Traducciones de „Gestrampel“ en el diccionario alemán » polaco

Getrạmpel <‑s, sin pl. > SUST. nt a. pey. coloq.

Getrampel

tupanie nt

Getrampel

tupot m

ạb|strampeln V. v. refl. coloq. (sich abmühen)

ich habe mich wieder im Fitnesscenter abgestrampelt

znów zmęczyłem się na rowerku w fitness klubie

zertrạmpeln* V. trans.

zertrampeln

tratować [form. perf. s‑]

strạmpeln [ˈʃtrampəln] V. intr.

1. strampeln +haben (zappelnde Bewegungen machen):

[mit den Beinen] strampeln

wierzgać [nogami]

das Baby strampelt mit den Füßen

dziecko nt wierzga nóżkami

2. strampeln +sein coloq. (Rad fahren):

strampeln

pedałować

strampeln

jechać [lub jeździć] na rowerze

3. strampeln coloq. (sich anstrengen):

strampeln

wytężać [form. perf. wytężyć] się

blo̱ß|strampeln V. v. refl.

bloßstrampeln

rozkopywać się [form. perf. rozkopać się]

in der Nacht strampelte sich der Säugling bloß

niemowlę nt rozkopało się w nocy

I . gestrịchen [gə​ˈʃtrɪçən] V. trans., intr.

gestrichen pp von streichen

II . gestrịchen [gə​ˈʃtrɪçən] ADJ.

ein gestrichener Esslöffel/Teelöffel Zucker

płaska łyżka/łyżeczka cukru

ich hab die Schnauze gestrichen voll fig coloq.

mam tego po dziurki w nosie

Véase también: streichen

I . stre̱i̱chen <streicht, strich, gestrichen> [ˈʃtraɪçən] V. trans.

1. streichen (anstreichen):

streichen Decke, Wand

malować [form. perf. po‑]

frisch gestrichen!

świeżo malowane!

2. streichen (schmieren):

Butter aufs Brötchen streichen

smarować [form. perf. po‑] bułkę masłem

Tomaten durch ein Sieb streichen

przecierać [form. perf. przetrzeć] pomidory przez sitko

ein gestrichener Esslöffel Mehl

płaska łyżka f mąki

3. streichen (glätten):

glatt streichen Haar

zaczesywać [form. perf. zaczesać] gładko

glatt streichen Oberfläche

wygładzać [form. perf. wygładzić]

etw [mit der Hand] glatt streichen

wygładzić coś [ręką]

4. streichen (ausstreichen):

streichen Namen, Wort

wykreślać [form. perf. wykreślić]

ich habe mich aus der Liste streichen lassen

kazałem się wykreślić z listy

„Nichtzutreffendes streichen“

„niepotrzebne skreślić”

5. streichen (zurückziehen):

streichen Zuschuss

cofać [form. perf. cofnąć]

streichen Plan, Auftrag

wycofać

6. streichen (entfernen):

sie strich sich dat. das Haar aus der Stirn

odgarnęła sobie włosy z czoła

II . stre̱i̱chen <streicht, strich, gestrichen> [ˈʃtraɪçən] V. intr.

1. streichen +haben (gleiten):

mit der Hand über etw acus. streichen

przesunąć ręką po czymś

2. streichen +sein (streifen):

ums Haus streichen

wałęsać się wokół domu coloq.

durch die Gegend streichen

włóczyć się po okolicy coloq.

gestrịtten [gə​ˈʃtrɪtən] V. intr., v. refl.

gestritten pp von streiten

Véase también: streiten

I . stre̱i̱ten <streitet, stritt, gestritten> [ˈʃtraɪtən] V. intr.

1. streiten (in Streit geraten, sein):

[mit jdm][um etw] streiten

sprzeczać [form. perf. po‑] się [z kimś][o coś]

2. streiten (diskutieren):

[mit jdm] über etw acus. streiten

rozprawiać [z kimś] o czymś

II . stre̱i̱ten <streitet, stritt, gestritten> [ˈʃtraɪtən] V. v. refl.

1. streiten (zanken):

sich streiten

kłócić [form. perf. po‑] się

sie streitet sich mit ihm wegen jeder Kleinigkeit

ona kłóci się z nim z powodu każdej drobnostki

wenn zwei sich streiten, freut sich der Dritte provb.

gdzie dwóch się bije, tam trzeci korzysta provb.

2. streiten (diskutieren):

sich [darüber] streiten, wer/wie ...

spierać się [o to], kto/jak...

darüber lässt sich streiten

o to można się spierać

I . trạmpeln [ˈtrampəln] V. intr.

1. trampeln +haben o sein (aufstampfen):

trampeln

tupać nogami

vor Begeisterung mit den Füßen trampeln

tupać nogami z zachwytu

2. trampeln +sein (schwerfällig gehen):

trampeln

łazić niezdarnie

II . trạmpeln [ˈtrampəln] V. trans.

etw platt trampeln

zadeptać [lub rozgnieść] coś

[sich dat.] einen Weg in den Schnee trampeln

wydeptać [sobie] drogę w śniegu

jdn zu Tode trampeln

zadeptać kogoś na śmierć

I . gestạlten* V. trans.

1. gestalten:

gestalten (organisieren) Leben, Freizeit

organizować [form. perf. z‑]

gestalten (einrichten) Wohnung, Garten

urządzać [form. perf. urządzić]

etw neu/anders gestalten

urządzić coś na nowo/inaczej

2. gestalten (darbieten):

gestalten Vortrag, Unterricht

prowadzić

gestalten Programm

ułożyć

gestalten Text

nadać formę [czemuś]

3. gestalten Bild, Figur, Entwurf:

gestalten ARQUIT., KUNST (schaffen)

tworzyć [form. perf. s‑]

gestalten (konstruieren)

budować [form. perf. z‑]

gestalten (einrichten)

wznosić [form. perf. wznieść]

gestalten (schmücken)

ozdabiać [form. perf. ozdobić]

einen Gebrauchsgegenstand gestalten

projektować [form. perf. za‑] przedmiot użytkowy

II . gestạlten* V. v. refl.

gestalten

wyglądać

gestalten

przebiegać

sich schwierig gestalten

komplikować się

die Bergung gestaltete sich schwieriger als erwartet

akcja f ratunkowa była bardziej skomplikowana niż oczekiwano

der Ablauf wird sich folgendermaßen gestalten

przebieg m będzie wyglądał następująco

Verke̱hrsampel <‑, ‑n> SUST. f

Verkehrsampel

sygnalizacja f świetlna

gestrẹng ADJ. alt

gestreng

surowy

gestreng

bezwzględny

er war ein gestrenger, aber gerechter Herrscher

był surowym, ale uczciwym człowiekiem

gestrenger Herr!

wielmożny panie!

gestrẹsstGR [gə​ˈʃtrɛst] ADJ., gestrẹßtGA ADJ.

gestresst

zestresowany

Gestrụ̈pp <‑[e]s, ‑e> [gə​ˈʃtrʏp] SUST. nt

1. Gestrüpp (Gebüsch):

Gestrüpp

krzaki mpl

2. Gestrüpp fig (Wirrwarr):

Gestrüpp der Paragraphen

gąszcz m paragrafów fig

gestre̱i̱ft [gə​ˈʃtraɪft] ADJ.

gestreift

w paski

quer gestreift

w poziome paski

grünweiß gestreift

w zielono-białe paski

grau gestreifte Anzüge sind wieder modern

garnitury mpl w szare paski znów są modne

Gestage̱n <‑s, ‑e> [gɛsta​ˈgeːn] SUST. nt

Gestagen

progestagen m

geste̱hen <gesteht, gestand, gestanden> V. trans. irr (zugeben)

gestehen Fehler, Tat, Verbrechen

przyznawać się do czegoś

offen gestanden

prawdę mówiąc

offen gestanden weiß ich es nicht

prawdę mówiąc, nie wiem tego

gesto̱ben [gə​ˈʃtoːbən] V. intr.

gestoben pp von stieben

Véase también: stieben

sti̱e̱ben <stiebt, stob [o. stiebte], gestoben [o. gestiebt]> [ˈʃtiːbən] V. intr. elev.

1. stieben +haben o sein:

stieben (Wassertropfen)

rozpryskiwać [form. perf. rozprysnąć] się

stieben (Funken)

sypać [form. perf. po‑] się

stieben (Staub)

kurzyć się

2. stieben +sein (Menge):

aus dem Gebüsch stieben (Vögel)

wyfrunąć z zarośli

gesto̱ßen [gə​ˈʃtoːsən] V. trans., intr., v. refl.

gestoßen pp von stoßen

Véase también: stoßen

I . sto̱ßen <stößt, stieß, gestoßen> [ˈʃtoːsən] V. trans.

1. stoßen:

stoßen (schubsen)

[po]pchnąć

stoßen (schubsen)

szturchnąć

stoßen (mit dem Fuß)

kopać [form. perf. kopnąć]

er wurde zur Seite gestoßen

został odepchnięty na bok

sich dat. den Kopf an der Wand stoßen

uderzyć się głową o ścianę

jdn vor den Kopf stoßen coloq.

urazić kogoś

2. stoßen (stechen):

stoßen

zadać cios

er hat ihm ein Messer in den Arm gestoßen

wbił mu nóż w ramię

ein Loch in etw stoßen

przedziurawiać [form. perf. przedziurawić] coś

3. stoßen (werfen):

stoßen Kugel

pchać [form. perf. pchnąć]

stoßen Stein

rzucać [form. perf. rzucić]

4. stoßen (zerkleinern):

stoßen

zmielić

stoßen

rozgniatać [form. perf. rozgnieść]

stoßen

rozkruszać [form. perf. rozkruszyć]

5. stoßen suizo (schieben):

stoßen

popychać

stoßen

pchać [form. perf. pchnąć]

II . sto̱ßen <stößt, stieß, gestoßen> [ˈʃtoːsən] V. intr.

1. stoßen +sein (berühren):

gegen jdn/etw stoßen

zderzyć się z kimś/czymś

sie stieß an [o. gegen] die Scheibe

uderzyła się o szybę

mit dem Kopf gegen die Wand stoßen

uderzyć głową o ścianę

2. stoßen +haben (einen Stoß geben):

mit dem Fuß gegen die Tür stoßen

kopnąć nogą w drzwi

sie stieß mit dem Messer nach ihm

pchnęła go nożem

der Stier stieß mit den Hörnern nach ihm

byk m wziął go na rogi

3. stoßen +sein (grenzen):

an etw acus. stoßen

przylegać do czegoś

an etw acus. stoßen

stykać się z czymś

4. stoßen +sein (finden):

auf jdn/etw stoßen

natknąć się na kogoś/coś

auf Erdöl stoßen

natrafić na ropę naftową

5. stoßen +sein (sich anschließen):

zu jdm stoßen

przyłączać [form. perf. przyłączyć] się do kogoś

6. stoßen +sein (konfrontiert werden mit):

auf Ablehnung acus. stoßen

spotkać się z odmową

auf Widerstand stoßen

napotykać [form. perf. napotkać] na opór

7. stoßen +haben suizo (schieben, drücken):

stoßen

przesuwać [form. perf. przesunąć] się

III . sto̱ßen <stößt, stieß, gestoßen> [ˈʃtoːsən] V. v. refl.

1. stoßen (sich verletzen):

sich an etw dat. stoßen

uderzyć się w [lub o] coś

ich habe mich an dem Schrank gestoßen

uderzyłem się o szafę

ich habe mich am Kopf gestoßen

uderzyłem się w głowę

2. stoßen (Anstoß nehmen):

sich an etw dat. stoßen

gorszyć [form. perf. z‑] się czymś

gestanden ADJ.

Entrada creada por un usuario

gestanden

doświadczony