polaco » alemán

Traducciones de „pociąnąć“ en el diccionario polaco » alemán (Ir a alemán » polaco)

Mostrar un resumen de todos los resultados

pociachać: verbo transitivo
pociągać: I. verbo transitivo II. verbo intransitivo III. verbo IV. verbo reflexivo
pociskać: verbo transitivo
pociskać: verbo transitivo
pocierać: I. verbo transitivo II. verbo reflexivo
pociągnąć
pocieknąć
pocieszać: I. verbo transitivo II. verbo reflexivo
pociągająco: adverbio
pociągający: adjetivo y adverbio
pociemniały: adjetivo y adverbio
pocieniować
pociągły: adjetivo y adverbio
pocierpnąć
pociągnięcie: sustantivo
pociupciać
pociecha: sustantivo
pociotek: sustantivo
pociemnieć
pocieszająco: adverbio

Los resultados a continuación se escriben de forma parecida: pociachać , pociskać , pocierać , pocisnąć , pociągać , pocieszać , pocieknąć , pociągnąć , pocieniować , pociemniały , pociągający , pociągająco , pociąć , pocieszająco , pociemnieć , pociotek , pociecha , pociupciać , pociągnięcie , pocierpnąć y/e pociągły

pociachać <‑cha; imperf. ‑chaj> [potɕaxatɕ] V. trans. form. perf. coloq. (pociąć)

schnippeln coloq.

pociachać warzywa do sałatki

Gemüse in den Salat schneiden

I . pociągać <‑ga; form. perf. pociągnąć> [potɕoŋgatɕ] V. trans.

1. pociągać (przysuwać):

pociągać kogoś za coś

jdn an etw dat. ziehen

pociągnąć kogoś za włosy

jdn an den Haaren ziehen

pociągnął ją ku sobie

er zog sie an sich acus.

pociągnąć kogoś za język

jdm auf den Zahn fühlen provb.

pociągnąć kogoś za język

w domu jego żona pociąga za sznurki

zu Hause hat seine Frau die Fäden in der Hand

pociągać z butelki coloq.

tief in die Flasche gucken

on [już] długo nie pociągnie coloq.

er wird nicht mehr lange leben

2. pociągać (przesuwać):

pociągać ręką po twarzy

mit der Hand über das Gesicht streichen [o. fahren]

pociągać nogą coloq.

die Beine schleppen

3. pociągać (wywoływać):

pociągać coś za sobą

etw nach sich ziehen

to pociąga za sobą pewne konsekwencje

das zieht gewisse Konsequenzen nach sich

to pociągnęło za sobą poważne skutki

das zog ernste Folgen nach sich

4. pociągać (pozywać):

pociągać kogoś do odpowiedzialności za coś

jdn für etw zur Verantwortung ziehen

5. pociągać (wciągać powietrze):

pociągać nosem

durch die Nase einziehen

6. pociągać solo imperf. (zbudować):

pociągnąć linię telefoniczną

eine Telefonleitung legen

nową ulicę pociągną przez las

die neue Straße ziehen sie durch den Wald

7. pociągać solo imperf. (wzbudzać zainteresowanie):

pociągać kogoś

pociągać kogoś

jds Interesse erwecken

8. pociągać coloq. (pokryć cienką warstwą):

pociągać coś farbą

etw mit Farbe [an]streichen

pociągnąć deskę bejcą

das Brett mit Beize überstreichen

9. pociągać coloq. (palić tytoń):

pociągać fajkę

an der Pfeife ziehen

pociągać papierosa

an der Zigarette ziehen

II . pociągać <‑ga; form. perf. pociągnąć> [potɕoŋgatɕ] V. intr. solo perf. (podążyć)

pociągać dokądś

irgendwohin aufbrechen [o. losziehen coloq. ]

III . pociągać <‑ga; form. perf. pociągnąć> [potɕoŋgatɕ] V. impers. solo perf. (powiać)

IV . pociągać <‑ga; form. perf. pociągnąć> [potɕoŋgatɕ] V. v. refl. (szarpać)

pociągać się za coś

sich acus. an etw dat. ziehen [o. zupfen]

pociągnąć się za krawat

sich acus. an der Krawatte zupfen

pociskać¹ <‑ka; imperf. ‑kaj> [potɕiskatɕ] V. trans. form. perf. (ciskać coś przez pewien czas)

pociskać kamienie

[eine Zeit lang] Steine werfen

pociskać² <‑ka; imperf. ‑kaj> [potɕiskatɕ], pocisnąć [potɕisnoɲtɕ] V. trans. form. perf. coloq. (naciskać)

pociskać dzwonek do drzwi

die Türklingel drücken

I . pocierać <‑ra; form. perf. potrzeć> [potɕeratɕ] V. trans.

pocierać coś czymś

etw mit etw reiben

pocierać czoło dłonią

sich dat. mit der Hand die Stirn reiben

potrzeć zapałkę

ein Streichholz anzünden

II . pocierać <‑ra; form. perf. potrzeć> [potɕeratɕ] V. v. refl.

pocierać się czymś

sich acus. mit etw reiben

pociągnąć [potɕoŋgnoɲtɕ]

pociągnąć form. perf. od pociągać, ciągnąć

Véase también: pociągać , ciągnąć

I . pociągać <‑ga; form. perf. pociągnąć> [potɕoŋgatɕ] V. trans.

1. pociągać (przysuwać):

pociągać kogoś za coś

jdn an etw dat. ziehen

pociągnąć kogoś za włosy

jdn an den Haaren ziehen

pociągnął ją ku sobie

er zog sie an sich acus.

pociągnąć kogoś za język

jdm auf den Zahn fühlen provb.

pociągnąć kogoś za język

w domu jego żona pociąga za sznurki

zu Hause hat seine Frau die Fäden in der Hand

pociągać z butelki coloq.

tief in die Flasche gucken

on [już] długo nie pociągnie coloq.

er wird nicht mehr lange leben

2. pociągać (przesuwać):

pociągać ręką po twarzy

mit der Hand über das Gesicht streichen [o. fahren]

pociągać nogą coloq.

die Beine schleppen

3. pociągać (wywoływać):

pociągać coś za sobą

etw nach sich ziehen

to pociąga za sobą pewne konsekwencje

das zieht gewisse Konsequenzen nach sich

to pociągnęło za sobą poważne skutki

das zog ernste Folgen nach sich

4. pociągać (pozywać):

pociągać kogoś do odpowiedzialności za coś

jdn für etw zur Verantwortung ziehen

5. pociągać (wciągać powietrze):

pociągać nosem

durch die Nase einziehen

6. pociągać solo imperf. (zbudować):

pociągnąć linię telefoniczną

eine Telefonleitung legen

nową ulicę pociągną przez las

die neue Straße ziehen sie durch den Wald

7. pociągać solo imperf. (wzbudzać zainteresowanie):

pociągać kogoś

pociągać kogoś

jds Interesse erwecken

8. pociągać coloq. (pokryć cienką warstwą):

pociągać coś farbą

etw mit Farbe [an]streichen

pociągnąć deskę bejcą

das Brett mit Beize überstreichen

9. pociągać coloq. (palić tytoń):

pociągać fajkę

an der Pfeife ziehen

pociągać papierosa

an der Zigarette ziehen

II . pociągać <‑ga; form. perf. pociągnąć> [potɕoŋgatɕ] V. intr. solo perf. (podążyć)

pociągać dokądś

irgendwohin aufbrechen [o. losziehen coloq. ]

III . pociągać <‑ga; form. perf. pociągnąć> [potɕoŋgatɕ] V. impers. solo perf. (powiać)

IV . pociągać <‑ga; form. perf. pociągnąć> [potɕoŋgatɕ] V. v. refl. (szarpać)

pociągać się za coś

sich acus. an etw dat. ziehen [o. zupfen]

pociągnąć się za krawat

sich acus. an der Krawatte zupfen

I . ciągnąć <‑nie; imperf. ‑nij> [tɕoŋgnoɲtɕ] V. trans.

1. ciągnąć (przesuwać z trudem):

ciągnąć przyczepę, wagon

ciągnąć worek po ziemi

einen Sack über den Boden schleifen

ciągnąć i upuścić INFORM.

ziehen und ablegen

ledwo ciągnąć za sobą nogi

sich acus. kaum vorwärts schleppen können

natura ciągnie wilka do lasu provb.

die Natur f zieht den Menschen in den Wald (schlechte Veranlagungen lassen sich auch durch gute Erziehung nicht beseitigen)

2. ciągnąć (pociągać za coś):

ciągnąć kogoś za włosy/rękaw

jdn an den Haaren/am Ärmel ziehen

ciągnąć kogoś za język

jdn auf den Zahn fühlen

ciągnąć kogoś za uszy

jdn an den Ohren ziehen

3. ciągnąć (wchłaniać, pić wolno):

schlürfen coloq.

roślina ciągnie wodę z doniczki

die Pflanze f nimmt Wasser aus dem Blumentopf auf

ciągnęła piwo przez słomkę

sie schlürfte das Bier durch den Strohhalm

4. ciągnąć coloq. (prowadzić dokądś):

schleifen coloq.

schleppen coloq.

ciągnąć kogoś do kina

jdn ins Kino schleppen coloq.

5. ciągnąć coloq. (dawać sobie radę):

zurecht [o. klar] kommen

ciągnąć dość samotne życie

ein ziemlich einsames Leben führen

6. ciągnąć (przechylać):

ciężki plecak ciągnął go do tyłu

der schwere Rucksack m zog ihn nach hinten

ciągnąć w swoją stronę

auf seine Seite ziehen

7. ciągnąć (kontynuować):

ciągnąć zebranie, rozmowę

8. ciągnąć TÉC.:

ciągnąć (obrabiać) metal

ciągnąć (obrabiać) metal

ciągnąć (instalować) linię, przewody

legen

ciągnąć (wydłużać) ulicę

bauen

9. ciągnąć (rozciągać):

ciągnąć gumę

10. ciągnąć fig. (pociągać):

kogoś [nie] ciągnie do czegoś

jdn zieht es [nicht] zu etw hin

coś kogoś [nie] ciągnie

etw zieht jdn [nicht] an

11. ciągnąć coloq.:

ciągnąć (wydobywać)

ciągnąć wodę

holen

ciągnąć sieci

ciągnąć (czerpać) korzyść

ciągnąć z czegoś zyski

aus etw Gewinne ziehen [o. schöpfen]

ciągnąć losy

ciągnąć losy

losen

12. ciągnąć FÍS.:

ciągnąć (przybliżać do siebie) (magnes, ziemia)

II . ciągnąć <‑nie; imperf. ‑nij> [tɕoŋgnoɲtɕ] V. intr.

1. ciągnąć (kontynuować):

po krótkiej przerwie mówca ciągnął dalej

nach einer kurzen Pause fuhr der Sprecher m fort

2. ciągnąć:

ciągnąć (wiać) (wiatr, chłód, woń)

ciągnąć (wiać) (wiatr, chłód, woń)

od jeziora ciągnie chłód [lub chłodem]

vom See kommt die Kälte f

ciągnie od drzwi

es zieht von der Tür

piec dobrze ciągnie

der Ofen m zieht gut

3. ciągnąć:

ciągnąć (przemieszczać się) (ptaki, wojsko)

4. ciągnąć:

ciągnąć (nadciągać) (chmury)

III . ciągnąć <‑nie; imperf. ‑nij> [tɕoŋgnoɲtɕ] V. v. refl.

1. ciągnąć fig.:

ciągnąć (wlec się) (człowiek, pociąg)

sich acus. schleppen

ciągnąć (dyskusja, proces)

sich acus. hinziehen

powoli ciągnął się do domu

langsam schleppte er sich nach Hause

coś się za kimś/czymś ciągnie

etw schleppt sich hinter jdm/etw her

2. ciągnąć fig.:

ciągnąć (rozciągać się) (guma, ciasto)

sich acus. dehnen

ciągnąć (las, plaża)

sich acus. erstrecken

ciągnąć (droga, ulica)

sich acus. ziehen

3. ciągnąć:

ciągnąć (trwać długo) (rozmowa, film, proces)

sich acus. hinziehen

ta sprawa ciągnie się jak smród po gaciach coloq.

etw zieht sich [sehr] lange hin

pocieknąć [potɕeknoɲtɕ]

pocieknąć → pociec

Véase también: pociec

pociec [potɕets]

pociec form. perf. od ciec

I . pocieszać <‑sza; form. perf. pocieszyć> [potɕeʃatɕ] elev. V. trans. (dodawać otuchy)

to wcale mnie nie pociesza

das tröstet mich überhaupt nicht

coś jest pocieszające

etw ist tröstlich

pocieszające jest to, że...

erfreulich dabei ist, dass ...

II . pocieszać <‑sza; form. perf. pocieszyć> [potɕeʃatɕ] elev. V. v. refl. (przestawać się martwić)

pocieszać się czymś

sich acus. mit etw trösten

pociągająco [potɕoŋgajontso] ADV.

pociągająco

pociągająco

pociągająco

wyglądać pociągająco

attraktiv aussehen

pociągający [potɕoŋgajontsɨ] ADJ. elev.

pociągający człowiek:

pociągający

pociągający

mieć pociągający wygląd

ein anziehendes Äußeres haben

pociemniały [potɕemɲawɨ] ADJ.

pociemniały

dunkel geworden

pociemniały

pociemniałe meble

dunkel gewordene Möbel ntpl

pocieniować [potɕeɲovatɕ]

pocieniować form. perf. od cieniować

Véase también: cieniować

cieniować <‑iuje> [tɕeɲovatɕ] V. trans.

1. cieniować < form. perf. po‑> <[lub pod‑]> (malować cienie):

2. cieniować < form. perf. ś‑> (przycinać):

cieniować włosy

pociągły [potɕoŋgwɨ] ADJ. elev.

pociągły twarz:

oval

pocierpnąć [potɕerpnoɲtɕ]

pocierpnąć form. perf. od cierpnąć

Véase también: cierpnąć

cierpnąć <‑nie; imperf. ś‑> [tɕerpnoɲtɕ] form. perf. V. intr.

cierpnąć (język)

cierpnąć (noga, ramię)

locuciones, giros idiomáticos:

skóra komuś [lub na kimś] cierpnie

jdm läuft es kalt den Rücken hinunter

pociągnięcie <gen. ‑ia, pl. ‑ia> [potɕoŋgɲeɲtɕe] SUST. nt

1. pociągnięcie (przesunięcie: pędzla, pióra):

pociągnięcie

Strich m

2. pociągnięcie elev. (czyn):

pociągnięcie

pociągnięcie

Vorgehen nt

przekreślić coś jednym pociągnięciem [pióra]

etw mit einem Federstrich auslöschen [o. streichen]

pociupciać [potɕuptɕatɕ]

pociupciać form. perf. od ciupciać

Véase también: ciupciać

ciupciać <‑ia; imperf. ‑aj; form. perf. po‑> [tɕuptɕatɕ] V. trans. coloq. (odbywać stosunek seksualny)

bumsen coloq.

poppen coloq.

pociecha <gen. ‑chy, loc ‑esze, pl. ‑chy> [potɕexa] SUST. f

1. pociecha sin pl. elev. (pocieszenie):

słowa pociechy

mała [lub niewielka] z tego pociecha

das ist ein schwacher [o. magerer] Trost m

szukać pociechy

doznać pociechy w bólu

Trost im Leid erfahren

2. pociecha sin pl. (ukojenie):

pociecha elev.

Trost m

szukać pociechy w czymś

Trost in etw dat. suchen

przynosić komuś pociechę

jdm Freude bereiten [o. machen]

będzie z niego pociecha

aus ihm wird noch was coloq.

szukać pociechy w kieliszku

Trost im Glas suchen

szukać pociechy w kieliszku

seine Sorgen im Alkohol ertränken

3. pociecha:

pociecha hum. coloq. (dziecko)

pociecha (syn)

coloq. on zabiera często swoje pociechy do Zoo

er nimmt seine Sprösslinge oft mit in den Zoo

pociotek <gen. ‑tka, pl. ‑tki> [potɕotek] SUST. m coloq. (daleki krewny)

entfernter Verwandter m

dziś odwiedzi nas pociotek

heute besucht uns ein entfernter Verwandter

pociemnieć [potɕemɲetɕ]

pociemnieć form. perf. od ciemnieć

Véase también: ciemnieć

ciemnieć <‑eje> [tɕemɲetɕ] V. intr., impers.

1. ciemnieć (mrocznieć):

sich acus. verdunkeln

[niebo] ciemnieje

der Himmel m [o. es] verfinstert sich acus.

[niebo] ciemnieje (światło)

schwächer werden

2. ciemnieć (odcinać się od tła):

na horyzoncie ciemnieje kontur kościoła

am Horizont erscheinen die Umrisse fpl der Kirche

3. ciemnieć < form. perf. po‑>:

ciemnieć (stawać się ciemniejszym) (włosy, skóra, metal)

ciemnieć (stawać się ciemniejszym) (włosy, skóra, metal)

pocieszająco [potɕeʃajontso] ADV.

pocieszająco

pocieszająco

coś brzmi pocieszająco

etw klingt tröstlich [o. erfreulich]

¿Quieres añadir alguna palabra, frase o traducción?

Proponnos una nueva entrada.

Consultar el diccionario

polaco

Página en Deutsch | Български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski