polaco » alemán

Traducciones de „ostware“ en el diccionario polaco » alemán

(Ir a alemán » polaco)

Mostrar un resumen de todos los resultados

ostrew: sustantivo
ostawać: I. verbo transitivo II. verbo reflexivo
ostać
ostro: adverbio
ostry: adjetivo y adverbio
ostrze: sustantivo
ostrak: sustantivo
ostatek: sustantivo
twarz: sustantivo

Los resultados a continuación se escriben de forma parecida: twarz , ostatek , ostrak , ostrze , ostry , ostro , ostać , ostawać y/e ostrew

ostrew <gen. ‑rwi, pl. ‑rwie> [ostref] SUST. f AGR.

I . ostawać <‑taje; form. perf. ostać> [ostavatɕ] V. trans. elev., przest

ostań z Bogiem

II . ostawać <‑taje; form. perf. ostać> [ostavatɕ] V. v. refl. form. perf. elev., przest

1. ostawać (przetrzymywać):

erhalten bleiben

nie ostoi się długo na tym stanowisku

er [o. sie] wird sich nicht lange auf diesem Posten halten [können]

2. ostawać (przeciwstawiać się):

ostać [ostatɕ]

ostać form. perf. od ostawać

Véase también: ostawać

I . ostawać <‑taje; form. perf. ostać> [ostavatɕ] V. trans. elev., przest

ostań z Bogiem

II . ostawać <‑taje; form. perf. ostać> [ostavatɕ] V. v. refl. form. perf. elev., przest

1. ostawać (przetrzymywać):

erhalten bleiben

nie ostoi się długo na tym stanowisku

er [o. sie] wird sich nicht lange auf diesem Posten halten [können]

2. ostawać (przeciwstawiać się):

ostro <ostrzej> [ostro] ADV.

1. ostro (intensywnie):

ostro wiać

ostro wiać

stark

ostro świecić

2. ostro (energicznie):

ostro reagować, hamować

ostro reagować, hamować

wziąć się ostro do roboty

sich acus. energisch an die Arbeit machen

3. ostro (bezwzględnie):

ostro odpowiedzieć, skrytykować

ostro odpowiedzieć, skrytykować

4. ostro (wyraziście):

ostro odcinać się od tła

sich acus. deutlich vom Hintergrund abheben

ostry <ostrzejszy> [ostrɨ] ADJ.

1. ostry (nietępy):

ostry nóż, siekiera

ostry jak brzytwa

scharf wie ein Rasiermesser nt

2. ostry (dokuczliwy):

ostry wiatr, mróz

ostry wiatr, mróz

rau

hart

kalt

mieć ostry język

eine spitze [o. scharfe] Zunge haben

3. ostry (energiczny):

ostry hamowanie

ostry hamowanie

4. ostry (bezwzględny):

ostry szef, nauczyciel

ostry szef, nauczyciel

hart

mieć ostre pióro

eine spitze Feder führen [o. schreiben]

ostry dowcip

scharfer [o. böser] Witz m

5. ostry (groźny):

6. ostry (wyrazisty):

ostry kontury, obraz

ostry kontury, obraz

klar

7. ostry (pikantny):

ostry zupa, papryka

ostry zupa, papryka

8. ostry (drażniący):

ostry zapach

ostry zapach

9. ostry (nieprzyjemny):

ostry głos

10. ostry (oślepiający):

ostry światło

grell

ostry światło

11. ostry (jaskrawy):

ostry kolory

grell

ostry kolory

12. ostry (przenikliwy):

stark

13. ostry (wrażliwy):

ostry wzrok

14. ostry (burzliwy):

ostry wymiana zdań, dyskusja

15. ostry (spiczasty):

ostry kąt, nos

spitz

ostry zakręt

16. ostry (forsowny):

ostry bieg, marsz

ostry bieg, marsz

17. ostry MED.:

ostre zapalenie wyrostka robaczkowego

akute Blinddarmentzündung f

18. ostry DEP.:

hart

19. ostry (w pełnej gotowości):

ostry dyżur

Bereitschaftsdienst m

ostry dyżur

ostre pogotowie

Alarmbereitschaft f

20. ostry MILIT.:

ostry nabój, amunicja

21. ostry FOTO (wyraźny):

ostry zdjęcie

ostrze <gen. ‑rza, pl. ‑rza> [ostʃe] SUST. nt

1. ostrze (krawędź):

Klinge f

postawić sprawę na ostrzu noża

kategorisch eine Entscheidung fordern

sprawa stanęła na ostrzu noża

es stand auf des Messers Schneide

2. ostrze (czubek):

Spitze f

ostrak <gen. ‑a, pl. ‑i> [ostrak] SUST. m HIST.

Ostrakon nt

ostatek <gen. ‑tka, pl. ‑tki> [ostatek] SUST. m

1. ostatek (reszta):

Rest m

do ostatka (do ostatniej chwili)

bis zum Schluss

do ostatka (do ostatniej chwili)

do ostatka (całkowicie)

być zmęczonym do ostatka

być zmęczonym do ostatka

vor Müdigkeit umfallen

przemoczony do ostatka

bis auf die Knochen durchnässt

przemoczony do ostatka

gonić ostatkami sił

auf [o. aus] dem letzten Loch pfeifen

kto zjada ostatki, ten [jest] piękny i gładki

wenn du aufisst, scheint morgen die Sonne

locuciones, giros idiomáticos:

ostatki pl. (ostatnie dni karnawału)

twarz <gen. ‑y, pl. ‑e> [tfaʃ] SUST. f

1. twarz gen. lp (oblicze):

Gesicht nt

wyraz twarzy

Gesichtsausdruck m

regularne rysy twarzy

gleichmäßige Gesichtszüge mpl

twarz pokerzysty

Pokergesicht nt

krzywić twarz

das Gesicht verziehen

krzyknąć komuś coś w twarz

jdm etw ins Gesicht sagen

wyczytać coś komuś z twarzy

jdm etw vom Gesicht ablesen

ktoś ma coś wypisane na twarzy

jdm steht etw ins [o. im] Gesicht geschrieben

jest ci w tym do twarzy

das steht dir gut

komuś nie jest do twarzy w czymś

etw steht jdm nicht gut zu Gesicht

być zwróconym twarzą do kogoś/czegoś

jdm/etw [mit dem Gesicht] zugewandt sein

siedzieć twarzą do kogoś/czegoś

jdm/etw gegenübersitzen

blada twarz

Bleichgesicht nt coloq.

z kamienną twarzą

mit versteinerter Miene elev.

znać kogoś z twarzy

jdn vom Sehen kennen

ktoś bez twarzy

gesichtsloser Mensch m

coś z ludzką twarzą

etw mit menschlichem Antlitz

padać na twarz ze zmęczenia

padam na twarz coloq.

ich bin hundemüde coloq.

padać przed kimś na twarz

vor jdm auf die Knie gehen elev.

padać przed kimś na twarz

vor jdm zu Kreuze kriechen

roześmiać się komuś w twarz

jdm ins Gesicht lachen

stanąć z kimś/czymś twarzą w twarz

jdm/etw von Angesicht zu Angesicht gegenüberstehen [o. begegnen] elev.

stracić/zachować twarz

das Gesicht verlieren/wahren

kurza twarz!

verdammt! coloq.

trzymać kogoś za twarz

jdn kurz halten

wylać [lub wywalić] kogoś na zbitą twarz

jdn hinauswerfen

2. twarz fig. (człowiek, osoba):

Gesicht nt

nowe twarze

3. twarz fig. elev. (charakter czegoś):

Gesicht nt

jedna z twarzy demokracji

eines der Gesichter der Demokraten

¿Quieres añadir alguna palabra, frase o traducción?

Proponnos una nueva entrada.

Consultar el diccionario

polaco

Página en Deutsch | Български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski