alemán » polaco

Traducciones de „nterscheiden“ en el diccionario alemán » polaco (Ir a polaco » alemán)

Mostrar un resumen de todos los resultados

untersche̱i̱den: I. verbo transitivo II. verbo intransitivo III. verbo reflexivo
versche̱i̱den: verbo intransitivo
Untersche̱i̱dung: sustantivo
überschne̱i̱den: verbo reflexivo
beschei̱den: I. adjetivo y adverbio II. adverbio
entsche̱i̱den: I. verbo intransitivo II. verbo transitivo III. verbo reflexivo
ụnbescheiden: adjetivo y adverbio
zerschne̱i̱den: verbo transitivo
verschne̱i̱den: verbo transitivo
untersche̱i̱dbar: adjetivo y adverbio
Wẹtterscheide: sustantivo
sche̱i̱den: I. verbo transitivo II. verbo intransitivo III. verbo reflexivo
ạb|scheiden: I. verbo intransitivo II. verbo transitivo III. verbo reflexivo
a̱u̱s|scheiden: I. verbo intransitivo II. verbo transitivo
hin|scheiden: verbo intransitivo
beschnei̱den: verbo transitivo

Los resultados a continuación se escriben de forma parecida: unterscheiden , verscheiden , Unterscheidung , überschneiden , verschneiden , zerschneiden , unbescheiden , entscheiden , bescheiden , unterscheidbar , Wetterscheide , beschneiden , hinscheiden , ausscheiden , abscheiden y/e scheiden

I . untersche̱i̱den* [ʊntɐˈʃaɪdən] V. trans. irr

1. unterscheiden (differenzieren):

unterscheiden Pflanzen, Tierarten

wyróżniać [form. perf. wyróżnić]

2. unterscheiden (auseinander halten):

unterscheiden Farben, Gattungen

rozróżniać [form. perf. rozróżnić]

etw von etw unterscheiden

odróżniać [form. perf. odróżnić] coś od czegoś

sie sind schwer zu unterscheiden

trudno ich [lub je] odróżnić

woran kann man sie unterscheiden?

po czym można ich [form. perf. je] odróżnić?

II . untersche̱i̱den* [ʊntɐˈʃaɪdən] V. intr. irr

zwischen verschiedenen Dingen unterscheiden

rozróżniać [form. perf. rozróżnić] pomiędzy różnymi rzeczami

III . untersche̱i̱den* [ʊntɐˈʃaɪdən] V. v. refl. irr

sich [in etw dat.] unterscheiden (Personen, Tiere)

różnić się [czymś]

sich [in etw dat.] unterscheiden (Personen, Tiere)

różnić się od kogoś/czegoś [czymś]

sie unterscheiden sich in fast nichts voneinander

prawie niczym się od siebie nie różnią

versche̱i̱den* V. intr. irr +sein elev.

verscheiden

odchodzić [form. perf. odejść] [z tego świata] elev.

Untersche̱i̱dung <‑, ‑en> [--ˈ--] SUST. f

Unterscheidung

rozróżnienie nt

Unterscheidung

odróżnienie nt

Unterscheidungen treffen

rozróżniać [form. perf. rozróżnić]

Unterscheidungen treffen

odróżniać [form. perf. odróżnić]

überschne̱i̱den* [yːbɐˈʃnaɪdən] V. v. refl. irr

1. überschneiden:

überschneiden (teilweise gleich sein) (Themen, Interessen)

zazębiać [form. perf. zazębić] się

überschneiden (Termine)

pokrywać [form. perf. pokryć] się

überschneiden (Termine)

nakładać [form. perf. nałożyć] się

sich um wenige Minuten überschneiden (Emissionszeiten, Sendungen)

nakładać [form. perf. nałożyć] się przez parę [o kilka] minut

2. überschneiden:

überschneiden (etw gemeinsam haben) (Linien, Kurven, Kreise)

krzyżować [form. perf. s‑] się

überschneiden (etw gemeinsam haben) (Linien, Kurven, Kreise)

przecinać [form. perf. przeciąć] się

die Kreise überschneiden sich an zwei Stellen

okręgi mpl przecinają się w dwóch punktach

3. überschneiden PHYS (Wellen):

überschneiden

nakładać [form. perf. nałożyć] się

I . beschei̱den¹ [bəˈʃaɪdən] ADJ.

1. bescheiden (genügsam, einfach, unaufdringlich):

bescheiden Mensch, Mahlzeit, Verhalten

in bescheidenen Verhältnissen leben

żyć w skromnych warunkach

2. bescheiden (nebensächlich):

bescheiden Frage

3. bescheiden coloq. (gering, miserabel):

bescheiden Lohn, Essen

bescheiden Lohn, Essen

marny

bescheiden Gefühl, Situation

bescheiden Wetter

podły fig coloq.

bescheiden Zustand

kiepski coloq.

sein bescheidenes Auskommen haben

mieć kiepskie dochody

4. bescheiden coloq. (schlecht):

marny

das Leben ist [kurz und] bescheiden

życie nt jest [krótkie i] marne

II . beschei̱den¹ [bəˈʃaɪdən] ADV.

1. bescheiden (selbstgenügsam, einfach):

bescheiden sich verhalten, leben

2. bescheiden coloq. (miserabel):

bescheiden aussehen

kiepsko coloq.

ihm geht es bescheiden

[on] cienko przędzie coloq.

I . entsche̱i̱den* V. intr. irr

1. entscheiden (beschließen):

über etw entscheiden

decydować [form. perf. z‑] o czymś

entscheiden, dass/ob/wann ...

decydować [form. perf. z‑] , że/czy/kiedy...

für jdn entscheiden

decydować [form. perf. z‑] za kogoś

er hat darüber nicht zu entscheiden

on nie decyduje w tej sprawie

2. entscheiden DER.:

in der Sache hat das Oberste Gericht entschieden

w tej sprawie wyrok wydał sąd m najwyższy

II . entsche̱i̱den* V. trans. irr

1. entscheiden (klären):

entscheiden Fall

wyjaśniać [form. perf. wyjaśnić]

entscheiden Streit

rozstrzygać [form. perf. rozstrzygnąć]

ich habe das nicht zu entscheiden

ja tu [lub w tej sprawie] nie decyduję

die Sache ist bereits entschieden

ta sprawa f została już rozstrzygnięta

2. entscheiden (gewinnen):

etw für sich entscheiden

das Spiel ist entschieden

mecz m jest rozstrzygnięty

III . entsche̱i̱den* V. v. refl. irr (beschließen)

sich für etw entscheiden

decydować [form. perf. z‑] się na coś

Véase también: entschieden

I . entschi̱e̱den [ɛntˈʃiːdən] V. intr., trans., v. refl.

entschieden pp von entscheiden

II . entschi̱e̱den [ɛntˈʃiːdən] ADJ.

1. entschieden (entschlossen):

entschieden Befürworter

ein entschiedener Gegner der Todesstrafe

zdecydowany przeciwnik m kary śmierci

2. entschieden (eindeutig):

entschieden Ablehnung

entschieden Befürwortung

entschieden Stellungnahme, Widerlegung

III . entschi̱e̱den [ɛntˈʃiːdən] ADV.

1. entschieden (entschlossen):

entschieden ablehnen

2. entschieden (eindeutig):

das ist mir entschieden zu teuer

to dla mnie stanowczo za drogie

ụnbescheiden ADJ.

unbescheiden

zerschne̱i̱den* V. trans. irr

zerschneiden Zeitung:

zerschneiden

rozcinać [form. perf. rozciąć]

sich dat. die Hand zerschneiden

rozciąć sobie rękę

sie hat sich dat. an den Glasscherben die Hand zerschnitten

skaleczyła sobie rękę odłamkami szkła

verschne̱i̱den* V. trans. irr

1. verschneiden (zurechtschneiden):

verschneiden Hecke

przycinać [form. perf. przyciąć]

2. verschneiden (falsch zuschneiden):

verschneiden Haare

verschneiden Stoff

3. verschneiden (zusammenfügen):

etw zu einer Collage verschneiden

wycinać [form. perf. wyciąć] coś na kolaż

4. verschneiden (kastrieren):

verschneiden

kastrować [form. perf. wy‑]

5. verschneiden (vermischen):

verschneiden

mieszać [form. perf. z‑]

untersche̱i̱dbar ADJ.

unterscheidbar

etw ist [leicht/kaum/schwer] unterscheidbar

coś jest [łatwe/prawie niemożliwe/trudne] do odróżnienia

Wẹtterscheide <‑, ‑n> SUST. f

Wetterscheide

granica f meteorologiczna

I . sche̱i̱den <scheidet, schied, geschieden> [ˈʃaɪdən] V. trans.

1. scheiden Ehe:

rozwodzić [form. perf. rozwieść]

udzielać [form. perf. udzielić] [komuś] rozwodu

eine geschiedene Frau

rozwiedziona kobieta f

ihr geschiedener Mann

jej były mąż m

2. scheiden:

scheiden (trennen, teilen) (Grenze, Erziehung, Herkunft)

rozdzielać [form. perf. rozdzielić]

scheiden (trennen, teilen) (Grenze, Erziehung, Herkunft)

dzielić [form. perf. po‑]

sie sind durch gegensätzliche Ansichten geschieden

podzieliły ich przeciwstawne poglądy mpl

wir sind geschiedene Leute

von dem Moment an waren wir geschiedene Leute coloq.

od tamtego momentu nasze drogi fpl się rozeszły

II . sche̱i̱den <scheidet, schied, geschieden> [ˈʃaɪdən] V. intr. +sein

1. scheiden elev. (aufgeben):

aus einem Amt scheiden

składać [form. perf. złożyć] urząd form

aus dem Berufsleben scheiden

zakończyć karierę zawodową

2. scheiden (sich trennen, auseinandergehen):

rozchodzić [form. perf. rozejść] się

rozstawać [form. perf. rozstać] się

als Freunde scheiden

rozstawać [form. perf. rozstać] się w przyjaźni

sie schieden voneinander

[oni] rozstali się ze sobą

Scheiden tut weh

rozstanie nt jest bolesne [lub boli]

III . sche̱i̱den <scheidet, schied, geschieden> [ˈʃaɪdən] V. v. refl.

1. scheiden:

sich [von jdm] scheiden lassen

rozwodzić [form. perf. rozwieść] się [z kimś]

sich [von jdm] scheiden lassen

brać [form. perf. wziąć] [z kimś] rozwód

2. scheiden elev. (Wege):

rozchodzić [form. perf. rozejść] się

in diesem Punkt scheiden sich die Meinungen

w tym punkcie opinie fpl są rozbieżne

hier scheiden sich die Geister

w tej kwestii zdania ntpl są podzielone

I . ạb|scheiden V. intr. irr +sein elev.

schodzić [form. perf. zejść] z tego świata elev.

II . ạb|scheiden V. trans. irr

1. abscheiden a. MED. (absondern):

wydzielać [form. perf. wydzielić]

2. abscheiden QUÍM.:

wytrącać [form. perf. wytrącić]

III . ạb|scheiden V. v. refl. irr

1. abscheiden a. QUÍM.:

sich [von etw] abscheiden

oddzielać [form. perf. oddzielić] się [od czegoś]

bei der Reaktion scheiden sich edlere Metalle von Salz ab

w tej reakcji szlachetniejsze metale mpl oddzielają się od soli

2. abscheiden (Tier, Person):

odłączać [form. perf. odłączyć] się

sich von der Gruppe/Herde abscheiden

odłączyć się od grupy/stada

I . a̱u̱s|scheiden V. intr. irr +sein

1. ausscheiden (nicht weitermachen):

ausscheiden

ustępować [form. perf. ustąpić]

ausscheiden

występować [form. perf. wystąpić]

aus dem Amt ausscheiden

ustąpić z urzędu

das Ausscheiden aus einem Amt

ustąpienie nt z urzędu

aus einem Club/einer Firma ausscheiden

wystąpić z klubu/odejść z firmy

aus einem Wettkampf/Rennen ausscheiden DEP.

odpaść z zawodów/wyścigu

2. ausscheiden:

ausscheiden (nicht in Betracht kommen) (Plan)

zostać odrzuconym

ausscheiden (Kandidat, Bewerber)

diese Möglichkeit scheidet aus

ta możliwość f odpada

II . a̱u̱s|scheiden V. trans. irr

1. ausscheiden a. MED.:

ausscheiden Giftstoffe

wydzielać [form. perf. wydzielić]

2. ausscheiden (aussondern):

ausscheiden

wybierać [form. perf. wybrać]

ausscheiden

przebierać [form. perf. przebrać]

3. ausscheiden suizo (reservieren):

ausscheiden

rezerwować [form. perf. za‑]

4. ausscheiden suizo (trennen):

ausscheiden

dzielić [form. perf. po‑]

hin|scheiden V. intr. irr +sein elev. (sterben)

hinscheiden

odchodzić [form. perf. odejść ]elev.

beschnei̱den* V. trans. irr

1. beschneiden (stutzen):

beschneiden Baum, Bogen, Flügel

przycinać [form. perf. przyciąć]

2. beschneiden:

beschneiden REL., MED.

obrzezywać [form. perf. obrzezać]

3. beschneiden (beschränken):

beschneiden Rechte, Freiheiten

ograniczać [form. perf. ograniczyć]

beschneiden Ausgaben, Löhne

obcinać [form. perf. obciąć]

beschneiden Ausgaben, Löhne

zmniejszać [form. perf. zmniejszyć]

¿Quieres añadir alguna palabra, frase o traducción?

Proponnos una nueva entrada.

Consultar el diccionario

alemán

Página en Deutsch | Български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski