Traducciones de „opstoot“ en el diccionario neerlandés » alemán

(Ir a alemán » neerlandés)

kop·stoot <kop|stoten> [kɔpstot] SUST. m

1. kopstoot (kopbal):

kopstoot

Kopfball m

kopstoot

Kopfstoß m

2. kopstoot (stoot met het (voor)hoofd):

kopstoot

Kopfstoß m

3. kopstoot (bier en jenever):

kopstoot

Bier nt und Schnaps m

op·stoot·je <opstootje|s> [ɔpstocə] SUST. nt

opstootje

Krawall m

stoot <stoten> [stot] SUST. m

1. stoot:

stoot (krachtige duw)

Stoß m

stoot (minder krachtig)

Knuff m coloq.

stoot (minder krachtig)

Puff m coloq.

stoot (met wapen)

Hieb m

iem een stoot geven

jdm einen Stoß versetzen

de stoot tot iets geven fig.

den Anstoß zu etw geben

dat gaf hem de laatste stoot fig.

das gab ihm den letzten Rest

een stoot onder de gordel ook fig.

ein Schlag unter die Gürtellinie

een stoot onder de gordel ook fig.

ein Tiefschlag

de stoot tot een project geven fig.

ein Projekt anregen

2. stoot (krachtig geblazen geluid):

stoot

Stoß m

een stoot op de hoorn

ein Stoß ins Horn

3. stoot (menigte):

stoot

Haufen m

op·stal <opstal|len> [ɔpstɑl] SUST. m

het recht van opstal

das Erbbaurecht

op·stap <opstap|pen> [ɔpstɑp] SUST. m

opstap

Stufe f

opstap

Tritt m

opstap (bij een voertuig)

Trittbrett nt

een opstapje naar het directeurschap fig.

ein Sprungbrett zum Direktorenposten

op·stel <opstel|len> [ɔpstɛl] SUST. nt

1. opstel (ontwerp, schets):

opstel

Entwurf m

opstel

Rohfassung f

2. opstel onderw.:

opstel

Aufsatz m

op·staan <stond op, i. opgestaan> [ɔpstan] V. intr.

1. opstaan (gaan staan):

opstaan

aufstehen

opstaan

sich erheben

opstaan

hochkommen

met vallen en opstaan

schlecht und recht

met vallen en opstaan

mehr schlecht als recht

van tafel opstaan

vom Tisch aufstehen

opstaan voor iem

vor jdm aufstehen

opgestaan, plaats vergaan

aufgestanden, Platz vergangen

2. opstaan (het bed verlaten):

opstaan

aufstehen

dan moet je toch vroeger opstaan fig.

da musst du schon früher [o. eher] aufstehen

3. opstaan (op het vuur staan):

opstaan

aufgesetzt sein

4. opstaan (uit het graf verrijzen):

opstaan

auferstehen

opstaan uit de dood

vom Tode auferstehen

5. opstaan (in opstand komen):

opstaan

sich erheben

opstaan

sich auflehnen

opstaan tegen iem

sich gegen jdn erheben

op·stand <opstand|en> [ɔpstɑnt] SUST. m

1. opstand (oproer):

opstand

Aufstand m

opstand

Revolte f

opstand

Erhebung f selten pl.

in opstand komen tegen

sich erheben [o. auflehnen] gegen

2. opstand (opstal):

opstand

Geschäftseinrichtung f

opstand

Ladeneinrichtung f

3. opstand bouww.:

opstand

Aufriss m

4. opstand (bosbouw):

opstand

Waldbestand m

opstand

Baumbestand m

sloot¹ <sloten> [slot] SUST. f

1. sloot (brede greppel):

sloot

Graben m

sloot

Wassergraben m

van de wal in de sloot raken fig.

vom Regen in die Traufe kommen

in geen zeven sloten tegelijk lopen fig.

auf eigenen Füßen [o. Beinen] stehen

2. sloot (grote hoeveelheid):

sloot

Unmenge f

snoot V.

snoot 3. pers. sing. imperf. van snuiten

Véase también: snuiten

snui·ten <snoot, h. gesnoten> [snœytə(n)] V. trans.

1. snuiten (slijm verwijderen):

snuiten

schnäuzen

z'n neus snuiten

(sich dat. ) die Nase schnäuzen [o. putzen]

z'n neus snuiten

sich schnäuzen

2. snuiten (kaars):

snuiten

putzen

spoot V.

spoot 3. pers. sing. imperf. van spuiten¹, spuiten²

Véase también: spuiten , spuiten

spui·ten² <spoot, i. gespoten> [spœytə(n)] V. intr. (naar buiten geperst worden)

spuiten

spritzen

het bloed spuit uit de wond

das Blut spritzt aus der Wunde (heraus)

spui·ten¹ <spoot, h. gespoten> [spœytə(n)] V. trans.

spuiten

spritzen

spuiten (gazon, tuin)

sprengen

spuiten (als spray)

sprayen

spuiten (als spray)

(ver)sprühen

spuiten (geneesmiddelen, drugs)

spritzen

een auto spuiten

ein Auto spritzen

morfine spuiten

Morphium spritzen

een slagroomrand spuiten

einen Sahnerand spritzen

pi·loot <piloten> [pilot] SUST. m

1. piloot (vlieger):

piloot

Pilot m

de automatische piloot

der Autopilot

de eerste piloot

der Flugkapitän

tweede piloot

Kopilot m

2. piloot (jekker):

piloot

Drillichjacke f

des·poot <des|poten> [dɛspot] SUST. m

despoot

Despot m