Traducciones de „aufgemacht“ en el diccionario neerlandés » alemán

(Ir a alemán » neerlandés)

zee·macht <zeemacht|en> [zemɑxt] SUST. f

zeemacht

Seemacht f

lucht·macht <luchtmacht|en> [lʏxtmɑxt] SUST. f

luchtmacht

Luftwaffe f

le·ger·macht <legermacht|en> [leɣərmɑxt] SUST. f

legermacht

Militär nt

legermacht

Heer nt

legermacht

Armee f

met een gigantische legermacht

mit einem riesigen Truppenaufgebot

der·de macht [dɛrdəmɑxt] SUST. f geen pl.

derde macht

dritte Potenz f

derde macht (getal)

Kubikzahl f

krijgs·macht <krijgsmacht|en> [krɛixsmɑxt] SUST. f

1. krijgsmacht gesch.:

krijgsmacht

Militär nt

krijgsmacht

Armee f

krijgsmacht

Heer nt

2. krijgsmacht (totale land-, zee- en luchtmacht):

krijgsmacht

Streitkräfte pl.

krijgsmacht

Wehrmacht f

al·le·mach·tig [ɑləmɑxtəx] INTERJ.

wel allemachtig!

ach du lieber Himmel!

po·li·tie·macht [poli(t)simɑxt] SUST. f geen pl.

1. politiemacht (politiekorps):

politiemacht

Polizei f

politiemacht

Polizeikräfte pl.

2. politiemacht (groot aantal agenten):

politiemacht

Polizeiaufgebot nt

vol·macht <volmacht|en> [vɔlmɑxt] SUST. f

volmacht

Vollmacht f

bij volmacht

in Vollmacht

volmacht geven

bevollmächtigen

volmacht geven

ermächtigen

de onbeperkte volmacht

die uneingeschränkte Vollmacht

volmacht verstrekken

(die) Vollmacht erteilen +dat.

kern·macht <kernmacht|en> [kɛrmɑxt] SUST. f

kernmacht

Atommacht f

kernmacht

Nuklearmacht f

land·macht [lɑntmɑxt] SUST. f geen pl.

landmacht

Heer nt

landmacht

Landstreitkräfte pl.

over·macht [ovərmɑxt] SUST. f geen pl.

1. overmacht:

overmacht (grotere macht)

Übermacht f

overmacht (superioriteit)

Überlegenheit f

een verpletterende overmacht

eine erdrückende Übermacht

2. overmacht (groter aantal):

overmacht

Übermacht f

overmacht

Überzahl f

met een grote overmacht verschijnen

in großer Überzahl erscheinen

3. overmacht jur.:

overmacht

höhere Gewalt f

weer·macht [wermɑxt] SUST. f geen pl.

weermacht

Wehrmacht f

troe·pen·macht <troepenmacht|en> [trupə(n)mɑxt] SUST. f

troepenmacht

Streitmacht f

ge·bracht V.

gebracht volt. deelw. van brengen

Véase también: brengen

bren·gen <bracht, h. gebracht> [brɛŋə(n)] V. trans.

brengen

bringen

brengen (leiden)

führen

het glas aan de lippen brengen

das Glas an die Lippen setzen

iem ertoe brengen dat hij …

jdn dazu bringen, dass er …

hij bracht zijn hand aan de pet

er legte die Hand an die Mütze

breng dat eens eventjes hier!

bring das mal her!

ik kom u iets brengen

ich bringe Ihnen etw

iets naar voren brengen

etw vorbringen

geld naar de bank brengen

Geld auf die Bank bringen

iem naar de tram/naar bed brengen

jdn zur Straßenbahn/ins Bett bringen

iets op papier brengen

etw zu Papier bringen

zich iets te binnen brengen

sich an etw acus. erinnern

wat zal de tijd ons brengen? fig.

was wird uns die Zukunft bringen?

dat bracht hen weer tot elkaar

das brachte sie wieder zusammen

dat bracht hen weer tot elkaar form.

das führte sie wieder zusammen

de mensen nader tot elkaar brengen

die Menschen einander näherbringen

het ver brengen

es weit bringen

ge·slacht <geslacht|en> [ɣəslɑxt] SUST. nt

1. geslacht:

geslacht (stamhuis, familie)

Geschlecht nt

geslacht (stamhuis)

Haus nt

een adellijk geslacht

ein adliges Geschlecht

2. geslacht (sekse):

geslacht

Geschlecht nt

een kind van het mannelijk geslacht

ein Kind männlichen Geschlechts

het zwakke geslacht

das zarte [o. schwache] Geschlecht

3. geslacht:

geslacht

Art f

geslacht

Gattung f

geslacht (ras)

Geschlecht nt

het menselijk geslacht

das Menschengeschlecht

4. geslacht (generatie):

geslacht

Geschlecht nt

geslacht

Generation f

geslacht rel.

Glied nt

van geslacht op geslacht

von Geschlecht zu Geschlecht

5. geslacht biol. (soort):

geslacht

Gattung f

het geslacht van de muizen

die Familie der Mäuse

van hetzelfde geslacht

gleichgeschlechtlich

6. geslacht (geslachtsorgaan):

geslacht

Geschlecht nt

7. geslacht taalk.:

geslacht

Geschlecht nt

geslacht

grammatische(s) Geschlecht nt

geslacht

Genus nt espec.

het mannelijk/ vrouwelijk/ onzijdig geslacht

das männliche/weibliche/sächliche Geschlecht

aan·dacht [andɑxt] SUST. f geen pl.

aandacht

Aufmerksamkeit f

aandacht

Beachtung f

aan iem/aan een zaak geen aandacht besteden

jdm/einer Sache keine Beachtung schenken

iets onder de aandacht brengen van iem

jdn auf etw acus. aufmerksam machen

iems aandacht op iets/iem vestigen

jdn auf etw/jdn aufmerksam machen

de aandacht trekken

die Aufmerksamkeit auf sich acus. ziehen

in de pers veel aandacht krijgen (boek, gebeurtenis)

in der Presse starke Beachtung finden

kinderen hebben veel aandacht nodig

Kinder brauchen viel Zuwendung

hij is onze aandacht waard

er verdient Beachtung