Traducciones de „vielfachen“ en el diccionario neerlandés » alemán

(Ir a alemán » neerlandés)

ge·la·chen V.

gelachen volt. deelw. van lachen¹, lachen²

Véase también: lachen , lachen

la·chen² <lachte, h. gelachen> [lɑxə(n)] V. trans. (door lachen in een toestand komen)

lachen

lachen

het is om je rot te lachen

es ist zum Schießen [o. Schreien]

zich tranen lachen

Tränen lachen

zich een ongeluk lachen

sich dat. einen Ast lachen

zich krom/slap/zich halfdood lachen

sich kranklachen/schieflachen/totlachen

wie het laatst lacht, lacht het best provb.

wer zuletzt lacht, lacht am besten

la·chen¹ <lachte, h. gelachen> [lɑxə(n)] V. intr.

1. lachen:

lachen (als uiting van vrolijkheid, opgewektheid)

lachen

lachen (ingetogen, fijntjes)

lächeln

iem aan het lachen maken

jdn zum Lachen bringen

fijntjes lachen

schmunzeln

fijntjes lachen

verschmitzt lächeln

in lachen uitbarsten

laut loslachen

in zijn vuistje lachen

sich dat. (eins) ins Fäustchen lachen

zijn lachen inhouden

sich dat. das Lachen verbeißen [o. verkneifen]

laat mij niet lachen!

dass ich nicht lache!

om [o. over ] iets lachen

über etw acus. lachen

schaterend lachen

schallend [o. laut] lachen

schudden van het lachen

sich vor Lachen wälzen

dubbel liggen van het lachen

sich biegen [o. krümmen] vor Lachen

2. lachen (bespotten, schertsen; leedvermaak hebben):

lachen

lachen

lachen

lächeln

ik lach er niet om

mir ist nicht zum Lachen

er is [o. valt ] niets te lachen

es gibt nichts zu lachen

toe·la·chen <lachte toe, h. toegelachen> [tulɑxə(n)] V. trans.

1. toelachen (lachend aankijken):

toelachen

zulachen +dat.

toelachen

anlachen +acus.

2. toelachen form. (gunstig gestemd zijn):

toelachen

gewogen sein +dat.

uit·la·chen¹ <lachte uit, i. uitgelachen> [œytlɑxə(n)] V. intr. (ten einde lachen)

uitlachen

auslachen

ze raakte maar niet uitgelachen

sie kam aus dem Lachen gar nicht mehr raus coloq.

af·la·chen <lachte af, h. afgelachen> [ɑflɑxə(n)] V. intr.

heel wat aflachen

aus dem Lachen nicht (mehr) herauskommen

aan·la·chen <lachte aan, h. aangelachen> [anlɑxə(n)] V. intr.

aanlachen

anlachen +acus.

de fortuin lacht hem aan

das Glück ist ihm hold

de roem lacht hem aan

ihm winkt der Ruhm

glim·la·chen <glimlachte, h. geglimlacht> [ɣlɪmlɑxə(n)] V. intr.

glimlachen

lächeln

glimlachen (fijntjes)

schmunzeln

naar/tegen iem glimlachen

jdn anlächeln/jdm zulächeln

om iets glimlachen

über etw acus. schmunzeln

vie·len V.

vielen 3. pers. pl. imperf. van vallen¹, vallen²

Véase también: vallen , vallen

val·len² <viel, i. gevallen> [vɑlə(n)] V. v. impers. ww

1. vallen (ontstaan):

vallen

geben

er vielen doden

es gab Tote

er vallen klappen

es setzt Prügel

er valt een schot

es fällt ein Schuss

er viel een stilte

es entstand eine Stille

toen zijn er enkele woorden gevallen

dann hat es eine Auseinandersetzung gegeben

2. vallen (op een bepaalde manier zijn):

vallen

geben

vallen

sein

daarover valt te praten

darüber lässt sich reden

er viel niet aan te tornen

daran war nicht zu rütteln

wat valt er te vertellen?

was gibt es zu erzählen?

er valt veel voor te zeggen

das hat viel für sich

er valt nog weinig van te zeggen

man weiß noch nichts Genaues

val·len¹ <viel, i. gevallen> [vɑlə(n)] V. intr.

1. vallen (neervallen):

vallen

fallen

het doek valt

der Vorhang fällt

het doek valt fig.

≈ das Spiel ist aus

komen te vallen

zu Fall kommen

een opmerking laten vallen

eine Bemerkung fallen lassen

2. vallen (omvallen):

vallen

(hin)fallen

vallen

(hin)stürzen

aan stukken vallen

auseinanderfallen

een gat in zijn knie vallen

sich dat. das Knie aufschlagen

zich laten vallen

sich hinfallen lassen

naar beneden vallen

herunterfallen

naar beneden vallen

hinunterfallen

op z'n bek vallen fig.

auf die Schnauze fallen

met vallen en opstaan fig.

≈ mit vielen Rückschlägen

over een woord vallen fig.

sich über ein Wort ärgern

van de trap af vallen

die Treppe herunterfallen

van zijn stoel vallen van verbazing fig.

vor Staunen fast vom Stuhl fallen

3. vallen (terechtkomen):

vallen

fallen

een blik laten vallen op

einen Blick auf etw acus. fallen lassen

de keuze/de verdenking viel op haar

die Wahl/der Verdacht fiel auf sie

de klemtoon valt op de eerste lettergreep

der Akzent liegt auf der ersten Silbe

4. vallen (plaatshebben op):

vallen

fallen

Kerstmis valt op een woensdag

Weihnachten fällt auf einen Mittwoch

5. vallen (los neerhangen):

vallen

fallen

in plooien vallen

in Falten fallen

6. vallen (zich voordoen):

de avond valt

der Abend bricht herein

7. vallen (in een situatie zijn):

vallen

fallen

in een bepaalde categorie vallen

unter eine bestimmte Kategorie fallen

8. vallen (sneuvelen):

vallen ook fig.

fallen

het kabinet is gevallen

das Kabinett ist gestürzt worden

9. vallen (in een toestand komen):

vallen

fallen

in slechte handen vallen

in schlechte Hände geraten

hij viel van de ene verbazing in de andere

er kam aus dem Staunen nicht heraus

uit de toon vallen

aus dem Rahmen fallen

10. vallen:

zijn idee valt goed (gewaardeerd worden)

seine Idee wird begrüßt

in de smaak vallen

Anklang finden

locuciones, giros idiomáticos:

zij valt op mannen (zich aangetrokken voelen tot)

sie ist verrückt nach Männern

bij het vallen van de nacht

bei Einbruch der Nacht

iem in de rede vallen

jdm ins Wort fallen

hij liet de aanklacht vallen

er zog die Anklage zurück

iem om de hals vallen

jdm um den Hals fallen

het werk valt me zwaar

die Arbeit fällt mir schwer

zelf·ach·ting [zɛləfɑxtɪŋ] SUST. f geen pl.

zelfachting

Selbstachtung f