. gescholden> [sxɛldə(n)] V. intr.

1. schelden (tieren):

schelden

schimpfen

schelden

keifen pey.

schelden

zetern pey.

schelden als een viswijf

schimpfen wie ein Rohrspatz

op iem schelden

auf [o. über] jdn schimpfen

schelden doet geen zeer (slaan zoveel te meer)

Schimpfen tut nicht weh

2. schelden (knorren):

schelden

keifen pey.

scho·lier <scholier|en> [sxolir] SUST. m

scholier

Schüler m

schon·ken V.

schonken 3. pers. pl. imperf. van schenken

Véase también: schenken

schen·ken <schonk, h. geschonken> [sxɛŋkə(n)] V. trans.

1. schenken (uitgieten):

schenken

schenken in +acus.

schenken

(ein)gießen

schenken

einschenken

melk in bekers schenken

Milch in Becher schenken [o. gießen]

2. schenken (slijten):

schenken

ausschenken

schenken

verkaufen

hier wordt geen alcohol geschonken

hier werden keine alkoholischen Getränke ausgeschenkt [o. verkauft]

3. schenken (serveren):

schenken

ausschenken

schenken

reichen

schenken

servieren

4. schenken:

schenken (cadeau geven)

schenken

schenken (cadeau geven)

spenden

schenken (bij het kerstfeest)

bescheren

schenken (bijv. grote bedragen)

stiften

geld schenken

Geld spenden

iem kinderen schenken

jdm Kinder schenken [o. gebären]

5. schenken (verlenen):

schenken

schenken

iem geloof schenken

jdm Glauben schenken

6. schenken (van een verplichting ontslaan):

schenken

schenken

de details schenk ik u

die Einzelheiten schenke ich Ihnen

schooi·er <schooier|s> [sxojər] SUST. m

1. schooier (vagebond):

schooier

Landstreicher m

schooier

Vagabund m

2. schooier (haveloos type):

schooier

Penner m

3. schooier (schoft):

schooier

Lump m

schooier

Schuft m

schooier

Halunke m

4. schooier (bedelaar):

schooier

Schnorrer m coloq.

schooier

Bettler m

schou·der <schouder|s> [sxɑudər] SUST. m

1. schouder (de mens):

schouder

Schulter f

schouder aan schouder staan ook fig.

Schulter an Schulter stehen

een jurk met blote schouders

ein schulterfreies Kleid

hij heeft brede schouders fig.

er hat einen breiten Rücken

de ontwrichte schouder

die Schulterverrenkung

op de schouders gaan

auf die Schultern genommen werden

haar tot op de schouders

schulterlanges Haar

op iems schouder staan fig.

sich ganz auf jdn stützen

op iems schouder staan fig.

auf jds Schultern dat. stehen

iem op zijn schouder kloppen fig.

jdm auf die Schulter klopfen

de schouders ophalen fig.

mit den Achseln zucken

het zijn sterke schouders die de weelde kunnen dragen provb.

gute Tage wollen starke Beine haben

een last van iems schouders nemen fig.

jdm eine Last abnehmen

zijn schouders onder iets zetten fig.

sich hinter etw acus. klemmen

2. schouder:

schouder (dieren)

Schulter f

schouder (grote dieren)

Widerrist m

3. schouder (kledingstuk):

schouder

Schulter f

die jas is te nauw in de schouders

der Mantel ist an den Schultern zu eng

scho·lie·re <scholiere|n> [sxolirə] SUST. f

scholiere forma femenina de scholier

Véase también: scholier

scho·lier <scholier|en> [sxolir] SUST. m

scholier

Schüler m

Consultar el diccionario

neerlandés

Traducciones de „Schottenkaro“ en el diccionario neerlandés » alemán

schor·ten2 <schortte, h. geschort> [sxɔrtə(n)] V. trans.

1. schorten (korter maken):

2. schorten (uitstellen):

schoe·ner <schoener|s> [sxunər] SUST. m

schot·vast [sxɔtfɑst] ADJ.

schot·wond <schot|wonden> [sxɔtwɔnt] SUST. f

schok·ken1 <schokte, h. geschokt> [sxɔkə(n)] V. trans.

1. schokken:

2. schokken (aan schokken blootstellen):

3. schokken:

schon·den V.

schonden 3. pers. pl. imperf. van schenden

Véase también: schenden

schen·den <schond, h. geschonden> [sxɛndə(n)] V. trans.

1. schenden (schade berokkenen):

2. schenden (onteren):

3. schenden (beschadigen):

4. schenden (ontwijden):

5. schenden:

schooi·en <schooide, h. geschooid> [sxojə(n)] V. intr. (bedelen)

schop·pen1 <schoppen|s, schoppen> [sxɔpə(n)] SUST. f

schor·sen <schorste, h. geschorst> [sxɔrsə(n)] V. trans.

1. schorsen (buiten werking stellen):

2. schorsen (tijdelijk sluiten):

3. schorsen (verbieden zijn ambt waar te nemen):

schou·wen <schouwde, h. geschouwd> [sxɑuwə(n)] V. trans.

1. schouwen:

2. schouwen (inspecteren):

schol·den V.

scholden 3. pers. pl. imperf. van schelden¹, schelden²

Véase también: schelden , schelden

schel·den2 <schold, h. gescholden> [sxɛldə(n)] V. trans. (uitschelden)

schel·den1 <schold, h. gescholden> [sxɛldə(n)] V. intr.

1. schelden (tieren):

2. schelden (knorren):

scho·lier <scholier|en> [sxolir] SUST. m

schon·ken V.

schonken 3. pers. pl. imperf. van schenken

Véase también: schenken

schen·ken <schonk, h. geschonken> [sxɛŋkə(n)] V. trans.

1. schenken (uitgieten):

2. schenken (slijten):

3. schenken (serveren):

4. schenken:

5. schenken (verlenen):

6. schenken (van een verplichting ontslaan):

schooi·er <schooier|s> [sxojər] SUST. m

1. schooier (vagebond):

2. schooier (haveloos type):

3. schooier (schoft):

4. schooier (bedelaar):

schou·der <schouder|s> [sxɑudər] SUST. m

1. schouder (de mens):

2. schouder:

3. schouder (kledingstuk):

scho·lie·re <scholiere|n> [sxolirə] SUST. f

scholiere forma femenina de scholier

Véase también: scholier

scho·lier <scholier|en> [sxolir] SUST. m

Consultar el diccionario

Enlaces de acceso para más información

Envíanos tu opinión

Entrenador de vocabulario

Synonyms

Mi historial de búsqueda

schor·ten² <schortte, h. geschort> [sxɔrtə(n)] V. trans.

schok·ken¹ <schokte, h. geschokt> [sxɔkə(n)] V. trans.

schop·pen¹ <schoppen|s, schoppen> [sxɔpə(n)] SUST. f

schel·den² <schold, h. gescholden> [sxɛldə(n)] V. trans. (uitschelden)

schel·den¹ <schold, h. gescholden> [sxɛldə(n)] V. intr.