Traducciones de „ertijd“ en el diccionario neerlandés » alemán

oer·tijd <oertijd|en> [urtɛit] SUST. m

oertijd

Vorzeit f

oertijd

Urzeit f

uit de oertijd

aus der Urzeit

uit de oertijd

urzeitlich

leer·tijd <leertijd|en> [lertɛɪt] SUST. m

leertijd

Lehrzeit f

leertijd (ambacht(elijk))

Lehre f

leertijd (ambacht(elijk))

Lehrjahre pl.

leertijd (studie)

Lernzeit f

bed·tijd <bedtijd|en> [bɛtɛit] SUST. m

bedtijd

Schlafenszeit f

bedtijd

Zapfenstreich m coloq.

al·tijd [ɑltɛit] ADV.

altijd

immer

eens (en) voor altijd

ein für alle Mal

tijd <tijd|en> [tɛit] SUST. m

1. tijd (als ononderbroken eenheid):

tijd

Zeit f

de tijd gaat snel

die Zeit vergeht schnell

in de loop der tijd

im Lauf der Zeit

met de tijd

mit der Zeit

met de tijd

allmählich

na verloop van tijd

nach einiger Zeit

2. tijd (tijdstip):

tijd

Zeit f

tijd

Zeitpunkt m

de tijd van aankomst

die Ankunftszeit

vorig jaar om dezelfde tijd

voriges Jahr zur selben Zeit

heeft u de tijd?

haben Sie die genaue Uhrzeit?

de plaatselijke tijd

die Ortszeit

de tijd is rijp om …

die Zeit ist reif für …

te allen tijde

jederzeit

te zijner tijd

zu gegebener Zeit

ten tijde van

zur Zeit +gen.

terzelfder tijd

gleichzeitig

terzelfder tijd

zur selben Zeit

van tijd tot tijd

von Zeit zu Zeit

3. tijd (het juiste, geschikte moment):

tijd

Zeit f

bij tijd en wijle

dann und wann

bij tijd en wijle

gelegentlich

te gelegener tijd

bei passender Gelegenheit

het is tijd (pregnant)

es wird Zeit

als het mijn tijd is (pregnant)

wenn meine Zeit gekommen ist

tijd om te slapen

Zeit zum Schlafen

op tijd vertrekken (tijdig)

rechtzeitig abreisen

op tijd vertrekken (precies op tijd)

pünktlich abreisen

alles op zijn tijd

alles zu seiner Zeit

zij is over tijd

ihre Regel ist überfällig

sterven voor zijn tijd

zu jung sterben

voor/over tijd komen

früher/später als erwartet kommen

eindelijk! het werd tijd!

endlich! das wurde aber auch Zeit!

4. tijd (tijdsduur):

tijd

Zeit f

tijd

Zeitraum m

het zal mijn tijd wel duren

darüber werde ich mir keine grauen Haare wachsen lassen

de tijd gaat nu in!

die Zeit läuft!

iem de tijd geven/gunnen

jdm Zeit lassen/gönnen

de tijd hebben

Zeit haben

dat heeft nog de tijd

das hat noch Zeit

de hele tijd

die ganze Zeit

een hele tijd geleden

vor langer Zeit

het heeft in tijden niet zo geregend

es hat schon lange nicht mehr so geregnet

in een jaar tijd

innerhalb eines Jahres

de tijd nemen voor iets

sich dat. für etw acus. Zeit nehmen

voor onbepaalde tijd

auf unbestimmte Zeit

tijd opnemen

die Zeit stoppen

de tijd verdrijven

sich dat. die Zeit vertreiben

de tijd voor iets vinden

Zeit für etw acus. finden

vrije tijd

Freizeit f

in de baas zijn tijd

während der Arbeitszeit

een tijdje

eine Weile

een tijdje

ein Weilchen

5. tijd (tijdvak):

tijd

Zeit f

tijd

Periode f

bij de tijd zijn

sehr gescheit sein

in tijden van oorlog

in Kriegszeiten

in de tijd van de oogst

während der Erntezeit

in zijn tijd kon hij aardig voetballen

er konnte seinerzeit ganz ordentlich Fußball spielen

de laatste tijd

in letzter Zeit

met zijn tijd meegaan

mit der Zeit gehen

hij heeft een moeilijke tijd gehad

er hat eine schwere Zeit hinter sich

de Spaanse tijd, ten tijde van Napoleon

zur Zeit Napoleons

uit de tijd

aus der Mode

uit de tijd

altmodisch

uit de tijd raken

aus der Mode kommen

niet meer van deze tijd

nicht mehr zeitgemäß

een kind van zijn tijd zijn

ein Kind seiner Zeit sein

dat is allemaal verleden tijd

das ist vorbei

dat was voor mijn tijd

das war vor meiner Zeit

6. tijd taalk.:

tijd

Zeit f

tijd

Tempus nt

de tegenwoordige tijd

die Gegenwart

de tegenwoordige tijd taalk.

das Präsens

de verleden tijd

die Vergangenheit

de verleden tijd taalk.

das Präteritum

voegwoorden van tijd taalk.

temporale Konjunktionen pl.

de tijd heelt alle wonden provb.

die Zeit heilt alle Wunden

de tijd zal het uitwijzen provb.

die Zeit wird es zeigen

komt tijd, komt raad provb.

kommt Zeit, kommt Rat

tijd is geld provb.

Zeit ist Geld

alles heeft zijn tijd provb.

alles hat seine Zeit

andere tijden, andere zeden provb.

andere Zeiten, andere Sitten

in·der·tijd [ɪndərtɛit] ADV.

indertijd

damals

indertijd

seinerzeit

le·ver·tijd <levertijd|en> [levərtɛit] SUST. m

levertijd

Lieferfrist f

levertijd

Lieferzeit f

met·ter·tijd [mɛtərtɛit] ADV.

mettertijd

mit der Zeit

mettertijd (langzamerhand)

allmählich

win·ter·tijd <wintertijd|en> [wɪntərtɛit] SUST. m

1. wintertijd (periode):

wintertijd

Winter(s)zeit f

2. wintertijd (tijdrekening):

wintertijd

Winterzeit f

ijs·tijd <ijstijd|en> [ɛistɛit] SUST. m

ijstijd

Eiszeit f

rij·tijd <rijtijd|en> [rɛitɛit] SUST. m

rijtijd

Fahrzeit f

ge·tij·de <getijden> [ɣətɛidə] SUST. nt

1. getijde (tij) pl.:

getijde

Gezeiten pl.

getijde

Tide f espec.

het hoog/laag getijde

das Tidehochwasser/Tideniedrigwasser

de kentering van het getijde

der Gezeitenwechsel

het opkomend/vallend getijde

die Flut/die Ebbe

als 't getij verloopt, verzet men de bakens provb.

≈ man muss sich den veränderten Umständen anpassen

2. getijde (rooms-katholiek) pl.:

getijde

Horen pl.

getijde

Gebetsstunden pl.

de getijden bidden

das Brevier beten