alemán » polaco

Traducciones de „loswetzen“ en el diccionario alemán » polaco (Ir a polaco » alemán)

Mostrar un resumen de todos los resultados

lo̱s|werden: verbo transitivo
lo̱s|platzen: verbo intransitivo
lo̱s|wollen: verbo intransitivo
ạb|setzen: I. verbo transitivo II. verbo intransitivo III. verbo reflexivo
ạn|setzen: I. verbo transitivo II. verbo intransitivo
besẹtzen: verbo transitivo
zu̱|setzen: I. verbo intransitivo II. verbo transitivo
Ạnsetzen: sustantivo
ersẹtzen: verbo transitivo
ụm|setzen: I. verbo transitivo II. verbo reflexivo
vo̱r|setzen: I. verbo transitivo II. verbo reflexivo
a̱u̱s|setzen: I. verbo transitivo II. verbo intransitivo III. verbo reflexivo
A̱u̱ssetzen: sustantivo
ạb|hetzen: verbo reflexivo
benẹtzen: verbo transitivo
a̱u̱f|hetzen: verbo transitivo
a̱u̱f|setzen: I. verbo transitivo II. verbo intransitivo III. verbo reflexivo
bei̱|setzen: verbo transitivo
e̱i̱n|setzen: I. verbo transitivo II. verbo intransitivo III. verbo reflexivo
entsẹtzen: I. verbo transitivo II. verbo reflexivo

Los resultados a continuación se escriben de forma parecida: loswerden , losplatzen , Aussetzen , aussetzen , vorsetzen , umsetzen , ersetzen , Ansetzen , zusetzen , besetzen , ansetzen , absetzen , loswollen , wegsetzen , versetzen , verpetzen , vernetzen , verletzen , verhetzen , hinsetzen , Entsetzen , entsetzen , einsetzen , beisetzen , aufsetzen , aufhetzen , benetzen , abhetzen y/e durchwetzen

lo̱s|werden V. trans. irr +sein

1. loswerden (sich befreien):

loswerden Person, Arbeit, Erkältung

pozbywać [form. perf. pozbyć] się

seinen Kummer loswerden

pozbyć się zmartwień

eine Idee nicht loswerden

nie móc się uwolnić od jakiejś myśli

ich werde den Gedanken nicht los, dass ...

nie mogę pozbyć się myśli, że...

2. loswerden coloq. (verlieren):

gubić [form. perf. z‑]

beim Kartenspiel ist er 100 Euro losgeworden

stracił 100 euro podczas gry w karty

3. loswerden coloq. (verkaufen):

opychać [form. perf. opchnąć ]coloq.

lo̱s|platzen V. intr. +sein coloq.

1. losplatzen (spontan loslachen):

wybuchać [form. perf. wybuchnąć] śmiechem

2. losplatzen (spontan äußern):

wypalać [form. perf. wypalić] [z czymś] coloq.

palnąć coloq.

kaum traf sie ihre Freunde, platzte sie mit den Neuigkeiten los

gdy tylko spotkała przyjaciół, od razu zaczęła opowiadać nowinki

lo̱s|wollen V. intr. irr coloq.

chcieć wyjść

I . ạb|setzen V. trans.

1. absetzen (des Amtes entheben):

absetzen Minister, Regierung

dymisjonować [form. perf. z‑]

2. absetzen (abnehmen):

absetzen Hut, Brille

zdejmować [form. perf. zdjąć]

3. absetzen (hinstellen):

absetzen Trinkgefäß

odstawiać [form. perf. odstawić]

absetzen Last

den Koffer auf dem Boden absetzen

postawić walizkę na ziemi

4. absetzen (aussteigen lassen):

absetzen Mitfahrer

wysadzać [form. perf. wysadzić]

er hat mich an der Tankstelle abgesetzt

[on] wysadził mnie na stacji benzynowej

5. absetzen (den Reiter abwerfen):

zrzucać [form. perf. zrzucić]

6. absetzen COM. (verkaufen):

absetzen Produkt

sprzedawać [form. perf. sprzedać]

7. absetzen FIN.:

etw [von der Steuer] absetzen

odliczać [form. perf. odliczyć] coś [od podatku]

8. absetzen (nicht stattfinden lassen):

absetzen Veranstaltung, Theaterstück

odwoływać [form. perf. odwołać]

9. absetzen MED.:

absetzen Medikament

odstawiać [form. perf. odstawić]

absetzen Behandlung

przerywać [form. perf. przerwać]

10. absetzen (von einer Stelle kurz wegnehmen):

absetzen Feder, Geigenbogen, Flöte

odrywać [form. perf. oderwać]

absetzen Gewehr

opuszczać [form. perf. opuścić]

trinken, ohne das Glas abzusetzen

pić duszkiem ze szklanki

11. absetzen coloq. (geschehen):

es setzt Prügel ab

II . ạb|setzen V. intr.

trinken ohne abzusetzen

pić duszkiem [form. perf. wy‑]

III . ạb|setzen V. v. refl.

1. absetzen (sich niederschlagen):

absetzen a. QUÍM., GEO

osadzać [form. perf. osadzić] się

in diesem Fluss setzt sich viel Gerölle ab

w tej rzece osadza sie dużo otoczaków

2. absetzen coloq. (verschwinden):

urywać [form. perf. urwać] się coloq.

wymykać [form. perf. wymknąć] się coloq.

die Kinder haben sich aus der Schule abgesetzt

dzieci ntpl urwały się ze szkoły

3. absetzen (sich unterscheiden):

sich von jdm/etw absetzen

odróżniać się od kogoś/czegoś

4. absetzen DEP.:

unsere Mannschaft setzt sich an der Tabellenspitze ab

nasza drużyna umacnia się na szczycie tabeli

5. absetzen MILIT. (sich zurückziehen):

cofać [form. perf. cofnąć ][lub wycofywać [form. perf. wycofać ]] się

I . ạn|setzen V. trans.

1. ansetzen (in eine Stellung bringen):

ansetzen Blasinstrument

przykładać [form. perf. przyłożyć] do ust

das Glas [zum Trinken] ansetzen

podnieść szklankę [do ust]

2. ansetzen (positionieren):

ansetzen Werkzeug

ustawiać [form. perf. ustawić]

3. ansetzen (anfügen):

ein Verlängerungsstück [an etw acus. o dat.] ansetzen

dołączać [form. perf. dołączyć] [do czegoś] przedłużacz

4. ansetzen (veranschlagen):

die Kosten zu niedrig ansetzen

za nisko oszacować koszty

5. ansetzen (festlegen):

ansetzen Termin

wyznaczać [form. perf. wyznaczyć]

die Prämiere ist für den 1. Februar angesetzt

premierę wyznaczono na 1 lutego

6. ansetzen (hetzen):

einen Detektiv auf jdn/etw ansetzen

nasyłać [form. perf. nasłać] na kogoś/coś detektywa coloq.

Hunde auf eine Spur ansetzen

naprowadzić psy na trop

7. ansetzen (bilden):

Grünspan/Rost/Schimmel ansetzen

pokrywać [form. perf. pokryć] się patyną/rdzą/pleśnią

Blätter ansetzen

wypuszczać [form. perf. wypuścić] liście

Fett ansetzen coloq.

obrosnąć w tłuszcz [lub tłuszczem] coloq.

8. ansetzen (zubereiten):

ansetzen Bowle

przygotowywać [form. perf. przygotować]

II . ạn|setzen V. intr.

1. ansetzen (beginnen):

zum Sprechen/Trinken ansetzen

zacząć mówić/pić

die Maschine setzt zur Landung an

samolot m podchodzi do lądowania

2. ansetzen (dick machen):

[bei jdm] ansetzen (Essen)

tuczyć [form. perf. u‑] [kogoś]

3. ansetzen (anbrennen):

przypalać [form. perf. przypalić]

besẹtzen* V. trans.

1. besetzen (belegen):

besetzen Platz, Stuhl

zajmować [form. perf. zająć]

eine Stelle besetzen a. MILIT.

zająć pozycję

2. besetzen (widerrechtlich beziehen):

besetzen Haus, Land

besetzen Haus, Land

3. besetzen (ausfüllen):

besetzen Stelle, Amt, Rolle

obsadzać [form. perf. obsadzić]

besetzen Stelle, Amt, Rolle

eine Stelle/eine Rolle mit jdm besetzen

obsadzić kimś jakąś posadę/rolę

4. besetzen (verzieren):

etw mit Pailletten besetzen

ozdabiać [form. perf. ozdobić] coś świecidełkami

I . zu̱|setzen V. intr.

1. zusetzen (sich negativ auswirken):

jdm zusetzen (Krankheit)

dokuczać [form. perf. dokuczyć] komuś

der plötzliche Verlust der Ehefrau hat ihm sehr zugesetzt

nagła utrata f żony bardzo go dotknęła

2. zusetzen (bedrängen):

jdm [mit seinen Bitten] zusetzen

naprzykrzać się komuś [swoimi prośbami]

sie setzte dem Großvater mit Betteln zu, bis er nachgab

męczyła dziadka swoim błaganiem, dopóki nie ustąpił

3. zusetzen (verletzen):

dopiekać [form. perf. dopiec]

dokuczać [form. perf. dokuczyć]

sie setzten dem wehrlosen Gefangenen ziemlich zu

prawie zadręczyli bezbronnego jeńca

II . zu̱|setzen V. trans.

1. zusetzen (hinzufügen):

dodawać [form. perf. dodać]

[zu] der Sangria noch etwas Schnaps zusetzen

dodać do sangrii jeszcze trochę wódki

2. zusetzen Geld:

dopłacać [form. perf. dopłacić]

ich habe bei diesem Geschäft meine gesamten Finanzreserven zugesetzt

włożyłem w ten interes moje wszystkie rezerwy finansowe

Ạnsetzen <‑s, sin pl. > SUST. nt

Ansetzen zur Tatbestandsverwirklichung DER.

przygotowanie nt do urzeczywistnienia znamion czynu przestępczego

ersẹtzen* V. trans.

1. ersetzen (erstatten):

ersetzen Unkosten

zwracać [form. perf. zwrócić]

2. ersetzen (austauschen):

wymieniać [form. perf. wymienić]

zastępować [form. perf. zastąpić]

etw [durch etw] ersetzen

zastąpić coś [czymś]

3. ersetzen (vertreten):

den Kindern die Mutter ersetzen

zastąpić dzieciom matkę

4. ersetzen a. FIN.:

ersetzen Verlust

zrekompensować

jdm einen Schaden ersetzen

wynagrodzić komuś szkodę

5. ersetzen DER.:

ersetzende Entscheidung

decyzja f zastępująca

I . ụm|setzen V. trans.

1. umsetzen (an eine andere Stelle setzen, umpflanzen):

jdn/etw umsetzen

przesadzić kogoś/coś

2. umsetzen (anwenden):

umsetzen Erfahrungen, Wissen

stosować [form. perf. za‑]

etw in die Praxis umsetzen

stosować [form. perf. za‑] coś w praktyce

etw in die Praxis umsetzen

realizować [form. perf. z‑]

ein Projekt umsetzen

realizować projekt

etw in die Tat umsetzen

wcielać [form. perf. wcielić] coś w czyn

3. umsetzen (verkaufen):

sprzedawać [form. perf. sprzedać]

heute wurden Waren im Wert von 20.000 Euro umgesetzt

dziś sprzedano towary wartości 20 000 euro

4. umsetzen (umwandeln):

ein Theaterstück filmisch umsetzen

przerabiać [form. perf. przerobić] sztukę na film

sein Geld in Schallplatten umsetzen

wydawać pieniądze na płyty

Arbeit setzt sich in Wärme um

praca f zamienia się w ciepło

II . ụm|setzen V. v. refl.

przesiadać [form. perf. przesiąść] się

I . vo̱r|setzen V. trans.

1. vorsetzen (nach vorn setzen):

jdn vorsetzen

sadzać [form. perf. posadzić] kogoś z przodu

2. vorsetzen (anbieten) Programm, Lügen:

vorsetzen fig

jdm eine Suppe vorsetzen

częstować [form. perf. po‑] kogoś zupą

II . vo̱r|setzen V. v. refl.

przesiadać [form. perf. przesiąść] się do przodu

I . a̱u̱s|setzen V. trans.

1. aussetzen (zurücklassen):

aussetzen Kind, Haustier

porzucać [form. perf. porzucić]

aussetzen Wild

osadzać [form. perf. osadzić ](zwierzęta na nowym terenie)

2. aussetzen (preisgeben):

jdn/etw einer Gefahr aussetzen dat.

narażać [form. perf. narazić] kogoś/coś na niebezpieczeństwo

heftigen Vorwürfen ausgesetzt sein

być wystawionym na ostrą krytykę

3. aussetzen (festsetzen):

etw [für etw] aussetzen Belohnung, Preis

wyznaczyć coś [za coś]

etw [für etw] aussetzen Summe

przeznaczyć coś [na coś]

4. aussetzen (eine Pause machen):

robić [form. perf. z‑] pauzę

[beim Spiel] zwei Runden aussetzen

opuścić dwie kolejki [w grze]

5. aussetzen (unterbrechen):

aussetzen Verhandlung

przerywać [form. perf. przerwać]

aussetzen Rückzahlung

wstrzymywać [form. perf. wstrzymać]

6. aussetzen DER.:

aussetzen Strafverfolgung

odraczać [form. perf. odroczyć]

die Strafe wurde zur Bewährung ausgesetzt

kara f została odroczona do czasu udowodnienia przestępstwa

II . a̱u̱s|setzen V. intr.

1. aussetzen (pausieren):

[beim Spiel] einmal aussetzen

opuścić kolejkę [w grze]

2. aussetzen (unterbrechen):

ohne auszusetzen

3. aussetzen:

aussetzen (versagen) (Atmung)

aussetzen (Herz)

przestać pracować

aussetzen (Motor, Zündung)

przestać działać

4. aussetzen (bemängeln):

an jdm/etw etw auszusetzen haben

mieć komuś/czemuś coś do zarzucenia

daran ist nichts auszusetzen

nic temu nie można zarzucić

III . a̱u̱s|setzen V. v. refl.

sich einer Gefahr dat. aussetzen

narażać [form. perf. narazić] się na niebezpieczeństwo

A̱u̱ssetzen <‑s, sin pl. > SUST. nt

Aussetzen a. DER. (eines Kindes)

Aussetzen (eines Verfahrens)

ạb|hetzen V. v. refl. (sich bis zur Erschöpfung beeilen)

strasznie się śpieszyć coloq.

gestern habe ich mich so abgehetzt, um den Bus noch zu erreichen

wczoraj strasznie się śpieszyłem, żeby jeszcze zdążyć na autobus

völlig abgehetzt sein

być zupełnie wykończonym coloq.

benẹtzen* V. trans. elev. (Tränen)

zrosić elev.

benetzen Lippen

a̱u̱f|hetzen V. trans.

jdn [gegen jdn/etw] aufhetzen

podburzać [form. perf. podburzyć] kogoś [przeciw komuś/czemuś]

jdn zu Gewalttaten aufhetzen

podburzać kogoś do czynów z użyciem przemocy

I . a̱u̱f|setzen V. trans.

1. aufsetzen (auf den Kopf):

aufsetzen Brille, Mütze, Hut

wkładać [form. perf. włożyć]

2. aufsetzen Essen:

nastawiać [form. perf. nastawić]

3. aufsetzen (auf den Boden):

aufsetzen Fuß

stawiać [form. perf. postawić]

4. aufsetzen (verfassen):

aufsetzen Schreiben, Urkunde, Text

sporządzać [form. perf. sporządzić]

5. aufsetzen (zusätzlich bauen):

dobudowywać [form. perf. dobudować]

6. aufsetzen (aufnähen):

przyszywać [form. perf. przyszyć]

etw auf das Kleid aufsetzen

przyszyć coś na sukienkę

7. aufsetzen (zur Schau tragen):

eine unfreundliche Miene aufsetzen

przybierać [form. perf. przybrać] nieprzyjazną minę

ein aufgesetztes Lächeln

sztuczny [lub udawany] uśmiech

II . a̱u̱f|setzen V. intr.

[auf der Piste] aufsetzen (Flugzeug)

siąść [na pasie startowym]

weich aufsetzen

wylądować miękko

III . a̱u̱f|setzen V. v. refl. (sich aufrichten)

siadać [form. perf. usiąść]

der Kranke setzt sich auf

chory m siada w łóżku

bei̱|setzen V. trans. elev.

beisetzen einen Toten

chować [form. perf. po‑]

beisetzen einen Toten

grzebać [form. perf. po‑]

beisetzen Urne

składać [form. perf. złożyć]

I . e̱i̱n|setzen V. trans.

1. einsetzen (einfügen):

einsetzen Fensterscheibe, Ersatzteil

wstawiać [form. perf. wstawić]

2. einsetzen (einpflanzen):

einsetzen Pflanzen

sadzić [form. perf. za‑]

3. einsetzen (einnähen):

einsetzen Flicken

przyszywać [form. perf. przyszyć]

einsetzen Ärmel

doszywać [form. perf. doszyć]

4. einsetzen (hineinschreiben):

einsetzen Lösungswort, Ziffer

wpisywać [form. perf. wpisać]

5. einsetzen (ernennen):

einsetzen Komitee, Ausschuss

powoływać [form. perf. powołać]

jdn zum [o. als] Erben einsetzen

czynić [form. perf. u‑] kogoś spadkobiercą

jdn in ein Amt einsetzen

mianować kogoś na urząd

wieder einsetzen

ponownie ustanowić [lub powołać]

6. einsetzen (zum Einsatz bringen):

einsetzen Truppen, Polizei

wprowadzać [form. perf. wprowadzić] do akcji

einsetzen Mitarbeiter

przydzielać [form. perf. przydzielić]

einsetzen Waffen, Tränengas, Maschine

używać [form. perf. użyć]

einsetzen Sonderzug, Bus

podstawiać [form. perf. podstawić]

7. einsetzen (aufbieten):

einsetzen Kraft

wytężać [form. perf. wytężyć]

einsetzen Mittel

stosować [form. perf. za‑]

einsetzen Leben

narażać [form. perf. narazić]

8. einsetzen SPIEL:

etw einsetzen Spielfigur

etw einsetzen Geldbetrag

9. einsetzen DER.:

ustanawiać [form. perf. ustanowić]

wyznaczać [form. perf. wyznaczyć]

Einsetzen eines Begünstigten

ustanowienie nt beneficjenta

II . e̱i̱n|setzen V. intr.

einsetzen (beginnen)

następować [form. perf. nastąpić]

einsetzen (Sturm, Regen)

nadchodzić [form. perf. nadejść]

III . e̱i̱n|setzen V. v. refl.

1. einsetzen (sich engagieren):

sich voll für jdn/etw einsetzen

być [kimś/czymś] całkowicie pochłoniętym

2. einsetzen (sich verwenden für):

sich für jdn einsetzen

wstawiać [form. perf. wstawić] się za kimś

I . entsẹtzen* V. trans.

jdn entsetzen (Umstand, Tatsache)

napawać kogoś przerażeniem

II . entsẹtzen* V. v. refl.

sich [über jdn/etw] entsetzen

przerazić się [na widok kogoś/czegoś]

sich [über jdn/etw] entsetzen (fassungslos sein)

popaść w osłupienie

ich war völlig entsetzt

byłem całkiem przerażony

¿Quieres añadir alguna palabra, frase o traducción?

Proponnos una nueva entrada.

Consultar el diccionario

alemán

Página en Deutsch | Български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski