Traducciones de „volllabern“ en el diccionario alemán » polaco

vọllabernGA <labert voll, laberte voll, vollgelabert> V. trans.

vollabern → labern

Véase también: labern

I . la̱bern [ˈlaːbɐn] V. intr. coloq.

[über etw acus.] labern

gadać [lub paplać] [lub bredzić] [o czymś] coloq.

II . la̱bern [ˈlaːbɐn] V. trans. pey. coloq.

labern Unsinn, Quatsch:

labern

paplać [lub gadać] głupoty coloq.

Blödsinn labern

gadać bzdury

jdm die Ohren voll labern

zagadać kogoś na śmierć

vọll|jammernGA V. trans.

volljammern → jammern

Véase también: jammern

jạmmern [ˈjamɐn] V. intr.

1. jammern (lamentieren):

jammern

biadolić

[über etw acus.] jammern

lamentować [nad czymś]

jdm die Ohren voll jammern coloq.

jęczeć komuś nad głową coloq.

jdm die Ohren voll jammern coloq.

suszyć komuś głowę coloq.

2. jammern (verlangen):

nach jdm/etw jammern

płakać za kimś/czymś

vọlladenGA <lädt voll, lud voll, vollgeladen> [ˈfɔllaːdən] V. trans.

volladen → laden

Véase también: laden

I . la̱den <lädt, lud, geladen> [ˈlaːdən] V. trans.

1. laden (verladen) Fracht:

etw [auf den Lkw] laden

ładować [form. perf. za‑] coś [na ciężarówkę]

(von einem Transportmittel nehmen) etw aus dem Auto laden

wyładowywać [form. perf. wyładować] coś z samochodu

die Koffer in das/aus dem Auto laden

wkładać [form. perf. włożyć] walizki do/wyjmować [form. perf. wyjąć] walizki z samochodu

die Kisten aus dem Laster laden

wyładować skrzynie z ciężarówki

voll geladen

z pełnym ładunkiem

geladen haben coloq. (betrunken sein)

być pijanym

zu viel geladen haben

wypić za dużo

er hat wieder schwer geladen irón. coloq.

znowu za dużo wypił

2. laden (aufbürden):

Verantwortung auf sich acus. laden

obarczać [form. perf. obarczyć] się odpowiedzialnością

alle Schuld auf sich laden

brać [form. perf. wziąć] na siebie całą winę

eine Menge Schulden auf sich laden

obciążyć się wieloma długami

sich dat. etw auf den Hals laden

podejmować [form. perf. podjąć] się czegoś

sich dat. etw auf den Hals laden

brać [form. perf. wziąć] coś na swoje barki

3. laden elev. (einladen):

jdn [zu einem Empfang] laden

zapraszać [form. perf. zaprosić] kogoś [na przyjęcie]

die geladenen Gäste

zaproszeni goście mpl

4. laden DER. (vorladen):

laden Zeugen

wzywać [form. perf. wezwać]

5. laden (Munition einlegen):

laden Pistole

ładować [form. perf. za‑]

pass auf, die Waffe ist geladen

uważaj, broń f jest naładowana

6. laden (mit Strom versehen, aufladen):

laden ELECTR., PHYS Batterie

ładować [form. perf. na‑]

die Elektrode ist positiv/negativ geladen

elektroda f jest naładowana dodatnio/ujemnie

ich habe die Akkus wieder geladen

naładowałem [lub doładowałem] baterie

geladen sein coloq.

być wkurzonym coloq.

sieh dich vor, er ist heute total geladen coloq.

uważaj, on jest dzisiaj bardzo wkurzony

7. laden INFORM.:

laden Programm, Datei

wczytywać [form. perf. wczytać]

laden Programm, Datei

ładować [form. perf. za‑]

II . la̱den <lädt, lud, geladen> [ˈlaːdən] V. intr.

1. laden (Munition einlegen):

selbsttätig laden

ładować automatycznie

2. laden ELECTR., PHYS:

das Ladegerät lädt noch

ładowarka f jeszcze ładuje

3. laden INFORM.:

laden

ładować [form. perf. za‑]

automatisches Laden

ładowanie nt automatyczne

laden und starten

załadować i uruchomić

vọllaufenGA <läuft voll, lief voll, vollgelaufen> [ˈfɔllaʊfən] V. intr. +sein

vollaufen → voll

Véase también: voll

I . vọll [fɔl] ADJ.

1. voll (gefüllt):

voll

pełny

voll Tasse

napełniony

voll Koffer

wypełniony

voll Saal

zapełniony

der Saal war voll von Leuten/voller Menschen

sala f była wypełniona ludźmi

voll werden

napełniać [form. perf. napełnić] się

voll [mit] Wasser/Sand sein

być pełnym wody/piasku

halb voll

napełniony do połowy

voll voll

napełniony do pełna

mit vollem Mund

z pełnymi ustami

ich bin voll [bis oben hin] coloq.

jestem bardzo najedzony

einen Teller voll essen

jeść [form. perf. z‑] cały talerz

ein Gefäß voll Dreck/Mehl/Wein

naczynie nt pełne odpadków/mąki/wina

brechend [o. zum Brechen] voll

pękać w szwach

ich habe die Nase voll [davon] coloq.

ma tego po dziurki w nosie fig coloq.

ins Volle greifen

pławić się w dostatku

aus dem Vollen schöpfen

czerpać pełnymi garściami

2. voll (bedeckt):

voll[er] Schnee/Flecken sein

być całym w śniegu/plamy

3. voll (ganz):

voll Jahr, Monat, Woche

cały

eine volle Stunde warten coloq.

czekać całą godzinę

volle drei Jahre

całe trzy lata

4. voll (vollständig):

die volle Summe

cała suma f

der volle Kaufpreis

całkowita cena kupna [lub zakupu]

den vollen Preis bezahlen

płacić [form. perf. za‑] co do grosza

in voller Ausrüstung

w pełnym wyposażeniu

in voller Uniform erscheinen

stawiać [form. perf. stawić] się w pełnym umundurowaniu

mit dem vollen Namen unterschreiben

podpisywać [form. perf. podpisać] się pełnym nazwiskiem

in voller Größe

w pełnej wielkości

in voller Fahrt

w pełnym biegu

in voller Fahrt

na pełnym gazie

in vollem Ernst

całkiem poważne

in vollem Ernst

z pełną powagą

in vollem Lauf

w pełnym biegu

in vollem Lauf

na pełnym gazie

in voller Schönheit a. irón.

w pełnej krasie

volle Kanne coloq.

pełen dzban[ek] m

jdn nicht für voll nehmen

nie traktować kogoś poważnie

in die Vollen gehen coloq.

iść [form. perf. pójść] na całość coloq.

5. voll (ungeschmälert):

voll Gewissheit

całkowity

das volle Ausmaß der Katastrophe

całkowite rozmiary katastrofy

die volle Tragweite erkennen

uświadamiać [form. perf. uświadomić] sobie pełne znaczenie

die volle Verantwortung tragen

ponosić [form. perf. ponieść] pełną odpowiedzialność

6. voll (prall):

voll Gesicht

pełny

er ist voller geworden

[on] zaokrąglił się

7. voll (voll tönend):

voll Stimme

donośny

8. voll (dicht):

voll Bart

gęsty

volles Haar haben

mieć gęste włosy

9. voll (erfüllt):

voll

napełniony

voll[er] Freude

przepełniony radością

10. voll coloq. (satt):

voll

syty

11. voll coloq. (betrunken):

voll

zalany coloq.

II . vọll [fɔl] ADV.

1. voll (vollkommen):

voll ausnutzen

w pełni

voll sperren

całkowicie

voll bezahlen

płacić [form. perf. za‑] całkowicie

voll dahinter stehen

stać całkowicie za tym

voll und ganz

zupełnie

voll und ganz

całkowicie

2. voll (mit aller Wucht):

voll aufprallen

silnie

3. voll (rückhaltlos):

voll unterstützen

hojnie

4. voll coloq. (sehr, äußerst):

voll gut

wyjątkowo [lub bardzo] dobrze

jdn voll anmachen

doszczętnie kogoś zjechać coloq.

voll doof sein

być totalnym idiotą

I . vollẹnden* [fɔl​ˈʔɛndən, fɔ​ˈlɛndən] V. trans.

vollenden Arbeit, Werk

kończyć [form. perf. u‑]

vollenden Diskussion

kończyć [form. perf. za‑]

vollenden Satz

kończyć [form. perf. do‑]

vollenden Lebensalter fig

kończyć [form. perf. u‑]

er vollendet heute sein sechzigstes Lebensjahr fig

on kończy dziś sześćdziesiąt lat

locuciones, giros idiomáticos:

jdn vor vollendete Tatsachen stellen

stawiać [form. perf. postawić] kogoś przed faktem dokonanym

vor vollendeten Tatsachen stehen

być postawionym przed faktem dokonanym

II . vollẹnden* [fɔl​ˈʔɛndən, fɔ​ˈlɛndən] V. v. refl. elev.

vollenden

dokonać się

vollzo̱gen V. trans., v. refl.

vollzogen pp von vollziehen

Véase también: vollziehen

I . vollzi̱e̱hen* [fɔl​ˈtsiːən] V. trans. irr

1. vollziehen (ausführen):

vollziehen Befehl

wykonywać [form. perf. wykonać]

vollziehen Ehe

zawierać [form. perf. zawrzeć]

2. vollziehen DER.:

die vollziehende Gewalt

władza f wykonawcza

II . vollzi̱e̱hen* [fɔl​ˈtsiːən] V. v. refl. irr

vollziehen (Drama)

rozgrywać [form. perf. rozegrać] się

vollziehen (Wandel)

dokonywać [form. perf. dokonać] się

die Veränderung vollzog sich rasch

zmiana f dokonała się szybko

VọlllastGR <‑, ‑en> SUST. f TÉC.

Volllast

pełne obciążenie nt

Vọllbart <‑[e]s, ‑bärte> SUST. m

Vollbart

broda f zakrywająca pół twarzy

vọllfett ADJ.

vollfett

pełnotłusty

vọllreif ADJ.

vollreif

w pełni dojrzały

Vọllverb <‑[e]s, ‑en> SUST. nt LING.

Vollverb

czasownik m samodzielny [lub pełnoznaczny]

I . vollẹndet [fɔl​ˈʔɛndət] ADJ.

1. vollendet (makellos):

vollendet Eleganz

perfekcyjny

vollendet Kunstwerk

doskonały

vollendet Schönheit

skończony

2. vollendet (vorbildlich):

vollendet Gastgeber

wzorowy

3. vollendet (vollbracht):

vollendet Tatsache, Straftat

dokonany

nach vollendetem 18. Lebensjahr fig

po ukończeniu osiemnastego roku życia

II . vollẹndet [fɔl​ˈʔɛndət] ADV.

vollendet schön:

vollendet

doskonale