neerlandés » alemán

Traducciones de „sprühendes“ en el diccionario neerlandés » alemán

(Ir a alemán » neerlandés)

Mostrar un resumen de todos los resultados

spruit·jes: sustantivo
schen·den: verbo
spre·kend: adjetivo y adverbio
sprui·ten: verbo
spra·ken: verbo
spray·en: verbo
spre·ken: verbo
spre·ker: sustantivo

Los resultados a continuación se escriben de forma parecida: sprekend , schenden , spruitjes , spreker , spreken , sprayen , spraken y/e spruiten

spruit·jes [sprœycəs] SUST. pl.

schen·den <schond, h. geschonden> [sxɛndə(n)] V. trans.

1. schenden (schade berokkenen):

de geschonden lichamen van de gevangenen

die verletzten Körper der Gefangenen

2. schenden (onteren):

schänden form.

entehren form.

3. schenden (beschadigen):

een geschonden exemplaar

ein beschädigtes [o. schadhaftes] Exemplar

een van de pokken geschonden gezicht

ein blatternarbiges Gesicht

4. schenden (ontwijden):

graven schenden

Gräber schänden

5. schenden:

schenden (verbreken)

schenden (niet nakomen)

zijn eed schenden

seinen Eid verletzen [o. brechen]

de mensenrechten schenden

die Menschenrechte verletzen

spre·kend¹ <sprekende, sprekender, sprekendst> [sprekənt] ADJ.

1. sprekend (geluid gevend):

de sprekende film

2. sprekend (sterk uitkomend):

deutlich ausgeprägt

een sprekende gelijkenis

eine täuschende Ähnlichkeit

sprekende kleuren

lebhafte Farben pl.

een sprekend portret

ein ausdrucksvolles Porträt

3. sprekend (duidelijk):

4. sprekend (met veel uitdrukking):

sprui·ten <sproot, i. gesproten> [sprœytə(n)] V. intr.

1. spruiten (voortkomen):

hieruit spruiten allerlei moeilijkheden

hieraus entstehen allerlei Schwierigkeiten

2. spruiten (afstammen):

hij is gesproten uit een aanzienlijk geslacht

er stammt aus einem angesehenen Geschlecht

3. spruiten:

spruiten (uitlopers krijgen)

Sprosse(n) treiben

spruiten (uitlopers krijgen)

spruiten (uitlopers krijgen)

spruiten (aardappels, bonen)

de planten beginnen te spruiten

die Pflanzen fangen an, Sprosse(n) zu treiben

spra·ken V.

spraken 3. pers. pl. imperf. van spreken¹, spreken²

Véase también: spreken , spreken

spre·ken² <sprak, h. gesproken> [sprekə(n)] V. trans.

1. spreken (uitspreken):

kwaad van iem spreken

schlecht über jdn reden

2. spreken (praten met):

ik ben voor niemand te spreken

ich bin für niemanden zu sprechen

iem spreken

ik spreek je nader

wir sprechen uns noch

iem te spreken vragen

jdn zu sprechen verlangen

3. spreken (zich (kunnen) uiten in):

Duits spreken

Deutsch sprechen

vloeiend zijn talen spreken

Fremdsprachen fließend sprechen

iem heilig spreken

jdn heiligsprechen

slecht te spreken zijn

schlecht gelaunt [o. aufgelegt] sein

niet te spreken zijn over iem/iets

auf jdn/etw nicht gut zu sprechen sein

spre·ken¹ <sprak, h. gesproken> [sprekə(n)] V. intr.

1. spreken (klanken voortbrengen):

de manier van spreken

de manier van spreken

2. spreken:

spreken (gedachten uiten)

spreken (praten)

reden

je spreekt nu heel anders

jetzt redest du ganz anders

spreken door gebarentaal fig.

sich durch Zeichensprache verständigen

Duits sprekend

deutschsprachig

spreek mij er niet van

erinnere mich bloß nicht daran

in zichzelf spreken

mit sich selbst sprechen

daar spreekt u mee (telefoon)

u spreekt met … (telefoon)

… am Apparat

met iem spreken

sich mit jdm unterhalten

iem naar de mond spreken

jdm nach dem Mund(e) reden

namens iem spreken

in jds Namen [o. Auftrag] dat. sprechen

over iem/iets spreken

über jdn/etw sprechen

recht van spreken hebben

mitreden können

niet tegen elkaar spreken

nicht miteinander sprechen

iem tot spreken brengen

jdn zum Reden bringen

van boeken gesproken

apropos Bücher

van boeken gesproken

weil wir gerade von Büchern sprechen

bij wijze van spreken

van zichzelf doen spreken

von sich dat. reden machen

om niet te spreken van …

geschweige denn …

spreken voor iem/iets

sprechen für jdn/etw

3. spreken (zich doen gelden):

4. spreken (getuigen) + van:

de natuur spreekt van Gods almacht

die Natur zeugt von der Allmacht Gottes

5. spreken (blijken) + uit:

6. spreken (overtuigend zijn):

für sich (selbst) sprechen

dat spreekt

das versteht sich

de feiten spreken

die Tatsachen sprechen für sich

dit voorbeeld spreekt voor zich(zelf)

dieses Beispiel spricht für sich

tot het hart/de verbeelding spreken

ans Herz rühren/die Fantasie beflügeln

spray·en <sprayde, h. gesprayd> [sprejə(n)] V. trans.

spre·ken¹ <sprak, h. gesproken> [sprekə(n)] V. intr.

1. spreken (klanken voortbrengen):

de manier van spreken

de manier van spreken

2. spreken:

spreken (gedachten uiten)

spreken (praten)

reden

je spreekt nu heel anders

jetzt redest du ganz anders

spreken door gebarentaal fig.

sich durch Zeichensprache verständigen

Duits sprekend

deutschsprachig

spreek mij er niet van

erinnere mich bloß nicht daran

in zichzelf spreken

mit sich selbst sprechen

daar spreekt u mee (telefoon)

u spreekt met … (telefoon)

… am Apparat

met iem spreken

sich mit jdm unterhalten

iem naar de mond spreken

jdm nach dem Mund(e) reden

namens iem spreken

in jds Namen [o. Auftrag] dat. sprechen

over iem/iets spreken

über jdn/etw sprechen

recht van spreken hebben

mitreden können

niet tegen elkaar spreken

nicht miteinander sprechen

iem tot spreken brengen

jdn zum Reden bringen

van boeken gesproken

apropos Bücher

van boeken gesproken

weil wir gerade von Büchern sprechen

bij wijze van spreken

van zichzelf doen spreken

von sich dat. reden machen

om niet te spreken van …

geschweige denn …

spreken voor iem/iets

sprechen für jdn/etw

3. spreken (zich doen gelden):

4. spreken (getuigen) + van:

de natuur spreekt van Gods almacht

die Natur zeugt von der Allmacht Gottes

5. spreken (blijken) + uit:

6. spreken (overtuigend zijn):

für sich (selbst) sprechen

dat spreekt

das versteht sich

de feiten spreken

die Tatsachen sprechen für sich

dit voorbeeld spreekt voor zich(zelf)

dieses Beispiel spricht für sich

tot het hart/de verbeelding spreken

ans Herz rühren/die Fantasie beflügeln

spre·ker <spreker|s> [sprekər] SUST. m

1. spreker:

spreker (redenaar)

Redner m

spreker (woordvoerder)

één van de voorgaande sprekers

einer der Vorredner

2. spreker (taal, dialect):

de sprekers van dit dialect

die Sprecher dieses Dialekts

Consultar el diccionario

neerlandés

Página en Deutsch | English | Español | Italiano | Polski