Traducciones de „dr��cken“ en el diccionario alemán » polaco

erwẹcken* V. trans.

1. erwecken (hervorrufen):

erwecken Interesse, Zweifel

wzbudzać [form. perf. wzbudzić]

Vertrauen erweckend

wzbudzający zaufanie

einen Vertrauen erweckenden Eindruck machen

sprawiać wrażenie osoby godnej zaufania

das erweckte den Anschein, als ob ...

to sprawiało wrażenie [lub tak wyglądało] , jakby...

2. erwecken elev. (aufwecken):

erwecken

budzić [form. perf. o‑ ]elev.

ạb|decken V. trans.

1. abdecken (abräumen):

den Tisch abdecken

sprzątać [form. perf. sprzątnąć] ze stołu

2. abdecken (bedecken):

etw [mit etw] abdecken

nakrywać [form. perf. nakryć] coś [czymś]

3. abdecken (die Dachziegel entfernen):

das Dach abdecken

zdejmować [form. perf. zdjąć] dach

(ein Dach zerstören) bei dem Orkan wurde das ganze Dach abgedeckt

huragan m zerwał cały dach

4. abdecken FIN. (bezahlen):

abdecken Schulden

spłacać [form. perf. spłacić]

etw [mit etw] abdecken

pokrywać [form. perf. pokryć] coś [czymś]

etw [mit etw] abdecken (absichern) Risiko

zabezpieczać [form. perf. zabezpieczyć]

5. abdecken Thema:

abdecken

wyczerpywać [form. perf. wyczerpać]

ạb|ducken V. intr. DEP.

abducken (im Boxen)

robić [form. perf. z‑] unik

I . ạb|gucken V. trans.

abgucken coloq. (übernehmen):

eine Lösung [von jdm] abgucken

ściągać [form. perf. ściągnąć] rozwiązanie [od kogoś]

jdm etw abgucken, etw bei , [o. von] jdm abgucken

podpatrywać [form. perf. podpatrzyć] coś u kogoś

locuciones, giros idiomáticos:

ich guck dir nichts ab hum. alt, coloq.

nie wstydź się!

II . ạb|gucken V. intr. sl

[bei [o. von] jdm] abgucken (Schüler)

ściągać [form. perf. ściągnąć] [od kogoś] coloq.

ạb|hacken V. trans.

einen Ast abhacken

odrąbywać [form. perf. odrąbać] gałąź

einen Baum abhacken

ścinać [form. perf. ściąć] drzewo

jdm den Kopf abhacken coloq. (enthaupten)

ściąć komuś głowę

sich dat. den Daumen abhacken

odciąć sobie kciuk

eher lasse ich mir die Hand abhacken!

po moim trupie!

ạb|lecken V. trans.

1. ablecken (entfernen):

ablecken

zlizywać [form. perf. zlizać]

den Honig mit der Zunge ablecken

zlizywać miód językiem

2. ablecken (säubern):

ablecken

oblizywać [form. perf. oblizać]

der Hund leckte mir die Füße ab

pies m oblizał mi stopy

sich dat. die Finger ablecken

oblizywać sobie palce

ạb|locken V. trans.

ablocken Geld

wyłudzać [form. perf. wyłudzić]

ablocken Geheimnis

wyciągać [form. perf. wyciągnąć]

ihre Antwort lockte ihm nur ein müdes Lächeln ab

jej odpowiedź f wywowała u niego tylko znudzony uśmiech

ạb|packen V. trans.

abpacken

paczkować

I . ạb|rücken V. intr. +sein

1. abrücken (wegrücken):

[von jdm/etw] abrücken

odsuwać [form. perf. odsunąć] się [od kogoś/czegoś]

2. abrücken (sich distanzieren):

von einer Meinung abrücken

zdystansować się od jakiegoś poglądu

3. abrücken MILIT. (abmarschieren):

abrücken

odmaszerowywać [form. perf. odmaszerować]

II . ạb|rücken V. trans. (wegschieben)

etw [von etw] abrücken Bett, Stuhl

odsuwać [form. perf. odsunąć] coś [od czegoś]

ạb|sacken V. intr. +sein coloq.

1. absacken:

absacken (absinken) (Boden)

obsuwać [form. perf. obsunąć] się

absacken (Blutdruck, Umsatz)

spadać [form. perf. spaść]

2. absacken (Flugzeug):

absacken

opadać [form. perf. opaść]

absacken

tracić [form. perf. s‑] na wysokości

3. absacken (sich verschlechtern):

absacken

opuszczać [form. perf. opuścić] się coloq.

sie ist in Chemie stark abgesackt

[ona] bardzo opuściła się w chemii

sie ist in Chemie stark abgesackt (herunterkommen)

schodzić [form. perf. zejść] na psy coloq.

er sackte völlig ab

on zupełnie zszedł na psy coloq.

ạb|zocken V. trans. coloq. (im Spiel)

abzocken

oskubać coloq.

ạn|docken V. intr.

andocken

cumować [form. perf. przy‑ lub za‑]

andocken

dokować [form. perf. za‑]

ạn|gucken V. trans. coloq.

angucken

patrzeć [form. perf. po‑]

sich dat. etw angucken

oglądać [form. perf. obejrzeć] sobie coś

ạn|locken V. trans.

anlocken Tier

wabić [form. perf. z‑]

anlocken Personen, Käufer fig

przyciągać [form. perf. przyciągnąć ]fig

I . ạn|packen V. trans.

1. anpacken (anfassen):

anpacken

łapać [form. perf. z‑]

anpacken

chwytać [form. perf. chwycić]

2. anpacken (beginnen):

etw anpacken Aufgabe, Projekt

zabierać [form. perf. zabrać] się [do czegoś/za coś]

eine Arbeit richtig/falsch anpacken

zabrać się odpowiednio/nieodpowiednio do pracy

3. anpacken coloq. (behandeln):

anpacken

traktować [form. perf. po‑]

jdn hart anpacken

ostro kogoś potraktować

II . ạn|packen V. intr. (helfen)

[mit] anpacken

włączać [form. perf. włączyć] się

I . ạn|rücken V. intr. +sein (Truppen, Polizei)

anrücken

zbliżać [form. perf. zbliżyć] się

anrücken

nadciągać [form. perf. nadciągnąć]

II . ạn|rücken V. trans.

anrücken Möbel:

anrücken

przysuwać [form. perf. przysunąć]

einen Tisch an die Wand anrücken

przysunąć stół do ściany

I . bedẹcken* V. trans.

1. bedecken (zudecken):

bedecken Tisch, Leichnam

przykrywać [form. perf. przykryć]

bedecken Tisch, Leichnam

okrywać [form. perf. okryć]

2. bedecken (verhüllen, überhäufen):

bedecken Gesicht

zakrywać [form. perf. zakryć]

bedecken Gesicht

zasłaniać [form. perf. zasłonić]

II . bedẹcken* V. v. refl.

sich [mit etw] bedecken

przykrywać [form. perf. przykryć] się [czymś]

begụcken* V. trans. coloq.

begucken

oglądać [form. perf. obejrzeć]

I . bepạcken* V. trans.

bepacken Person, Tier

obładowywać [form. perf. obładować]

bepacken Auto

załadowywać [form. perf. załadować]

schwer bepackt

przeładowany

II . bepạcken* V. v. refl.

sich [mit etw] bepacken

obłożyć się [czymś]

gebạcken [gə​ˈbakən] V. trans., intr.

gebacken pp von backen

Véase también: backen

I . bạcken <backt [o. bäckt], backte [o. alt: buk], gebacken> [ˈbakən] V. trans.

backen Brot, Kuchen:

backen

piec [form. perf. u‑]

selbst gebacken

własnej [lub domowej] roboty

das Brot ist frisch gebacken

chleb m jest świeżo upieczony

die frisch gebackenen Eheleute fig

świeżo upieczeni małżonkowie pl. coloq.

II . bạcken <backt [o. bäckt], backte [o. alt: buk], gebacken> [ˈbakən] V. intr. (gar werden)

backen

piec [form. perf. u‑] się