alemán » polaco

Traducciones de „vallen“ en el diccionario alemán » polaco (Ir a polaco » alemán)

Mostrar un resumen de todos los resultados

bạllen: I. verbo transitivo II. verbo reflexivo
Bạllen: sustantivo
fạllen: verbo intransitivo
hạllen: verbo intransitivo
lạllen: verbo intransitivo o transitivo
wạllen: verbo intransitivo
knạllen: I. verbo intransitivo II. verbo transitivo III. verbo reflexivo IV. verbo
krạllen: I. verbo transitivo II. verbo reflexivo
Phạllen: sustantivo
prạllen: verbo intransitivo
fạ̈llen: verbo transitivo
gẹllen: verbo intransitivo
Pọllen: sustantivo
sọllen: verbo intransitivo
wẹllen: verbo transitivo o refelxivo
bẹllen: verbo intransitivo
fụ̈llen: I. verbo transitivo II. verbo reflexivo
Fụ̈llen: sustantivo
hụ̈llen: verbo transitivo
kịllen: verbo transitivo

Los resultados a continuación se escriben de forma parecida: wallen , lallen , hallen , fallen , Ballen , ballen , prallen , Phallen , krallen , knallen , tollen , rollen , pellen , killen , hüllen , Füllen , füllen , bellen , wellen , sollen , Pollen , gellen , fällen , Valoren y/e Valenz

I . bạllen [ˈbalən] V. trans.

ballen Faust

zaciskać [form. perf. zacisnąć]

ballen Papierblatt

zgniatać [form. perf. zgnieść]

die Hand zur Faust ballen

zacisnąć dłoń w pięść

II . bạllen [ˈbalən] V. v. refl.

ballen (Menschen)

tłoczyć [form. perf. s‑] się

ballen (Schnee)

zlepiać [form. perf. zlepić] się

ballen (Wolken)

kłębić [form. perf. s‑] się

ballen (Verkehr)

zagęszczać [form. perf. zagęścić] się

ballen (Probleme)

piętrzyć [lub spiętrzać] [form. perf. spiętrzyć] się

Véase también: geballt

I . gebạllt [gəˈbalt] ADJ.

1. geballt (konzentriert):

geballt Energie

geballt Energie

geballt Stil, Berichterstattung

geballt Beschuss

mit geballter Kraft

z ogromną siłą

2. geballt (zusammengepresst):

geballt Faust

III . gebạllt [gəˈbalt] ADV.

es kommt alles geballt auf einmal

wszystko dzieje się na raz

Bạllen <‑s, ‑> [ˈbalən] SUST. m

1. Ballen (zusammengerollte Stoffbahn: von Stoff, Tuch):

bela f

zwój m

2. Ballen:

Ballen (zu Quader zusammengepresst: von Baumwolle, Heu)

bela f

Ballen (zu Quader zusammengepresst: von Baumwolle, Heu)

paka f

Ballen (klein)

paczka f

3. Ballen ANAT.:

Ballen (Muskelmassen)

Ballen (Teil der Pfote)

Ballen (des Zehengrundgelenks)

kłąb m palucha

4. Ballen (einer Pflanze):

kłąb m

fạllen <fällt, fiel, gefallen> [ˈfalən] V. intr. +sein

1. fallen (hinabfallen):

auf den Boden fallen

spadać [form. perf. spaść] na ziemię

ins Wasser fallen

spaść do wody

vom Pferd/von der Leiter fallen

spaść z konia/drabiny

aus einem Fahrzeug/aus dem Fenster fallen

wypaść z pojazdu/przez okno

der Vorhang fällt

kurtyna f opada

auf etw acus. fallen (Blick)

padać [form. perf. paść] na coś

durch/in etw acus. fallen (Licht)

wpadać przez coś/do czegoś

Vorsicht, fall nicht!

uważaj, nie przewróć się!

es fällt Schnee/Regen

pada śnieg m /deszcz m

sie ließ sich in einen Sessel fallen

opadła na fotel

er fiel ihr ins Wort

wpadł jej w słowo

sie ist nicht auf den Mund gefallen coloq.

ona jest wygadana coloq.

sie ist nicht auf den Kopf gefallen coloq.

ona jest nie w ciemię bita coloq.

2. fallen (stolpern):

über etw acus. fallen

potykać [form. perf. potknąć] się o coś

3. fallen coloq. (nicht bestehen):

durch die Prüfung fallen

oblać egzamin coloq.

4. fallen:

fallen (sinken) (Wert, Preise, Fieber)

spadać [form. perf. spaść]

die Aktien sind gefallen

kursy mpl akcji spadły

die Temperatur ist um 10 Grad gefallen

temperatura f spadła o 10 stopni

im Preis fallen

tracić na cenie

der Dollar fällt immer noch

kurs dolara ciągle spada

5. fallen (in einen Zustand geraten):

sie fiel in tiefen Schlaf

zapadła w głęboki sen

in Angst fallen

popaść w strach elev.

er fällt von einem Extrem ins andere

on popada z jednej skrajności w drugą

6. fallen MILIT.:

fallen (sterben) (Soldat)

ginąć [form. perf. z‑]

fallen (überwältigt werden) (Festung, Stadt)

padać [form. perf. paść]

7. fallen (treffen):

auf jdn fallen (Verdacht)

paść na kogoś

auf einen Dienstag fallen

przypadać [form. perf. przypaść] we wtorek

sein Geburtstag fällt dieses Jahr auf einen Montag

jego urodziny pl. przypadają w tym roku w poniedziałek

die Wahl fiel auf ihn

wybór m padł na niego

da fiel sein Blick auf den Kalender

jego wzrok m padł na kalendarz elev.

8. fallen (sich plötzlich bewegen):

jdm um den Hals fallen

rzucać [form. perf. rzucić] się komuś na szyję

die Tür fiel ins Schloss

drzwi pl. zatrzasnęły się

9. fallen DER. (zufallen):

an den Erben fallen

przypadać [form. perf. przypaść] spadkobiercy

die Erbschaft fiel an die Kinder

spadek m przypadł dzieciom

10. fallen:

fallen (ergehen) (Entscheidung, Urteil)

zapadać [form. perf. zapaść]

11. fallen:

fallen (sich ereignen) (Ausgleichstreffer, Schuss)

padać [form. perf. paść]

kurz danach fiel das Tor zum 3:0

krótko potem padła trzecia bramka f

es fielen drei Schüsse

padły trzy strzały mpl

12. fallen:

fallen (geäußert werden) (Worte)

padać [form. perf. paść]

eine Bemerkung fallen lassen

pozwalać [form. perf. pozwolić] sobie na uwagę

sein Name ist nicht gefallen

jego nazwisko nt nie padło

darüber ist noch kein Wort gefallen

ani jedno słowo nt nie zostało jeszcze powiedziane na ten temat

13. fallen (sein, sich erweisen):

jdm leicht fallen

łatwo komuś przychodzić

das fällt ihm leicht

to mu przychodzi łatwo

es fällt mir schwer das zu sagen

z trudem [lub przykrością] muszę [to] powiedzieć

Chemie ist mir nie leicht gefallen

chemia f nigdy nie była moją mocną stroną

es dürfte dir schwer fallen, das zu beweisen

mogłoby być ci ciężko to udowodnić

es ist mir sehr schwer gefallen, das zu sagen

powiedzenie tego przyszło mi z wielkim trudem

14. fallen (erfasst werden):

das fällt auch in diese Kategorie

to także należy do tej kategorii

das fällt nicht unter diese Bestimmung

to nie podpada pod ten przepis coloq.

15. fallen (keine Geltung mehr haben):

[etw] fallen lassen Projekt

rezygnować [form. perf. z‑] [z czegoś]

[etw] fallen lassen Projekt

zaniechać [czegoś]

er ließ den Plan fallen

zaniechał tego planu

hạllen [ˈhalən] V. intr.

1. hallen:

hallen (schallen) (Schrei)

hallen (Stimme, Schuss)

rozlegać [form. perf. rozlec] się

2. hallen (nachhallen, widerhallen: Schritte):

odbijać [form. perf. odbić] się echem

lạllen [ˈlalən] V. trans., intr.

lallen (Säugling)

lallen (Betrunkener)

wạllen [ˈvalən] V. intr.

1. wallen:

wallen (Flüssigkeit) (Suppe, Wasser)

kipieć [form. perf. wy‑]

kurze Zeit wallen lassen

gotować kilka minut

2. wallen +sein elev.:

wallen (Haar)

wallen (Gewänder)

I . knạllen V. intr.

1. knallen +haben:

knallen (einen Knall von sich geben) (Tür)

trzaskać [form. perf. trzasnąć]

knallen (Peitsche)

śmigać [form. perf. śmignąć]

knallen (Korken)

strzelać [form. perf. strzelić]

knallen (Feuerwerkskörper)

wybuchać [form. perf. wybuchnąć]

knallen (Schuss)

padać [form. perf. paść]

den Korken knallen lassen

strzelić korkiem [butelki]

2. knallen +haben (ein Geräusch erzeugen):

mit der Tür knallen

trzaskać [form. perf. trzasnąć] drzwiami

mit der Peitsche knallen

śmigać [form. perf. śmignąć] biczem

3. knallen +sein coloq. (prallen):

gegen die Wand/die Tür knallen

walić [form. perf. walnąć] w ścianę/drzwi coloq.

auf den Boden knallen

runąć na ziemię

mit dem Auto gegen eine Mauer knallen

roztrzaskać samochód o mur

mit dem Kopf gegen die Wand knallen

uderzać [form. perf. uderzyć] głową o ścianę

4. knallen +haben coloq. (schießen):

wild um sich knallen

strzelać na ślepo dookoła

5. knallen +haben coloq. (Knallkörper zünden):

odpalać [form. perf. odpalić] petardę

6. knallen +haben coloq.:

knallen (scheinen) (Sonne)

7. knallen +sein:

knallen (zerspringen) (Reifen, Ballon)

pękać [form. perf. pęknąć]

II . knạllen V. trans.

1. knallen (zuschlagen):

die Tür knallen

trzaskać [form. perf. trzasnąć] drzwiami

2. knallen coloq. (werfen):

das Päckchen auf den Tisch/in die Ecke knallen

rzucać [form. perf. rzucić] paczkę [z hukiem] na stół/w kąt

den Hörer auf die Gabel knallen

trzaskać [form. perf. trzasnąć] słuchawką

sie knallte das Buch auf den Tisch

rzuciła książkę [z hukiem] na stół

3. knallen (schlagen):

jdm die Faust ins Gesicht knallen

walić [form. perf. walnąć] kogoś pięścią w twarz

jdm eine knallen coloq.

walnąć kogoś coloq.

III . knạllen V. v. refl. coloq.

sich aufs Sofa knallen

walnąć się na tapczan coloq.

IV . knạllen V. impers. +haben

es knallt (eine Tür fällt zu)

trzaskają drzwi

es knallt (ein Korken springt heraus)

strzela korek [z butelki]

es knallt (ein Unfall passiert)

es knallt (ein Knallkörper zündet)

wybucha petarda

es knallt (ein Schuss fällt)

słychać strzał

Hände hoch, sonst knallt’s [o. oder es knallt]! coloq.

ręce do góry, bo strzelam!

es hat mal wieder geknallt fig coloq. (es gab einen Streit)

znowu doszło do kłótni

I . krạllen [ˈkralən] V. trans.

1. krallen (bohren):

seine Finger in etw acus. krallen

wczepiać [form. perf. wczepić] swoje palce w coś

2. krallen coloq. (klauen):

[sich dat.] etw krallen

buchnąć [sobie] coś coloq.

er krallte sich dat. den Auftrag

[on] zwinął dla siebie to zamówienie

3. krallen coloq. (sich vornehmen):

sich dat. jdn krallen

ustawić sobie kogoś coloq.

den krall’ ich mir!

już ja go ustawię! coloq.

II . krạllen [ˈkralən] V. v. refl.

1. krallen (sich festkrallen):

sich an jdn/etw krallen

chwytać [form. perf. chwycić] się kogoś/czegoś

sich an jdn/etw krallen (Katze)

wczepiać [form. perf. wczepić] się kogoś/czegoś

sich an jdn/etw krallen (Mensch)

łapać [form. perf. z‑] się kogoś/czegoś

er krallte sich ans Geländer

złapał się balustrady

2. krallen (zupacken):

sich um etw acus. krallen (Finger)

uczepić się czegoś

Phạllen SUST., Phạlli SUST.

Phallen pl. de → Phallus

Véase también: Phallus

Phạllus <‑, ‑se [o. Phallen] [o. Phalli]> [ˈfalʊs, pl: ˈfali] SUST. m elev.

fallus m elev.

prạllen [ˈpralən] V. intr.

1. prallen +sein (anstoßen):

[mit dem Kopf] gegen/auf jdn/etw prallen

uderzyć [głową] o kogoś/w coś

2. prallen +haben (Sonne):

fạ̈llen [ˈfɛlən] V. trans.

1. fällen (umschlagen):

fällen Baum

ścinać [form. perf. ściąć]

fällen Baum

wycinać [form. perf. wyciąć]

fällen Holz

2. fällen DER. (verkünden, aussprechen):

fällen Spruch

wydawać [form. perf. wydać]

eine Entscheidung fällen

podjąć decyzję

ein Urteil über jdn fällen

wydać wyrok w czyjejś sprawie

3. fällen MATH:

eine Senkrechte fällen

poprowadzić prostopadłą

das Lot auf einer Geraden fällen

poprowadzić prostą prostopadłą do danej prostej

gẹllen [ˈgɛlən] V. intr.

1. gellen:

gellen (dröhnen) (Ruf, Stimme)

brzmieć [form. perf. za‑] przeraźliwie

ein Schrei gellte durch die Stille der Nacht

krzyk m rozdarł ciszę nocy

2. gellen (nachhallen):

rozbrzmiewać [form. perf. rozbrzmieć] echem

Pọllen <‑s, ‑> [ˈpɔlən] SUST. m BOT.

pyłek m

sọllen² <soll, sollte, gesollt> [ˈzɔlən] V. intr.

1. sollen (müssen):

du solltest besser ins Bett

powinieneś już iść do łóżka

2. sollen coloq. (bedeuten):

was soll diese Frage?

co ma znaczyć to pytanie nt ?

was soll der Mist?

co to za głupoty [lub bzdury] ? coloq.

was soll’s?

i co z tego? coloq.

wẹllen [ˈvɛlən] V. v. refl., trans.

sich wellen

falować [form. perf. po‑] się

ihr Haar wellt sich

jej włosy mpl układały się w fale

bẹllen [ˈbɛlən] V. intr.

szczekać [form. perf. za‑]

I . fụ̈llen [ˈfʏlən] V. trans.

1. füllen (voll machen):

napełniać [form. perf. napełnić]

ein Gefäß mit Wasser füllen

napełnić naczynie wodą

etw voll füllen

napełnić coś po brzegi

2. füllen (einfüllen):

etw in Säcke/Flaschen/Fässer füllen

workować [form. perf. za‑] /butelkować [form. perf. za‑] /beczkować [form. perf. za‑] coś

Wein in Flaschen füllen

rozlewać [form. perf. rozlać] wino do butelek

3. füllen GASTR.:

nadziewać [form. perf. nadziać]

die Schokolade ist mit einer Creme gefüllt

czekolada f jest nadziewana kremem

4. füllen (plombieren):

füllen Zahn

plombować [form. perf. za‑]

II . fụ̈llen [ˈfʏlən] V. v. refl.

napełniać [form. perf. napełnić] się

der Saal füllte sich mit Gästen

sala f wypełniła się gośćmi

ihre Augen füllten sich mit Tränen elev.

jej oczy ntpl wypełniły się łzami elev.

Véase también: gefüllt

gefụ̈llt ADJ.

1. gefüllt (voll):

gefüllt Brieftasche

2. gefüllt (mit einer Füllung versehen):

gefüllt Tomate, Paprikaschote

gefüllt Gebäck, Pralinen

mit Hackfleisch gefüllt

faszerowany mielonym mięsem

mit Likör gefüllt

z nadzieniem likierowym

Fụ̈llen <‑s, ‑> [ˈfʏlən] SUST. nt elev.

Füllen → Fohlen

Véase también: Fohlen

Fo̱hlen <‑s, ‑> [ˈfoːlən] SUST. nt (eines Pferds)

źrebię nt

hụ̈llen [ˈhʏlən] V. trans. elev.

okrywać [form. perf. okryć]

osłaniać [form. perf. osłonić]

owijać [form. perf. owinąć]

jdn/sich in eine Decke hüllen

okryć kogoś/się kołdrą

ein Tuch um etw hüllen

owinąć coś chustą

locuciones, giros idiomáticos:

sich in Schweigen hüllen

zbywać [form. perf. zbyć] [coś] milczeniem

kịllen [ˈkɪlən] V. trans. coloq.

sprzątnąć kogoś coloq.

¿Quieres añadir alguna palabra, frase o traducción?

Proponnos una nueva entrada.

Consultar el diccionario

alemán

Página en Deutsch | Български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski