Traducciones de „redene“ en el diccionario alemán » polaco

(Ir a polaco » alemán)

I . re̱den [ˈreːdən] V. intr.

1. reden (sprechen):

reden

mówić

jdn zum Reden bringen

skłonić [lub zmusić] kogoś do mówienia

lass mich zu Ende reden!

daj mi się wypowiedzieć do końca! coloq.

nicht zu reden von ...

nie mówiąc [lub wspominając] już o...

sie redet mit den Händen coloq.

[ona] dużo gestykuluje w czasie mówienia

Reden ist Silber, Schweigen ist Gold provb.

mowa f jest srebrem, a milczenie nt złotem provb.

2. reden (sich unterhalten):

[über jdn/etw] reden

rozmawiać [form. perf. po‑] [o kimś/czymś]

[über jdn/etw] wird viel geredet

wiele mówi się [na temat kogoś/czegoś]

miteinander reden

rozmawiać ze sobą

mit sich selbst dat. reden

mówić do siebie

reden wir nicht mehr darüber!

nie mówmy więcej o tym!

ich muss mit dir reden

muszę z tobą porozmawiać

wie redest du denn mit mir?

jak ty się do mnie odzywasz?

so lasse ich nicht mit mir reden

nie życzę sobie takiego tonu

darüber lässt sich reden coloq.

możemy się dogadać

darüber lässt sich reden coloq.

to jeszcze kwestia f dyskusji

das Reden

mówienie nt

[viel] von sich dat. reden machen

wzbudzać [form. perf. wzbudzić] zainteresowanie

[viel] von sich dat. reden machen

zwracać [form. perf. zwrócić] na siebie uwagę

du hast gut reden!

łatwo ci mówić! coloq.

darüber lasse ich nicht mit mir reden coloq.

nie ma dyskusji

3. reden (tratschen):

[über jdn/etw] reden

plotkować [o kimś/czymś]

die Leute reden viel

ludzie mpl dużo plotkują [lub gadają coloq. ]

schlecht von jdm reden

źle o kimś mówić

II . re̱den [ˈreːdən] V. trans.

1. reden (sagen):

Quatsch/Unsinn reden

opowiadać bzdury coloq.

red kein dummes Zeug!

nie gadaj głupot! coloq.

2. reden (sprechen):

wir redeten nur das Nötigste

rozmawialiśmy tylko o najważniejszych sprawach

ich muss ein ernstes Wort mit ihm reden

muszę z nim poważnie porozmawiać

III . re̱den [ˈreːdən] V. v. refl.

sich heiser reden

ochrypnąć od mówienia

sich heiser reden

ugadać się coloq.

sich in Rage/Begeisterung reden

wpadać [form. perf. wpaść] w szał/zachwyt podczas mówienia

Kredẹnz <‑, ‑en> [kre​ˈdɛnts] SUST. f alt

Kredenz

kredens m

Redere̱i̱ <‑, ‑en> [reːdə​ˈraɪ] SUST. f

1. Rederei sin pl. (Reden):

Rederei

gadanina f a. pey. coloq.

2. Rederei (Gerücht):

Rederei

plotka f

Helle̱ne (Hellenin) <‑n, ‑n; ‑, ‑nen> [hɛ​ˈleːnə] SUST. m (f) HIST.

Hellene (Hellenin)

Hellen(ka) m (f)

Hellene (Hellenin)

starożytny Grek m

Hellene (Hellenin)

starożytna Greczynka f

ạn|reden V. trans.

anreden

zwracać [form. perf. zwrócić] się

anreden

zagadywać [form. perf. zagadnąć]

jdn mit einem Titel anreden

tytułować kogoś

jdn mit „du“/„Sie“ anreden

zwracać się [lub mówić] do kogoś per „ty”/„pan, pani”

I . bere̱den* V. trans.

1. bereden (besprechen):

bereden

omówić

2. bereden (überreden):

bereden

przekonać

3. bereden (bequatschen):

bereden

obmówić

II . bere̱den* V. v. refl. (sich beraten)

sich mit jdm [über etw acus.] bereden

naradzić się z kimś [nad czymś]

zu̱|reden V. intr.

jdm zureden

przekonywać [form. perf. przekonać] kogoś

du musst ihm gut zureden

musisz go namówić [lub przekonać]

auf mein Zureden hin

za moją namową

nach langem Zureden

po długich namowach

Re̱dner(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> [ˈreːdnɐ] SUST. m(f)

Redner(in)

mówca(-czyni) m (f)

Sire̱ne <‑, ‑n> [zi​ˈreːnə] SUST. f

Sirene

syrena f

Re̱e̱de <‑, ‑n> [ˈreːdə] SUST. f

Reede

reda f

der Tanker liegt auf der Reede

tankowiec m stoi na redzie

Mi̱e̱ne <‑, ‑n> [ˈmiːnə] SUST. f

Miene

mina f

mit freundlicher Miene

z uprzejmą miną

eine freundliche/finstere/saure Miene machen

robić [form. perf. z‑] uprzejmą/posępną/kwaśną minę

ohne eine Miene zu verziehen

z kamienną twarzą

ohne eine Miene zu verziehen

nie drgnąwszy

locuciones, giros idiomáticos:

gute Miene zum bösen Spiel machen

robić dobrą minę do złej gry

er machte Miene, seinen Platz zu verlassen

chciał opuścić swoje miejsce

Bie̱ne <‑, ‑n> [ˈbiːnə] SUST. f

Biene

pszczoła f

Sze̱ne <‑, ‑n> [ˈstseːnə] SUST. f

1. Szene (Theaterszene):

Szene

scena f

sie erhielt Beifall auf offener Szene

jej grę przerwały oklaski pl.

etw in Szene setzen Stück

inscenizować [form. perf. za‑] coś

etw in Szene setzen (arrangieren)

zaaranżować coś

sich in Szene setzen

popisywać się

sich in Szene setzen

brylować elev.

2. Szene (Streit):

Szene

scena f

Szene

awantura f

jdm eine Szene machen

urządzać [form. perf. urządzić] komuś scenę

3. Szene:

Szene (Bereich)

środowisko nt

Szene (Musikszene)

scena f muzyczna

4. Szene coloq. (Milieu):

sich in der literarischen Szene auskennen

bardzo dobrze znać środowisko literackie

Re̱de <‑, ‑n> [ˈreːdə] SUST. f

1. Rede (Ansprache):

Rede

mowa f

Rede

przemówienie nt

eine Rede halten

wygłaszać [form. perf. wygłosić] mowę

sich in freier Rede üben

ćwiczyć się w sztuce retoryki

große Reden schwingen coloq.

przechwalać się

2. Rede LING.:

direkte/indirekte Rede

mowa f zależna/niezależna

3. Rede (Meinung, Äußerung):

die Rede ist von ...

mowa f o...

wovon ist die Rede?

o czym mowa?

etw zur Rede bringen al. s.

poruszyć [lub omówić] coś

etw zur Rede bringen al. s.

wspomnieć o czymś

[das war schon immer] meine Rede! coloq.

zawsze tak twierdziłem!

[das war schon immer] meine Rede! coloq.

takie było zawsze moje zdanie nt !

davon kann keine Rede sein!

nie ma mowy!

das ist nicht der Rede wert

nie warto o tym mówić

jdn zur Rede stellen

wezwać kogoś na rozmowę

jdm Rede und Antwort stehen

zdawać [form. perf. zdać] komuś raport

jdm Rede und Antwort stehen

tłumaczyć [form. perf. wy‑] się komuś z czegoś

der langen Rede kurzer Sinn

krótko mówiąc

I . rẹnnen <rennt, rannte, gerannt> [ˈrɛnən] V. intr. +sein

1. rennen (schnell laufen):

rennen

pędzić [form. perf. po‑]

rennen

gnać [form. perf. po‑]

gerannt kommen

przybiegać [form. perf. przybiec] pędem

um die Wette rennen

ścigać się

2. rennen (stoßen):

gegen etw rennen

wpadać [form. perf. wpaść] na coś

er rannte mit dem Kopf gegen die Tür

uderzył z rozpędu głową w drzwi

3. rennen pey. coloq. (hingehen):

er rennt wegen jeder Kleinigkeit zu seinem Vater

z każdym drobiazgiem leci do ojca coloq.

II . rẹnnen <rennt, rannte, gerannt> [ˈrɛnən] V. trans. +haben o sein

1. rennen DEP.:

hundert Meter rennen

startować [form. perf. wy‑] w biegu na sto metrów

2. rennen (stoßen):

jdn zu Boden rennen

przewrócić kogoś w pędzie

3. rennen coloq. (rammen):

jdm ein Messer in den Bauch rennen

wpakować komuś nóż w brzuch coloq.

Ebene SUST.

Entrada creada por un usuario

glaziale Ebene f GEO

równina polodowcowa f