Traducciones de „zleceń“ en el diccionario alemán » polaco

I . blẹchen [ˈblɛçən] coloq. V. trans.

Geld für etw blechen

wybulić pieniądze na [lub za] coś coloq.

II . blẹchen [ˈblɛçən] coloq. V. intr.

blechen

bulić [form. perf. za‑ ]coloq.

dafür wirst du anständig blechen müssen

za to będziesz musiał nieźle zabulić coloq.

blẹcken [ˈblɛkən] V. trans.

die Zähne blecken

wyszczerzać [form. perf. wyszczerzyć] zęby

Flẹcken <‑s, ‑> [ˈflɛkən] SUST. m

1. Flecken → Fleck

2. Flecken (Marktflecken):

Flecken

miasteczko nt

Véase también: Fleck

Flẹck <‑[e]s, ‑e> [flɛk] SUST. m

1. Fleck (Schmutzfleck, Farbfleck):

Fleck

plama f

blauer Fleck

siniak m

einen Fleck entfernen

usuwać [form. perf. usunąć] plamę

ein weißer Fleck auf der Landkarte fig

biała plama na mapie fig

ein weißer Fleck auf der Landkarte fig

nie mieć [lub nie być człowiekiem] czystych rąk

2. Fleck REG (Flicken):

Fleck

łata f

3. Fleck coloq.:

Fleck (Stelle)

miejsce nt

Fleck (Stück Land)

zakątek m

sich nicht vom Fleck rühren

nie ruszać [form. perf. ruszyć] się z miejsca

nicht vom Fleck kommen

nie posuwać [form. perf. posunąć] się naprzód

das Herz auf dem rechten Fleck haben

być rozsądnym

das Herz auf dem rechten Fleck haben

być altruistą

4. Fleck fig (Makel):

Fleck

skaza f

Fleck

plama f

I . lẹcken [ˈlɛkən] V. trans.

lecken (mit der Zunge hinstreichen) Eis, Lutscher:

an etw dat. lecken

lizać coś

der Hund leckte ihre Hand

pies m lizał [form. perf. po‑] jej dłoń

leck mich [doch] [am Arsch]! vulg.

pocałuj mnie gdzieś! pey. coloq.

du kannst mich mal am Arsch lecken vulg.

możesz mnie w dupę pocałować vulg.

sich dat. die Finger nach etw lecken coloq.

oblizywać [form. perf. oblizać] po czymś palce

II . lẹcken [ˈlɛkən] V. intr.

lecken (undicht sein) (Schiff)

przeciekać

lecken (Behälter, Leitung)

być nieszczelnym

III . lẹcken [ˈlɛkən] V. v. refl. coloq.

lecken

lizać się irón. coloq.

Ple̱nen SUST.

Plenen pl. de Plenum

Véase también: Plenum

Ple̱num <‑s, Plenen> [ˈpleːnʊm] SUST. nt

Plenum

plenum nt form

I . le̱ben [ˈleːbən] V. intr.

1. leben (nicht tot sein):

leben

żyć

er lebt noch

on jeszcze żyje

er lebt nicht mehr

on już nie żyje

er hat nicht mehr lange zu leben

on już długo nie pożyje

es lebe ...!

niech żyje...!

lang lebe die Königin!

niech żyje królowa f !

Gott sei Dank, er lebt [noch]!

dzięki Bogu, on [jeszcze] żyje!

man lebt nur einmal!

raz się żyje!

man lebt nur einmal!

żyje się tylko raz!

leben und leben lassen

żyć i pozwolić żyć innym

2. leben (sein Leben in bestimmter Weise verbringen):

glücklich/gesund leben

żyć szczęśliwie/zdrowo

hier lebt es sich gut

dobrze się tutaj żyje

damit kann ich leben

jakoś to przeżyję

man kann damit leben

z tym da się żyć

damit muss ich leben

muszę z tym żyć

er lebt allein

on mieszka sam

bei jdm leben

mieszkać u kogoś

er lebt über seine Verhältnisse

on żyje ponad stan

leb[e] wohl! alt

bądź zdrów!

3. leben (wohnen, seinen Wohnsitz haben):

in Danzig leben

mieszkać w Gdańsku

4. leben (seinen Lebensunterhalt von etwas bestreiten):

er lebt von seiner Rente

[on] żyje ze swojej emerytury

er lebt von seinen Eltern

[on] jest na utrzymaniu rodziców

genug zum Leben haben

mieć wystarczająco pieniędzy na życie

das ist zum Leben zu wenig und zum Sterben zu viel

to jest za mało, by przyżyć, a za dużo, by umrzeć

5. leben (sich einer Sache widmen, hingeben):

sie lebt für ihren Beruf

ona żyje dla pracy

II . le̱ben [ˈleːbən] V. trans. (durchleben)

sein eigenes Leben leben

żyć własnym życiem

I . le̱gen [ˈleːgən] V. trans.

1. legen (hinlegen):

etw auf den Tisch legen

kłaść [form. perf. położyć] coś na stół

er legte das Buch auf den Stuhl

położył książkę na krześle

lege die Stifte in die Schublade

włóż pisaki do szuflady

sie legte ihr Baby an die Brust

przystawiła dziecko do piersi

er legte ihm den Arm um die Schultern

położył mu rękę na ramieniu

sich dat. einen Schal um den Hals legen

owinąć sobie szal wokół szyi

etw aus der Hand legen

wróżyć [form. perf. po‑] z ręki

Karten legen

wróżyć z kart

etw beiseite legen

odkładać [form. perf. odłożyć] coś na bok

etw in den Kühlschrank legen

wkładać [form. perf. włożyć] coś do lodówki

jdm nahe legen etw zu tun fig

radzić [form. perf. po‑] komuś coś zrobić

das legt die Vermutung nahe, dass ... fig

to nasuwa przypuszczenie, że...

etw offen legen form

wyjawiać [form. perf. wyjawić] coś

etw offen legen form

ujawniać [form. perf. ujawnić] coś

2. legen (betten):

jdn ins Bett legen

kłaść [form. perf. położyć] kogoś do łóżka

die Kinder schlafen legen

kłaść [form. perf. położyć] dzieci spać

3. legen:

legen (produzieren) Eier

znosić [form. perf. znieść]

legen (verursachen) Feuer

podkładać [form. perf. podłożyć]

4. legen GASTR. (einlegen):

etw in Marinade acus. legen

marynować [form. perf. za‑] coś

Oliven in Öl legen

zalewać [form. perf. zalać] oliwki olejem

5. legen (in Form bringen):

legen

układać [form. perf. ułożyć]

Wäsche legen

układać pranie

Haare waschen und legen

myć [form. perf. u‑] i układać [form. perf. ułożyć] włosy

er legte die Stirn in Falten fig

zmarszczyć czoło

6. legen (befestigen):

legen Fliesen, Teppich, Bodenbelag

kłaść [form. perf. położyć]

legen Leitungen, Kabel, Schienen

prowadzić [form. perf. po‑]

legen Minen

podkładać [form. perf. podłożyć]

7. legen (in den Erdboden bringen):

legen Kartoffeln

sadzić [form. perf. za‑]

8. legen (verlegen):

legen

przekładać [form. perf. przełożyć]

II . le̱gen [ˈleːgən] V. v. refl.

1. legen (hinlegen):

sich ins Bett legen

kłaść [form. perf. położyć] się do łóżka

sich schlafen legen

kłaść się spać

sich in die Sonne legen

położyć się na słońcu

sich auf den Bauch/auf den Rücken/auf die Seite legen

położyć się na brzuchu/na plecach/na boku

2. legen (sich senken auf):

sich auf etw acus. legen (Staub)

osiadać [form. perf. osiąść] na czymś

der Rauch legt sich auf die Dächer/auf die Lungen

dym m osiada na dachach/w płucach

3. legen:

legen (nachlassen, sich beruhigen, aufhören) (Sturm)

przechodzić [form. perf. przejść]

legen (Wind)

ustawać [form. perf. ustać]

legen (Begeisterung)

opadać [form. perf. opaść]

legen (Wut)

mijać [form. perf. minąć]

I . le̱sen <liest, las, gelesen> [ˈleːzən] V. trans.

1. lesen (erfassen):

lesen

czytać [form. perf. prze‑]

gerne Krimis lesen

pochłaniać kryminały coloq.

Zeitung lesen

czytać gazetę

in der Zeitung ist zu lesen, dass ...

w gazecie można przeczytać, że...

ich lese an einem Roman von Allende

czytam powieść Allende

leicht/schwer zu lesen (Text)

przystępnie/zawile sformułowany

die Schrift ist kaum zu lesen

to pismo ledwo można odczytać

maschinell gelesen

automatycznie odczytywany

Messe lesen

czytać [form. perf. odczytać] mszę

2. lesen (erkennen):

etw in jds Augen dat. lesen

czytać [form. perf. wy‑] coś w czyichś oczach fig

aus seinen Zeilen las sie einen Vorwurf

w jego zdaniach wyczytała wyrzut

jdm aus der Hand lesen

wróżyć [form. perf. wy‑] komuś z dłoni

in ihrem Gesicht war Verärgerung zu lesen

z jego twarzy można było wyczytać irytację

jds Gedanken lesen

czytać w czyiś myślach

3. lesen (ernten):

lesen Weintrauben, Beeren, Ähren

zbierać [form. perf. zebrać]

Raupen von befallenen Bäumen lesen

zbierać [form. perf. zebrać] gąsiennice z zaatakowanych drzew

4. lesen (sortieren):

lesen Erbsen, Obst

przebierać [form. perf. przebrać]

II . le̱sen <liest, las, gelesen> [ˈleːzən] V. intr.

1. lesen (mit den Augen erfassen):

laut/leise lesen

czytać głośno/cicho

fließend lesen

czytać płynnie

lesen lernen

uczyć się czytać

stör mich nicht beim Lesen!

nie przeszkadzaj mi w czytaniu!

2. lesen (vorlesen):

er liest aus seinen Werken

on czyta fragmenty swoich prac

3. lesen (Vorlesungen halten):

über etw lesen

wykładać [form. perf. wyłożyć] coś

über etw lesen

prowadzić [form. perf. po‑] wykład z czegoś

pi̱e̱rcen [ˈpiːɐsən] V. trans.

jdn/etw piercen

zakładać [form. perf. założyć] komuś/na czymś kolczyk

sich dat. den Bauchnabel/die Nase/die Augenbraue piercen lassen

założyć sobie kolczyk na pępku/nosie/brwi

sich dat. den Bauchnabel/die Nase/die Augenbraue piercen lassen

przekłuć sobie pępek/nos/brwi

lẹchzen [ˈlɛçtsən] V. intr. a. fig elev.

nach Wasser lechzen

być spragnionym wody

nach Anerkennung lechzen

łaknąć uznania elev.