neerlandés » alemán

Traducciones de „kleinem“ en el diccionario neerlandés » alemán

(Ir a alemán » neerlandés)

Mostrar un resumen de todos los resultados

klei·ne: sustantivo
klein: sustantivo
kleu·nen: verbo
klem·men: verbo
kle·ding: sustantivo
kleed: sustantivo
kle·den: verbo
kle·ren: sustantivo
kle·ven: verbo
kle·pel: sustantivo
klep·pen: verbo
klet·ser: sustantivo
klep·per: sustantivo
kles·sen: verbo
klet·sen: verbo
kleu·men: verbo
kleu·ren: verbo
kleu·ter: sustantivo
klem: sustantivo

Los resultados a continuación se escriben de forma parecida: kleine , kleunen , klein , klem , kleuter , kleuren , kleumen , kletsen , klessen , klepper , kletser , kleppen , klepel , kleven , kleren , kleden , kleed , kleding y/e klemmen

klei·ne <kleine|n> [klɛinə] SUST. nt of m of f

kleine

Kleine(s) nt

kleine (jongetje)

Kleine(r) m

kleine (meisje)

Kleine f

klein¹ [klɛin] SUST. nt geen pl.

kleu·nen <kleunde, h. gekleund> [klønə(n)] V. intr.

1. kleunen (harde slagen geven):

kleunen

hauen

ernaast kleunen fig.

völlig danebenhauen

2. kleunen (vechten):

kleunen

(sich) raufen

klem·men¹ <klemde, h. geklemd> [klɛmə(n)] V. intr.

1. klemmen (knellend vastzitten):

klemmen

klemmen

het raam klemt

das Fenster klemmt

2. klemmen:

klemmen (overtuigen, dwingen)

überzeugen

klemmen (reden, noodzaak)

zwingen

dat betoog klemt

diese Beweisführung überzeugt

kle·ding [kledɪŋ] SUST. f geen pl.

1. kleding (het kleden):

kleding

Bekleidung f

kleding

Kleiden nt

kleding

Bekleiden nt

2. kleding (kleren):

kleding

Kleidung f

kleding

Bekleidung f

kleding

Kleider pl.

de kleding naar maat

die Maßkleidung

kleed <kleden> [klet] SUST. nt

1. kleed:

kleed (op tafel e.d.)

Decke f

kleed (vloerkleed)

Teppich m

2. kleed (kledingstuk voor mannen):

kleed

Gewand nt

kle·den <kleedde, h. gekleed> [kledə(n)] V. trans.

1. kleden (aankleden):

kleden

(an)kleiden

kleden

anziehen

in het wit gekleed gaan

weiß [o. in Weiß] gekleidet gehen

2. kleden (verwoorden, weergeven):

kleden

kleiden form.

kleden

fassen

zijn gedachten in woorden kleden

seine Gedanken in Worte kleiden [o. fassen]

3. kleden ((van kledingstukken) een bepaald effect hebben):

kleden

kleiden

dat pakje kleedt je goed

dieses Kostüm kleidet dich gut

kle·ren [klerə(n)] SUST.

kleren

Kleider pl.

kleren (kleding vooral)

Kleidung f

kleren (kleding vooral)

Klamotten pl. coloq.

kleren (kleding vooral)

Sachen pl. coloq.

dat gaat iem niet in zijn koude kleren zitten fig.

das geht jdm ganz schön unter die Haut

met kleren en al

in voller Bekleidung

kleren maken de man provb.

Kleider machen Leute

kle·ven¹ <kleefde, h. gekleefd> [klevə(n)] V. intr.

klitschen coloq.

kle·pel <klepel|s> [klepəl] SUST. m

klepel

Klöppel m

klepel

Schwengel m

klep·pen <klepte, h. geklept> [klɛpə(n)] V. intr.

1. kleppen:

kleppen (kort, helder geluid laten horen: eenmalig)

schnappen

kleppen (kort, helder geluid laten horen: meermalig)

klappern

kleppen (dichtvallen)

zuschnappen

er staat een deur te kleppen

da klappert eine Tür

2. kleppen (kort geluid):

kleppen

klappen

3. kleppen (babbelen):

kleppen

schwatzen

4. kleppen:

kleppen (klok)

läuten

kleppen (met lichte klank)

bimmeln coloq.

klet·ser <kletser|s> [klɛtsər] SUST. m

1. kletser (praatziek persoon):

kletser

Schwätzer m

2. kletser (kwaadspreker):

kletser

Schwätzer m

kletser

Klatschmaul nt

3. kletser (iem die onzin uitslaat):

kletser

Quatschkopf m

kletser

Schwaf(e)ler m

klep·per <klepper|s> [klɛpər] SUST. m

1. klepper (rijpaard):

klepper

Reitpferd nt

2. klepper (houten sandaal):

klepper

Holzsandale f

kles·sen¹ V. trans.

klessen → kletsen¹

Véase también: kletsen , kletsen

klet·sen² <kletste, h. gekletst> [klɛtsə(n)] V. intr.

1. kletsen ook pey.:

kletsen (praten)

schwatzen

kletsen (snel en onophoudelijk)

quasseln

kletsen (snel en onophoudelijk)

quatschen

kletsen (verraden)

plaudern

kletsen (verraden)

schwatzen

2. kletsen (onder elkaar babbelen):

kletsen

plaudern

kletsen

quatschen coloq.

wij hebben gezellig gekletst

wir haben gemütlich geplaudert

3. kletsen (roddelen):

kletsen

klatschen

kletsen

tratschen coloq.

er werd over hem gekletst

es wurde über ihn geklatscht

4. kletsen (onzin verkopen):

kletsen

labern

kletsen

schwafeln

kletsen

faseln

hij kletst maar wat

er labert doch nur

5. kletsen:

kletsen (het geluid ‘klets’ laten horen)

klatschen

kletsen (helder geluid)

platschen

klet·sen¹ <kletste, h. gekletst> [klɛtsə(n)] V. trans.

1. kletsen (met een kletsend geluid werpen):

kletsen

klatschen

2. kletsen (hard gooien, slaan):

kletsen

klatschen

klet·sen¹ <kletste, h. gekletst> [klɛtsə(n)] V. trans.

1. kletsen (met een kletsend geluid werpen):

kletsen

klatschen

2. kletsen (hard gooien, slaan):

kletsen

klatschen

kleu·men <kleumde, h. gekleumd> [klømə(n)] V. intr.

kleumen

frieren

zitten te kleumen

frieren wie ein Schneider

kleu·ren¹ <kleurde, h. gekleurd> [klørə(n)] V. trans.

1. kleuren (kleur geven aan):

kleuren

färben

iets zwart kleuren

etw schwärzen

2. kleuren (met kleur invullen):

kleuren

ausmalen

prentjes om te kleuren

Bilder zum Ausmalen

3. kleuren fig. (overdrijven):

kleuren

subjektiv darstellen [o. wiedergeben]

feiten sterk kleuren

Tatsachen sehr subjektiv darstellen

4. kleuren (laten blozen):

kleuren

röten

schaam kleurde haar wangen

ihre Wangen röteten sich vor Scham

kleu·ter <kleuter|s> [kløtər] SUST. m

kleuter

Kind nt im Vorschulalter

kleuter

Kind im Kindergartenalter

klem¹ <klem|men> [klɛm] SUST. f

1. klem (knellende greep):

klem

Klemme f

zijn vinger zit in de klem

sein Finger ist eingeklemmt

2. klem (moeilijke omstandigheden):

klem

Klemme f

klem

Patsche f

in de klem zitten

in der Klemme stecken

3. klem (aandrang, nadruk):

klem

Nachdruck m

met klem spreken

mit Nachdruck sprechen

4. klem (toestel om dieren te vangen):

klem

Fangeisen nt

5. klem (knijper, paperclip):

klem

Klammer f

Consultar el diccionario

neerlandés

Traducciones de „kleinem“ en el diccionario neerlandés » alemán

klei·ne <kleine|n> [klɛinə] SUST. nt of m of f

klein1 [klɛin] SUST. nt geen pl.

kleu·nen <kleunde, h. gekleund> [klønə(n)] V. intr.

1. kleunen (harde slagen geven):

2. kleunen (vechten):

klem·men1 <klemde, h. geklemd> [klɛmə(n)] V. intr.

1. klemmen (knellend vastzitten):

2. klemmen:

kle·ding [kledɪŋ] SUST. f geen pl.

1. kleding (het kleden):

2. kleding (kleren):

kleed <kleden> [klet] SUST. nt

1. kleed:

2. kleed (kledingstuk voor mannen):

kle·den <kleedde, h. gekleed> [kledə(n)] V. trans.

1. kleden (aankleden):

2. kleden (verwoorden, weergeven):

3. kleden ((van kledingstukken) een bepaald effect hebben):

kle·ren [klerə(n)] SUST.

kle·ven1 <kleefde, h. gekleefd> [klevə(n)] V. intr.

1. kleven (vast blijven zitten):

2. kleven fig.:

3. kleven (kleverig zijn):

kle·pel <klepel|s> [klepəl] SUST. m

klep·pen <klepte, h. geklept> [klɛpə(n)] V. intr.

1. kleppen:

2. kleppen (kort geluid):

3. kleppen (babbelen):

4. kleppen:

klet·ser <kletser|s> [klɛtsər] SUST. m

1. kletser (praatziek persoon):

2. kletser (kwaadspreker):

3. kletser (iem die onzin uitslaat):

klep·per <klepper|s> [klɛpər] SUST. m

1. klepper (rijpaard):

2. klepper (houten sandaal):

kles·sen1 V. trans.

klessen → kletsen¹

Véase también: kletsen , kletsen

klet·sen2 <kletste, h. gekletst> [klɛtsə(n)] V. intr.

1. kletsen ook pey.:

2. kletsen (onder elkaar babbelen):

3. kletsen (roddelen):

4. kletsen (onzin verkopen):

5. kletsen:

klet·sen1 <kletste, h. gekletst> [klɛtsə(n)] V. trans.

1. kletsen (met een kletsend geluid werpen):

2. kletsen (hard gooien, slaan):

klet·sen1 <kletste, h. gekletst> [klɛtsə(n)] V. trans.

1. kletsen (met een kletsend geluid werpen):

2. kletsen (hard gooien, slaan):

kleu·men <kleumde, h. gekleumd> [klømə(n)] V. intr.

kleu·ren1 <kleurde, h. gekleurd> [klørə(n)] V. trans.

1. kleuren (kleur geven aan):

2. kleuren (met kleur invullen):

3. kleuren fig. (overdrijven):

4. kleuren (laten blozen):

kleu·ter <kleuter|s> [kløtər] SUST. m

klem1 <klem|men> [klɛm] SUST. f

1. klem (knellende greep):

2. klem (moeilijke omstandigheden):

3. klem (aandrang, nadruk):

4. klem (toestel om dieren te vangen):

5. klem (knijper, paperclip):

Consultar el diccionario

Enlaces de acceso para más información

Envíanos tu opinión

Entrenador de vocabulario

Synonyms

Mi historial de búsqueda

klein¹ [klɛin] SUST. nt geen pl.

klem·men¹ <klemde, h. geklemd> [klɛmə(n)] V. intr.

kle·ven¹ <kleefde, h. gekleefd> [klevə(n)] V. intr.

kles·sen¹ V. trans.

klet·sen² <kletste, h. gekletst> [klɛtsə(n)] V. intr.

klet·sen¹ <kletste, h. gekletst> [klɛtsə(n)] V. trans.

klet·sen¹ <kletste, h. gekletst> [klɛtsə(n)] V. trans.

kleu·ren¹ <kleurde, h. gekleurd> [klørə(n)] V. trans.

klem¹ <klem|men> [klɛm] SUST. f