Traducciones de „abzwingen“ en el diccionario alemán » polaco

I . a̱u̱f|zwingen V. trans. irr (gewaltsam auferlegen)

jdm etw aufzwingen

narzucać [form. perf. narzucić] komuś coś

II . a̱u̱f|zwingen V. v. refl. irr

sich jdm aufzwingen (Gedanke)

prześladować kogoś

ein Verdacht zwang sich mir auf

nie dawało mi spokoju podejrzenie nt

ạb|zwicken V. trans.

abzwicken

odcinać [form. perf. odciąć]

Draht mit einer Zange abzwicken

odciąć drut obcęgami

I . ạb|zweigen V. intr. +sein

[an etw dat./von etw] abzweigen (Weg, Gleis)

rozwidlać [form. perf. rozwidlić] się [przy czymś]

[an etw dat./von etw] abzweigen (Kabel)

rozgałęziać się [od czegoś]

hier zweigt der Weg zur Stadt ab

tu droga f rozwidla się w kierunku miasta

II . ạb|zweigen V. trans.

hundert Euro [von etw] abzweigen

skubnąć sto euro [z czegoś] coloq.

erzwịngen* V. trans. irr

erzwingen Entscheidung:

etw von jdm erzwingen

wymuszać [form. perf. wymusić] coś na kimś

ein erzwungenes Geständnis

wymuszone przyznanie nt się

I . bezwịngen* V. trans. irr

1. bezwingen (besiegen):

bezwingen Gegner

pokonywać [form. perf. pokonać]

2. bezwingen (überwinden):

bezwingen Festung

zdobywać [form. perf. zdobyć]

3. bezwingen (bezähmen):

bezwingen Neugierde, Wut

pohamować

II . bezwịngen* V. v. refl. irr

bezwingen

panować nad sobą

ạb|ringen V. trans. irr

abringen Versprechen, Zugeständnis:

abringen

wymuszać [form. perf. wymusić]

sich dat. ein Lächeln abringen

zmuszać [form. perf. zmusić] się do uśmiechu

dem Meer Land abringen

wydzierać [form. perf. wydrzeć] morzu ląd

sie versucht, dem Chaos einen Sinn abzuringen

ona próbuje odnaleźć w tym chaosie jakiś sens

ạb|singen V. trans. irr

1. absingen (von Anfang bis Ende singen):

absingen

odśpiewywać [form. perf. odśpiewać]

am Anfang jeder Veranstaltung wurde die Nationalhymne abgesungen

na początku każdej uroszystości był odśpiewany hymn narodowy

2. absingen (vom Blatt singen):

absingen

śpiewać [form. perf. za‑]

die Strophen von einem Zettel/aus einem Liederbuch absingen

śpiewać zwrotki z kartki/ze śpiewnika

ạb|klingen V. intr. irr +sein

1. abklingen:

abklingen (leiser werden) (Ton, Melodie, Lärm)

przebrzmiewać [form. perf. przebrzmieć]

2. abklingen:

abklingen (schwinden) (Wut)

przechodzić [form. perf. przejść]

abklingen (Begeisterung)

opadać [form. perf. opaść]

abklingen (Erkältung)

mijać [form. perf. minąć]

abklingen (Fieber)

spadać [form. perf. spaść]

der Schmerz ist im Abklingen

ból m mija

I . schwịngen <schwingt, schwang, geschwungen> [ˈʃvɪŋən] V. trans.

etw schwingen Fähnchen, Hut

wymachiwać czymś

etw schwingen Schwert

wywijać czymś

etw schwingen Axt, Peitsche, Stock

zamierzać [form. perf. zamierzyć] się czymś

sie schwang die Beine über die Sessellehne

zarzuciła nogi na poręcz fotela

das Tanzbein schwingen coloq.

wywijać w tańcu coloq.

große Reden schwingen coloq.

być mocnym w gębie

II . schwịngen <schwingt, schwang, geschwungen> [ˈʃvɪŋən] V. intr. +haben o sein

1. schwingen:

schwingen (vibrieren) (Membran)

drżeć [form. perf. za‑]

schwingen (Brücke, Glocke)

kołysać [form. perf. za‑] się

die Saiten schwingen

struny fpl drżą

2. schwingen (zum Ausdruck kommen):

in ihren Worten schwang Kritik

w jej słowach słychać było krytykę

in seinen Worten schwang Ärger

w jego słowach pobrzmiewał gniew

3. schwingen:

schwingen (Schaukel, Person)

huśtać [lub kołysać] się

schwingen (Pendel)

kołysać [lub wahać] się

schön geschwungene Augenbrauen

pięknie zarysowane brwi fpl

III . schwịngen <schwingt, schwang, geschwungen> [ˈʃvɪŋən] V. v. refl. (steigen)

sich aufs Motorrad schwingen

wskoczyć na motocykl

sich in die Lüfte schwingen

wzbić się w powietrze

sich über etw schwingen

przebiegać łukiem nad czymś

sich über etw schwingen

rozciągać się nad czymś

die Brücke schwingt sich über das Tal fig

most m biegnie łukiem nad doliną fig

I . zwịngend ADJ.

zwingend Argument

nieodparty

zwingend Gründe

wystarczający

zwingend Gründe

dostateczny

zwingend Notwendigkeit

absolutny

zwingend Logik

żelazny

zwingend Schluss

logiczny

II . zwịngend ADV.

zwingend sich ergeben, folgern

logicznie

zwingend vorgeschrieben

obligatoryjnie

I . bedịngen* [bə​ˈdɪŋən] V. trans.

1. bedingen (verursachen):

bedingen

pociągnąć za sobą

durch etw bedingt sein

być uzależnionym od czegoś [lub uwarunkowanym czymś]

2. bedingen (verlangen):

bedingen

wymagać

II . bedịngen* [bə​ˈdɪŋən] V. v. refl.

das bedingt sich gegenseitig

to wzajemnie od siebie zależy

berịngen* V. trans.

beringen

obrączkować [form. perf. za‑]

besịngen* V. trans. irr

besingen

opiewać

besingen

wychwalać

a̱u̱f|schwingen V. v. refl. irr

1. aufschwingen (emporfliegen):

aufschwingen

wzbijać [form. perf. wzbić] się elev.

die Vögel schwingen sich auf

ptaki mpl wzbijają się

2. aufschwingen (sich aufraffen):

sich zu etw aufschwingen

zdobywać [form. perf. zdobyć] się na coś elev.

3. aufschwingen (sich hocharbeiten):

er hat sich zum Betriebsleiter aufgeschwungen

[on] doszedł do stanowiska kierownika zakładu

umrịngen* V. trans.

umringen

otaczać [form. perf. otoczyć]

umringen

obstępować [form. perf. obstąpić]

errịngen* V. trans. irr

1. erringen (erkämpfen):

erringen Erfolg, Sieg

osiągać [form. perf. osiągnąć]

2. erringen (erlangen):

erringen Vertrauen

zdobywać [form. perf. zdobyć]

gelịngen <gelingt, gelang, gelungen> [gə​ˈlɪŋən] V. intr. +sein (Werk, Coup)

gelingen

udać [lub powieść] się

nicht gelungen sein (Essen, Kuchen)

nie wyjść

jdm gelingt es etw zu tun

komuś udaje się coś zrobić

allen gelang die Flucht

wszystkim powiodła się ucieczka f

ich hoffe, es gelingt mir

mam nadzieję, że mi się uda

Véase también: gelungen

I . gelụngen [gə​ˈlʊŋən] V. intr.

gelungen pp von gelingen

II . gelụngen [gə​ˈlʊŋən] ADJ. attr

1. gelungen (geglückt, erfolgreich):

gelungen Abend, Kuchen

udany

gelungen Essen

smaczny

gelungen Essen

wyborny

gelungen Essen

doskonały

sehr gelungen

bardzo udany

etw ist gut/schlecht gelungen

coś poszło dobrze/źle

2. gelungen coloq. (drollig):

gelungen Idee, Person

zabawny

gelungen Idee, Person

pocieszny

gelungen Idee, Person

komiczny

III . gelụngen [gə​ˈlʊŋən] ADV. coloq. (drollig)

gelungen aussehen

zabawnie

gelungen aussehen

komicznie

Gelịngen <‑s, sin pl. > [gə​ˈlɪŋən] SUST. nt

Gelingen

pomyślny rezultat m

auf [ein] gutes Gelingen!

za pomyślność [lub powodzenie] !

I . sprịngen <springt, sprang, gesprungen> [ˈʃprɪŋən] V. intr. +sein

1. springen:

springen (hüpfen)

skakać [form. perf. skoczyć]

springen (Kind)

podskakiwać [form. perf. podskoczyć]

in die Höhe springen

podskoczyć do góry

ins Auge [o. in die Augen] springen

rzucać [form. perf. rzucić] się w oczy fig

2. springen (sich mit Sprüngen bewegen):

über ein Hindernis springen

przeskakiwać [form. perf. przeskoczyć] przez przeszkodę

über ein Hindernis springen

skakać [form. perf. skoczyć] przez przeszkodę

zur Seite springen

odskakiwać [form. perf. odskoczyć] na bok

ins Boot/Wasser springen

wskakiwać [form. perf. wskoczyć] do łodzi/wody

auf den Tisch springen

wskakiwać [form. perf. wskoczyć] na stół

aus dem Fenster springen

wyskakiwać [form. perf. wyskoczyć] z okna

vom Dach springen

zeskakiwać [form. perf. zeskoczyć] z dachu

über Bord springen

skakać [form. perf. skoczyć] za burtę

vorwärts/rückwärts springen INFORM.

przeskoczyć do przodu/tyłu

von einem Thema zum anderen springen fig

przeskakiwać z jednego tematu na drugi fig

3. springen fig (Anordnungen schnell ausführen):

springen

rzucać [form. perf. rzucić] się coloq.

springen

skakać coloq.

er braucht kaum was zu sagen, schon springt sie

on nie musi w ogóle nic mówić, a ona już się zrywa

4. springen suizo, al. s. (eilen):

zum Bäcker springen

skoczyć do piekarza coloq.

bitte, spring mal eben zum Supermarkt!

proszę, skocz no do supermarketu! coloq.

5. springen:

springen (zerspringen) (Vase)

pękąć [form. perf. pęknąć]

in Stücke springen

popękać na kawałki

6. springen (vorrücken):

auf etw acus. springen (Zeiger)

przeskakiwać [form. perf. przeskoczyć] na coś

die Ampel springt auf Grün

światła pl. zmieniły się na zielone coloq.

aus den Gleisen springen

wykoleić się

der springende Punkt coloq.

sedno nt sprawy

II . sprịngen <springt, sprang, gesprungen> [ˈʃprɪŋən] V. trans. +haben o sein

springen DEP.:

springen vier Meter

skakać [form. perf. skoczyć]

einen Salto springen

robić [form. perf. z‑] salto

locuciones, giros idiomáticos:

etw [für jdn] springen lassen coloq.

stawiać [form. perf. postawić] coś [komuś] coloq.

für jdn eine Runde Bier springen lassen coloq.

fundować [form. perf. za‑] komuś kolejkę piwa coloq.

bezwingend ADJ.

Entrada creada por un usuario

bezwingend

zniewalający

bezwingend

sugestywny

bezwingender Charme

zniewalający urok

Ejemplos monolingües (no verificados por la redacción de PONS)

alemán

Das nun der Selen schatz so vielen abgezwungen.

de.wikipedia.org

Das in der Folter Bekannte sei ihr durch Schmerzen abgezwungen worden.

de.wikipedia.org

Diese scheinen erstmals mit umfangreicher Information die Existenz amerikanischer Geheimgefängnisse an verschiedenen Orten der Welt zu bestätigen, wo Gefangene ohne gesetzliche Grundlage festgehalten und Aussagen unter Folter abgezwungen werden können.

de.wikipedia.org