Traducciones de „auflohen“ en el diccionario alemán » polaco

a̱u̱f|lodern [ˈaʊfloːdɐn] V. intr. +sein

1. auflodern:

auflodern (aufflammen) (Flammen)

buchać [form. perf. buchnąć]

2. auflodern:

auflodern (ausbrechen) (Kämpfe) fig

wybuchać [form. perf. wybuchnąć]

auflodern (ausbrechen) (Kämpfe) fig

rozgorzeć fig elev.

a̱u̱f|lachen V. intr.

auflachen

zaśmiać [lub roześmiać] się

a̱u̱f|lehnen V. v. refl.

sich [gegen jdn/etw] auflehnen

sprzeciwiać [form. perf. sprzeciwić] się [komuś/czemuś]

sich [gegen jdn/etw] auflehnen

buntować [form. perf. z‑] się [przeciwko komuś/czemuś]

das Kind hat sich gegen seine Eltern aufgelehnt

dziecko nt sprzeciwiło się rodzicom

geflo̱hen [gə​ˈfloːən] V. intr.

geflohen pp von fliehen

Véase también: fliehen

fli̱e̱hen <flieht, floh, geflohen> [ˈfliːən] V. intr. +sein

fliehen

uciekać [form. perf. uciec]

zu jdm fliehen

schronić się u [lub uciec do] kogoś

er flieht vor der Polizei/vor dem Gewitter/ins Ausland

[on] ucieka przed policją/przed burzą/za granicę

I . a̱u̱f|lösen V. trans.

1. auflösen elev. (aufbinden):

etw auflösen Schleife

rozwiązywać [form. perf. rozwiązać ][lub rozplątywać [form. perf. rozplątać ]] coś

2. auflösen (zergehen lassen):

etw auflösen (Säure)

rozpuszczać [form. perf. rozpuścić] coś

das Pulver in Wasser auflösen

rozpuszczać proszek w wodzie

in Tränen aufgelöst sein fig coloq.

tonąć we łzach fig

3. auflösen (beenden):

auflösen Versammlung, Demonstration

rozpędzić

auflösen Parlament

rozwiązać

auflösen Konto, Haushalt, Geschäft

likwidować [form. perf. z‑]

auflösen Verlobung

zrywać [form. perf. zerwać]

auflösen Ehe

rozwiązywać [form. perf. rozwiązać]

auflösende Bedingung DER.

warunek m rozwiązujący

4. auflösen (aufklären):

auflösen Rätsel, Schwierigkeiten

rozwiązywać [form. perf. rozwiązać]

auflösen Widerspruch

wyjaśniać [form. perf. wyjaśnić]

5. auflösen:

auflösen MATH, MUS Klammern

usuwać [form. perf. usunąć]

II . a̱u̱f|lösen V. v. refl.

1. auflösen:

auflösen (sich zersetzen)

rozkładać [form. perf. rozłożyć] się

auflösen (Pulver, Tablette)

rozpuszczać [form. perf. rozpuścić] się

das Salz löst sich leicht im Wasser auf

sól f łatwo rozpuszcza się w wodzie

das Salz löst sich leicht im Wasser auf (Nebel)

rozproszyć się

er konnte sich wohl kaum in Luft auflösen fig coloq.

przecież się chyba nie rozpłynął fig coloq.

2. auflösen:

auflösen (sich zerstreuen) (Menschenmenge)

rozchodzić [form. perf. rozejść] się

I . a̱u̱f|laden V. trans. irr

1. aufladen (auf etw laden):

etw [auf etw acus.] aufladen

ładować [form. perf. za‑] coś [na coś]

die Tische auf den Lastwagen aufladen

załadować stoły na ciężarówkę

2. aufladen coloq. (aufbürden):

jdm etw aufladen

zwalać [form. perf. zwalić] coś na kogoś coloq.

jdm die ganze Arbeit/Verantwortung aufladen

zwalić na kogoś całą robotę/odpowiedzialność

3. aufladen:

aufladen ELECTR., PHYS Batterie

ładować [form. perf. na‑]

wieder aufladen

powtórnie naładować

wieder aufladbar sein

nadawać się do powtórnego naładowania

II . a̱u̱f|laden V. v. refl. irr

aufladen (sich elektrisch laden) (Batterie)

ładować [form. perf. na‑] się

a̱u̱f|leben V. intr. +sein (Person, Erinnerungen, Bräuche)

aufleben

odżywać [form. perf. odżyć]

I . a̱u̱f|legen V. trans.

1. auflegen (auf etw legen):

auflegen Make-up, Kompresse

nakładać [form. perf. nałożyć]

auflegen Schallplatte

nastawić

auflegen Telefonhörer

odkładać [form. perf. odłożyć]

auflegen Holz, Kohle

dokładać [form. perf. dołożyć]

auflegen Tischdecke

nakrywać [form. perf. nakryć]

2. auflegen EDIT. (veröffentlichen):

auflegen Buch

wydawać [form. perf. wydać]

neu aufgelegt werden

zostać wznowionym

3. auflegen FIN.:

auflegen Aktien

wystawiać [form. perf. wystawić]

4. auflegen NÁUT. (außer Dienst stellen):

auflegen

wycofywać [form. perf. wycofać] ze służby

II . a̱u̱f|legen V. intr.

auflegen (Telefongespräch beenden) (Person)

odkładać [form. perf. odłożyć] [słuchawkę]

a̱u̱f|lesen V. trans. irr

1. auflesen (aufsammeln):

auflesen

zbierać [form. perf. zebrać]

Obst/Steine vom Boden auflesen

zbierać owoce/kamienie z ziemi

2. auflesen coloq. (zufällig finden und mitnehmen):

auflesen Person

zgarniać [form. perf. zgarnąć ]coloq.

jdn von der Straße auflesen (im Auto mitnehmen)

zgarnąć kogoś z ulicy do samochodu

jdn von der Straße auflesen (bei sich zu Hause einquartieren)

zgarnąć kogoś z ulicy do domu

sie hatte einige merkwürdige Redensarten aufgelesen fig coloq.

[ona] nauczyła się kilku osobliwych zwrotów

3. auflesen hum. coloq. (sich holen):

auflesen Schnupfen

nabawiać [form. perf. nabawić] się

Ungeziefer auflesen

zarazić się pasożytami

I . a̱u̱f|lockern V. trans.

1. auflockern DEP.:

auflockern Muskulatur

rozluźniać [form. perf. rozluźnić]

2. auflockern:

auflockern Boden

spulchniać [form. perf. spulchnić]

auflockern Betten

skopywać [form. perf. skopać]

3. auflockern (ansprechender machen):

auflockern Frisur

przeczesywać [form. perf. przeczesać]

auflockern Haare

rozczesywać [form. perf. rozczesać]

den Unterricht auflockern

rozluźniać [form. perf. rozluźnić] atmosferę lekcji

seine Rede mit Anekdoten auflockern

przeplatać swoją przemowę anegdotami

das Programm mit ein paar Musikeinlagen auflockern

przeplatać program kilkoma wstawkami muzycznymi

ein Wohngebiet mit Grünanlagen auflockern

uatrakcyjnić dzielnicę mieszkaniową zielenią

aufgelockerte Bauweise

luźna zabudowa f

4. auflockern (gelöster machen):

auflockern Stimmung

rozluźnić

auflockern Stimmung

rozładować

in aufgelockerter Atmosphäre

w luźnej atmosferze

II . a̱u̱f|lockern V. v. refl.

1. auflockern DEP.:

auflockern (sich locker machen) (Person)

rozluźniać [form. perf. rozluźnić] mięśnie

2. auflockern METEO. (Bewölkung):

auflockern

rozproszyć rozejść się

auflockern

rozejść

entflo̱hen V. intr.

entflohen pp von entfliehen

Véase también: entfliehen

entfli̱e̱hen* V. intr. irr +sein

1. entfliehen (fliehen):

aus der Haft entfliehen

uciekać [form. perf. uciec ][lub zbiec] z więzienia

die Polizei sucht nach zwei entflohenen Sträflingen

policja f poszukuje dwóch zbiegłych więźniów

2. entfliehen fig elev. (entkommen):

dem Lärm/der Hektik entfliehen

unikać hałasu/pośpiechu

a̱u̱f|laufen V. intr. irr +sein

1. auflaufen (gegen etw prallen):

[auf etw acus.] auflaufen (Person)

wpadać [na coś] [form. perf. wpaść]

jdn auflaufen lassen fig coloq.

wrobić kogoś coloq.

2. auflaufen NÁUT.:

auflaufen (sich festfahren) (Schiff)

osiadać [na czymś] [form. perf. osiąść]

3. auflaufen:

auflaufen (sich ansammeln) (Zinsen)

narastać [form. perf. narosnąć]

a̱u̱f|lassen V. trans. irr coloq.

1. auflassen (geöffnet lassen):

auflassen Tür

zostawiać [form. perf. zostawić] otwartym

lass das Fenster auf!

zostaw okno otwarte!

2. auflassen (aufbehalten):

auflassen Hut, Mütze, Brille

nie zdejmować [form. perf. zdjąć]

a̱u̱f|lauern V. intr.

jdm auflauern

czyhać na kogoś

a̱u̱f|lecken V. trans.

auflecken

zlizywać [form. perf. zlizać]