neerlandés » alemán

Traducciones de „ausgestreckten“ en el diccionario neerlandés » alemán

(Ir a alemán » neerlandés)

Mostrar un resumen de todos los resultados

ge·stre·ken: verbo
ge·strekt: adjetivo y adverbio
ge·stre·den: verbo
uit·ge·strekt: adjetivo y adverbio
uit·ge·strekt·heid: sustantivo
ge·streept: adjetivo y adverbio
ge·sto·ten: verbo
be·stra·ten: verbo

Los resultados a continuación se escriben de forma parecida: gestreken , uitgestrekt , gestreden , gestrekt , uitgestrektheid , bestraten , gestoten y/e gestreept

ge·stre·ken V.

gestreken volt. deelw. van strijken¹, strijken²

Véase también: strijken , strijken

strij·ken² <streek, h./i. gestreken> [strɛikə(n)] V. intr.

strij·ken¹ <streek, h. gestreken> [strɛikə(n)] V. trans.

1. strijken (met een strijkende beweging aanraken):

strijken

streichen

strijken

anstreifen

strijken

entlangfahren

met de hand langs zijn kin strijken

sich dat. mit der Hand übers Kinn streichen

iem over de haren strijken

jdm über die Haare streichen [o. fahren]

2. strijken ((textiel) gladmaken):

strijken

bügeln

3. strijken (met een strijkende beweging verplaatsen, veranderen):

strijken

streichen

kreukels uit het papier strijken

zerknittertes Papier glätten

mosterd over de kaas strijken

den Käse mit Senf bestreichen

4. strijken:

strijken (laten zakken)

herunterholen

strijken (laten zakken)

niederholen

strijken (vlag)

streichen

strijken (vlag)

einholen

de mast/zeilen strijken

den Mast umlegen/die Segel einziehen [o. herunterholen]

5. strijken (dichtsmeren):

strijken

verstreichen

strijken

verschmieren

voegen strijken

Fugen verschmieren

6. strijken:

strijken (met een strijkijzer: aanbrengen op iets)

(auf)bügeln

strijken (met een strijkijzer: iets verwijderen)

ausbügeln

plooien uit een rok strijken

Falten aus einem Rock bügeln

ge·strekt [ɣəstrɛkt] ADJ.

gestrekt

gestreckt

in gestrekte galop

in gestrecktem Galopp

ge·stre·den V.

gestreden volt. deelw. van strijden

Véase también: strijden

strij·den <streed, h. gestreden> [strɛidə(n)] V. intr.

1. strijden (vechten):

strijden

kämpfen

de strijdende partijen (proces)

die streitenden Parteien

de strijdende partijen (oorlog)

die kämpfenden Parteien

tegen de dood strijden

mit dem Tode ringen

strijden voor waardering

um Anerkennung ringen

voor de vrijheid strijden

für die Freiheit kämpfen

2. strijden (twisten):

strijden

(sich) streiten

3. strijden (in tweestrijd zijn):

strijden

kämpfen

strijden

mit sich ringen

4. strijden (wedstrijd houden):

strijden

kämpfen

om de eerste plaats strijden

um den Sieg kämpfen

5. strijden (onverenigbaar zijn):

strijden

verstoßen

dat strijdt met zijn karakter

das widerstrebt seinem Charakter

dat strijdt met de goede zeden

das ist verstößt gegen die guten Sitten

uit·ge·strekt [œytxəstrɛkt] ADJ.

1. uitgestrekt:

uitgestrekt (groot)

ausgedehnt

uitgestrekt (zeer ruim)

weiträumig

2. uitgestrekt (gestrekt lichaam):

uitgestrekt

ausgestreckt

uit·ge·strekt·heid <uitgestrekt|heden> [œytxəstrɛkthɛit] SUST. f

uitgestrektheid

Ausdehnung f

de onmetelijke uitgestrektheid van het land

die unermessliche Weite des Landes

ge·streept [ɣəstrept] ADJ.

1. gestreept (met strepen):

gestreept

gestreift

2. gestreept muz.:

gestreept

gestrichen

ge·sto·ten V.

gestoten volt. deelw. van stoten¹, stoten², stoten³

Véase también: stoten , stoten , stoten

sto·ten³ <stootte/stiet zich, h. zich gestoten> [stotə(n)] V. wk ww zich stoten

1. stoten (botsen):

stoten

sich stoßen

zich aan de tafel stoten

sich am Tisch stoßen

2. stoten (zich ergeren):

stoten

sich stoßen

zich aan iems gedrag stoten

sich an jds Benehmen stoßen

sto·ten² <stootte/stiet, h. gestoten> [stotə(n)] V. trans.

1. stoten (duwen):

stoten

stoßen

2. stoten (door botsen bezeren):

stoten

stoßen

iem voor het hoofd stoten fig.

jdn vor den Kopf stoßen

3. stoten (stampen):

stoten

(zer)stoßen

sto·ten¹ <stootte/stiet, h./i. gestoten> [stotə(n)] V. intr.

1. stoten (horten: wagens e.d.):

stoten

stoßen

stoten

rütteln

stoten

rucken

op die weg stoot het erg

auf dieser Straße wird man durchgerüttelt

2. stoten (aanstoot geven):

stoten

schockieren

stoten

anstößig sein

die uitdrukkingen stoten

diese Ausdrücke sind anstößig

die uitdrukkingen stoten

diese Ausdrücke erregen Anstoß

3. stoten (botsen):

stoten

stoßen

op de vijand stoten

auf den Feind stoßen

op/tegen iets stoten

an/gegen etw acus. stoßen

be·stra·ten <bestraatte, h. bestraat> [bəstratə(n)] V. trans.

bestraten

(be)pflastern

Consultar el diccionario

neerlandés

Traducciones de „ausgestreckten“ en el diccionario neerlandés » alemán

ge·stre·ken V.

gestreken volt. deelw. van strijken¹, strijken²

Véase también: strijken , strijken

strij·ken2 <streek, h./i. gestreken> [strɛikə(n)] V. intr.

1. strijken (zich laten gladmaken):

2. strijken (bespelen):

3. strijken (gaan langs, over):

strij·ken1 <streek, h. gestreken> [strɛikə(n)] V. trans.

1. strijken (met een strijkende beweging aanraken):

2. strijken ((textiel) gladmaken):

3. strijken (met een strijkende beweging verplaatsen, veranderen):

4. strijken:

5. strijken (dichtsmeren):

6. strijken:

ge·strekt [ɣəstrɛkt] ADJ.

ge·stre·den V.

gestreden volt. deelw. van strijden

Véase también: strijden

strij·den <streed, h. gestreden> [strɛidə(n)] V. intr.

1. strijden (vechten):

2. strijden (twisten):

3. strijden (in tweestrijd zijn):

4. strijden (wedstrijd houden):

5. strijden (onverenigbaar zijn):

uit·ge·strekt [œytxəstrɛkt] ADJ.

1. uitgestrekt:

2. uitgestrekt (gestrekt lichaam):

uit·ge·strekt·heid <uitgestrekt|heden> [œytxəstrɛkthɛit] SUST. f

ge·streept [ɣəstrept] ADJ.

1. gestreept (met strepen):

2. gestreept muz.:

ge·sto·ten V.

gestoten volt. deelw. van stoten¹, stoten², stoten³

Véase también: stoten , stoten , stoten

sto·ten3 <stootte/stiet zich, h. zich gestoten> [stotə(n)] V. wk ww zich stoten

1. stoten (botsen):

2. stoten (zich ergeren):

sto·ten2 <stootte/stiet, h. gestoten> [stotə(n)] V. trans.

1. stoten (duwen):

2. stoten (door botsen bezeren):

3. stoten (stampen):

sto·ten1 <stootte/stiet, h./i. gestoten> [stotə(n)] V. intr.

1. stoten (horten: wagens e.d.):

2. stoten (aanstoot geven):

3. stoten (botsen):

be·stra·ten <bestraatte, h. bestraat> [bəstratə(n)] V. trans.

Consultar el diccionario

Enlaces de acceso para más información

Envíanos tu opinión

Entrenador de vocabulario

Synonyms

Mi historial de búsqueda

strij·ken² <streek, h./i. gestreken> [strɛikə(n)] V. intr.

strij·ken¹ <streek, h. gestreken> [strɛikə(n)] V. trans.

sto·ten³ <stootte/stiet zich, h. zich gestoten> [stotə(n)] V. wk ww zich stoten

sto·ten² <stootte/stiet, h. gestoten> [stotə(n)] V. trans.

sto·ten¹ <stootte/stiet, h./i. gestoten> [stotə(n)] V. intr.