Traducciones de „schedule“ en el diccionario alemán » polaco

I . schẹllen [ˈʃɛlən] V. intr. REG (Person, Telefon, Klingel)

schellen

dzwonić [form. perf. za‑]

II . schẹllen [ˈʃɛlən] V. impers.

es schellt [an der Tür/bei mir]

dzwoni [u drzwi/mnie]

sche̱u̱chen [ˈʃɔɪçən] V. trans.

1. scheuchen (treiben, jagen):

scheuchen

płoszyć [form. perf. wy‑]

scheuchen

wypędzać [form. perf. wypędzić]

jdn/ein Tier aus der Küche scheuchen

wypłoszyć kogoś/zwierzę z kuchni

die Hühner abends ins Hühnerhaus scheuchen

zagnać wieczorem kury do kurnika

Fliegen scheuchen

wypędzić muchy

2. scheuchen coloq. ([an]treiben):

jdn aus dem Bett/an die Arbeit scheuchen

wypędzić [lub wygnać] kogoś z łóżka/do pracy

er lässt sich nicht gerne scheuchen

on nie da sobą pomiatać

schẹffeln [ˈʃɛfəln] V. trans. pey. coloq.

Geld scheffeln

zgarniać [form. perf. zgarnąć] masę pieniędzy coloq.

Sche̱i̱dung <‑, ‑en> SUST. f

Scheidung

rozwód m

die Scheidung einreichen

wnieść pozew o rozwód

sche̱i̱teln [ˈʃaɪtəln] V. trans.

sich dat. die Haare scheiteln

czesać włosy z przedziałkiem

das Haar scheiteln

zrobić przedziałek we włosach

gescheitelt

[zaczesany] z przedziałkiem

schẹckig [ˈʃɛkɪç] ADJ.

scheckig (fleckig):

scheckig Hund, Rind

łaciaty

scheckig Pferd

pstrokaty

scheckig Pferd

srokaty coloq.

locuciones, giros idiomáticos:

sich scheckig lachen coloq.

pękać ze śmiechu coloq.

wie ein scheckiger Hund bekannt sein coloq.

być wszędzie znanym

I . sche̱i̱den <scheidet, schied, geschieden> [ˈʃaɪdən] V. trans.

1. scheiden Ehe:

scheiden

rozwodzić [form. perf. rozwieść]

scheiden

udzielać [form. perf. udzielić] [komuś] rozwodu

eine geschiedene Frau

rozwiedziona kobieta f

ihr geschiedener Mann

jej były mąż m

2. scheiden:

scheiden (trennen, teilen) (Grenze, Erziehung, Herkunft)

rozdzielać [form. perf. rozdzielić]

scheiden (trennen, teilen) (Grenze, Erziehung, Herkunft)

dzielić [form. perf. po‑]

sie sind durch gegensätzliche Ansichten geschieden

podzieliły ich przeciwstawne poglądy mpl

wir sind geschiedene Leute

koniec z nami

von dem Moment an waren wir geschiedene Leute coloq.

od tamtego momentu nasze drogi fpl się rozeszły

II . sche̱i̱den <scheidet, schied, geschieden> [ˈʃaɪdən] V. intr. +sein

1. scheiden elev. (aufgeben):

aus einem Amt scheiden

składać [form. perf. złożyć] urząd form

aus dem Berufsleben scheiden

zakończyć karierę zawodową

2. scheiden (sich trennen, auseinandergehen):

scheiden

rozchodzić [form. perf. rozejść] się

scheiden

rozstawać [form. perf. rozstać] się

als Freunde scheiden

rozstawać [form. perf. rozstać] się w przyjaźni

sie schieden voneinander

[oni] rozstali się ze sobą

Scheiden tut weh

rozstanie nt jest bolesne [lub boli]

III . sche̱i̱den <scheidet, schied, geschieden> [ˈʃaɪdən] V. v. refl.

1. scheiden:

sich [von jdm] scheiden lassen

rozwodzić [form. perf. rozwieść] się [z kimś]

sich [von jdm] scheiden lassen

brać [form. perf. wziąć] [z kimś] rozwód

2. scheiden elev. (Wege):

scheiden

rozchodzić [form. perf. rozejść] się

in diesem Punkt scheiden sich die Meinungen

w tym punkcie opinie fpl są rozbieżne

hier scheiden sich die Geister

w tej kwestii zdania ntpl są podzielone

I . sche̱i̱nen <scheint, schien, geschienen> [ˈʃaɪnən] V. intr.

1. scheinen:

scheinen (Licht leuchten lassen) (Mond, Sterne)

świecić [form. perf. za‑]

morgen scheint die Sonne

jutro zaświeci słońce nt

uns schien die Sonne ins Gesicht

słońce świeciło nam prosto w oczy

die Lampe scheint nur schwach

lampa f słabo świeci

der Mond scheint hell

księżyc m świeci jasno

2. scheinen (den Anschein haben):

scheinen

zdawać [lub wydawać] się

er/sie scheint zu schlafen

[on/ona] wydaje się spać

das scheint schwierig zu sein

to wydaje się [być] trudne

er scheint keine Lust zu haben

on zdaje się nie mieć ochoty

mir scheint, dass ...

wydaje mi się, że...

II . sche̱i̱nen <scheint, schien, geschienen> [ˈʃaɪnən] V. impers.

es scheint, dass/als ob ...

zdaje [lub wydaje] się, że/jak gdyby...

wie es scheint

jak się zdaje [lub wydaje]

es scheint nur so

to się tak tylko zdaje [lub wydaje]

schẹnken [ˈʃɛŋkən] V. trans.

1. schenken (geben):

schenken Geschenk

podarować

schenken Geschenk

darowywać [form. perf. darować]

schenken Geschenk

ofiarowywać [form. perf. ofiarować]

jdm etw schenken Blumen, Buch

podarować coś komuś

jdm etw [zum Geburtstag] schenken

podarować coś komuś [na urodziny]

etw [von jdm] geschenkt bekommen

otrzymać coś [od kogoś] w prezencie

was schenkst du ihr zu Weihnachten?

co podarujesz jej na Gwiazdkę?

das möchte ich nicht mal geschenkt haben!

tego nie chciałbym nawet za darmo!

einem Kind das Leben schenken fig alt, elev.

dać dziecku życie

einem Kind das Leben schenken fig alt, elev.

rodzić [form. perf. u‑] dziecko

geschenkt ist geschenkt

kto daje i odbiera, ten się w piekle poniewiera

einem geschenkten Gaul schaut [o. guckt] man nicht ins Maul provb.

darowanemu koniowi nie zagląda się w zęby provb.

2. schenken (widmen):

jdm Zeit schenken

poświęcać [form. perf. poświęcić] komuś czas

jdm Beachtung [o. Aufmerksamkeit] schenken

poświęcać komuś uwagę

3. schenken (jdm etw verehren):

jdm etw schenken

obdarzać [form. perf. obdarzyć ][lub darzyć] kogoś czymś

jdm Vertrauen/Liebe schenken

darzyć kogoś zaufaniem/miłością

4. schenken (erlassen, sparen):

jdm etw schenken

darować [form. perf. po‑] komuś coś

jdm die Strafe schenken

darować komuś karę

in dem Beruf wird einem nichts geschenkt

w tym zawodzie nie jest łatwo

du hast verbissen gekämpft und dir nichts geschenkt

zaciekle walczyłeś i nie szczędziłeś sobie trudu

[das ist ja] geschenkt! coloq.

nie ma sprawy!

[das ist ja] geschenkt! coloq.

[to jest] nieważne!

[das ist ja] geschenkt! coloq.

nie mówmy już więcej o tym!

5. schenken (nicht tun):

sich dat. etw schenken

darować sobie coś coloq.

das schenke ich mir

daruję to sobie coloq.

die Mühe hätte ich mir schenken können

mogłem darować sobie ten trud coloq.

Sche̱rung <‑, ‑en> SUST. f TÉC.

Scherung

ścinanie nt

schẹrzen [ˈʃɛrtsən] V. intr.

[mit jdm über etw] scherzen

żartować [form. perf. po‑] [z kimś z czegoś]

damit ist nicht zu scherzen

z tym nie ma żartów

du beliebst wohl zu scherzen?

ty chyba żartujesz?

mir ist nicht zum Scherzen zumute [o. zu Mute]

nie mam ochoty na żarty

mir ist nicht zum Scherzen zumute [o. zu Mute]

wcale mi nie do żartów

I . sche̱u̱ern [ˈʃɔɪɐn] V. trans.

1. scheuern (säubern):

scheuern Bad, Topf, Fußboden

szorować [form. perf. wy‑]

etw sauber/blank scheuern

wyszorować coś do czysta/połysku

2. scheuern (reiben):

scheuern

szorować [form. perf. wy‑]

Dreck vom Fußboden/aus der Pfanne scheuern

wyszorować brud z podłogi/patelni

locuciones, giros idiomáticos:

jdm eine scheuern coloq.

policzkować [form. perf. s‑] kogoś

von jdm eine gescheuert kriegen coloq.

dostać od kogoś w gębę coloq.

II . sche̱u̱ern [ˈʃɔɪɐn] V. intr.

scheuern (Etikett, Schuh)

obcierać [form. perf. obetrzeć ]coloq.

scheuern (Kragen, Kleidung)

drapać

III . sche̱u̱ern [ˈʃɔɪɐn] V. v. refl.

sich wund scheuern

obcierać [form. perf. obetrzeć] sobie skórę coloq.

sich an etw wund scheuern

obetrzeć sobie o coś skórę coloq.

sche̱i̱ßen <scheißt, schiss, geschissen> V. intr. vulg.

1. scheißen (den Darm entleeren):

scheißen

srać vulg.

2. scheißen (gleichgültig sein):

auf etw scheißen

olewać [form. perf. olać] coś coloq.

auf etw scheißen

mieć coś w dupie vulg.

ich scheiß’ auf deine guten Ratschläge

mam gdzieś [lub w dupie vulg. ] twoje dobre rady coloq.

[ich] scheiß drauf!

mam to gdzieś [lub w dupie vulg. ] ! coloq.

[ich] scheiß drauf!

olewam to! coloq.

I . schẹlten <schilt, schalt, gescholten> [ˈʃɛltən] V. trans. elev.

1. schelten (ausschimpfen):

jdn [wegen etw] schelten

łajać [form. perf. z‑] kogoś [z powodu czegoś] alt

2. schelten (bezeichnen):

schelten

zwymyślać coloq.

jdn einen Faulpelz schelten

wymyślać [form. perf. na‑] komuś od leni coloq.

sie schalt ihn einen Narren

[ona] nawymyślała mu od błaznów [lub głupców] coloq.

II . schẹlten <schilt, schalt, gescholten> [ˈʃɛltən] V. intr. elev.

mit jdm schelten

dawać [form. perf. dać] komuś [ostrą] reprymendę elev.

mit jdm schelten

besztać [form. perf. z‑ ][lub rugać] kogoś coloq.