Traducciones de „glasen“ en el diccionario neerlandés » alemán

(Ir a alemán » neerlandés)

gla·zen [ɣlazə(n)] ADJ.

1. glazen (van glas):

glazen

gläsern

glazen

Glas-

glazen

glas-

een glazen deur

eine Glastür

een glazen kom

eine Glasschüssel

het glazen oog

das Glasauge

2. glazen (glazig):

glazen

glasig

glazen

gläsern

glazen ogen

glasige Augen pl.

3. glazen (aardappelen):

glazen

glasig

glan·zen¹ <glansde, h. geglansd> [ɣlɑnzə(n)] V. trans.

glanzen (doen glimmen: mechanisch van metaal, steen)

polieren

glanzen (doen glimmen: chemisch van metalen)

glänzen

glanzen (doen glimmen: stof, papier, hout, leer)

appretieren

vlas·sen <vlaste, h. gevlast> [vlɑsə(n)] V. intr.

vlassen

spannen auf +acus.

vlassen

sich spitzen auf +acus.

op iets vlassen

auf etw acus. spannen

plas·sen¹ <plaste, h. geplast> [plɑsə(n)] V. v. impers. ww (stortregenen)

plassen

(wie aus Eimern) gießen

las·sen <laste, h. gelast> [lɑsə(n)] V. trans.

1. lassen (door een las verbinden):

lassen

schweißen

aan elkaar lassen

zusammenschweißen

2. lassen (invoegen, aanbrengen):

lassen

einfügen

lassen

einschieben

die woorden zijn ertussen gelast fig.

diese Worte sind eingefügt worden

Pa·sen [pasə(n)] SUST. m geen pl.

Pasen

Ostern nt

met Pasen

zu Ostern

dit jaar hebben we een vroege Pasen

Ostern ist früh dieses Jahr

lea·sen <leasete/leasede, h. geleaset/geleased> [liːsə(n)] V. trans.

leasen

leasen

glas <glazen> [ɣlɑs] SUST. nt

1. glas (stof):

glas

Glas nt

gekleurd glas

Buntglas nt

2. glas (drinkglas):

glas

Glas nt

het glas heffen

das Glas heben

3. glas (inhoud):

glas

Glas nt

twee glazen bier

zwei Glas Bier

te diep in het glas gekeken hebben fig.

zu tief ins Glas geguckt [o. geschaut] haben coloq.

een glaasje (te veel) op hebben

einen über den Durst getrunken haben coloq.

van een goed glas wijn houden

gern einen guten Tropfen trinken

4. glas (glasplaat):

glas

Glas nt

een ets achter glas

eine Radierung hinter [o. unter] Glas

groente kweken onder [o. achter ] glas

Gemüse im Glashaus anbauen

het glas in lood

die Bleiverglasung

5. glas:

glas (voorwerp van glas)

Glas nt

glas (vensterruit)

Scheibe f

zijn eigen glazen ingooien fig.

sich dat. o acus. ins eigene Fleisch schneiden

de ramen van nieuw glas voorzien

die Fenster neu verglasen

de glazen wassen

die Fenster putzen

gle·den V.

gleden 3. pers. pl. imperf. van glijden

Véase también: glijden

glij·den <gleed, h./i. gegleden> [ɣlɛidə(n)] V. intr.

1. glijden:

glijden (zich langs een oppervlak voortbewegen)

gleiten

glijden (op glijbaan)

schlittern

baantje glijden

schlittern

een schaduw gleed langs de muur fig.

ein Schatten huschte über die Wand

zijn blik gleed van de een naar de ander fig.

sein Blick schweifte von einem zum anderen

2. glijden (slippen, glippen):

glijden

(aus)rutschen

de auto begon te glijden

der Wagen geriet ins Rutschen

3. glijden (naar beneden schuiven, afzakken):

glijden

(ab)rutschen

glijden

(herunter)rutschen

de mantel gleed van haar schouders

der Mantel glitt [o. rutschte] ihr von den Schultern

4. glijden (ontsnappen):

glijden

gleiten

het boek was uit haar handen gegleden

das Buch war ihr aus den Händen geglitten

glij·en <glee, i. gegleeën> V. intr.

glijen

rutschen

glijen

gleiten

glo·ren <gloorde, h. gegloord> [ɣlorə(n)] V. intr.

1. gloren (glimmen):

gloren

schimmern

gloren

glimmen

2. gloren (zacht schijnsel geven):

gloren

dämmern

gloren fig.

schimmern

de ochtend begon te gloren

die Morgendämmerung begann

glu·ren <gluurde, h. gegluurd> [ɣlyrə(n)] V. intr.

gluren (stiekem kijken)

spähen

gluren coloq. (begerig vooral)

schielen

gluren (als een voyeur)

spannen coloq.

naar de meisjes gluren

nach den Mädchen schielen coloq.

om het hoekje gluren

um die Ecke spähen

glas·bak <glasbak|ken> [ɣlɑzbɑk] SUST. m

glasbak

Glascontainer m

glaas·je <glaasje|s> [ɣlaʃə] SUST. nt

glaasje → glas

Véase también: glas

glas <glazen> [ɣlɑs] SUST. nt

1. glas (stof):

glas

Glas nt

gekleurd glas

Buntglas nt

2. glas (drinkglas):

glas

Glas nt

het glas heffen

das Glas heben

3. glas (inhoud):

glas

Glas nt

twee glazen bier

zwei Glas Bier

te diep in het glas gekeken hebben fig.

zu tief ins Glas geguckt [o. geschaut] haben coloq.

een glaasje (te veel) op hebben

einen über den Durst getrunken haben coloq.

van een goed glas wijn houden

gern einen guten Tropfen trinken

4. glas (glasplaat):

glas

Glas nt

een ets achter glas

eine Radierung hinter [o. unter] Glas

groente kweken onder [o. achter ] glas

Gemüse im Glashaus anbauen

het glas in lood

die Bleiverglasung

5. glas:

glas (voorwerp van glas)

Glas nt

glas (vensterruit)

Scheibe f

zijn eigen glazen ingooien fig.

sich dat. o acus. ins eigene Fleisch schneiden

de ramen van nieuw glas voorzien

die Fenster neu verglasen

de glazen wassen

die Fenster putzen

glad·weg [ɣlɑtwɛx] ADV.

gladweg

glattweg

gladweg

glatt

gladweg

schlechtweg

gladweg

schlichtweg

iets gladweg vergeten

etw glatt vergessen coloq.

glij·den <gleed, h./i. gegleden> [ɣlɛidə(n)] V. intr.

1. glijden:

glijden (zich langs een oppervlak voortbewegen)

gleiten

glijden (op glijbaan)

schlittern

baantje glijden

schlittern

een schaduw gleed langs de muur fig.

ein Schatten huschte über die Wand

zijn blik gleed van de een naar de ander fig.

sein Blick schweifte von einem zum anderen

2. glijden (slippen, glippen):

glijden

(aus)rutschen

de auto begon te glijden

der Wagen geriet ins Rutschen

3. glijden (naar beneden schuiven, afzakken):

glijden

(ab)rutschen

glijden

(herunter)rutschen

de mantel gleed van haar schouders

der Mantel glitt [o. rutschte] ihr von den Schultern

4. glijden (ontsnappen):

glijden

gleiten

het boek was uit haar handen gegleden

das Buch war ihr aus den Händen geglitten

glim·men <glom, h./i. geglommen> [ɣlɪmə(n)] V. intr.

1. glimmen (gloeien):

glimmen

glimmen

de sterren glommen aan de hemel

die Sterne blinkten am Himmel

2. glimmen (blinken):

glimmen

glänzen

glimmen

blinken

de tafel glimt als een spiegel

der Tisch glänzt wie ein Spiegel

een glimmende jas

ein abgewetzter Mantel

de glimmende laarzen

die blanken Stiefel pl.

3. glimmen (schitteren):

glimmen

glänzen

glimmen

leuchten

zijn oogjes glommen van blijdschap

seine Augen leuchteten [o. glänzten] vor Freude

4. glimmen (zichtbaar genieten):

glimmen

strahlen

hij glimt van trots/plezier

er strahlt vor Stolz/Freude

glip·pen <glipte, i. geglipt> [ɣlɪpə(n)] V. intr.

1. glippen (slippen, wegglijden):

glippen

(aus)rutschen

2. glippen (voortglijden, voortschieten):

glippen

huschen

glippen

schlüpfen

hij glipte vlug door de mensenmassa heen

er schlüpfte durch die Menschenmenge

3. glippen (ontglijden, ontschieten):

glippen

(ent)gleiten

glippen

rutschen

glippen

flutschen coloq.

de teugels laten glippen fig.

die Zügel aus der Hand geben

de gelegenheid laten glippen ...

sich dat. die Gelegenheit entgehen lassen, ...

hij liet het glas uit zijn handen glippen

das Glas glitt ihm aus der Hand

gloei·en <gloeide, h. gegloeid> [ɣlujə(n)] V. intr.

1. gloeien (door verhitting stralen):

gloeien

glühen

gloeien fig.

brennen

gloeiend ijzer

glühende(s) Eisen nt

gloeien van toorn fig.

vor Wut kochen

2. gloeien (zonder vlam branden):

gloeien

glühen

gloeiende kolen

glühende Kohlen pl.

3. gloeien (zeer warm zijn):

gloeien

glühen

gloeien

brennen

het zand gloeit onder onze voeten

das Sand brennt uns unter den Füßen

gloeiende wangen

glühende Wangen pl.

4. gloeien (schitteren, fonkelen):

gloeien

glühen

gloeien

leuchten

gloeien

funkeln