Traducciones de „mound“ en el diccionario alemán » neerlandés

Grund <Grund(e)s, Gründe> [grʊnt] SUST. m

1. Grund:

Grund (Motiv)

reden

Grund (Motiv)

motief nt

Grund (Ursache, Veranlassung)

beweegreden

auf Grund Ihres Schreibens

naar aanleiding van uw schrijven

aus diesem Grund(e)

om deze reden

aus [o. mit ] gutem Grund

met reden

aus [o. mit ] gutem Grund

terecht

aus [o. mit ] gutem Grund

op goede gronden

einen berechtigten Grund haben

een gegronde reden hebben

dafür gibt es keine Gründe

daar zijn geen redenen [o. termen] voor aanwezig

es gibt nicht den geringsten [o. keinen] Grund dazu

daar bestaat [o. is] niet de geringste aanleiding toe

das hat schon seine Gründe

daar is alle reden voor

das hat schon seine Gründe

daar zijn goede redenen voor (te noemen)

seinen Grund in etw haben

zijn oorzaak in iets vinden

ohne jeden Grund

zonder enige reden

ohne ersichtlichen Grund

zonder (duidelijk) aanwijsbare oorzaak

er hat wenig Grund, sich zu freuen

er is weinig reden voor hem om zich te verheugen

Gründe für und wider

argumenten voor en tegen

(allen) Grund für etw [o. zu etw] haben

(alle) reden tot iets hebben

2. Grund:

Grund (Boden eines Gewässers)

grond

Grund (Erdboden)

bodem

das Schiff ist auf Grund gelaufen

het schip is aan de grond gelopen

(keinen) Grund (unter den Füßen) haben

(geen) vaste grond [o. bodem] onder de voeten hebben

3. Grund (Fundament, Basis) meist sing.:

Grund

grond(slag)

Grund

basis

Grund

fundament nt ook fig.

auf Grund

op grond [o. basis] van

auf Grund

naar aanleiding van

auf Grund

krachtens

einer Sache auf den Grund gehen

een zaak grondig onderzoeken [o. nagaan]

ein Gebäude bis auf den Grund abreißen [o. zerstören]

een gebouw met de grond gelijkmaken

im Grunde (genommen)

in de grond van de zaak

im Grunde (genommen)

eigenlijk

im Grunde (genommen)

feitelijk

den Grund (zu etw) legen

het fundament (voor iets) leggen ook fig.

den Grund (zu etw) legen

de grondslag (voor iets) leggen

von Grund auf [o. aus] verdorben

tot in de grond bedorven

von Grund auf [o. aus] anständig/faul

door en door fatsoenlijk/lui

4. Grund (Untergrund) meist sing.:

Grund

fond nt of m

Grund

ondergrond

Grund

achtergrond

5. Grund austr. (Land, Acker):

Grund

grond

Grund

perceel nt

Grund

bouwterrein nt

eigener Grund und Boden

eigen grond

etw in Grund und Boden bohren a. fig.

iets de grond in boren

jdn in Grund und Boden reden

iem van de sokken [o. onder de tafel] praten

jdn in Grund und Boden reden

iem niet aan het woord laten

sich in Grund und Boden schämen

zich doodschamen

Pfund <Pfund(e)s, Pfunde> [ ͜pfʊnt] SUST. nt

1. Pfund (500 Gramm):

Pfund

pond nt

2. Pfund FIN. (Währungseinheit):

Pfund

pond nt

3. Pfund fig.:

Pfund

talent nt

sein Pfund vergraben veraltet elev.

z'n talenten niet gebruiken

Spund¹ <Spundes, Spünde> [ʃpʊnt, ˈʃpʏndə] SUST. m

Spund

tap

Spund

spon

Spund

plug

Spund

stop

Mond <Mond(e)s, Monde> [moːnt] SUST. m

Mond

maan

den Mond anbellen coloq.

tegen de maan blaffen

auf [o. hinter ] dem Mond leben coloq.

wereldvreemd [o. achterlijk] zijn

der Mond geht auf

de maan komt op

der Mond geht auf coloq.

hij krijgt een kale kop

der Mond geht auf coloq.

daar komt een kaalkop aan

ein Schloss im Mond coloq.

een luchtkasteel

in den Mond gucken coloq.

het nakijken hebben

etw in den Mond schreiben coloq.

iets wel kunnen vergeten [o. op zijn buik kunnen schrijven]

ein künstlicher Mond

een kunstmaan

nach dem Mond greifen coloq. fig.

naar de maan reiken

nach dem Mond greifen coloq. fig.

te hoog grijpen

meine Uhr geht nach dem Mond coloq.

mijn horloge loopt niet goed

du kommst wohl vom Mond? coloq.

jij weet van toeten noch blazen!

jdn auf den [o. zum ] Mond schießen können coloq.

iem wel kunnen schieten

jdn auf den [o. zum ] Mond schießen können coloq.

iem niet kunnen luchten of zien

zunehmender Mond

wassende maan

ˈHof·hund SUST. m

Hofhund

hofhond

Hofhund

waakhond

Hofhund

kettinghond

pro·ˈfund [proˈfʊnt] ADJ.

1. profund:

profund

diep(gaand)

profund

grondig

2. profund MED.:

profund

diepliggend

ˈVor·mund <Vormund(e)s, Vormunde[o. Vormünder] > SUST. m DER.

Vormund (eines Minderjährigen)

voogd

keinen Vormund brauchen coloq. fig.

voor zichzelf kunnen opkomen

ˈso·und·so¹ [ˈzoʔʊntˈzoː] ADJ. coloq.

soundso

die en die

soundso

Dinges

soundso

huppeldepup

Herr Soundso

meneer Dinges [o. die en die] [o. huppeldepup]

ˈun·rund ADJ.

1. unrund TÉC.:

unrund

niet rond

2. unrund TÉC.:

unrund

onregelmatig (lopend)

Be·ˈfund <Befund(e)s, Befunde> SUST. m

Befund

bevinding(en)

Befund

uitslag

Befund

diagnose

(je) nach Befund

naar bevind (van zaken)

die Untersuchung war ohne Befund MED.

het onderzoek leverde niets op

die Untersuchung war ohne Befund MED.

de uitslag was negatief

Freund(in) <Freund(e)s, Freunde> [ˈfr͜ɔynt] SUST. m(f)

1. Freund (Kamerad):

Freund(in)

vriend(vriendin) m (f)

Freund Hein eufem.

vriend Hein

Freund Hein eufem.

Magere Hein

mit jdm gut Freund sein

met iem goed bevriend [o. goede maatjes] zijn

jdn zum Freund gewinnen [o. sich dat. jdn zum Freund(e) machen]

zich iem te vriend maken

2. Freund (intimer Bekannter):

einen Freund haben

een vriend(je) [o. vrijer] hebben

3. Freund fig. (Anhänger):

Freund(in)

vriend(vriendin) m (f)

Freund(in)

geestverwant(geestverwante) m (f)

kein Freund von etw sein

geen liefhebber van iets zijn

kein Freund von etw sein

niet van iets houden

ein Freund der Musik

een liefhebber van muziek

4. Freund coloq. (Anrede):

alter Freund!

ouwe jongen!

Freunde in der Not gehen hundert/tausend auf ein Lot provb.

vrienden in de nood, honderd in een lood

den Freund erkennt man in der Not provb.

in de nood leert men zijn vrienden kennen

ein guter Nachbar in der Not ist besser als ein ferner Freund provb.

beter een goede buur dan een verre vriend

ge·ˈsund <gesünder, gesündest> [gəˈzʊnt] ADJ.

gesund

gezond ook fig.

mit gesunden Gliedern

gezond van lijf en leden

gesund und munter

fris en gezond

aber sonst bist du (noch ganz) gesund? coloq.

verder mankeert jou niets?

du bist wohl nicht (ganz) gesund? coloq.

jij bent zeker niet goed wijs?

Schund <Schund(e)s> [ʃʊnt] SUST. m kein pl.

1. Schund pey. (Plunder):

Schund

rommel

Schund

troep

Schund

uitschot nt

Schund

kitsch

Schund

rotzooi

2. Schund pey. (seichte Literatur):

Schund

minderwaardige lectuur

Schund

snertboeken

Schund

prulboeken

Schmutz und Schund

minderwaardige lectuur

Schmutz und Schund

rommel

Schmutz und Schund

pornografische [o. obscene] lectuur [o. literatuur]

3. Schund pey. (Pornographischie):

Schund

pornografische lectuur

Schund

porno(grafie)