alemán » polaco

Traducciones de „uitkeringen“ en el diccionario alemán » polaco (Ir a polaco » alemán)

Mostrar un resumen de todos los resultados

mịt|bringen: verbo transitivo
berịngen: verbo transitivo
umrịngen: verbo transitivo
entrịngen: verbo transitivo
ụm|bringen: I. verbo transitivo II. verbo reflexivo
e̱i̱n|bringen: I. verbo transitivo II. verbo reflexivo
E̱i̱ndringen: sustantivo
Lo̱thringen: sustantivo
ụm|springen: verbo intransitivo
e̱i̱n|dringen: verbo intransitivo
ạb|ringen: verbo transitivo
errịngen: verbo transitivo
sprịngen: I. verbo intransitivo II. verbo transitivo
ạn|bringen: verbo transitivo
erbrịngen: verbo transitivo
zu̱|bringen: verbo transitivo
ạb|bringen: verbo transitivo
Thü̱ringen: sustantivo
ạn|springen: I. verbo intransitivo II. verbo transitivo
an|dringen: verbo

Los resultados a continuación se escriben de forma parecida: mitbringen , eindringen , umspringen , Lothringen , Eindringen , einbringen , umbringen , entringen , umringen , beringen , herbringen , ausbringen , abspringen , wegbringen , verbringen , darbringen , beibringen , auswringen , aufbringen , anspringen , Thüringen , abbringen , andringen , zubringen , erbringen , anbringen , springen , erringen y/e abringen

mịt|bringen V. trans. irr

1. mitbringen (besorgen):

przynosić [form. perf. przynieść] ze sobą

ich habe euch etwas mitgebracht

coś wam przyniosłem

sollen wir den Nachbarn ein Andenken mitbringen?

czy mamy przywieźć sąsiadom jakąś pamiątkę?

soll ich dir etwas aus der Stadt mitbringen?

czy mam tobie coś przynieść z miasta?

ihr habt schönes Wetter mitgebracht

przywieźliście ze sobą piękną pogodę

2. mitbringen (begleitet werden von):

przyprowadzić ze sobą

darf ich noch jemanden mitbringen?

czy mogę jeszcze kogoś ze sobą przyprowadzić?

ich möchte dich zu meinen Eltern mitbringen

chciałbym ciebie wziąć do moich rodziców

3. mitbringen (aufweisen):

mitbringen Erfahrungen, Wissen

für diesen Job muss man viel Idealismus mitbringen

do tej pracy potrzeba wiele idealizmu

berịngen* V. trans.

obrączkować [form. perf. za‑]

umrịngen* V. trans.

otaczać [form. perf. otoczyć]

obstępować [form. perf. obstąpić]

entrịngen* V. trans. irr elev.

jdm etw entringen

wyrwać [lub wydrzeć] coś komuś

I . ụm|bringen V. trans. irr

1. umbringen (töten):

zabijać [form. perf. zabić]

jdn mit einem Messer umbringen

zabić kogoś nożem

2. umbringen fig:

diese Hitze bringt einen noch um!

upał m daje się we znaki!

diese Arbeit bringt mich noch um coloq.

ta robota f kiedyś mnie wykończy coloq.

II . ụm|bringen V. v. refl. irr

1. umbringen (Selbstmord begehen):

popełniać samobójstwo

2. umbringen coloq. (es übertreiben):

sich [fast] umbringen vor Freundlichkeit

przesadzać [form. perf. przesadzić] z uprzejmością

er bringt sich um vor Hilfsbereitschaft

[on] jest przesadnie uczynny

I . e̱i̱n|bringen V. trans. irr

1. einbringen (eintragen) Gewinn, Zinsen, Werte:

[jdm] etw einbringen

coś [komuś] przynosić [form. perf. przynieść]

das wird ihm viel Erfahrung einbringen

zdobędzie przez to duże doświadczenie

das bringt nichts ein

to nie przyniesie żadnego zysku

2. einbringen (beitragen):

einbringen Kapital, Know-how

wnosić [form. perf. wnieść]

sie hat 20.000 Euro in die Firma eingebracht

wniosła do firmy kapitał o wartości 20 000 euro

er brachte viele Ideen in das Projekt ein

wniósł wiele pomysłów do tego projektu

ethische Werte einbringen

wnosić wartości etyczne

3. einbringen (einfahren):

einbringen Ernte

einbringen Ernte

4. einbringen (vorschlagen) Gesetz, Antrag:

etw im Parlament einbringen

wnieść coś w parlamencie

5. einbringen (wettmachen):

einbringen Zeit

nadrabiać [form. perf. nadrobić]

Verluste [wieder] einbringen

powetować straty

II . e̱i̱n|bringen V. v. refl. irr

sich [bei etw/in etw acus.] einbringen

wnosić [form. perf. wnieść] swój wkład [do czegoś]

sich in die Diskussion einbringen

włączyć się do dyskusji

E̱i̱ndringen <‑s, sin pl. > SUST. nt

wtargnięcie nt

gewaltsames Eindringen

gwałtowne wtargnięcie

Lo̱thringen <‑s, sin pl. > [ˈloːtrɪŋən] SUST. nt

ụm|springen [ˈʊmʃprɪŋən] V. intr. irr +sein

1. umspringen:

umspringen (plötzlich wechseln) (Wind)

zmieniać [form. perf. zmienić] kierunek

auf Nordwest umspringen

zmienić kierunek na północno-zachodni

2. umspringen:

umspringen (umschalten) (Anzeige)

zmieniać [form. perf. zmienić] się

von Gelb auf Rot umspringen (Ampel)

przełączyć się z żółtego na czerwone [światło]

3. umspringen pey. (verfahren):

mit jdm grob umspringen

traktować [form. perf. po‑] kogoś obcesowo

so kannst du nicht mit ihr umspringen

nie możesz jej tak traktować

e̱i̱n|dringen [ˈaɪndrɪŋən] V. intr. irr +sein

1. eindringen (ohne Erlaubnis):

in etw acus. eindringen (Einbrecher)

wdzierać [form. perf. wedrzeć] się do czegoś

in etw acus. eindringen (Truppen, Wasser)

wtargnąć do czegoś

in den Tunnel ist Grundwasser eingedrungen

do tunelu przeniknęły wody fpl gruntowe

2. eindringen fig (sich einarbeiten):

in die Materie eindringen

wnikać [form. perf. wniknąć] w materię

3. eindringen MILIT. (bestürmen):

[mit etw] auf jdn eindringen

zaatakować kogoś [czymś]

mit Fäusten/einem Messer auf jdn eindringen

zaatakować kogoś pięściami/nożem

sie drangen mit Fragen auf mich ein fig

spuścili na mnie grad pytań fig

ạb|ringen V. trans. irr

abringen Versprechen, Zugeständnis:

wymuszać [form. perf. wymusić]

sich dat. ein Lächeln abringen

zmuszać [form. perf. zmusić] się do uśmiechu

dem Meer Land abringen

wydzierać [form. perf. wydrzeć] morzu ląd

sie versucht, dem Chaos einen Sinn abzuringen

ona próbuje odnaleźć w tym chaosie jakiś sens

errịngen* V. trans. irr

1. erringen (erkämpfen):

erringen Erfolg, Sieg

osiągać [form. perf. osiągnąć]

2. erringen (erlangen):

erringen Vertrauen

zdobywać [form. perf. zdobyć]

I . sprịngen <springt, sprang, gesprungen> [ˈʃprɪŋən] V. intr. +sein

1. springen:

springen (hüpfen)

skakać [form. perf. skoczyć]

springen (Kind)

podskakiwać [form. perf. podskoczyć]

in die Höhe springen

podskoczyć do góry

ins Auge [o. in die Augen] springen

rzucać [form. perf. rzucić] się w oczy fig

2. springen (sich mit Sprüngen bewegen):

über ein Hindernis springen

przeskakiwać [form. perf. przeskoczyć] przez przeszkodę

über ein Hindernis springen

skakać [form. perf. skoczyć] przez przeszkodę

zur Seite springen

odskakiwać [form. perf. odskoczyć] na bok

ins Boot/Wasser springen

wskakiwać [form. perf. wskoczyć] do łodzi/wody

auf den Tisch springen

wskakiwać [form. perf. wskoczyć] na stół

aus dem Fenster springen

wyskakiwać [form. perf. wyskoczyć] z okna

vom Dach springen

zeskakiwać [form. perf. zeskoczyć] z dachu

über Bord springen

skakać [form. perf. skoczyć] za burtę

vorwärts/rückwärts springen INFORM.

przeskoczyć do przodu/tyłu

von einem Thema zum anderen springen fig

przeskakiwać z jednego tematu na drugi fig

3. springen fig (Anordnungen schnell ausführen):

rzucać [form. perf. rzucić] się coloq.

skakać coloq.

er braucht kaum was zu sagen, schon springt sie

on nie musi w ogóle nic mówić, a ona już się zrywa

4. springen suizo, al. s. (eilen):

zum Bäcker springen

skoczyć do piekarza coloq.

bitte, spring mal eben zum Supermarkt!

proszę, skocz no do supermarketu! coloq.

5. springen:

springen (zerspringen) (Vase)

pękąć [form. perf. pęknąć]

in Stücke springen

popękać na kawałki

6. springen (vorrücken):

auf etw acus. springen (Zeiger)

przeskakiwać [form. perf. przeskoczyć] na coś

die Ampel springt auf Grün

światła pl. zmieniły się na zielone coloq.

aus den Gleisen springen

der springende Punkt coloq.

sedno nt sprawy

II . sprịngen <springt, sprang, gesprungen> [ˈʃprɪŋən] V. trans. +haben o sein

springen DEP.:

springen vier Meter

skakać [form. perf. skoczyć]

einen Salto springen

robić [form. perf. z‑] salto

locuciones, giros idiomáticos:

etw [für jdn] springen lassen coloq.

stawiać [form. perf. postawić] coś [komuś] coloq.

für jdn eine Runde Bier springen lassen coloq.

fundować [form. perf. za‑] komuś kolejkę piwa coloq.

ạn|bringen V. trans. irr

1. anbringen coloq. (herbringen):

przynosić [form. perf. przynieść]

2. anbringen (befestigen, montieren):

etw [an etw dat.] anbringen

przymocowywać [form. perf. przymocować] coś [do czegoś]

ein Regal an der Wand anbringen

wieszać [form. perf. powiesić] półkę na ścianie

3. anbringen (installieren):

anbringen Telefon

podłączać [form. perf. podłączyć]

4. anbringen (vorbringen):

etw [als Argument] anbringen

przytaczać [form. perf. przytoczyć] coś [jako argument]

etw [als Argument] anbringen Gründe

przedstawiać [form. perf. przedstawić]

etw [als Argument] anbringen Beschwerde

składać [form. perf. złożyć]

etw [als Argument] anbringen Änderungen

wprowadzać [form. perf. wprowadzić]

5. anbringen (äußern):

anbringen Bemerkung

wyrażać [form. perf. wyrazić]

erbrịngen* [ɛɐ̯ˈbrɪŋən] V. trans. irr

1. erbringen (aufbringen):

erbringen Summe, Ratenzahlung

erbringen Kaution

wpłacać [form. perf. wpłacić]

erbringen Leistung

dokonywać [form. perf. dokonać]

einen Betrag erbringen

uregulować kwotę

2. erbringen (einbringen, ergeben):

erbringen Gewinn, Kenntnisse, Ergebnisse

przynosić [form. perf. przynieść]

3. erbringen:

erbringen (liefern) (Nachforschungen)

wykazywać [form. perf. wykazać]

4. erbringen DER.:

erbringen Beweis, Alibi

przedstawiać [form. perf. przedstawić]

5. erbringen (als Funktionsverbgefüge):

den Nachweis für etw erbringen

dowodzić [form. perf. dowieść] czegoś

zu̱|bringen V. trans. irr

1. zubringen (verbringen):

eine Nacht im Freien zubringen

spędzić noc pod gołym niebem

2. zubringen coloq. → zubekommen

Véase también: zubekommen

zu̱|bekommen* V. trans. irr coloq.

zubekommen Koffer, Tür

zamykać [form. perf. zamknąć] [z trudem]

zubekommen Kleidung

zapinać [form. perf. zapiąć] [z trudem]

ạb|bringen V. trans. irr

jdn vom Weg abbringen

sprowadzać [form. perf. sprowadzić] kogoś z drogi

jdn vom Thema abbringen

odciągać [form. perf. odciągnąć] kogoś od tematu

jdn davon abbringen etw zu tun

odwodzić [form. perf. odwieść] kogoś od [z]robienia czegoś

sich von seiner Meinung nicht abbringen lassen

nie dać się odwieść od swojego zdania

Thü̱ringen <‑s, sin pl. > [ˈtyːrɪŋən] SUST. nt

I . ạn|springen V. intr. irr +sein

1. anspringen (in Gang kommen):

[schwer] anspringen (Fahrzeug, Motor)

[ciężko] zapalać

2. anspringen coloq. (reagieren):

auf etw acus. anspringen

przystawać [form. perf. przystać] na coś

sie sprang auf den Vorschlag an

[ona] przystała na propozycję

II . ạn|springen V. trans. irr (anfallen)

jdn anspringen (Raubtier)

naskakiwać [form. perf. naskoczyć] na kogoś

jdn anspringen (Hund)

skakać [form. perf. skoczyć] na kogoś

an|dringen V.

Entrada creada por un usuario

- Modificar la entrada
- Proponer su eliminación

andringen gegen jdn intr. elev.

nacierać na kogoś

andringen gegen jdn intr. elev.

napierać na kogoś

das feindliche Heer dringt gegen die Stadt an ej.

wroga armia natarła na miasto

¿Quieres añadir alguna palabra, frase o traducción?

Proponnos una nueva entrada.

Consultar el diccionario

alemán

Página en Deutsch | Български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski