Traducciones de „ryka“ en el diccionario polaco » alemán

(Ir a alemán » polaco)

rysa <gen. ‑sy, pl. ‑sy> [rɨsa] SUST. f

1. rysa (zadrapanie):

rysa

Riss m

rysa

Kratzer m

2. rysa (pęknięcie):

rysa

Sprung m

ryża [rɨʒa] SUST. f

ryża → ryży

Véase también: ryży , ryży

ryży² (-ża) <gen. ‑żego, pl. ryzi> [rɨʒɨ] SUST. m (f) adjetvl. (człowiek o rudych włosach)

ryży (-ża)

Rothaarige(r) mf

ryży¹ [rɨʒɨ] ADJ. coloq.

ryży

rostrot

ryży

fuchsrot

ryba <gen. ‑by, pl. ‑by> [rɨba] SUST. f

1. ryba ZOOL.:

ryba

Fisch m

iść na ryby

angeln gehen

ryba bierze coloq.

der Fisch beißt an

dzieci i ryby głosu nie mają provb.

manche Menschen mpl haben [o. du hast hier] nichts zu melden

na bezrybiu i rak ryba provb.

in der Not frisst der Teufel m Fliegen provb. coloq.

czuć się jak ryba w wodzie

sich acus. wie ein Fisch im Wasser fühlen

gruba ryba

hohes [o. großes] Tier nt coloq.

zdrów jak ryba

gesund sein wie ein Fisch im Wasser

zdrów jak ryba

kerngesund

2. ryba pl. (znak zodiaku):

ryba

Fische pl.

jestem spod znaku Ryb

ich bin Fische

ryga <gen. ‑gi, pl. ‑gi> [rɨga] SUST. f

1. ryga (papier):

ryga

Linienblatt nt

2. ryga TIPOGR.:

ryga

Reglette f

ryza <gen. ‑zy, pl. ‑zy> [rɨza] SUST. f

1. ryza (bela: papieru):

ryza

Ries nt

2. ryza (koryto):

ryza

Holzrutsche f

ryza

[Holz]riese f

ryk <gen. ‑u, pl. ‑i> [rɨk] SUST. m

1. ryk:

ryk (głos zwierzęcia: lwa, osła)

Brüllen nt

ryk (krowy)

Muhen nt

2. ryk:

ryk (odgłos: syreny, silnika)

Heulen nt

ryk (radia)

Dröhnen nt

3. ryk coloq. (płacz):

ryk

Geheul[e] nt pey. coloq.

ryk

Gejammer nt pey. coloq.

ręka <gen. ręki, gen. pl. rąk, pl. ręce> [reŋka] SUST. f

1. ręka (dłoń):

ręka

Hand f

podać komuś rękę

jdm die Hand geben [o. reichen]

wyrywać sobie coś z rąk

sich dat. etw [gegenseitig] aus den Händen reißen

mieć pełne ręce roboty

alle Hände voll zu tun haben

z ręką na sercu

Hand aufs Herz

wiadomość/informacja z pierwszej ręki

Nachricht f /Information f aus erster Hand

mieć ciężką rękę

eine lockere [o. lose] Hand haben

mieć czyste ręce

reine [o. saubere] Hände haben

mieć czyste ręce

eine saubere [o. reine] Weste haben

być w dobrych rękach

in guten Händen sein

mieć dziurawe ręce

ungeschickt [o. tollpatschig] sein

mieć lekką rękę

sein Geld mit vollen [o. offenen] Händen ausgeben

mieć lekką rękę

eine leichte Hand haben

mieć lepkie ręce

klebrige [o. krumme] Finger haben [o. machen] coloq.

mieć lepkie ręce

lange Finger haben [o. machen] coloq.

mieć dwie lewe ręce

zwei linke Hände haben coloq.

przyjmować z otwartymi rękami

mit offenen Armen aufnehmen

być czyjąś prawą ręką

jds rechte Hand sein

z pustymi rękoma

mit leeren Händen

własnymi rękoma

mit eigenen Händen

dawać komuś wolną rękę

jdm freie Hand lassen

wziąć coś w swoje ręce

etw [selbst] in die Hand nehmen

zacierać ręce

sich dat. die Hände reiben

załamywać ręce

die Hände ringen

złożyć coś na czyjeś ręce

etw in jds Hände [o. Hand] legen elev.

z rąk do rąk

von Hand zu Hand

od ręki

sofort

od ręki

unverzüglich

mam związane ręce

mir sind die Hände gebunden

nie czuć rąk

vor lauter Arbeit die Hände nicht mehr spüren

coś jest w czyichś rękach

etw ist in jds Händen

jeść komuś z ręki

jdm aus der Hand fressen coloq.

patrzeć komuś na ręce

jdm auf die Finger schauen

ręka rękę myje

eine Hand wäscht die andere

oddać coś do rąk własnych

etw persönlich [o. eigenhändig] übergeben

podpisywać się pod czymś obydwiema rękami

für etw einstehen

prosić kogoś o rękę

jdn um die Hand bitten

prosić kogoś o rękę

um jds Hand anhalten

przejść przez czyjeś ręce

durch jds Hände gehen

ze zdenerwowania trzęsą mu się ręce

seine Hände zittern vor Aufregung

umywać ręce

seine Hände in Unschuld waschen

ręce przy sobie!

Hände weg!

precz z rękami!

Hände weg!

2. ręka (ramię):

ręka

Arm m

ręce do góry!

Hände hoch!

iść z kimś pod rękę

mit jdm eingehakt [o. Arm in Arm] gehen

mieć ręce i nogi

Hand und Fuss haben coloq.

siedzieć z założonymi rękoma

die Hände in den Schoß legen

działać na własną rękę

auf eigene Faust handeln

iść komuś na rękę

jdm entgegenkommen

machnąć na coś ręką

etw acus. aufgeben

nosić kogoś na rękach

jdn auf Händen tragen

oddać się w ręce sprawiedliwości

sich acus. dem Arm des Gesetzes übergeben

jak ręką odjął

wie weggeblasen

jak ręką odjął

wie von [o. durch] Zauberhand

ręce mi opadają

ich lasse die Arme sinken

ręce mi opadają

ich verliere die Lust

rozkładać ręce

ratlos dastehen

urobić sobie ręce po łokcie

sich acus. abrackern coloq.

wpaść w czyjeś ręce

in jds Hände fallen

mieć coś pod ręką

etw zur Hand [o. griffbereit] haben

to mi nie na rękę

das passt mir nicht

to mi nie na rękę

das kommt mir sehr ungelegen

Ryga <gen. ‑gi, sin pl. > [rɨga] SUST. f

Ryga

Riga nt

rymy [rɨmɨ] SUST.

rymy pl. < gen. pl. ‑mów> elev.:

rymy

Reime mpl

pisać rymy

Reime schreiben

ryzy [rɨzɨ] SUST.

ryzy pl. < gen. pl. ryz> <[lub ryzów]> (karność):

trzymać kogoś w ryzach

jdn unter der Fuchtel haben coloq.

ryży¹ [rɨʒɨ] ADJ. coloq.

ryży

rostrot

ryży

fuchsrot

I . ryć <ryje; imperf. ryj> [rɨtɕ] V. trans.

1. ryć < form. perf. z‑> (kopać):

ryć

wühlen

2. ryć < form. perf. wy‑>:

ryć (rzeźbić w kamieniu)

hauen

ryć (rzeźbić w kamieniu)

meißeln

ryć (rzeźbić w drewnie)

schnitzen

3. ryć coloq. (uczyć się czegoś):

ryć

pauken coloq.

ryłem cały dzień, żeby zdać to zaliczenie

ich habe den ganzen Tag gepaukt, um dieses Testat zu bestehen

4. ryć coloq. (przeszukać):

ryć

durchwühlen

celnicy ryją mi w samochodzie

die Zöllner mpl [o. Zollbeamten mpl ] durchwühlen meinen Wagen

II . ryć <ryje; imperf. ryj> [rɨtɕ] V. v. refl. coloq. (śmiać się)

ryć

sich acus. schieflachen

ryć

johlen coloq.

ryją się z głupich żartów

sie lachen sich über die dummen Witze schief

I . rym <gen. ‑u, pl. ‑y> [rɨm] SUST. m

rym LIT.:

rym

Reim m

locuciones, giros idiomáticos:

rymy częstochowskie

Reimerei f

rymy częstochowskie

Knittelvers m

mówić do rymu

reimen

II . rym [rɨm] INTERJ. coloq. (odgłos upadku)

rym

bums

rys <gen. ‑u, pl. ‑y> [rɨs] SUST. m

1. rys (cecha: charakteru):

rys

Zug m

rys

Eigenschaft f

2. rys (zarys):

rys

Umriss m

3. rys gen. pl (kontury):

rysy twarzy

Gesichtszüge mpl

ryś <gen. rysia, pl. rysie> [rɨɕ] SUST. m ZOOL.

ryś

Luchs m

ryż <gen. ‑u, sin pl. > [rɨʃ] SUST. m

ryż

Reis m

ryj <gen. ‑a, pl. ‑e> [rɨj] SUST. m

1. ryj (morda świni):

ryj

Rüssel m

2. ryj vulg. (twarz):

ryj

Maul nt pey. vulg.

ryj

Fresse f pey. vulg.

uważaj, bo dostaniesz w ryj! [lub ryja] vulg.

du kriegst gleich eins aufs Maul [o. auf die Fresse] ! vulg.

na krzywy ryj vulg.

umsonst

zamknij ryj! [lub ryja] vulg.

halt die Fresse! vulg.

zamknij ryj! [lub ryja] vulg.

halt´s Maul! vulg.

ty świński ryju! vulg.

du Arschgesicht nt ! vulg.

ryt <gen. ‑u, pl. ‑y> [rɨt] SUST. m elev. (rytuał)

ryt

Ritus m

ryt

Ritual nt

ryty magiczne

magische Riten

rybi [rɨbi] ADJ.

1. rybi (właściwy rybie):

rybi

Fisch-

rybi ogon TÉC.

Fischschwanzmeißel m

rybi ogon TÉC.

Fischschwanz m

rybia łuska MED.

Ichthyose f

rybia łuska MED.

Fischschuppenkrankheit f

2. rybi fig. (nieczuły):

rybi

kalt

rybi

gefühllos

rybi charakter

kalter Charakter m

ryc.

ryc. skr od rycina

ryc.

Abb. f

Véase también: rycina

rycina <gen. ‑ny, pl. ‑ny> [rɨtɕina] SUST. f

rycina

Illustration f

rycina

Abbildung f