Traducciones de „geschikter“ en el diccionario alemán » polaco

Geschwịster [gə​ˈʃvɪstɐ] SUST. pl.

Geschwister

rodzeństwo nt

I . geschịckt ADJ. (körperlich gewandt, diplomatisch)

geschickt

zręczny

II . geschịckt ADV. (gewandt)

sich bei etw dat. geschickt anstellen

być zręcznym w czymś

geschickt vorgehen

działać dyplomatycznie

geschịssen [gə​ˈʃɪsən] V. intr.

geschissen pp von scheißen

Véase también: scheißen

sche̱i̱ßen <scheißt, schiss, geschissen> V. intr. vulg.

1. scheißen (den Darm entleeren):

scheißen

srać vulg.

2. scheißen (gleichgültig sein):

auf etw scheißen

olewać [form. perf. olać] coś coloq.

auf etw scheißen

mieć coś w dupie vulg.

ich scheiß’ auf deine guten Ratschläge

mam gdzieś [lub w dupie vulg. ] twoje dobre rady coloq.

[ich] scheiß drauf!

mam to gdzieś [lub w dupie vulg. ] ! coloq.

[ich] scheiß drauf!

olewam to! coloq.

geschi̱e̱nen [gə​ˈʃiːnən] V. intr., impers.

geschienen pp von scheinen

Véase también: scheinen

I . sche̱i̱nen <scheint, schien, geschienen> [ˈʃaɪnən] V. intr.

1. scheinen:

scheinen (Licht leuchten lassen) (Mond, Sterne)

świecić [form. perf. za‑]

morgen scheint die Sonne

jutro zaświeci słońce nt

uns schien die Sonne ins Gesicht

słońce świeciło nam prosto w oczy

die Lampe scheint nur schwach

lampa f słabo świeci

der Mond scheint hell

księżyc m świeci jasno

2. scheinen (den Anschein haben):

scheinen

zdawać [lub wydawać] się

er/sie scheint zu schlafen

[on/ona] wydaje się spać

das scheint schwierig zu sein

to wydaje się [być] trudne

er scheint keine Lust zu haben

on zdaje się nie mieć ochoty

mir scheint, dass ...

wydaje mi się, że...

II . sche̱i̱nen <scheint, schien, geschienen> [ˈʃaɪnən] V. impers.

es scheint, dass/als ob ...

zdaje [lub wydaje] się, że/jak gdyby...

wie es scheint

jak się zdaje [lub wydaje]

es scheint nur so

to się tak tylko zdaje [lub wydaje]

I . geschi̱e̱den [gə​ˈʃiːdən] V. trans., intr., v. refl.

geschieden pp von scheiden

II . geschi̱e̱den [gə​ˈʃiːdən] ADJ.

geschieden

rozwiedziony

Véase también: scheiden

I . sche̱i̱den <scheidet, schied, geschieden> [ˈʃaɪdən] V. trans.

1. scheiden Ehe:

scheiden

rozwodzić [form. perf. rozwieść]

scheiden

udzielać [form. perf. udzielić] [komuś] rozwodu

eine geschiedene Frau

rozwiedziona kobieta f

ihr geschiedener Mann

jej były mąż m

2. scheiden:

scheiden (trennen, teilen) (Grenze, Erziehung, Herkunft)

rozdzielać [form. perf. rozdzielić]

scheiden (trennen, teilen) (Grenze, Erziehung, Herkunft)

dzielić [form. perf. po‑]

sie sind durch gegensätzliche Ansichten geschieden

podzieliły ich przeciwstawne poglądy mpl

wir sind geschiedene Leute

koniec z nami

von dem Moment an waren wir geschiedene Leute coloq.

od tamtego momentu nasze drogi fpl się rozeszły

II . sche̱i̱den <scheidet, schied, geschieden> [ˈʃaɪdən] V. intr. +sein

1. scheiden elev. (aufgeben):

aus einem Amt scheiden

składać [form. perf. złożyć] urząd form

aus dem Berufsleben scheiden

zakończyć karierę zawodową

2. scheiden (sich trennen, auseinandergehen):

scheiden

rozchodzić [form. perf. rozejść] się

scheiden

rozstawać [form. perf. rozstać] się

als Freunde scheiden

rozstawać [form. perf. rozstać] się w przyjaźni

sie schieden voneinander

[oni] rozstali się ze sobą

Scheiden tut weh

rozstanie nt jest bolesne [lub boli]

III . sche̱i̱den <scheidet, schied, geschieden> [ˈʃaɪdən] V. v. refl.

1. scheiden:

sich [von jdm] scheiden lassen

rozwodzić [form. perf. rozwieść] się [z kimś]

sich [von jdm] scheiden lassen

brać [form. perf. wziąć] [z kimś] rozwód

2. scheiden elev. (Wege):

scheiden

rozchodzić [form. perf. rozejść] się

in diesem Punkt scheiden sich die Meinungen

w tym punkcie opinie fpl są rozbieżne

hier scheiden sich die Geister

w tej kwestii zdania ntpl są podzielone

Geschnạtter <‑s, sin pl. > SUST. nt coloq.

1. Geschnatter (von Gänsen):

Geschnatter

kwakanie nt

Geschnatter

gęganie nt

2. Geschnatter pey. (von Menschen):

Geschnatter

gadanie nt

Geschnatter

paplanie nt pey. coloq.

Geschịcktheit <‑, sin pl. > SUST. f

Geschicktheit

zdolność f

Geschicktheit

umiejętność f

Geschịrr² <‑[e]s, sin pl. > [gə​ˈʃɪr] SUST. nt (Gesamtheit)

Geschirr

naczynia ntpl

geschi̱e̱ht [gə​ˈʃiːt] V. intr.

geschieht 3. pers präs von geschehen

Véase también: geschehen

gesche̱hen <geschieht, geschah, geschehen> [gə​ˈʃeːən] V. intr. +sein

1. geschehen:

geschehen (sich ereignen)

stać się

geschehen (Unfall, Ereignis)

wydarzyć się

als ob nichts geschehen wäre

jak gdyby nic się nie stało

wie konnte das geschehen?

jak to się mogło stać?

nach all dem Geschehenen

po tym wszystkim, co się stało

2. geschehen (getan werden):

es muss etw geschehen!

coś trzeba zrobić!

was soll damit geschehen?

co z tym zrobić?

etw geschehen lassen

tolerować coś

etw geschehen lassen

pozwalać [form. perf. pozwolić] na coś

was geschieht mit diesen Flaschen?

co zrobić z tymi butelkami?

3. geschehen (begangen werden):

ein Verbrechen ist geschehen

popełniono przestępstwo

4. geschehen (widerfahren):

er weiß nicht, wie ihm geschieht

on nie wie, co się z nim dzieje

er wusste nicht, wie ihm geschah, als plötzlich das Licht ausging

[on] nie wiedział, co się dzieje, kiedy zgasło światło

locuciones, giros idiomáticos:

es ist um jdn/etw geschehen

już po kimś/czymś

Geschịchte¹ <‑, sin pl. > [gə​ˈʃɪçtə] SUST. f (Entwicklungsprozess)

Geschichte

historia f

Alte/Mittlere/Neue Geschichte

historia starożytna/średniowiecza/współczesna

Geschichte machen

tworzyć historię

in die Geschichte eingehen

przechodzić [form. perf. przejść] do historii

Geschi̱e̱dene(r) <‑n, ‑n; ‑n, ‑n> SUST. mf dekl wie adj.

Geschiedene

rozwiedziony(-a) m (f)

ihr Geschiedener/seine Geschiedene

jej były mąż m /jego była żona f

I . geschịchtlich ADJ.

geschichtlich Darstellung:

geschichtlich

historyczny

von geschichtlicher Bedeutung

o historycznym znaczeniu

II . geschịchtlich ADV.

geschichtlich belegt, betrachten:

geschichtlich

historycznie

geschịchtslos ADJ.

geschichtslos Dasein

pozbawiony przeszłości

geschichtslos Mensch, Volk

bez przeszłości [lub historii]

Geschịck² <‑[e]s, ‑e> [gə​ˈʃɪk] SUST. nt elev. (Schicksal)

Geschick

los m

Geschmạcksmuster <‑s, ‑> SUST. nt

Geschmacksmuster

wzór m zdobniczy

Geschịrrtuch <‑[e]s, ‑tücher> SUST. nt

Geschirrtuch

ręcznik m kuchenny

Geschirrtuch

ściereczka f do naczyń

Geschịrrspüler <‑s, ‑> SUST. m coloq., Geschịrrspülmaschine SUST. f <‑, ‑n>

Geschirrspüler

zmywarka f do naczyń