alemán » polaco

Traducciones de „afschieten“ en el diccionario alemán » polaco (Ir a polaco » alemán)

Mostrar un resumen de todos los resultados

ạn|mieten: verbo transitivo
ạn|bieten: I. verbo transitivo II. verbo reflexivo
a̱u̱f|bieten: verbo transitivo
ạn|erbieten: verbo reflexivo
a̱u̱s|treten: I. verbo intransitivo II. verbo transitivo
gebi̱e̱ten: I. verbo transitivo II. verbo intransitivo
erbi̱e̱ten: verbo reflexivo
da̱r|bieten: I. verbo transitivo II. verbo reflexivo
e̱i̱n|mieten: verbo reflexivo
entbi̱e̱ten: verbo transitivo
verbi̱e̱ten: I. verbo transitivo II. verbo reflexivo
vermi̱e̱ten: verbo intransitivo o transitivo
verni̱e̱ten: verbo transitivo
Ạnerbieten: sustantivo
überbi̱e̱ten: I. verbo transitivo II. verbo reflexivo
dazwịschen|treten: verbo intransitivo
ạn|treten: I. verbo transitivo II. verbo intransitivo
ạb|treten: I. verbo transitivo II. verbo intransitivo

Los resultados a continuación se escriben de forma parecida: austreten , anerbieten , aufbieten , anbieten , anmieten , abtreten , antreten , dazwischentreten , überbieten , Anerbieten , vernieten , vermieten , verbieten , entbieten , einmieten , darbieten , erbieten y/e gebieten

ạn|mieten V. trans.

przejściowo wynająć

I . ạn|bieten V. trans. irr

1. anbieten (zur Auswahl vorschlagen):

[jdm] etw anbieten

coś [komuś] proponować [form. perf. za‑]

2. anbieten (verkaufen):

jdm/etw anbieten

oferować [form. perf. za‑] komuś/coś

3. anbieten (zur Verfügung stellen):

jdm seinen Platz anbieten

ustępować [form. perf. ustąpić] komuś miejsca

er bot ihr seine Hilfe an

[on] proponował [form. perf. za‑] jej swoją pomoc

4. anbieten (Speisen, Getränke o.ä. reichen):

den Gästen Eis/Tasse Kaffee/Zigarette anbieten

częstować [form. perf. po‑] gości lodami/filiżanką kawy/papierosem

II . ạn|bieten V. v. refl. irr

1. anbieten (sich zur Verfügung stellen):

sich anbieten etw zu tun

oferować [form. perf. za‑] pomoc przy czymś

sie bot sich an ihm zu helfen

[ona] zaproponowała, że mu pomoże

der Schüler hat sich zum Vorlesen angeboten

uczeń m zgłosił się do czytania na głos

sie bietet sich als Vermittlerin an

[ona] deklaruje gotowość pośredniczenia

2. anbieten (nahe liegen):

sich [geradezu] anbieten (Lösung)

[akurat] nasunąć się

sich [geradezu] anbieten (Ort)

[idealnie] nadawać się do czegoś

dieses Haus bietet sich für ein Treffen an

ten dom m nadaje się na spotkanie

hier bietet sich sofort ein Ausweg an

tutaj nasuwa się natychmiast wyjście [z sytuacji] nt

a̱u̱f|bieten V. trans. irr

1. aufbieten (einsetzen, aufwenden):

aufbieten Mittel

mobilizować [form. perf. z‑]

aufbieten Einfluß

używać [form. perf. użyć]

2. aufbieten alt (Eheschließungsabsichten veröffentlichen):

dać na zapowiedzi

ạn|erbieten* V. v. refl. irr

sich anerbieten, etw zu machen alt

ofiarować [form. perf. za‑] się coś zrobić

I . a̱u̱s|treten V. intr. irr +sein

1. austreten:

austreten (nach außen treten) (Flüssigkeit)

wyciekać [form. perf. wyciec]

austreten (Gas)

ulatniać [form. perf. ulotnić] się

austreten (Blut)

ciec

austreten (Blut)

2. austreten nur infin (zur Toilette gehen):

austreten coloq.

wychodzić [form. perf. wyjść]

coloq. ich muss austreten

muszę wyjść coloq.

3. austreten (ausscheiden):

występować [form. perf. wystąpić]

aus einer Partei/Kirche austreten

wystąpić z partii/Kościoła

aus einem Verein austreten

wystąpić ze stowarzyszenia

II . a̱u̱s|treten V. trans. irr

1. austreten (auslöschen):

ein Feuer austreten

eine Zigarettenkippe austreten

zadeptać niedopałek

2. austreten (abnutzen):

austreten Treppenstufen

austreten Schuhe

I . gebi̱e̱ten* [gəˈbiːtən] V. trans. irr

1. gebieten (befehlen):

jdm etw gebieten

nakazywać [form. perf. nakazać] komuś coś

2. gebieten (verlangen):

das gebietet besondere Aufmerksamkeit

to wymaga szczególnej uwagi

die Umstände gebieten rasches Handeln

okoliczności fpl wymagają szybkiego działania

II . gebi̱e̱ten* [gəˈbiːtən] V. intr. irr

1. gebieten (herrschen):

über jdn/etw gebieten

panować nad kimś/czymś

über ein Land gebieten

panować nad jakimś krajem

2. gebieten (verfügen):

über etw acus. gebieten

dysponować [lub rozporządzać] czymś

Véase también: geboten , bieten

I . gebo̱ten [gəˈboːtən] V. trans., v. refl. irr

geboten pp von gebieten

II . gebo̱ten [gəˈboːtən] V. trans., intr., v. refl. irr

geboten pp von bieten

III . gebo̱ten [gəˈboːtən] ADJ. elev. (ratsam, notwendig)

besondere [o. erhöhte] Vorsicht ist geboten

pożądana [lub wskazana] jest szczególna [lub wzmożona] ostrożność f

I . bie̱ten <bietet, bot, geboten> [biːtən] V. trans.

1. bieten (anbieten, geben):

bieten Summe

oferować [form. perf. za‑]

bieten Chance, Gelegenheit

dawać [form. perf. dać]

jdm die Hand zur Versöhnung bieten

wyciągać [form. perf. wyciągnąć] do kogoś rękę na zgodę

diese Kleinstadt hat nichts zu bieten

to małe miasto nt [lub miasteczko nt ] nie ma nic do zaoferowania

dieser Drucker bietet 50 verschiedene Schriften

ta drukarka f obsługuje 50 różnych czcionek

2. bieten (bereitstellen, gewähren):

bieten Freizeitmöglichkeiten, Komfort, Hilfe

oferować [form. perf. za‑]

Unterkunft bieten

zapewniać [form. perf. zapewnić] zakwaterowanie

Trost bieten

dodawać [form. perf. dodać] otuchy

3. bieten (darbieten, zeigen):

przedstawiać [form. perf. przedstawić]

sie boten ein trauriges Bild

przedstawiali smutny widok

jdm die Stirn bieten

stawić komuś czoło

4. bieten pey. (zumuten):

sich dat. etw bieten/nicht bieten lassen

pozwolić/nie pozwolić sobie na coś

das lasse ich mir nicht bieten

nie pozwolę sobie na to

II . bie̱ten <bietet, bot, geboten> [biːtən] V. intr.

1. bieten SPIEL:

2. bieten (ein Angebot machen):

wer bietet mehr?

kto da więcej?

III . bie̱ten <bietet, bot, geboten> [biːtən] V. v. refl.

1. bieten:

bieten (sich anbieten) (Chance)

nadarzać [form. perf. nadarzyć] się

bieten (Lösung)

nasuwać [form. perf. nasunąć] się

bei der nächsten sich bietenden Gelegenheit

przy następnej nadarzającej się okazji

2. bieten (sich darbieten):

ein schreckliches Bild bot sich unseren Augen

naszym oczom ukazał się straszny widok m

erbi̱e̱ten* V. v. refl. irr elev.

sich erbieten etw zu tun

zaofiarować się coś zrobić

I . da̱r|bieten [ˈdaːɐ̯biːtən] V. trans. irr elev.

1. darbieten (vorführen):

darbieten Schauspiel

przedstawiać [form. perf. przedstawić]

darbieten Gedicht

recytować [form. perf. wy‑]

2. darbieten (anbieten):

darbieten Speisen

podawać [form. perf. podać]

darbieten Hand fig

wyciągać [form. perf. wyciągnąć]

II . da̱r|bieten [ˈdaːɐ̯biːtən] V. v. refl. irr elev.

sich jdm darbieten (Anblick)

ukazywać [form. perf. ukazać] się jawić się komuś elev.

sich jdm darbieten (Person)

prezentować [form. perf. za‑] się

sich jdm darbieten (Gelegenheit)

nadarzać [form. perf. nadarzyć] się

e̱i̱n|mieten V. v. refl.

sich bei jdm einmieten

wynajmować [form. perf. wynająć] mieszkanie u kogoś

entbi̱e̱ten* V. trans. irr elev.

przesyłać [form. perf. przesłać]

der Wanderer entbot den Vorübergehenden einen herzlichen Gruß

wędrowiec m przesłał przechodniom serdeczne pozdrowienie

I . verbi̱e̱ten <verbietet, verbot, verboten> V. trans.

verbieten Betreten, Durchfahrt, Rauchen:

zabraniać [form. perf. zabronić]

jdm etw verbieten

zakazywać [form. perf. zakazać] komuś czegoś

jdm das Wort verbieten

zabronić komuś się odzywać

sie hat mir das Haus verboten

zabroniła mi wstępu do domu

II . verbi̱e̱ten <verbietet, verbot, verboten> V. v. refl.

być wykluczonym

etw verbietet sich von selbst

coś nie wchodzi w rachubę

Véase también: verboten

I . verbo̱ten [fɛɐ̯ˈboːtən] V. trans., v. refl.

verboten pp von verbieten

II . verbo̱ten [fɛɐ̯ˈboːtən] ADJ.

1. verboten (nicht gestattet):

es ist verboten etw zu tun

robienie czegoś jest zabronione

es ist ihm verboten, sich hier aufzuhalten

zabroniono mu przebywać tutaj

Rauchen verboten

palenie wzbronione [lub zabronione]

2. verboten fig coloq. (unmöglich):

verboten Aussehen

[in etw dat.] verboten aussehen

wyglądać [w czymś] okropnie

vermi̱e̱ten* V. trans., intr.

jdm vermieten

wynajmować [form. perf. wynająć] komuś

zu vermieten

Zimmer zu vermieten

pokoje mpl do wynajęcia

sie vermietet nur an Studenten

ona wynajmuje pokoje tylko studentom

verni̱e̱ten* V. trans.

nitować [form. perf. za‑]

Ạnerbieten <‑s, ‑> SUST. nt pl. selten elev.

oferta f

I . überbi̱e̱ten* [yːbɐˈbiːtən] V. trans. irr

1. überbieten DEP. (übertreffen):

jds Rekord überbieten

poprawić [lub pobić] czyjś rekord

2. überbieten (bei Auktionen):

jdn/etw [um einen Betrag] überbieten

przelicytować kogoś/coś [o pewną kwotę]

3. überbieten (übertreffen):

nicht [o. kaum] zu überbieten sein (Gegner)

być nie do pobicia

nicht [o. kaum] zu überbieten sein (Arroganz, Frechheit)

być bezprzykładnym

der Film ist an Brutalität nicht mehr zu überbieten

to wyjątkowo brutalny film m

II . überbi̱e̱ten* [yːbɐˈbiːtən] V. v. refl. irr

sich [gegenseitig] an Mut überbieten

prześcigać się [między sobą] w odwadze

dazwịschen|treten V. intr. irr +sein

1. dazwischentreten (schlichtend eingreifen):

dazwischentreten

ingerować [w coś]

das Dazwischentreten

durch sein Dazwischentreten

przez jego interwencję

2. dazwischentreten (störend auftreten):

dazwischentreten

wtrącać [form. perf. wtrącić] się [do czegoś]

sie waren unzertrennlich, bis ein Mann dazwischentrat

byli nierozłączni, do czasu gdy pojawił się pewien mężczyzna m

I . ạn|treten V. trans. irr

1. antreten (festtreten):

udeptywać [form. perf. udeptać]

die Erde um die Bäume herum antreten

udeptać ziemię wokół drzew

2. antreten (energisch den Anlasser betätigen):

antreten Motorrad

wprawiać [form. perf. wprawić] w ruch

antreten Motorrad

zapalać [form. perf. zapalić]

3. antreten (beginnen):

den Heimweg antreten

wyruszać [form. perf. wyruszyć] do domu

eine Reise antreten

rozpocząć [lub udać się w] podróż

eine Stelle antreten

obejmować [form. perf. objąć] posadę

eine Strafe antreten

rozpoczynać [form. perf. rozpocząć] odbywanie kary

4. antreten (übernehmen):

antreten Amt

obejmować [form. perf. objąć]

antreten Erbe

dziedziczyć [form. perf. o‑]

jds Nachfolge antreten

przejmować [form. perf. przejąć] czyjeś obowiązki

II . ạn|treten V. intr. irr +sein

1. antreten:

antreten (sich aufstellen) (Soldaten)

ustawiać [form. perf. ustawić] się

[im Hof] antreten (Häftlinge)

zbierać [form. perf. zebrać] się [na dziedzińcu]

in Reihen antreten

stawać [form. perf. stanąć] w szeregu

sie sind in Zweierreihen angetreten

[oni] stanęli w dwuszeregu

2. antreten (erscheinen):

[zum Wettkampf] antreten

stawać [form. perf. stanąć] [do zawodów]

gegen jdn antreten (Sportler)

rywalizować [lub walczyć] z kimś

zum Dienst/zur Arbeit antreten

stawiać [form. perf. stawić] się na służbę/do pracy

bei einer Firma als Arbeiter antreten

stawić się do pracy w jakiejś firmie

I . ạb|treten V. trans. irr

1. abtreten DER.:

seine Rechte an einen anderen abtreten

cedować [form. perf. s‑] swoje prawa na kogoś innego

2. abtreten (überlassen):

abtreten Amt, Funktion, Geschäft

przekazywać [form. perf. przekazać]

abtreten Staatsterritorium

odstępować [form. perf. odstąpić] [innemu państwu]

3. abtreten (abnutzen):

abtreten Teppich

abtreten Schuhe

abtreten Absätze

zdzierać [form. perf. zedrzeć]

4. abtreten (durch Treten entfernen):

abtreten Schnee, Schmutz

wycierać [form. perf. wytrzeć]

sich dat. die Schuhe an der Fußmatte abtreten

wytrzeć buty na wycieraczce

II . ạb|treten V. intr. irr +sein

1. abtreten a. THEAT (abgehen):

[von der Bühne] abtreten

schodzić [form. perf. zejść] [ze sceny]

2. abtreten POL.:

ustępować [form. perf. ustąpić]

3. abtreten coloq. (sterben):

zejść z tego świata elev.

4. abtreten MILIT.:

¿Quieres añadir alguna palabra, frase o traducción?

Proponnos una nueva entrada.

Consultar el diccionario

alemán

Página en Deutsch | Български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski