Traducciones de „bevege“ en el diccionario alemán » polaco

bele̱gen* V. trans.

1. belegen (bedecken):

etw [mit etw] belegen

pokrywać [form. perf. pokryć] coś [czymś]

etw mit Fliesen/Tapeten belegen

wykładać [form. perf. wyłożyć] coś kafelkami/tapetą

ein mit Schinken belegtes Brot

kanapka f z szynką

2. belegen a. UNIV (reservieren):

etw belegen Kurs, Seminar

zapisywać zapisać się na coś

belegen

zapisać

etw belegen Platz

zajmować zająć coś

belegen

zająć

etw belegen Hotel

rezerwować za- coś

belegen

za-

3. belegen (beweisen, nachweisen):

belegen Abstammung

udokumentować

belegen Behauptung

udowodnić

Ausgaben mit [o. durch] Quittungen belegen

udokumentować wydatki rachunkami

4. belegen (bestrafen, auferlegen):

jdn mit einem Bußgeld belegen

nałożyć na kogoś grzywnę

etw mit hohem Zoll belegen

obłożyć coś wysokim cłem

5. belegen a. DEP. (innehaben, bewohnen):

belegen

zajmować [form. perf. zająć]

er belegte den zweiten Platz

zajął drugie miejsce

Véase también: belegt

bele̱gt ADJ.

1. belegt:

belegt (mit Belag bedeckt) Zunge

obłożony

belegt Mandeln

z nalotami

belegt (heiser) Stimme

ochrypły

belegt (heiser) Stimme

zachrypły

ein belegtes Brötchen

kanapka

2. belegt (besetzt, ausgebucht):

belegt Zimmer, Platz

zajęty

belegt Zimmer, Platz

zarezerwowany

das Hotel ist voll belegt

hotel m ma komplet [gości]

I . bewe̱gen*¹ <bewegt, bewegte, bewegt> [bə​ˈveːgən] V. trans.

1. bewegen (rühren):

bewegen

wprawiać [form. perf. wprawić] w ruch

bewegen Arm, Lippen

[po]ruszać [form. perf. [po]ruszyć]

er konnte den Koffer kaum von der Stelle bewegen

z trudem ruszył walizkę z miejsca

2. bewegen:

bewegen (innerlich beschäftigen) (Gedanke, Vorstellung)

nurtować

bewegen (aufwühlen) (Ereignis, Erlebnis)

wzruszyć

bewegen (aufwühlen) (Ereignis, Erlebnis)

poruszyć

3. bewegen (bewirken):

viel/wenig bewegen

wiele/niewiele zdziałać

der neue Arbeiter hat schon viel bewegt

ten nowy pracownik m wiele już dokonał

II . bewe̱gen*¹ <bewegt, bewegte, bewegt> [bə​ˈveːgən] V. v. refl.

1. bewegen:

bewegen (seine Lage verändern) (Person)

[po]ruszać [form. perf. [po]ruszyć] się

ich konnte mich von Schmerzen kaum bewegen

z bólu nie mogłem się prawie ruszać

2. bewegen (seine Stellung fortgesezt verändern):

bewegen

[po]ruszać się

das Fahrzeug bewegte sich mit hoher Geschwindigkeit

pojazd m poruszał się z ogromną prędkością

du bewegst dich zu wenig

masz zbyt mało ruchu

(an einer Stelle nicht verharren) endlich bewegt sich etwas!

wreszcie coś się dzieje!

3. bewegen (schwanken):

sich um die hundert Euro bewegen (Preis)

wahać się w granicach stu euro

4. bewegen (rotieren):

sich um die Sonne bewegen (Erde)

obracać się wokół słońca

5. bewegen (verkehren):

bewegen in Künstlerkreisen

obracać się

bewegen in Künstlerkreisen

bywać

er durfte sich innerhalb des Lagers frei bewegen

wolno mu było poruszać się swobodnie na terenie obozu

Gehe̱ge <‑s, ‑> [gə​ˈheːgə] SUST. nt

Gehege

wybieg m

locuciones, giros idiomáticos:

jdm ins Gehege kommen

wchodzić [form. perf. wejść] komuś w paradę

Gele̱ge <‑s, ‑> [gə​ˈleːgə] SUST. nt (Eier)

Gelege

ląg m

ein Gelege von zehn Eiern

ląg z dziesięciu jaj

Wilderer nehmen immer wieder die Gelege von Wildenten aus

kłusownicy mpl ciągle wybierają lęgi dzikich kaczek

I . bei̱ge [beːʃ] ADJ. inv

beige Hemd:

beige

beżowy

II . bei̱ge [beːʃ] ADV.

beige streichen:

beige

na beżowo

I . bege̱ben* V. trans. irr FIN.

begeben Wertpapiere

emitować

II . bege̱ben* V. v. refl. irr elev.

1. begeben (gehen, fahren):

begeben

udawać [form. perf. udać] się

sich in den Garten/ins Haus begeben

udać się do ogrodu/domu

sich zu Bett begeben

udać się do łóżka

sich auf den Heimweg begeben

wyruszać [form. perf. wyruszyć] się w drogę do domu

sich an die Arbeit begeben

zabierać [form. perf. zabrać] się do pracy

2. begeben (sich in einen Zustand bringen):

sich in eine schwierige Lage begeben

popaść w tarapaty

sich in Gefahr begeben

narażać [form. perf. narazić] się na niebezpieczeństwo

sich in Behandlung begeben

poddawać [form. perf. poddać] się leczeniu

sich zur Ruhe begeben

iść [form. perf. pójść] spać

3. begeben (verzichten):

sich einer Sache gen. begeben

zrzekać się [form. perf. zrzec się] czegoś

4. begeben (geschehen):

begeben

zdarzać się [form. perf. zdarzyć się]

es begab sich, dass ...

zdarzyło się, że...

bege̱hen* V. trans. irr

1. begehen (verüben):

etw begehen Fehler, Selbstmord

popełniać [form. perf. popełnić] coś

etw begehen Tat, Verbrechen

dopuszczać [form. perf. dopuścić] się czegoś

2. begehen elev. (feiern):

begehen Geburtstag, Jubiläum

obchodzić

3. begehen (betreten) Weg:

etw begehen

chodzić czymś

(prüfend abgehen) eine Baustelle begehen

obchodzić [form. perf. obejść] budowę

bevo̱r [bə​ˈfoːɐ̯] CONJ.

1. bevor (ehe):

bevor

zanim

bevor ich abreise, möchte ich gerne ...

zanim odjadę, chciałbym...

gieß bitte die Blumen, bevor du gehst

podlej proszę kwiaty, zanim pójdziesz

2. bevor (solange):

bevor du nicht aufräumst, darfst du nicht gehen

nie możesz wyjść, dopóki nie posprzątasz

bevor er nicht zugestimmt hat, unternehme ich gar nichts

dopóki on nie wyrazi swojej zgody, nie podejmę żadnych kroków

Li̱e̱ge <‑, ‑n> [ˈliːgə] SUST. f

1. Liege:

Liege

szezlong m

Liege

leżanka f

2. Liege (Liegestuhl):

Liege

leżak m

3. Liege (im Liegewagen):

Liege

miejsce nt do leżenia

Liege

kuszetka f

Ri̱e̱ge <‑, ‑n> [ˈriːgə] SUST. f DEP.

Riege

drużyna f

Wi̱e̱ge <‑, ‑n> [ˈviːgə] SUST. f

1. Wiege (für Säuglinge):

Wiege

kołyska f

jdm ist etw in die Wiege gelegt worden

ktoś wyssał coś z mlekiem matki

von der Wiege bis zur Bahre hum.

przez całe życie

jdm nicht an der Wiege gesungen worden sein

nie być komuś pisane

2. Wiege elev. (Geburtsort):

Wiege fig

kolebka f fig

ihre Wiege stand in Warschau

miejscem jego urodzenia była Warszawa f

Zi̱e̱ge <‑, ‑n> [ˈtsiːgə] SUST. f

1. Ziege ZOOL.:

Ziege

koza f

2. Ziege pey. coloq. (Schimpfwort):

diese [blöde] Ziege!

ta [głupia] koza! pey. coloq.

du dumme Ziege!

ty głupia kozo! pey. coloq.

zuwe̱ge [tsu​ˈveːgə] ADV.

etw zuwege bringen Abkommen, Änderung, Einigung

doprowadzać [form. perf. doprowadzić] coś do skutku

gut/schlecht zuwege sein coloq.

być zdrowym/chorym

gut/schlecht zuwege sein coloq.

trzymać się dobrze/źle coloq.

mit etw zuwege kommen

uporać się z czymś

Fli̱e̱ge <‑, ‑n> [ˈfliːgə] SUST. f

1. Fliege ZOOL.:

Fliege

mucha f

zwei Fliegen mit einer Klappe schlagen coloq.

upiec dwie pieczenie na jednym ogniu

er tut keiner Fliege etwas zuleide coloq.

[on] nie skrzywdzi nawet muchy

sie starben wie die Fliegen coloq.

padali jak muchy coloq.

die Fliege machen

brać [form. perf. wziąć] nogi za pas coloq.

sag ihm, er soll ’ne Fliege machen coloq.

powiedz mu, żeby brał nogi za pas coloq.

2. Fliege (Krawatte):

Fliege

muszka f

Manege <‑, ‑n> [ma​ˈneːʒə] SUST. f

Manege

arena f cyrkowa

Pfle̱ge <‑, sin pl.> [ˈpfleːgə] SUST. f

1. Pflege (Obhut):

Pflege

opieka f

jdn/ein Tier [bei jdm] in Pflege geben

oddać kogoś/jakieś zwierzę pod [czyjąś] opiekę

jdn/ein Tier [bei jdm] in Pflege geben

powierzyć [komuś] opiekę nad kimś/jakimś zwierzęciem

jdn/ein Tier in Pflege nehmen

brać [form. perf. wziąć] kogoś/jakieś zwierzę pod opiekę

2. Pflege (Körperpflege):

Pflege

pielęgnacja f

3. Pflege (Krankenpflege):

Pflege

opieka f nad chorymi

ganzheitliche Pflege

całościowa opieka nad chorymi

4. Pflege (Tagespflege):

Pflege

opieka f dzienna [nad dziećmi, osobami chorymi, starszymi]

5. Pflege (Versorgung: der Pflanzen):

Pflege

hodowla f

6. Pflege elev.:

Pflege (Aufrechterhaltung)

konserwacja f

Pflege (des Brauchtums)

podtrzymywanie nt

Pflege (von Beziehungen)

utrzymywanie nt

Pflege (der Kunst, Wissenschaft)

mecenat m

Pflege (von Anlagen)

utrzymywanie nt w należytym stanie

Pflege und Wartung

pielęgnacja i konserwacja

Sti̱e̱ge <‑, ‑n> [ˈʃtiːgə] SUST. f

Stiege

schody pl. (drewniane)

Bei̱ge¹ <‑, ‑[s]> SUST. nt coloq. (beige Farbe)

Beige

beż m

ein Mantel in Beige

beżowy płaszcz m

Beu̱ge <‑, ‑n> [ˈbɔɪgə] SUST. f

1. Beuge ANAT. (des Armes, des Beines):

Beuge

zgięcie nt

2. Beuge DEP. (Rumpfbeuge):

Beuge

skłon m

in die Beuge gehen

zrobić skłon

Bele̱g <‑[e]s, ‑e> [bə​ˈleːk] SUST. m

1. Beleg:

Beleg (Kassenbon)

paragon m

Beleg (Quittung)

pokwitowanie nt

2. Beleg:

Beleg (Nachweis)

dowód m

Beleg (Unterlage)

dokument m

3. Beleg (Quellennachweis):

Beleg

źródło nt