Traducciones de „falo“ en el diccionario alemán » polaco

Ha̱lo <‑[s], ‑s [o. ‑nen]> [ˈhaːlo, pl: ˈhaːlos, ha​ˈloːnən] SUST. m PHYS

Halo

halo nt

Fạll¹ <‑[e]s, sin pl. > [fal] SUST. m

Fall a. fig:

Fall (das Fallen, Stürzen)

upadek m a. elev.

Fall (Hinabfallen)

spadek m

Fall (Hinabfallen)

spadanie nt

der freie Fall PHYS

swobodny spadek

der freie Fall PHYS

swobodne spadanie

locuciones, giros idiomáticos:

zu Fall kommen (hinfallen) elev.

przewracać [form. perf. przewrócić] się

zu Fall kommen (scheitern)

upadać [form. perf. upaść ]elev.

zu Fall kommen (scheitern)

ponosić [form. perf. ponieść] porażkę

er hat ihn zu Fall gebracht (hinfallen lassen) elev.

przewrócił go

er hat ihn zu Fall gebracht (scheitern lassen)

spowodował jego upadek elev.

er hat ihn zu Fall gebracht (scheitern lassen)

przyczynił się do jego upadku elev.

Fạlz <‑es, ‑e [o. Fälze]> [falts] SUST. m

1. Falz ARQUIT.:

Falz

przylga f

Falz

rąbek m

Falz (Kerbschnitt)

fuga f

Falz (Kerbschnitt)

wpust m

Falz (Kerbschnitt)

falc m

Falz (Kerbschnitt)

felc m

2. Falz TÉC. (beim Formen):

Falz

zakładka f

Falz

zawijka f

3. Falz TIPOGR.:

Falz

falc m

Falz

zagięcie nt

I . fa̱u̱l [faʊl] ADJ.

1. faul (nicht fleißig):

faul

leniwy

so ein fauler Kerl!

co za leniwy chłopak m !

sich auf die faule Haut legen

oddać się lenistwu

2. faul (verfault):

faul Lebensmittel

zepsuty

faul Wasser

nieświeży

faul Obst, Laub

zgniły

faul Holz

zbutwiały

faul Zahn

spróchniały

3. faul pey. coloq. (zweifelhaft):

faul Kompromiss

wątpliwy

faul Ausrede

wykrętny

an der Sache ist etw faul

ta sprawa f jest podejrzana coloq.

das ist doch alles fauler Zauber

to po prostu czysty szwindel m [lub przekręt m ] coloq.

4. faul alt:

faul (säumig) Kredit

zaległy

faul (nachlässig) Schuldner

opieszały

II . fa̱u̱l [faʊl] ADV.

1. faul (träge):

faul herumliegen

leniwie

2. faul (verfault):

etw riecht faul

coś śmierdzi zgnilizną

fa̱hl [faːl] ADJ.

fahl Gesicht:

fahl

blady

das fahle Licht des Mondes

blady blask m księżyca

eine fahle Farbe

blady kolor m

er ist ganz fahl im Gesicht

on jest całkiem blady na twarzy

I . fair [fɛːɐ̯] ADJ.

fair Angebot, Person

uczciwy

fair Spiel

fair

das ist nicht fair!

to nie [jest] fair!

II . fair [fɛːɐ̯] ADV.

fair spielen, kämpfen, sich verhalten:

fair

fair

fạnd [fant] V. trans., intr., v. refl.

fand imperf. von finden

Véase también: finden

I . fịnden <findet, fand, gefunden> [ˈfɪndən] V. trans.

1. finden (entdecken):

finden

znaleźć

wieder finden

odnaleźć

[bei jdm] Hilfe finden

znaleźć [u kogoś] pomoc

er war nirgends zu finden

nigdzie nie można go było znaleźć

ihr Haus ist gut/schlecht zu finden

do ich domu łatwo/trudno trafić

wer sucht, der findet provb.

szukajcie, a znajdziecie provb.

2. finden (einschätzen):

wie findest du das?

co o tym sądzisz?

ich finde es gut, dass ...

uważam, że to dobrze, że...

jdn gut finden

uważać, że ktoś jest dobry

das finde ich nicht!

[ja] tak nie uważam!

das finde ich nicht!

nie sądzę!

das finde ich auch!

też tak sądzę!

ich finde es hier ganz angenehm

uważam, ze jest tu całkiem miło

3. finden (vorfinden):

sie fand ihn schlafend/bei der Arbeit

zastała go śpiącego/przy pracy

4. finden (erfahren):

nichts an jdm/etw finden

nic w kimś/czymś nie widzieć

nichts dabei finden etw zu tun

nie widzieć nic złego w zrobieniu czegoś

ich finde nichts Schlimmes dabei

nie widzę w tym nic złego

5. finden (teilhaftig werden):

Mut finden

odważyć się

Sprache finden

znaleźć język

Anklang finden

spotykać [form. perf. spotkać] się z uznaniem

Beachtung finden

cieszyć się zainteresowaniem

kein Ende finden

nie mieć końca

Verwendung finden

znajdować [form. perf. znaleźć] zastosowanie

sie fand keine Ruhe

[ona] nie mogła [lub potrafiła] się uspokoić

II . fịnden <findet, fand, gefunden> [ˈfɪndən] V. intr.

1. finden (kommen):

nach Hause finden

trafić do domu

zu sich selbst finden (zur Ruhe kommen)

dochodzić [form. perf. dojść] do siebie

ich muss zu mir selbst finden

muszę odnaleźć siebie

2. finden (meinen):

finden, [dass ...]

uważać, [że...]

finden Sie nicht auch, dass ...?

czy nie uważa pan/pani również, że...?

III . fịnden <findet, fand, gefunden> [ˈfɪndən] V. v. refl.

1. finden (wieder auftauchen):

sich wieder finden

odnaleźć się

ich hoffe, der Schlüssel findet sich gleich wieder

mam nadzieję, że klucz m zaraz się znajdzie

das Buch wird sich schon wieder finden

ta książka f na pewno się znajdzie

das wird sich alles finden

wszystko będzie dobrze

2. finden (sich ausfindig machen lassen):

es findet sich keiner, der ...

nie ma nikogo, kto...

3. finden (sich begegnen):

finden

spotkać [lub odnaleźć] się

wir haben uns in diesem Gedränge leider nicht gefunden

niestety nie znaleźliśmy się w tym tłoku

fạst [fast] ADV.

fast

prawie

fast immer

niemal zawsze

fast nie/nichts

prawie nigdy/nic

fast alle waren da

prawie wszyscy [tam] byli

fast drei Uhr

prawie [lub dochodzi] trzecia [godzina]

er wäre fast gestürzt

omal się nie przewrócił

fast hätte ich’s vergessen

o mało co [był]bym zapomniał

flo̱g [floːk] V. intr., trans.

flog imperf. von fliegen

Véase también: fliegen

I . fli̱e̱gen <fliegt, flog, geflogen> [ˈfliːgən] V. intr. +sein

1. fliegen:

fliegen (sich durch die Luft bewegen) (Vögel, Blätter)

lecieć

fliegen (sich durch die Luft bewegen) (Vögel, Blätter)

latać

fliegen (sich durch die Luft bewegen) (Vögel, Blätter)

frunąć

fliegen (sich durch die Luft bewegen) (Vögel, Blätter)

fruwać

auf den Boden fliegen (Ball)

spadać [form. perf. spaść] na ziemię

ich kann doch nicht fliegen

przecież nie mam skrzydeł

mit fliegenden Fahnen

bez wahania

2. fliegen (sich fortbewegen, reisen):

nach Breslau fliegen (Flugzeug, Person)

lecieć [form. perf. po‑] do Wrocławia

nach Breslau fliegen (Fluggesellschaft)

latać do Wrocławia

wann fliegt die nächste Maschine nach Mallorca?

kiedy odlatuje najbliższy samolot m na Majorkę?

was machst du im Urlaub? – ich fliege nach Mexico

jak spędzasz urlop? – lecę do Meksyku

wie lange fliegt man von Wien nach Buenos Aires?

jak długo leci się z Wiednia do Buenos Aires?

bist du schon mal geflogen?

leciałeś już kiedyś samolotem?

3. fliegen elev. (eilen):

fliegen

pędzić

fliegen

gnać

jdm um den Hals fliegen

rzucać [form. perf. rzucić] się komuś na szyję

4. fliegen coloq. (hinausgeworfen werden):

fliegen von der Arbeit, Schule

wylatywać [form. perf. wylecieć ]coloq.

ich bin geflogen

wyleciałem coloq.

er ist [auf die Straße] geflogen

wyleciał [na ulicę] coloq.

5. fliegen coloq. (durchfallen):

durch eine Prüfung [o. durchs Examen] fliegen

oblać egzamin coloq.

6. fliegen coloq. (angezogen werden):

auf jdn/etw fliegen

latać [lub szaleć] za kimś/czymś coloq.

auf jdn/etw fliegen

lecieć na kogoś/coś coloq.

er fliegt auf neue Autos

[on] szaleje za nowymi samochodami

7. fliegen (geworfen werden):

fliegen

lecieć [form. perf. prze‑ lub w‑ lub nad‑]

der Ball flog über das Tor

piłka f przeleciała nad bramką

ein Stein flog durchs Fenster

kamień m wleciał przez okno

plötzlich kam ein Schneeball geflogen und traf ihn am Kopf

nagle nadleciała śnieżka f i trafiła go w głowę

in die Luft fliegen

wylatywać [form. perf. wylecieć] w powietrze

in die Luft fliegen

eksplodować

II . fli̱e̱gen <fliegt, flog, geflogen> [ˈfliːgən] V. trans.

1. fliegen (steuern):

fliegen Flugzeug

pilotować

2. fliegen (mit einem Luftfahrzeug befördern):

fliegen Passagiere, Güter

przewozić [form. perf. przewieźć]

fliegen Passagiere, Güter

transportować [form. perf. prze‑]

3. fliegen +sein (zurücklegen):

fliegen Route, Strecke

przelecieć

fliegen Route, Strecke

pokonywać [form. perf. pokonać]

einen Umweg fliegen

polecieć okrężną trasą

musst du morgen arbeiten? – ja, ich fliege Düsseldorf – New York

pracujesz jutro? – tak, mam lot z Düsseldorfu do Nowego Jorku

flo̱h [floː] V. intr.

floh imperf. von fliehen

Véase también: fliehen

fli̱e̱hen <flieht, floh, geflohen> [ˈfliːən] V. intr. +sein

fliehen

uciekać [form. perf. uciec]

zu jdm fliehen

schronić się u [lub uciec do] kogoś

er flieht vor der Polizei/vor dem Gewitter/ins Ausland

[on] ucieka przed policją/przed burzą/za granicę

flọssGR [flɔs] V. intr., flọßGA V. intr.

floss imperf. von → fließen

Véase también: fließen

fli̱e̱ßen <fließt, floss, geflossen> [ˈfliːsən] V. intr. +sein

1. fließen:

fließen (strömen) (Flüssigkeit, Tränen)

płynąć

fließen (strömen) (Flüssigkeit, Tränen)

ciec

die Spree fließt durch Bautzen

S[z]prewa f przepływa przez Budziszyn

die Netze fließt in die Warthe

Noteć f wpływa do Warty

die Elbe fließt in die Nordsee

Łaba f uchodzi do Morza Północnego

das Wasser fließt nur spärlich

woda f ledwo cieknie

Gelder/Spenden fließen fig

napływają pieniądze pl. /datki mpl

der Sekt floss in Strömen fig

szampan m lał się strumieniami fig

es ist genug Blut geflossen fig

przelano już dość krwi fig

2. fließen:

fließen (sich bewegen) (Luftmassen)

przemieszczać się

fließen (elektrischer Strom)

płynąć

fließender Verkehr

płynny [lub ciągły] ruch m

alles fließt PHILOS

wszystko płynie