neerlandés » alemán

Traducciones de „jenigen“ en el diccionario neerlandés » alemán

(Ir a alemán » neerlandés)

Mostrar un resumen de todos los resultados

le·ni·gen: verbo
jen·nen: verbo
ei·gen: adjetivo y adverbio
nei·gen: verbo
be·zi·gen: verbo
le·di·gen: verbo
ge·ne·gen: adjetivo y adverbio
je·ne·ver: sustantivo
je·gens: preposición
jeu·ken: verbo
bui·gen: verbo
tui·gen: verbo
zui·gen: verbo
drei·gen: verbo
ma·ti·gen: verbo
no·di·gen: verbo
nij·gen: verbo
be·nig: adjetivo y adverbio
me·nig: pronombre
le·nig: adjetivo y adverbio

Los resultados a continuación se escriben de forma parecida: lenigen , genegen , ledigen , bezigen , neigen , eigen , jennen , gedijen , lenig , menig , benig , nijgen , nodigen , matigen , dreigen , zuigen , tuigen , buigen , jeuken , jegens y/e jenever

le·ni·gen <lenigde, h. gelenigd> [lenəɣə(n)] V. trans.

jen·nen <jende, h. gejend> [jɛnə(n)] V. trans.

ei·gen <eigen, eigener, meest eigen> [ɛiɣə(n)] ADJ.

1. eigen (aan de betrokkene(n) toebehorend):

eigen

eigen baas zijn

sein eigener Herr sein

op eigen benen staan

auf eigenen Füßen stehen

voor eigen gebruik

zum persönlichen Bedarf

hij kwam in eigen persoon

er kam höchstpersönlich

bemoei je met je eigen zaken

kümmere dich um deine eigenen Angelegenheiten

2. eigen (uitgaand van iem zelf):

eigen

op eigen gezag

auf eigene Verantwortung

naar eigen goeddunken

nach eigenem Ermessen

op (zijn) eigen houtje

auf eigene Faust

uit eigen wil

aus eigenem Entschluss

3. eigen (kenmerkend):

eigen

dat is hem eigen

das ist ihm eigen

4. eigen (vertrouwd):

zich iets eigen maken

sich dat. etw aneignen

5. eigen (de streek, het land van herkomst):

eigen

de eigen taal

die eigene Sprache

nei·gen¹ <neigde, h. geneigd> [nɛiɣə(n)] V. trans.

be·zi·gen <bezigde, h. gebezigd> [bezəɣə(n)] V. trans.

al zijn invloed bezigen

all seinen Einfluss anwenden

le·di·gen <ledigde, h. geledigd> [ledəɣə(n)] V. trans.

ge·ne·gen¹ <genegener, genegenst> [ɣəneɣə(n)] ADJ.

1. genegen (bereid):

hij is niet genegen toestemming te geven

er ist nicht bereit einzuwilligen

2. genegen (welwillend):

freundlich gesinnt

zijn verzoek vond een genegen oor

mit seiner Bitte stieß er auf offene Ohren

iem genegen zijn

jdm freundlich gesinnt sein

je·ne·ver <jenever|s> [jənevər] SUST. m

Genever m

Wacholderbranntwein m

jonge/oude jenever

Jonge/Oude Genever m

je·gens [jeɣəns] PREP.

gegen +acus.

gegenüber +dat.

vriendelijk jegens mensen zijn

freundlich zu Menschen sein

een verplichting jegens ouders

eine Verpflichtung den Eltern gegenüber

jeu·ken <jeukte, h. gejeukt> [jøkə(n)] V. intr.

1. jeuken:

jeuken (kriebelen)

jeuken (kriebelen)

jeuken (textiel)

mijn arm jeukt

mich juckt es am Arm

de pullover jeukt op de huid

der Pullover kratzt auf der Haut

2. jeuken fig.:

mijn handen jeuken om hem een pak slaag te geven

es juckt mir in den Fingern, ihm eine Tracht Prügel zu verpassen

bui·gen¹ <boog, h./i. gebogen> [bœyɣə(n)] V. intr.

1. buigen (een buiging maken):

sich verbeugen vor +dat.

sich verneigen form.

voor iems wil buigen fig.

sich jds Willen dat. beugen

2. buigen (zich krommen):

het is buigen of barsten fig.

es geht auf Biegen und Brechen

de weg buigt hier naar links

der Weg biegt [o. zweigt] hier nach links ab

tui·gen <tuigde, h. getuigd> [tœyɣə(n)] V. trans.

1. tuigen (paard):

een paard tuigen

ein Pferd anschirren

2. tuigen scheepv.:

zui·gen¹ <zoog, h. gezogen> [zœyɣə(n)] V. trans.

drei·gen¹ <dreigde, h. gedreigd> [drɛiɣə(n)] V. trans.

hij dreigde hem te zullen ontslaan

er drohte, ihn zu entlassen

iem met straf dreigen

jdm eine Strafe androhen

ma·ti·gen¹ <matigde, h. gematigd> [matəɣə(n)] V. trans.

de lonen matigen

die Lohnerhöhungen mäßigen

matig uw snelheid!

Tempo drosseln!

no·di·gen <nodigde, h. genodigd> [nodəɣə(n)] V. trans.

nij·gen <neeg, h. genegen> [nɛiɣə(n)] V. intr.

1. nijgen (buigen):

2. nijgen (zaken):

be·nig [benəx] ADJ.

1. benig ((als) van been):

benig form.

2. benig (met uitkomende beenderen):

3. benig (vol been):

voll(er) Knochen

me·nig [menəx] PRON. indet. pron.

manch

in menig opzicht

in mancher Hinsicht

le·nig <lenige, leniger, lenigst> [lenəx] ADJ.

lenig (soepel)

lenig (buigbaar)

lenig als een kat

geschmeidig [o. behänd(e)] wie eine Katze

lenige ledematen

gelenkige [o. geschmeidige] Glieder pl.

Consultar el diccionario

neerlandés

Página en Deutsch | English | Español | Italiano | Polski