polaco » alemán
Los resultados a continuación se escriben de forma parecida: postulat , postukać , postękać , pospółka , postkomuna , postronny , postronek , postrącać , postradać , postarzać , postojowy , postępować , postanowić , postąpić , postawić , postrzec , postrzał , postroić , postrach , postępek y/e postawny

postękać [posteŋkatɕ]

postękać form. perf. od stękać

Véase también: stękać

stękać <‑ka> [steŋkatɕ], stęknąć [steŋknoɲtɕ] V. intr. form. perf.

1. stękać < form. perf. za‑> (wzdychać, jęczeć):

stękać
[auf]stöhnen

2. stękać solo imperf. (dukać):

stękać
stotternd lesen
stękać
[hervor]stammeln

3. stękać solo imperf. coloq. (narzekać):

stękać
jammern
stękać
stöhnen

postukać [postukatɕ]

postukać form. perf. od stukać

Véase también: stukać

I . stukać <‑ka form. perf. stuknąć> [stukatɕ] V. intr.

stukać (pukać, uderzać):

stukać do drzwi
an die Tür klopfen
stukać czymś o coś
mit etw an etw acus. klopfen

locuciones, giros idiomáticos:

stuknąć w kalendarz
ins Gras beißen coloq.
stuknęła mu czterdziestka
er ist vierzig [Jahre alt] geworden

II . stukać <‑ka form. perf. stuknąć> [stukatɕ] V. v. refl.

1. stukać gen. form. imperf. (uderzyć się wzajemnie):

stukać
sich acus. gegenseitig stoßen

2. stukać (wznosić toast):

stukać się kieliszkami
[mit den Gläsern] anstoßen

3. stukać (uderzyć się):

stukać się w łokieć
sich acus. den Ell[en]bogen [an]stoßen
stuknij się [w czoło/głowę]! coloq.
du bist wohl nicht ganz [o. recht] bei Verstand [o. Trost] !

postulat <gen. ‑u, ‑y> [postulat] SUST. m

2. postulat MAT.:

postulat
Axiom nt

postkomuna <gen. ‑ny, sin pl. > [postkomuna] SUST. f pey. coloq.

1. postkomuna (postkomuniści):

postkomuna
Exkommunisten mpl
postkomuna
Kommunistenschweine ntpl
postkomuna
Rote mpl

2. postkomuna → postkomunizm

Véase también: postkomunizm

postkomunizm <gen. ‑u, loc ‑zmie, sin pl. > [postkomuɲism] SUST. m POL.

I . postojowy [postojovɨ] ADJ.

II . postojowy <gen. ‑wego, pl. ‑wi> [postojovɨ] SUST. nt adjetvl.

postarzać <‑rza; form. perf. postarzyć> [postaʒatɕ] V. trans.

postradać <‑da> [postradatɕ] V. trans. form. perf. elev.

postradać majątek:

postradać
verlieren
postradać
einbüßen

postrącać [postrontsatɕ]

postrącać form. perf. od strącać

Véase también: strącać

I . strącać <‑ca> [strontsatɕ], strącić [stroɲtɕitɕ] form. perf. V. trans.

2. strącać (zestrzelić):

strącać samolot
abschießen

3. strącać QUÍM. (wydzielić):

strącać substancję
[aus]fällen
strącać substancję
niederschlagen

II . strącać <‑ca> [strontsatɕ], strącić [stroɲtɕitɕ] form. perf. V. v. refl. QUÍM.

postronek <gen. ‑nka, pl. ‑nki> [postronek] SUST. m elev.

postronny [postronnɨ] ADJ. elev.

postawny [postavnɨ] ADJ.

postawny człowiek:

postawny
stattlich

postępek <gen. ‑pku, pl. ‑pki> [postempek] SUST. m elev.

postrach <gen. ‑u, sin pl. > [postrax] SUST. m

postroić [postroitɕ]

postroić form. perf. od stroić

Véase también: stroić

I . stroić <‑oi; imperf. ‑rój> [stroitɕ] V. trans.

1. stroić elev. (ubierać):

stroić dziecko
[aus]putzen
stroić dziecko
herausputzen coloq.

2. stroić elev. (ozdabiać):

stroić choinkę
schmücken

3. stroić t. MÚS. (zmieniać częstotliwość):

stroić radio, instrument
[ab]stimmen
stroić radio, instrument
einstellen

locuciones, giros idiomáticos:

stroić miny
eine Fratze [o. Grimasse coloq. ] schneiden

II . stroić <‑oi; imperf. ‑rój> [stroitɕ] V. intr. elev. (być ozdobą)

III . stroić <‑oi; imperf. ‑rój> [stroitɕ] V. v. refl. elev. (ubierać się)

postrzał <gen. ‑u, pl. ‑y> [postʃaw] SUST. m

1. postrzał (rana):

postrzał
Schussverletzung f

2. postrzał MED.:

postrzał
Lumbago f
postrzał
Hexenschuss m coloq.

postrzec [postʃets] form. perf., postrzegać [postʃegatɕ] <‑ga> V. trans.

1. postrzec PSICO.:

postrzec
wahrnehmen

2. postrzec elev. (oceniać):

postrzec
einschätzen
postrzec
beurteilen

I . postawić <‑wi> [postavitɕ]

postawić form. perf. od stawiać

II . postawić <‑wi> [postavitɕ] V. v. refl. form. perf.

2. postawić (wczuć się):

postaw się w mojej sytuacji
versetze dich in meine Situation [o. Lage]

Véase también: stawiać

I . stawiać <‑ia> [stavjatɕ] V. trans.

3. stawiać (wznosić):

stawiać budowlę
bauen
stawiać budowlę
errichten

II . stawiać <‑ia> [stavjatɕ] V. v. refl.

1. stawiać < form. perf. stawić> escr. (zgłaszać się):

stawiać
sich acus. stellen
stawiać
sich acus. melden
stawiać
sich acus. einfinden
stawiać
erscheinen
stawiać się na rozprawę
sich acus. zur Verhandlung einfinden

2. stawiać coloq. (przeciwstawiać się):

stawiać
sich acus. widersetzen
stawiać
trotzen

postąpić [postompitɕ]

postąpić form. perf. od postępować

Véase también: postępować

postępować <‑puje; form. perf. postąpić> [postempovatɕ] V. intr.

2. postępować gen. form. imperf. fig.:

postępować (rozwijać się) (praca)
fortschreiten
postępować (rozwijać się) (praca)
vonstatten gehen

3. postępować gen. form. imperf. fig.:

postępować (wzmagać się) (choroba)
fortschreiten
postępować (wzmagać się) (choroba)
sich acus. entwickeln

5. postępować (obchodzić się z kimś):

[właściwie/niewłaściwie] z kimś/czymś postępować
mit jdm/etw [richtig/falsch] umgehen
postępuj jak człowiek coloq.
sei ein Mensch m

I . postanawiać <‑ia> [postanavjatɕ], postanowić [postanovitɕ] form. perf. V. trans.

II . postanawiać <‑ia> [postanavjatɕ], postanowić [postanovitɕ] form. perf. V. intr.

1. postanawiać (zdecydować):

postanowić, że...
beschließen, dass ...

pospółka SUST.

Entrada creada por un usuario

¿Quieres añadir alguna palabra, frase o traducción?

Proponnos una nueva entrada.

Consultar el diccionario

polaco

Página en Deutsch | Български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski
Consultar los diccionarios
Los más populares