neerlandés » alemán

Traducciones de „Beiroet“ en el diccionario neerlandés » alemán

(Ir a alemán » neerlandés)

Mostrar un resumen de todos los resultados

be·roep: sustantivo
be·groef: verbo
groet: sustantivo
sproet: sustantivo
bei·de: número cardinal
bei·ge: adjetivo y adverbio
bei·tel: sustantivo
beit·sen: verbo
be·roemd: adjetivo y adverbio
be·roeps: adjetivo y adverbio
be·roerd: adjetivo y adverbio
beet: verbo
be·zet: adjetivo y adverbio
be·smet: adjetivo y adverbio
ei·rond: adjetivo y adverbio
be·zweet: adjetivo y adverbio
roet: sustantivo

Los resultados a continuación se escriben de forma parecida: begroef , beroep , roet , bezweet , eirond , besmet , bezet , beet , beroerd , beroeps , beroemd , beitsen , beitel , beige , beide , sproet y/e groet

be·roep <beroep|en> [bərup] SUST. nt

1. beroep:

beroep (betrekking)

Beruf m

beroep (ambacht)

Gewerbe nt

een beroep uitoefenen

einen Beruf ausüben

een beroep uitoefenen

ein Gewerbe (be)treiben

wat is zij van beroep?

was ist sie von Beruf?

wat is zij van beroep?

was macht sie beruflich?

iem die een vrij beroep uitoefent

ein Freiberufler

iem die een vrij beroep uitoefent

ein freiberuflich Tätiger

zonder beroep

berufslos

Ruf m

be·groef V.

begroef 3. pers. sing. imperf. van begraven

Véase también: begraven

be·gra·ven <begroef, h. begraven> [bəɣravə(n)] V. trans.

1. begraven (onder, in de aarde bergen):

begraven

vergraben

begraven

eingraben

2. begraven (m.b.t. een dode):

begraven

begraben

begraven

beerdigen

begraven

beisetzen form.

begraven

bestatten

groet <groet|en> [ɣrut] SUST. m

groet

Gruß m

groet (compliment)

Empfehlung f

de groeten aan je vrouw!

grüß deine Frau schön von mir!

de groeten doen

Grüße bestellen

de groeten doen

grüßen

een laatste groet brengen

die letzte Ehre erweisen +dat.

een groet met bloemen

ein Blumengruß

de militaire groet

der militärische Gruß

iem groeten overbrengen

jdm Grüße ausrichten [o. bestellen]

met vriendelijke groeten

mit freundlichen Grüßen

de groeten! (afscheid)

tschüs(s)!

de groeten! irón.

ich danke!

de groeten! (loop heen)

hau ab!

sproet <sproet|en> [sprut] SUST. f

sproet

Sommersprosse f

bei·de [bɛidə] NUM.

1. beide atrbv.:

beide

beide

aan beide zijden

auf [o. zu] beiden Seiten

2. beide (zelfstandig):

beide

beide

in ons beider belang

in unser beider Interesse

zijn ouders gaan beiden op reis

seine Eltern verreisen beide

wij met ons beiden [o. beidjes]

wir beide

bei·ge [bɛːʒə] ADJ.

beige

beige

bei·tel <beitel|s> [bɛitəl] SUST. m

beitel

Meißel m

beit·sen <beitste, h. gebeitst> [bɛitsə(n)] V. trans.

beitsen

beizen

be·roemd <beroemde, beroemder, beroemdst> [bərumt] ADJ.

beroemd

berühmt

beroemd om

berühmt für [o. wegen]

be·roeps [bərups] ADJ. pred.

beroeps

Profi m

be·roerd <beroerde, beroerder, beroerdst> [bərurt] ADJ.

beroerd

elend

beroerd

erbärmlich

beroerd

mies coloq.

het ging beroerd

es ging erbärmlich schlecht

een beroerd karwei

eine lausige Arbeit

die beroerde kerel

dieser miese Typ coloq.

beroerd van iets zijn

von etw durcheinander sein

zich beroerd voelen

sich elend [o. mies] fühlen

niet te beroerd zijn om

durchaus zu etw bereit sein

beet² V.

beet 3. pers. sing. imperf. van bijten¹, bijten²

Véase también: bijten , bijten

bij·ten² <beet, h. gebeten> [bɛitə(n)] V. intr.

1. bijten:

bijten (de tanden in iets zetten)

beißen

bijten (vis)

anbeißen

bijten (insecten)

stechen

niets te bijten hebben

nichts zu beißen und zu brechen haben

om (rauw) in te bijten fig.

zum Anbeißen

zijn tanden ergens op stuk bijten fig.

auf Granit beißen

van zich af bijten form.

sich seiner Haut wehren

2. bijten (sterk prikkelen):

bijten

beißen

bijten

brennen

de kou bijt in het gezicht

die Kälte beißt im Gesicht

peper bijt op de tong

Pfeffer brennt auf der Zunge

de wond bijt geweldig

die Wunde brennt furchtbar

3. bijten scheik.:

bijten

beizen

bijten

ätzen

bijten

fressen

het zuur bijt in de plaat

die Säure frisst sich in die Platte

bij·ten¹ <beet, h. gebeten> [bɛitə(n)] V. trans.

1. bijten (door bijten in een toestand brengen):

bijten

zerbeißen

bijten

durchbeißen

iets stuk bijten

etw zerbeißen

2. bijten (kortaf zeggen):

bijten

schnauzen

be·zet [bəzɛt] ADJ.

1. bezet (een ruimte):

bezet

besetzt

bezet

belegt

2. bezet (tijd):

bezet

besetzt

3. bezet (personen):

bezet

(anderweitig) in Anspruch genommen coloq.

ik ben bezet

ich habe zu tun

4. bezet (een gebied, gebouw):

bezet

besetzt

be·smet [bəsmɛt] ADJ.

1. besmet:

besmet (ziektekiemen dragend: personen)

angesteckt

besmet (ziektekiemen dragend: water, lucht, aarde)

verseucht

besmet (ziektekiemen dragend: wonden)

infiziert

2. besmet (bevuild):

besmet

verunreinigt

besmet

verschmutzt

ei·rond [ɛirɔnt] ADJ.

eirond

eirund

be·zweet [bəzwet] ADJ.

bezweet

verschwitzt

bezweet

schweißnass

bezweet

schweißig

roet [rut] SUST. nt geen pl.

roet

Ruß m

roet in het eten gooien fig.

jdm die Suppe versalzen

Consultar el diccionario

neerlandés

Traducciones de „Beiroet“ en el diccionario neerlandés » alemán

be·roep <beroep|en> [bərup] SUST. nt

1. beroep:

2. beroep:

3. beroep jur.:

4. beroep (het roepen tot een waardigheid, ambt):

be·groef V.

begroef 3. pers. sing. imperf. van begraven

Véase también: begraven

be·gra·ven <begroef, h. begraven> [bəɣravə(n)] V. trans.

1. begraven (onder, in de aarde bergen):

2. begraven (m.b.t. een dode):

groet <groet|en> [ɣrut] SUST. m

sproet <sproet|en> [sprut] SUST. f

bei·de [bɛidə] NUM.

1. beide atrbv.:

2. beide (zelfstandig):

bei·ge [bɛːʒə] ADJ.

bei·tel <beitel|s> [bɛitəl] SUST. m

beit·sen <beitste, h. gebeitst> [bɛitsə(n)] V. trans.

be·roemd <beroemde, beroemder, beroemdst> [bərumt] ADJ.

be·roeps [bərups] ADJ. pred.

be·roerd <beroerde, beroerder, beroerdst> [bərurt] ADJ.

beet2 V.

beet 3. pers. sing. imperf. van bijten¹, bijten²

Véase también: bijten , bijten

bij·ten2 <beet, h. gebeten> [bɛitə(n)] V. intr.

1. bijten:

2. bijten (sterk prikkelen):

3. bijten scheik.:

bij·ten1 <beet, h. gebeten> [bɛitə(n)] V. trans.

1. bijten (door bijten in een toestand brengen):

2. bijten (kortaf zeggen):

be·zet [bəzɛt] ADJ.

1. bezet (een ruimte):

2. bezet (tijd):

3. bezet (personen):

4. bezet (een gebied, gebouw):

be·smet [bəsmɛt] ADJ.

1. besmet:

2. besmet (bevuild):

ei·rond [ɛirɔnt] ADJ.

be·zweet [bəzwet] ADJ.

roet [rut] SUST. nt geen pl.

Consultar el diccionario

Enlaces de acceso para más información

Envíanos tu opinión

Entrenador de vocabulario

Synonyms

Mi historial de búsqueda

beet² V.

bij·ten² <beet, h. gebeten> [bɛitə(n)] V. intr.

bij·ten¹ <beet, h. gebeten> [bɛitə(n)] V. trans.